ย้อๆๆๆเลยนะ...
...ผมกับเขาเป็นเพื่อนกันมา 10 กว่าปีแล้ว สมัย ม.ต้น เจอกันบ่อย เรารู้ชื่อ เขานะ แต่เราเป็นคนไม่กล้าทัก กล้าคุย ง่ายๆขี้อายมากๆ
ประมาน ม.1- ม.2 เราห้องเราอยู่กันคนละอาคาร เลยไม่ค่อยได้เลยเจอกันบ่อย พอเราขึ้น ม.3 ได้มาอยู่อาคาร 4 ด้วยกัน ผมอยู่ชั้น 4 เขาอยู่ชั้น 3
ทุกเช้าผมจะเอากระเป๋าไปเก็บ แล้วรีบไปห้อง เขา เขาอยู่ห้อง 8 ส่วนผมอยู่ห้อง 2 ผมจะไปห้อง 8 บ่อยมากๆแทบทุกเช้าไปหาเพื่อนผู้ชาย ที่ โตมาด้วยกัน จึงทำให้ผมมีเพื่อน ห้อง 8 หลายคน โดยผม จะแอบมองเขาบ่อยมากๆเขาตัวเล็ก สูงไม่เกิน 160 มั้งนะ เขาไปไหนจะไปกับเพื่อน 2-4 คน ชีวิตเราก็ได้แค่แอบชอบ อะนะ ไม่เคยบอกใครเลยว่าชอบเลย เพราะเราหน้าตาไม่ค่อยดีๆ555+
...เวลาผ่านไป ม.ปลายก็มาถึง เขาอยู่ห้อง 3 สาย คณิต-ภาษา ส่วนผมห้อง 4 ภาษา-คอม ดีใจนะที่ในที่สุด เราก็ได้มาอยู่ห้องใกล้กัน ไม่ว่าจะอยู่ตึกไหน ก็ใกล้กันตลอด ผมก็ไปตีสนิทกับเพื่อน ห้อง 3 ตามเคย เพื่อมีโอกาศได้เจอเขาแหล่ะ ตลอด 3 ปี ของม.ปลาย เราก็ไม่เคยได้คุยกันเลยสักคำ55+
แต่ได้พบ ได้เจอทุกวันแหล่ะ เขาน่ารักขึ้นทุกวันๆ มีอะไรอีกเยอะนะ แต่ก็ขอข้ามไปเเลย
...เข้าสู่วัยมหาลัย ผมได้เรียน คนละที่เขากับ แต่ก็ห่างกันไม่มากหลอก ชีวิตมหาลัยผมก็สนใจแต่เรียนๆนะ ใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด
คือ เรากับเขา ก็ต่างคนก็มีแฟนนะ แต่ไม่รู้เพราะอะไร พอปี 3 ผม เลิกกับแฟน ก็ไม่ได้มีใครเลย
.....และก็เป็นจุดเริ่มต้น ของเรื่องนี้ ผมเล่นเฟสบุ๊ค ตามปกติ ผมคิดว่าผมคิดถึงเขา ผมก็พยายามตามหาเขา เพราะไม่เคยมีเฟสบุคเขาเลย
หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ หมดหนทางแล้ว ก็เลยคิดว่าเขาคงไม่มีโอกาศได้เจอเขาแล้วละ ผมก็เลยใช้ชีวิตตามปกติ ไปเรื่อยๆพอช่วงที่ผมใกล้จบ ป.ตรี
ผมจบ 3 ปีครึ่ง ก็ไปถ่ายรูปชุดครุยเพื่อ ส่งให้กับมหาลัย ผมก็เอามาโพสเฟสบุ๊ค เพื่อนผมก็มาคอมเม้นและเข้ามากดไลน้ พอดีผมแท๊กไปหาเพื่อน เก่าๆด้วย
โดย เพื่อนของเพื่อนก็สามารถ กดไลน้ได้ด้วย ผมก็ไปส่องดูว่าใครกดไลน์ผมบาง ไม่อยากจะเชื่อว่า เขาคนั้นได้มากดไลน์ด้วย ดีใจมาก และแอดเฟสบุ๊คไป กว่าจะรับแอด ได้ก็ 3 วันอะ พอหลังจากรับแอดผมก็แค่เข้าไปส่อง รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว เลยไม่กล้าทัก ไปคุยสักครั้งเลย
จนกระทั่งผม เรียนจบ และก็ได้บวชเป็นพระ 1 เดือน หลังจากลาสึกขามา ก็เตรียมตัวเข้าทำงาน กับเรียนต่อ ป.โท ตามปกติ
....อยู่มาวันนึง ผมเห็นเขาโพสรูป ถ่ายกับชิงช้า ได้ต้นไม่ริมทะเล ผมชอบบรรยากาศแบบนั้นมากๆ เลยตัดสินใจทักเขาไปว่า ไปเที่ยวทะเลที่ไหนหรอ
ภาพสวยมากๆบรรยากาศดี อยากไปบ้าง เราก็คุยกันในฐานะเพื่อนมาเรื่อย ผมก็รู้ว่าเขาชอบถ่ายรูป บ้ากล้อง เลยแอบชวนเขาไปถ่ายรูป ไม่น่าเชื่อเขาจะตอบตกลง และเราก็ได้ไปถ่ายรูปเล่นด้วยกัน 2 คน ตื่นเต้นที่สุดเลยวันนั้น เราชอบเขานะวันนั้นเราบอกเขาเลย ว่าเราชอบเขา
เขาก็บอกว่าขอคิดดูก่อน เราก็เลยคุยกันมาเรื่อย และดีใจที่สุดคือ เขาก็ไม่มีแฟนเหมือนกัน เราก็เลย คุยกับเขาได้ เรื่อยๆ
...แต่ผมรู้ว่ามีคนจีบเขาเยอะเหมือนกัน ผมก็ไม่รู้จะเอาอะไรไปแข่งกับคนอื่นด้วย เราก็เลยบอกเขาไปว่า เราไม่เก่งเรื่องจีบใครนะ เราแข่งกับใครไม่เป็น
เราไม่ชอบการต่อสู้ ไม่อยากให้ใครผิดใจกัน ไม่อยากเสียความรู้สึก เพราะผมไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเราเลย เขาโทรคุยกับเราแทบทุกคืนเลยนะ มีอะไรเราก็บอกกันตรงๆ ไปไหนก็บอก ผมเป็นคนไม่ค่อยมีเวลาด้วย บางทีก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเลย เลยคิดกับตัวเองเสมอว่า เราควรทำยังไง
เราชอบรักเขาก่อนนอน อยู่บ่อยครั้ง แต่เขาไม่บอกเราสักคำเลย ความรู้สึกก็ไม่เคยบอก ผมเลยไม่รู้ผมควรจะทำยังไง
ผมว่าผมควรให้เวลา เขาบ้างแหล่ะ เพราะผมทำใจไว้แล้วละ ว่าวันนั้นมาถึง ถ้าผมแพ้ ผมก็ดีใจ เพราะเขาก็ยังเป็นเพื่อนผมที่ผมรักเสมอ
และก็จะดีใจกับเขา เพราะผมเลือกไม่ได้อยู่แล้ว
ขอบคุณที่อ่านกระทู้ผมนะครับ ขอบคุณจริงๆครับ ผิดตกตรงไหนขอโทษด้วยนะครับ
...หวังว่าเขาคนนั้น จะมาอ่านนะ...
อยากรู้...เขาคิดยังไงกับเรา??? ได้แต่รอ...
...ผมกับเขาเป็นเพื่อนกันมา 10 กว่าปีแล้ว สมัย ม.ต้น เจอกันบ่อย เรารู้ชื่อ เขานะ แต่เราเป็นคนไม่กล้าทัก กล้าคุย ง่ายๆขี้อายมากๆ
ประมาน ม.1- ม.2 เราห้องเราอยู่กันคนละอาคาร เลยไม่ค่อยได้เลยเจอกันบ่อย พอเราขึ้น ม.3 ได้มาอยู่อาคาร 4 ด้วยกัน ผมอยู่ชั้น 4 เขาอยู่ชั้น 3
ทุกเช้าผมจะเอากระเป๋าไปเก็บ แล้วรีบไปห้อง เขา เขาอยู่ห้อง 8 ส่วนผมอยู่ห้อง 2 ผมจะไปห้อง 8 บ่อยมากๆแทบทุกเช้าไปหาเพื่อนผู้ชาย ที่ โตมาด้วยกัน จึงทำให้ผมมีเพื่อน ห้อง 8 หลายคน โดยผม จะแอบมองเขาบ่อยมากๆเขาตัวเล็ก สูงไม่เกิน 160 มั้งนะ เขาไปไหนจะไปกับเพื่อน 2-4 คน ชีวิตเราก็ได้แค่แอบชอบ อะนะ ไม่เคยบอกใครเลยว่าชอบเลย เพราะเราหน้าตาไม่ค่อยดีๆ555+
...เวลาผ่านไป ม.ปลายก็มาถึง เขาอยู่ห้อง 3 สาย คณิต-ภาษา ส่วนผมห้อง 4 ภาษา-คอม ดีใจนะที่ในที่สุด เราก็ได้มาอยู่ห้องใกล้กัน ไม่ว่าจะอยู่ตึกไหน ก็ใกล้กันตลอด ผมก็ไปตีสนิทกับเพื่อน ห้อง 3 ตามเคย เพื่อมีโอกาศได้เจอเขาแหล่ะ ตลอด 3 ปี ของม.ปลาย เราก็ไม่เคยได้คุยกันเลยสักคำ55+
แต่ได้พบ ได้เจอทุกวันแหล่ะ เขาน่ารักขึ้นทุกวันๆ มีอะไรอีกเยอะนะ แต่ก็ขอข้ามไปเเลย
...เข้าสู่วัยมหาลัย ผมได้เรียน คนละที่เขากับ แต่ก็ห่างกันไม่มากหลอก ชีวิตมหาลัยผมก็สนใจแต่เรียนๆนะ ใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด
คือ เรากับเขา ก็ต่างคนก็มีแฟนนะ แต่ไม่รู้เพราะอะไร พอปี 3 ผม เลิกกับแฟน ก็ไม่ได้มีใครเลย
.....และก็เป็นจุดเริ่มต้น ของเรื่องนี้ ผมเล่นเฟสบุ๊ค ตามปกติ ผมคิดว่าผมคิดถึงเขา ผมก็พยายามตามหาเขา เพราะไม่เคยมีเฟสบุคเขาเลย
หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ หมดหนทางแล้ว ก็เลยคิดว่าเขาคงไม่มีโอกาศได้เจอเขาแล้วละ ผมก็เลยใช้ชีวิตตามปกติ ไปเรื่อยๆพอช่วงที่ผมใกล้จบ ป.ตรี
ผมจบ 3 ปีครึ่ง ก็ไปถ่ายรูปชุดครุยเพื่อ ส่งให้กับมหาลัย ผมก็เอามาโพสเฟสบุ๊ค เพื่อนผมก็มาคอมเม้นและเข้ามากดไลน้ พอดีผมแท๊กไปหาเพื่อน เก่าๆด้วย
โดย เพื่อนของเพื่อนก็สามารถ กดไลน้ได้ด้วย ผมก็ไปส่องดูว่าใครกดไลน์ผมบาง ไม่อยากจะเชื่อว่า เขาคนั้นได้มากดไลน์ด้วย ดีใจมาก และแอดเฟสบุ๊คไป กว่าจะรับแอด ได้ก็ 3 วันอะ พอหลังจากรับแอดผมก็แค่เข้าไปส่อง รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว เลยไม่กล้าทัก ไปคุยสักครั้งเลย
จนกระทั่งผม เรียนจบ และก็ได้บวชเป็นพระ 1 เดือน หลังจากลาสึกขามา ก็เตรียมตัวเข้าทำงาน กับเรียนต่อ ป.โท ตามปกติ
....อยู่มาวันนึง ผมเห็นเขาโพสรูป ถ่ายกับชิงช้า ได้ต้นไม่ริมทะเล ผมชอบบรรยากาศแบบนั้นมากๆ เลยตัดสินใจทักเขาไปว่า ไปเที่ยวทะเลที่ไหนหรอ
ภาพสวยมากๆบรรยากาศดี อยากไปบ้าง เราก็คุยกันในฐานะเพื่อนมาเรื่อย ผมก็รู้ว่าเขาชอบถ่ายรูป บ้ากล้อง เลยแอบชวนเขาไปถ่ายรูป ไม่น่าเชื่อเขาจะตอบตกลง และเราก็ได้ไปถ่ายรูปเล่นด้วยกัน 2 คน ตื่นเต้นที่สุดเลยวันนั้น เราชอบเขานะวันนั้นเราบอกเขาเลย ว่าเราชอบเขา
เขาก็บอกว่าขอคิดดูก่อน เราก็เลยคุยกันมาเรื่อย และดีใจที่สุดคือ เขาก็ไม่มีแฟนเหมือนกัน เราก็เลย คุยกับเขาได้ เรื่อยๆ
...แต่ผมรู้ว่ามีคนจีบเขาเยอะเหมือนกัน ผมก็ไม่รู้จะเอาอะไรไปแข่งกับคนอื่นด้วย เราก็เลยบอกเขาไปว่า เราไม่เก่งเรื่องจีบใครนะ เราแข่งกับใครไม่เป็น
เราไม่ชอบการต่อสู้ ไม่อยากให้ใครผิดใจกัน ไม่อยากเสียความรู้สึก เพราะผมไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเราเลย เขาโทรคุยกับเราแทบทุกคืนเลยนะ มีอะไรเราก็บอกกันตรงๆ ไปไหนก็บอก ผมเป็นคนไม่ค่อยมีเวลาด้วย บางทีก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเลย เลยคิดกับตัวเองเสมอว่า เราควรทำยังไง
เราชอบรักเขาก่อนนอน อยู่บ่อยครั้ง แต่เขาไม่บอกเราสักคำเลย ความรู้สึกก็ไม่เคยบอก ผมเลยไม่รู้ผมควรจะทำยังไง
ผมว่าผมควรให้เวลา เขาบ้างแหล่ะ เพราะผมทำใจไว้แล้วละ ว่าวันนั้นมาถึง ถ้าผมแพ้ ผมก็ดีใจ เพราะเขาก็ยังเป็นเพื่อนผมที่ผมรักเสมอ
และก็จะดีใจกับเขา เพราะผมเลือกไม่ได้อยู่แล้ว
ขอบคุณที่อ่านกระทู้ผมนะครับ ขอบคุณจริงๆครับ ผิดตกตรงไหนขอโทษด้วยนะครับ
...หวังว่าเขาคนนั้น จะมาอ่านนะ...