เราเคยมีแฟนอยู่คนนึง มันเป็นการคบกันแบบรีเทิร์น เราเคยถามเพื่อนนะว่า เออเนี่ย ถ้าสมมุดว่าจะคบกับแฟนเก่า ดีมั้ย เพื่อนมันก็บอกเราว่า แกอย่าคบเลย เพราะคบกับแฟนเก่า มันก็แค่หวั่นไหวชั่วคราว เราก็นึกในใจ ก็คบไปแล้ว ทำไงดี แล้วเราเป็นคนที่ ถามเพื่อนนะ แต่ไม่ทำตามที่เพื่อนแนะนำ เราชอบถือคติที่ว่า หัวใจใคร หัวใจมัน เราก็คบเขาต่อไปเรื่อยๆนะ เวลาเรามีอะไร เราก็บอกเขา ถามเขา เราใส่ใจเขาทุกอย่างอ่ะ แต่เขาไม่เคยบอกอะไรเราเลย บางที เวลาเราไม่สบายใจเรื่องอะไรเราก็บอกเขานะ แต่เขาไม่เคยบอกเราเลย เราเคยถามเขานะว่าทำไมถึงไม่บอกอะไรเราบ้างเวลาเครียด เขาบอกว่า เขาไม่อยากให้เราเครียด เราก็บอกไปว่า แกไม่บอกเนี่ยแหละ เราเครียดกว่าอีก มันก็ไม่ยอมบอกอยู่ดีนะ จนเราทนไม่ไหว บอกเลิกมันอ่ะ เราไม่ชอบอะไรที่ปิดบัง เป็นอะไรก็บอก รู้สึกยังไงก็บอก มีอะไรก็บอก คำโกหก มันทำให้อีกฝ่ายสบายใจก็จริง แต่ยังไง มันก็สู้ความจริงไม่ได้อยู่ดี แล้วถึงมันจะโกหกเรายังไง ซักวันเราก็ต้องรู้ความจริงอยู่ดี เราบอกเลิกมันนะ แต่เราก็ยังเป็นฝ่ายที่รักมัน คิดถึงมัน หวงมัน ห่วงมัน หึงมัน คือเราเป็นทุกอย่างอ่ะ ทั้งๆที่เราเป็นคนบอกเลิก แต่ทำไม เรากลับเจ็บซักเอง ในขณะที่มันมีแฟนใหม่แล้ว เรายังนั่งจมปลักอยู่กับความทุกข์อยู่เลย อยากจะระบายก็ไม่รู้จะรพบายกับใคร เราอยากรู้ว่า เราควรทำยังไงต่อไปดี
มีใครเคยเป็นแบบเราบ้าง??