ตามหาหนุ่มลูกครึ่ง เรียนเชฟ ภาคอินเตอร์ ม.กรุงเทพ ช่วยหน่อยนะคร่า>//<

ขอเกริ่นนิดหนึ่ง555 นี้คือกระทู้แรกของเรา  เป็นเรื่องจริงล้วน ๆ เลย อิอิ  ไม่อิงนิยาย เขิน(>//<)  เหตุเกิดเมื่อวันหนึ่ง เราเดินทางกลับจากอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ มายังมหาลัยของเรา เราขึ้นรถประมาณ 3 ทุ้ม  มากะเพื่อน 1 คน พอรถตู้มา เราก็รีบขึ้น เหลือที่นั่ง 2 ที่ด้านหลังพอดี  ขออนุญาติแทนหนุ่มลูกครึ่งคนนั้นว่า “นาง” น่ะคะ555   ตอนแรกเราก็ไม่ได้หันไปมองด้านข้างอะไรมาก มัววแต่ยุ่งอัพรูปลงเฟสบุค  เคลียร์เงินกับเพื่อนอยู่  หลังจากนั้นเราก็นอน  เพราะเราเหนื่อยมากกก   รถตู้ก็เริ่มขับออกไป  เราวางเป้ไว้ที่ตัก สักพัก เราก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาเขี่ยๆนิ้วก้อยเนี่ยยยย เห้ยยย!!  เออ..แต่เราแอบฟินอ่ะ55(แอบโรคจิตนิดๆ คือรู้สึกอบอุ่น) นิ้วก้อยทับกันมั้ง เราก็แอบๆมองนาง คือ จมูกโด้งมาก  >//<  สักพักรถตู้จอดม.กรุงเทพแล้ว คนเริ่มลงกันเยอะ  เราก็เอามือออก 555  แล้วก็พยักหน้าขอโทษนาง ตอนนั้นเขินมากๆ แบบยิ้มไม่ถูก นางก็ยิ้มแฮร่ๆๆ เราก็แก้เขินด้วยการถามคณะนางสะเลย คิดไม่ออก
เรา: เรียนคณะไรหรอ?
นาง: เชฟอ่ะ ภาคอินเตอร์  แล้วเทอล่ะ?
เรา: เรียน........อ่ะ    แล้ววววเ เรียนที่ไหนหรอ?
นาง: ม.กรุงเทพอ่ะ
เรา: เห้ยยยย!!! มันเลยมาแล้วนิ  (ตกใจมากก!)  แล้วจะกลับยังไงเนี่ย  นั่งแท็กซี่กลับได้ม่ะ บลาๆๆ  ( แล้วนางก็ตกลงจะนั่งแท็กซี่กลับ)
เรา: เป็นลูกครึ่งรึป่าว?  ( คือตอนนั้นไม่รู้จะพูดอะไรดี  แก้ขัดไปก่อน555)
นาง: ใช่!
เรา: ลูกครึ่ง อะไรหรอออ?
นาง: ให้ทาย ( ทำสายตาเจ้าเล่ห์>//<)
เรา :  อิตาลี  เยอรมัน  ฝรั่งเศส  สเปน อเมริกา ไล่ยาวเลยจร้า บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
นางก็ตอบไม่ใช่…  แล้วก็ยื่นหน้ามาใกล้  คือ ใกล้เกินไปแล้ววว (><)หน้าใสมาก จมูกโด่ง  คางแหล่ม  ตาวิ้งมากไม่แน่ใจว่าสีอะไร  คือตอนนั้นเราเขินมากกกก  ปากเริ่มสั่น ตอบไม่ค่อยได้ล่ะ พยายามหันหน้ามองทางอื่นตลอดดดด555
จนรถจอดถึงม. เรา เราก็เห้ยย!! ไปก่อนน่ะ  ถึงล่ะ บาย  
แล้วเราก็รีบวิ่งไปเลย ทิ้งนางไว้คนเดียวว  แบบทำตัวไม่ถูกอ่าTT

ปล. ใครพอจะทราบตัว ช่วยทิ้งไลน์ไว้ให้หน่อยนะค่ะ
เจ้าของกระทู้กลัวผิดหวังมากกกคือเรื่องก็ผ่านมาแล้วหลายวัน แต่ก็อยากลองดู 555 ช่วยด้วยนะคะ
ผลจะเป็นยังงไง จะไม่เสียใจแล้วค่ะ เพราะได้ทำในสิ่งที่อยากทำแล้วค่ะ^^*