สวัสดีค่ะ  เป็นครั้งแรกที่จะเขียนเรื่องราวตัวเอง  เพราะว่าคิดมานานเหมือนกันว่า  ถ้าเราเขียนไป จะโดนด่ามากกว่าให้กำลังใจรึป่าวนะ    ขอเรียกตัวเองว่าเต นะคะ  (นามแฝง) เพราะเวลาเขียนกระทู้มักจะใช้ชื่อเรียกตัวเอง เพื่อให้คนอ่านรู้สึกเป็นกันเอง  เตขอเล่าเลยแล้วกันนะคะ  เดิมเตเป็นเด็กต่างจังหวัด หน้าตาก็บ้านๆ ตัวก็ดำๆ  แถมมีกรรม ยังอ้วนฟันเหยินอีก  ที่หยินไม่ใช่อะไรหรอก  ตอนอายุ 7 ขวบตกจักรยาน พี่สาวขับอยู่ดีๆตัวเองดันกระโดดลง  เลยทำให้กระแทกกับพื้น  โตมาปากยังเเป็นแผลอยู่เลย  พอเริ่มเรียน ประถม 4-5 ก็ฟันหล๋ออีก เห้ย จะขี้เหร่ไปไหน  จริงๆก็อายมากๆเลยนะคะ  ไปไหนมาไหนก็ไม่ค่อยอยากพูดกับใคร
อายจริงๆ  ในใจคิดว่า  ถ้าโตขึ้นจะไปเรียนไกลๆเลย จะได้ไม่มีคนรู้จัก   เพราะตอนเด็กๆ เพื่อนชอบล้อ  T T
ทีนี้ฝันก็เป็นจริงค่ะ ขึ้น ม. 1 พ่อแม่ส่งมาเรียน นาฏศิลป์  เอ้ย!!  ดีใจที่สุด ได้ออกจากบ้านแล้ว  ไปอยู่ในที่ไกลๆที่ใครไม่รู้จัก  แต่ก็สภาพตัวเราก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร เลย ยังอ้วน  ดำ  ฟันเหยิน  เหมือนเดิมตอนนั้นก็คิดนะว่า  เรามาเรียนนาฏศิลป์  เดี๋ยวแต่งหน้าเป็นก็น่าจะสวยเองแหล่ะ 555 แต่คนไม่สวยอ่าเนาะ แต่งยังไงมันก็ไม่สวยอยู่ดี  งั้นมาดูกันค่ะ พัฒนาการของเวลาและคำพูดต่างๆนานาทำให้เป็นแรงผลักดัน  

เริ่มเข้ามาเรียนในเมืองครั้งแระ  



ตัวดำ ฟันเหยินมาก แทบจะสับหน้าผากคนข้างๆได้เลยค่ะ  ตอนช่วงม.ต้น จะขี้อายมาก ไม่ค่อยได้ถ่ายรูป เพราะกลัวความสวยของเพื่อนๆแเละที่เสียใจที่สุด คือวันนั้นเป็นงานแสดงผลงานรุ่นพี่  เขาต้องหาตัวนักแสดงมารำ  เราก็แอบคิดในใจ  จะมีรุ่นพี่คนไหนไหมนะ จะมีใครเลือกเราไหมนะ  บังเอิญ! เดินผ่านกลุ่มเพื่อน "เขาก็พูดถึงชื่อเรา พอดี  แล้วก็มีเพื่อนพูดขึ้นมา ....ขี้เหร่จะตาย มันดำ ไม่สวย รุ่นพี่เขาไม่เอามันหรอก"
คือตอนนั้น ความรู้สึกแบบ....ใจสั่นมาก!!มือก็สั่นปากก็สั่นอยากเดินไปถามว่า ....ทำไมหรอ?????เป็นแบบนี้แล้วทำไม?????ตะโกนใส่หน้าเลย (แค่คิด)

เมื่อเวลาผ่านไป  แฟชั่นจัดฟันก็มา  สมัยนั้นใครจัดฟันนี่ดูน่ารักมาก  ด้วยความว่าอยากน่ารัก  เลยขอพ่อกับแม่จัดฟัน  ตอนขึ้น ม.4  (เหมือนเริ่มเข้าการศัลยกรรมขึ้นมาทุกที)  .....แต่แล้วที่ผ่านมาเข้าใจผิดค่ะ  จัดฟัน จะผอม หน้าเรียว  เห้ย!! ปาเข้าสามปี ยังหน้ากลมแป้นเหมือนเดิม





ตอนนี้ถึงจะจัดฟันแล้วแต่ก็ไม่ช่วยอะไรเลย  แต่เราเชื่อว่า เออ อยากขาวต้องเรียนที่กรุงเทพ น้ำคลอลีน กรุงเทพต้องช่วยได้  พอจบ ม.6  ความตั้งใจคือมากรุงเทพ  ทุนอะไรที่ได้เราทิ้งหมด  เพื่อนตามหาความขาวให้ตัวเอง....เป็นความเข้า ที่คิดเองเออเอง
แต่แล้ว...วันเวลาก็พาเรามาที่เมืองฟ้าอมร   ดีใจมาก (บ้านนอกเข้ากรุง)   คืออยู่กรุงเทพนี่อาบน้ำสามสี่ครั้งต่อวันเลยค่ะ   คือต้องจาวก่อนมหาลัยเปิด  55555 สุดท้ายก็ได้แค่นี้

นี่คือตอน ปี1  555  ก็มานั่งคิดนะ เอ้อ  ปี 1. แล้วทำไมไม่มีแฟนวะ !!  เปิดมาดูรูปเก่าๆของตัวเอง  ก็ตกใจเหมือนกันทรยศ อายุไปไกลเลย
ตอนปี.2ก็เริ่ม เก็บเงิน ด้วยการรับจ้างทำการบ้าน พอมีเงินก็เริ่มดูแลตัวเองละ  เข้าคลีนิกหน้าใสบ้าง ต่างๆ แต่ถามว่าสวยขึ้นไหม??  ก็ดีขึ้นมานิดหน่อย อ้อ ..ตอนมาเรียน กรุงเทพ ก็ย้ายคลีนิกทำฟันนะคะ  มาเริ่มต้นทำใหม่ที่ รพ. ยันฮี  บอกเลย รวมเวลาจัดทั้งหมด 7 ปีกว่า