ทำยังไงกับเพื่อน เป็นกลุ่มๆดี ผิดที่เราหรือที่ใคร ???

กระทู้คำถาม
ช่วงแรกเพื่อนมี 10 คนในกลุ่มมี "รุ้ง นิ พลอย อิง ออย เบนซ์ จอย ต้า เมย์ ปิ๊ก" จะมีช่วงหนึงที่เราทะเลาะกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่จะเริ่มออกห่างจากกลุ่มกัน ปิ๊ก จะเป็นคนเฟรนลี่กับกลุ่มอื่นๆด้วย เลยทำให้พวกเราไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะ ปิ๊กชอบเล่นกะกลุ่มอื่นด้วยกลุ่มเราด้วยก็มี เลยย้ายไปอยู่กลุ่มอื่น แต่ก็ยังเล่นกับพวกเราอยู่ พอเวลาผ่านไปสักพัก ก็เริ่มแยกห่างเป็น 4คนที่แยกออกไป เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไรทำไม 4คนนี้ถึงแยกออก เริ่มไม่ยอมไปกินข้าวโต๊ะเดียวกันแล้ว แยกหนีไป จนเรามีปัญหากันแบบว่าไม่ยอมพูดกันตรงๆ 4คนที่แยกออกมาก็คือ "พลอย จอย ต้า เมย์" (4คนนี้เป็นพวกประเภทเด็กเรียน มากของมากและบางทีทำอะไรไม่เคยปรึกษาคนอื่น คิดอยากทำอะไรก็ทำ ไม่แคร์เพราะสองคนในนั้นจะมีคนใช้คำพูดลับหลัง คือ จอยและเมย์) ต้า จะชอบตีสนิทกับพวกผู้ใหญ่เช่นครู หรือห้องปกครองชอบประจบผู้ใหญ่ เป็นคนชอบคิดมาก  และ พลอยจะเป็นคนที่นิสัยดีมากเป็นที่รักของเพื่อนๆ แต่พลอยจะเริ่มเสียคนเพราะ จอยและเมย์ เสียไปในทางที่ชอบนินทาคนอื่น ทำอะไรชอบซุบซิบนินทากัน พอถามก็บอกว่าปล่าว (เป็นใครๆเห็นก็ไม่ชอบหรอกคะ) กลุ่มเราก็เริ่มปล่อยไปไม่ได้อะไรแล้วอยู่กันแค่นี้ก็ได้ ไม่วุ่นวายดี เวลาผ่านไปนานๆเข้า ออย(จขกท.)ก็ได้ทะเลาะกะนิ (ในกลุ่มตอนนั้นเราชอบคิดมาก กลัวเพื่อนไม่รัก ขี้น้อยใจมาก) เราได้ทะเลาะกัน โพชด่ากันในเฟซ ไม่ได้คุยกันเป็นเดือนๆเลย เราอึดอัดมาก เลยย้ายกลุ่มไปอยู่กะพวกพลอย แต่ เราไปอยู่นี้ เรารู้สึกว่าเราไม่มีตัวตนในกลุ่มนั้นเลย เล่นด้วยก็ไม่เล่นด้วย แต่ก็คุยกัน เหมือนเราไม่ใช่ใคร เหมือนเราเป็นอากาศ แต่เราก็ต้องทนอยู่ไป เรารู้สึกแย่มากๆ มันกลายเป็นเรื่องใหญ่มากขึ้นไป จนเราคิดว่าคงไม่มีวันได้กลับไปอยู่กลุ่มนั้นแล้ว เราเลยไปสัญญากับกลุ่มนั้นว่า จะไม่กลับไปอยู่กลุ่มนั้นอีก (เราเป็นคนที่แย่มากๆ เรารู้) จนมีเหตุการณ์หนึ่ง ได้มาทำกิจกรรมที่รร.ในวันหยุดกัน จนถึงเวลากลับบ้าน ช่วงเที่ยงๆเช้าๆ ก็คุยกะต้าว่าจะอยู่ช่วยเพื่อนทำชุดรีไซเคิลกะเพื่อนในห้องต่อ (ต้าจะเป็นคนที่กลับบ้านเย็นมาก ไม่อยากกลับบ้านเร็ว และจะชอบอยูารร.จนเย็นทุกวัน)  ส่วนอีก3คนนั้น ก็ไปคุยกันหลังรถ และเพื่อนอีกคนก็เรียกต้าไปคุย เราก็นั่งรออยู่นานมากว่าเมื่อไหร่จะคุยกันเสร็จ เราคิดว่าคงคุยเรื่องงานกันอะแหละ เรารอไม่ไหวเพราะนานมากเลยเดินไปหา เพื่อนอีกคนก็พูดว่า นั่นไงมาละ และก็แบบเปลี่ยนเรื่องคุยกันไปเลย คุยกันเรื่องงานแทน เรารู้สึกแปลกๆ ทำไมต้องทักแบบนั้น? เราเลยถามว่ามีอะไรกันหรือเปล่า? มันก็บอกพร้อมกันว่า อ๋อเปล่าไม่มีอะไร คุยเรื่องงาน มันก็คุยกันได้สักพัก จนถึงเวลาที่คนอื่นจะต้องกลับแล้ว เรากะต้าต้องไปช่วยเพื่อนกัน และต้าก็ได้พูดว่า "ออยเค้าไม่ไปแล้วนะ จะกลับบ้านอะ" เราเลยถามว่า อ้าวทำไมรีบกลับ ปกติเวลานี้กลับที่ไหนต้า" ต้าไม่พูดและรีบเดินไปกะ3คนนั้น เราเดินกลับบ้านคนเดียวและคิดเสียใจ เรารู้ว่า 4คนนั้นกำลังจะไปเที่ยวกันต่อ โดยที่ไม่คิดจะชวนเราเลยสักคำ (ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนไม่เหลือใครเลยT^T) เราทนไม่ไหวเลยโพชเฟสไปว่า "ไม่ได้โง่ขนาดนั้น" ประมาณนี้ สักพักเราก็เห็นต้าโพชรูปที่ไปเที่ยวกะกลุ่มพลอยลง เราร้องไห้เลย แต่รู้ไหม?ยังมีอีกคนในกลุ่มหนึ่งที่ยังเห็นค่าของเราคือ เบนซ์ (เป็นที่ปรึกษาของเพื่อนและนิสัยดี ก็คืออยู่กลุ่มเก่าของเรานั้นแหละ) เราโทรหาเบนซ์และเล่าให้ฟังทุกอย่าง เบนซ์อยู่ข้างเราเสมอไม่ว่าเราจะเป็นยังไง เราเข้มแข็งขึ้นมาได้เพราะเบนซ์ พอวันต่อมา เราเองที่ไม่อยากคุยด้วยกับกลุ่มนั้น เข้าแถวเสร็จมีเพื่อนคนหนึ่งถามว่า รูปนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เราได้ยินจอยพูดว่ารูปนี้นานแล้ว !!! (คิดว่ากูโง่เหรอ?) ต่อมาไม่มีคาบเรียนเราเลยเปิดเฟซขึ้นมาดู "ต้า โพชว่า อยากงอนก็งอนไป ง้อมากก็เคยตัว และแท็กเพื่อนของมัน" เอ๊ะ?เรางงนะกับคนแบบนี้มาก เราทนไม่ไหวเลยทักเเฟสมันไปคุย เพราะการกระทำแบบนี้ใครที่ผิดกันแน่ พอคุยกันรู้เรื่องก็เหมือนเดิม "แต่มันคงคิดว่าเราง้อมันโดยการทักมันไปคุยและขอโทษมัน ใครกันแน่ที่เคยตัว" ?? เพราะเวลามีอะไรทะเลาะกันไม่เข้าใจกัน มันไม่ยอมคุยชอบให้เราทักไปคุย กลุ่มนั้นเริ่มโอเคกับเราแล้วแหละมั้ง และกลุ่มนั้นก็เห็นเราคุยเลยบอกกะเราว่า จะไปอยู่กลุ่มเดิมก็ไม่เป็นไรพวกเขาไม่ว่าไรหรอก แต่คือเรารู้สึกกลายเป็นคนที่อยู่คนเดียวได้นะ เราคิดว่า อยากมีงานเดี่ยวบ้างอะ เวลาเราไปอยู่กลุ่มไหนเราก็จะกลายเป็นส่วนเกิน อีกกลุ่มมี4 และอีกกลุ่มก็มี4 งานคู่ก็หาไม่ได้ งานกลุ่มก็กลัวจะไม่มีกลุ่มอยู่ มันแย่นะ จากที่เรากลายเป็นคนขี้น้อยใจ ขี้คิดมาก เราก็เปลี่ยนเป็นคนละคน คิดมากขึ้นไม่ใช่เด็กๆ และในตอนที่เราทะลาะกะนิ เราเลิกกับแฟนอีก ชีวิตเราดูตกต่ำมากเลย ไม่เหลือใครจริงๆ เรากลับกลายที่ต้องมาอยู่คนเดียว ทำอะไรก็ต้องทำคนเดียว มันไม่ชินเลยคะ จนต่อมาเริ่มกลับไปโอเคกับกลุ่มนั้นแล้วคะ
ถ้าเป็นคุณคุณเลือกที่จะอยู่กลุ่มไหนคะ ?
1.กลุ่มที่เห็นคุณ ไม่ได้มองคุณเป็นอากาศแต่จะอยู่ด้วยกันแล้วปรับตัวหากันไม่ค่อยได้มากเท่าไหร่นัก แต่เวลาไปไหนก็ชวน เวลาถ่ายรูปก็มีเราอยู่ด้วย
2.กลุ่มที่ไม่เห็นคุณ เล่นด้วยไม่เล่นด้วย ไปไหนไม่เคยชวน เวลาถ่ายรูปไม่เคยมีเราอยู่ในนั้น ทำให้เรารู้สึกเหมือนอากาศ
ถ้าเป็นคุณอาจจะอยากอยู่คนเดียวไปเลยก็จบ เราก็อยากนะ แต่ในใจก็อึดอัดอะ ที่เป็นแบบนี้
แต่ตอนนี้ กลายเป็นว่าเรากลับมาอยู่กลุ่มเดิมแล้วแต่กลุ่มนั้นกลับกลายเป็นเอาเราไปพูดอีก ว่า ไหนว่าจะไม่กลับไป พูดอย่างที่พูดไม่ได้ก็ไม่ต้องพูดพูดอะไรนึกถึงคนฟังด้วย คือ "ต้า" เรารู้ว่าคนกลุ่มนั่นคิดอะไรแต่ มีคนเดียวที่โพชคือต้า เรารู้สึกเหอะ ! กับนางมากจริงๆ แต่ก็ไม่อะไรกะนางเพราะปรึกษากับใครหลายคนว่าตอบโต้กับนางดีไหม เพราะบางเรื่องนางเองที่มโนไปเองบ้าง คิดไปเองบ้าง หลงตัวเองบ้าง แต่เปิดเทอมมานี้เก่งแต่ในโซเชี่ยวนะคะ มองหน้าไม่ยอมมองหน้าเลยคะ เพื่อนเลยบอกว่า อย่าเลย อย่าไปใส่ใจกับคนแบบนี้ พิการทางความคิดไปมาก ตอนนี้ก็ยังรู้สึกอึดอัดอยู่ดีคะ
กังวลว่ากลัวว่าจะได้ทะเลาะกับกลุ่มเดิมอีก แต่ตอนนี้ถามเรื่องนิสัยก็อยู่นิ่งๆละคะ ตั้งใจเรียน ใครคิดอะไรมองอะไรว่าเราเป็นยังไงก็แบบเงียบๆละคะ เหนื่อยมากคะ เหมือนตัวเองอาภัพเรื่องเพื่อน ตั้งแต่ อนุบาล เข้าอนุบาลมาจำได้ว่าพ่อแม่มาส่ง เห็นเราเล่นของเล่นคนเดียวห้อง แต่เรามองไปรอบตัวคือเห็นเพื่อนๆเล่นกันเป็นกลุ่ม เรานั่งเล่นของเล่นคนเดียว โดนเพื่อนจิกของเล่นไปอีก ตอนประถม เราอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนสนิท จนป.5ก็มีเพื่อนสนิทนะ จนป.6ก็มาทะเลาะกันอีก จิกกัดเราสะงั้น งงอะ พอขึ้นม.1ม.ต้นก็มีกลุ่มนะ  และก็มีแฟนตอนขึ้นม.2พอดี และกับเพื่อนก็รักกันมาจนม.2 มันเป็นช่วงเลาที่มีความสุขมากคะ แต่ม.ต้นเป็นวัยที่อยากรู้อยากลองคะ เราไม่อยากยุ่งเรื่องพวกนี้เราเลย ห่างออกไปอยู่กับเด็กเรียนคนหนึ่งก็คือ พลอยแหละคะ เราเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน กลายเป็นเด็กเรียนที่สุดในห้องเลย ตอนนี้ม.ปลายก็ตามเรื่องเลยคะ เป็นแบบนี้

ปล.เรื่องก็จบแค่นี้แหละคะ ติชมกันได้คะ แชร์ประสบการณ์เรื่องเพื่อนกันได้นะคะ หลิ่วตา
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่