ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบไปเรียนสาย ไม่ชอบผิดนัด ไปก่อนเวลาเสมอ ...
...มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนสนิทสมัย ม.ปลาย รับปริญญา ที่มหาลัยแห่งหนึ่งแถวบางเขน ผมนั่งรถจากมหาลัยที่ผมเรียนแถวถนนบางนา-ตราด ( ผมย้ายคณะเลยเสียเวลา 2 ปี เลยไม่จบพร้อมเพื่อน ) ซึ่งมันไกลมาก คืนก่อนหน้านั้น เพื่อนมันทักมาทางแชทเฟส ถามว่า จะหาหาป่าว เราเลยตอบไปว่า ไม่แน่ใจ แต่เขาก็พยายามพูดเหมือนอยากให้เราไป เลยตอบไปว่า ไป ไป เพื่อนมันเลยบอกว่า มันไม่ได้เอามือถือติดตัวนะ ให้เจอกันที่เดิมที่เคยมาวันก่อน ( ตอนวันซ้อม เคยไปมาแล้ว 1 ครั้ง ) เพื่อนมันบอกว่า มันออกจากหอประชุมประมาณ 5-6 โมงเย็น ...
...วันต่อมา ผมเลิกเรียน พอประมาณบ่าย 2 ผมก็เริ่มออกเดินทาง นั่งรถตู้มา BTS แล้วไปลง BTS หมอชิต แล้วรอรถเมย์ ปอ.510 ( ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ) ไม่เคยเดินไปมหาลัยนี้คนเดียว ครั้งก่อนก็ไปรถส่วนตัวกับเพื่อนอีกคน นั่งรถเมย์เลยป้ายมหาลัย เพราะ เราไม่รู้ว่ามันถึงยัง เลยนั่งแทกซี่ย่อนกลับมา เมื่อถึงมหาลัยแถวบางเขน ประมาณ เกือบ 4 โมงเย็น ( ที่มาเร็วเพราะ คิดว่าถ้าเพื่อนออกมาตอน 5 โมง มันมายืนรอเราทีเดิม ไม่เจอแล้ว กลัวเพื่อนมันจะเสียความรู้สึก ) แต่รอจนถึงเวลา 2 ทุ่ม ( ผ่านไป 4 ชั่วโมง) ก้เห็นว่าเริ่มมีคนออกจากหอประชุม โชคร้ายกว่านั้น ฝนก็ตกหนักมาก บริวณที่นัดเพื่อนนัดเป็นกลางแจ้ง เราก็ยอมเปียกฝนหน่อย เผื่อเพื่อนมันมา เราก็รอแล้ว รออีกจนถึงเวลา 3 ทุ่มก็เลยโทรหาเพื่อนสมัย ม.ปลายอีกคน ว่ามีเบอร์ของเพื่อนในกลุ่ม( ที่เรียนคณะเดียวกับเพื่อนเรามั้ย เพื่อนสนิทอีกคนเลยโทรไปหากลุ่มเพือน เลยได้รู้ว่า เพื่อนมันกลับไปกับกลุ่มเพื่อนคณะเดียวกันแล้ว
...ที่เล่าถึงการเดินทางอยากให้เห็นว่ามันไกลมาก รถก็ติด เราไปเพราะ อยากไปแสดงความยินดีกับเพื่อน เพื่อนนัด เเต่เมื่อรูเความจริงว่า เพื่อนมันกลับไปแล้ว โคตรเสียความรู้สึกเลย อยากร้องไห้ออกมานะตอนนั้น หรือว่าเราไม่ใช่เพื่อนมัน มันเลยลืมเราไป จากนั้นเราเลยกลับมหาลัยที่บางนา ไปยืนรอที่ป้ายรถเมย์นานมาก รถผ่านไปหลายคัน แต่ก็ไม่ขึ้นเพราะ ในสมองคิดว่า ทำไมเพื่อนมันทำกับเราแบบนี้ เราก็กลับถึงห้องพักแถวถนนบางนา-ตราด เกือบเที่ยงคืนแล้ว
...เจอเหตุการณ์แยบนี้บ่อยมาก รอเพื่อนหลายๆชั่วโมง จนรู้สึกแย่ไปเลย
.....อยากรู้ความรู่สึกของคนที่ทำให้คนอื่นรอ เขาจะคิดอะไรบ้างมั้ย ว่าคนที่รอจะรู้สึกยังไง ตั้งแต่บัดนั้น เพื่อนคนนี้ก็ยังไม่เคยทักแชท ไม่เคยโทรมาขแโทษ เราก็คิดได้อย่างเดียว ตัดเพื่อนออกไปจากชีวิตคนหนึ่งคงไม่เป็นไร
อยากทราบความรู้สึกของคนที่ต้องทำให้คนอื่นรอเป็น 1, 2 ,3,4,5 ชั่วโมงแต่ก็ยังรอแต่สุดท้ายก็ผิดนัดหรือมาสายแบบไม่ให้อภัย
...มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนสนิทสมัย ม.ปลาย รับปริญญา ที่มหาลัยแห่งหนึ่งแถวบางเขน ผมนั่งรถจากมหาลัยที่ผมเรียนแถวถนนบางนา-ตราด ( ผมย้ายคณะเลยเสียเวลา 2 ปี เลยไม่จบพร้อมเพื่อน ) ซึ่งมันไกลมาก คืนก่อนหน้านั้น เพื่อนมันทักมาทางแชทเฟส ถามว่า จะหาหาป่าว เราเลยตอบไปว่า ไม่แน่ใจ แต่เขาก็พยายามพูดเหมือนอยากให้เราไป เลยตอบไปว่า ไป ไป เพื่อนมันเลยบอกว่า มันไม่ได้เอามือถือติดตัวนะ ให้เจอกันที่เดิมที่เคยมาวันก่อน ( ตอนวันซ้อม เคยไปมาแล้ว 1 ครั้ง ) เพื่อนมันบอกว่า มันออกจากหอประชุมประมาณ 5-6 โมงเย็น ...
...วันต่อมา ผมเลิกเรียน พอประมาณบ่าย 2 ผมก็เริ่มออกเดินทาง นั่งรถตู้มา BTS แล้วไปลง BTS หมอชิต แล้วรอรถเมย์ ปอ.510 ( ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ) ไม่เคยเดินไปมหาลัยนี้คนเดียว ครั้งก่อนก็ไปรถส่วนตัวกับเพื่อนอีกคน นั่งรถเมย์เลยป้ายมหาลัย เพราะ เราไม่รู้ว่ามันถึงยัง เลยนั่งแทกซี่ย่อนกลับมา เมื่อถึงมหาลัยแถวบางเขน ประมาณ เกือบ 4 โมงเย็น ( ที่มาเร็วเพราะ คิดว่าถ้าเพื่อนออกมาตอน 5 โมง มันมายืนรอเราทีเดิม ไม่เจอแล้ว กลัวเพื่อนมันจะเสียความรู้สึก ) แต่รอจนถึงเวลา 2 ทุ่ม ( ผ่านไป 4 ชั่วโมง) ก้เห็นว่าเริ่มมีคนออกจากหอประชุม โชคร้ายกว่านั้น ฝนก็ตกหนักมาก บริวณที่นัดเพื่อนนัดเป็นกลางแจ้ง เราก็ยอมเปียกฝนหน่อย เผื่อเพื่อนมันมา เราก็รอแล้ว รออีกจนถึงเวลา 3 ทุ่มก็เลยโทรหาเพื่อนสมัย ม.ปลายอีกคน ว่ามีเบอร์ของเพื่อนในกลุ่ม( ที่เรียนคณะเดียวกับเพื่อนเรามั้ย เพื่อนสนิทอีกคนเลยโทรไปหากลุ่มเพือน เลยได้รู้ว่า เพื่อนมันกลับไปกับกลุ่มเพื่อนคณะเดียวกันแล้ว
...ที่เล่าถึงการเดินทางอยากให้เห็นว่ามันไกลมาก รถก็ติด เราไปเพราะ อยากไปแสดงความยินดีกับเพื่อน เพื่อนนัด เเต่เมื่อรูเความจริงว่า เพื่อนมันกลับไปแล้ว โคตรเสียความรู้สึกเลย อยากร้องไห้ออกมานะตอนนั้น หรือว่าเราไม่ใช่เพื่อนมัน มันเลยลืมเราไป จากนั้นเราเลยกลับมหาลัยที่บางนา ไปยืนรอที่ป้ายรถเมย์นานมาก รถผ่านไปหลายคัน แต่ก็ไม่ขึ้นเพราะ ในสมองคิดว่า ทำไมเพื่อนมันทำกับเราแบบนี้ เราก็กลับถึงห้องพักแถวถนนบางนา-ตราด เกือบเที่ยงคืนแล้ว
...เจอเหตุการณ์แยบนี้บ่อยมาก รอเพื่อนหลายๆชั่วโมง จนรู้สึกแย่ไปเลย
.....อยากรู้ความรู่สึกของคนที่ทำให้คนอื่นรอ เขาจะคิดอะไรบ้างมั้ย ว่าคนที่รอจะรู้สึกยังไง ตั้งแต่บัดนั้น เพื่อนคนนี้ก็ยังไม่เคยทักแชท ไม่เคยโทรมาขแโทษ เราก็คิดได้อย่างเดียว ตัดเพื่อนออกไปจากชีวิตคนหนึ่งคงไม่เป็นไร