นี้หรือชีวิต

เคยมั้ย?อยู่หลายคนแต่เหมือนตัวเองไม่มีตัวตน
ความรู้สึกเหมือนเบื่อๆอยู่ตลอดเวลา
คือเราไม่มีบ้านเราเป็นลูกกำพร้าตั้งแต่เด็กปู่ย่าท่านเก็บมาเลี้ยง โตแล้วเราอยู่วัดแล้วจบม.6 ไปอยู่กรุงเทพส่งตัวเองเรียนจนจบ ป.ตรี เราเพิ่งแต่งงานตอนเดือนเมษาที่ผ่านมา จึงมาอยู่บ้านแฟน นี้แหละคือจุดเริ่มต้น เราเป็นคนไม่ค่อยพูดชอบเก็บตัว ถ้าไม่รู้จักหรือไม่สนิทเราจะไม่พูดกับใครก่อน ดังนั้นเหมือนเค้าอยู่กันเป็นครอบครัว คำถามจึงเกิดในใจเราคือ เราเป็นใคร มาอยู่ตรงนี้ทำไมเราอาจจะไม่รู้จักใครก็เป็นไปได้อีกอย่างเราไม่พูดกับใคร เหมือนบางทีเราหิวข้าวน่ะแต่เราไม่กล้ากินทนหิวอยู่แบบนั้น อยากกลับไปบ้านตัวเองเราก็ไม่มีบ้านไม่มีญาติเพราะเราเป็นเด็กถูกทิ้งส่วนปู่กับย่าที่เก็บเรามาเลี้ยงปู่ท่านเสียแล้วส่วนย่าเราก็แก่มากแล้วเรายังส่งเงินให้ท่านทุกเดือนเราไม่อยากไปรบกวนท่าน เราอยากไปอยู่ห้องเช่ากลัวที่บ้านแฟนว่า อยู่บ้านแฟนก็เกร็งๆเพราะเหมือนเราเป็นคนนอก
ดังนั้น ความรู้สึกแบบนั้นจึงเกิด
เหมือนไม่มีตัวตน เบื่อชีวิต อยากตายวันละหลายๆรอบ
มีใครเป็นเหมือนเราที่เบื่อๆเหมือนไม่มีตัวตนไม่มีจุดหมายในชีวิตว่าอยู่ทำไม อยู่ไปเพื่ออะไร
ขอบคุณทุกคนที่ทนอ่านจนจบ
ขอบคุณคับ