ควรปรับตัวยังไงดีคะ รักมันถึงจะรอด

มีแฟนเป็นทอมอายุน้อยกว่า ก่อนหน้านี้เคยมีแฟนทั้งผู้หญิงและผู้ชาย รู้สึกผิดหวังมาตลอด ที่ผ่านมามีความรักที่ไม่เคยสมหวังเลย อาจจะเป็นเพราะตัวเราที่เป็นคาดหวัง จนมาเจอคนนี้.....เขาทำให้เราอยากรู้จักและอยากมีใครสักคน  เราคบกันมาสามปีอยู่บ้านเดียวกัน เขาเป็นคนมนุษย์สัมพันธ์ดี(เราไม่ใช่) ที่ผ่านมาเขามีปัญหาเรื่องผู้หญิงสามครั้งที่เป็นครั้งที่เกือบเลิก ครั้งแรกเป็นเรื่องแฟนเก่าเค้า อีกสองครั้งเป็นเรื่องผู้หญิงที่มาคุยกับเค้า มีอยู่ครั้งหนึ่งแรกๆเขาจะเลิกกับเราเพราะว่าเขาเจอข้อความในโทรศัพท์เราที่ก่อนมาคบเค้า เรายังคุยจิ้จ้ะอยู่กับแฟนเก่า(เราเลิกนานแล้วแต่แฟนมีปัญหาเลยต้องพูดให้กำลังใจเค้าพอแฟนมาเจอข้อความห่วงใยเลยคิดว่ามีใจ)  เห้อ........ตอนนั้นรู้สึกแย่มาก เค้าไม่คุยกับเราเป็นอาทิตย์ ไปเที่ยวกับเพื่อนทิ้งเราให้อยู่บ้าน ไม่นอนด้วย ไม่เรียกกินข้าว เราร้องไห้ทุกวันจนตาบวม เขาบอกว่าเขาก้รู้สึกแย่เหมือนดิ่งลงเหว ตอนนั้นเราก้ไม่ไหวแล้วเลยขับรถออกไปเรื่อยๆ ว่าจะไปนอนที่อื่น (แต่ในใจมันปอดมากเวลาต้องไปไหนโดยที่ไม่มีเค้า ) ก้เลยเลือกไปบ้านน้าที่รู้จักอีกจังหวัด (เมาเละ.......กินเหล้ากะผู้ใหญ่ด้วย) เขาก้ส่งแมสแสมาคุยตอนดึกๆว่าอยู่ที่ไหนแล้วบอกกเราว่า กลับมาเหอะ หลังจากนั้นก็อยู่ด้วยกันนาน (แบบลุ่มๆดอนๆ.....เราขี้หึงแล้วโมโหจะออกจากบ้านทุกที) แต่ตอนนี้พยายามข่มใจแล้วนะคะ(ไม่เลิก ไม่วีน ไม่หนี)  ตอนนี้แฟนคนนี้เขาไปเรียนต่างประเทศค่ะ เขาเพิ่งไปสองเดือน เดือนแรกเลยเขาโทรหาเราตลอด เขาบอกเราว่าเขาคิดถึงบ้านมาก...ให้เราไปหาหน่อยได้ไหม เขาคิดถึงมาก เหมือนจะเป็นซึมเศร้า เราตกใจมาก ให้กำลังใจเค้าคุยกะเค้าตลอด พอมาตอนนี้สิคะ เริ่มเข้าเดือนที่สองช่วงต้นๆเดือนเราไม่ว่างมีสอบต้องอ่านหนังสือ แต่เวลาอ่านหนังสือก็พิมคุยได้บ้างแต่อาจจะไม่โทร หลังจากนั้นเขาก็เริ่มหายไปเลยค่ะ ไม่โทรมาหาอีกเลย บอกว่าเนตช้ามาก(แต่อัพรูปลงเฟสได้ค่ะ) จากไม่โทรตอนนี้ ส่งข้อความวันนึงนับครั้งได้ค่ะ เศร้าใจมากค่ะ