ว่าด้วยเรื่อง อำนาจของผญที่ทำเพื่อนฉันเปลี่ยนไป
เริ่มแรกแทนผญชื่อจี้ผชชื่อพี
คือว่าเราเพิ่งเข้ามหาลัยปี1มาอยู่หอเราได้รู้จักเพื่อนใหม่มาจากหลายๆที่วันนึงมีเพื่อนผชแนะนำให้เรารู้จักคนชื่อจี้ตอนแรกเรากับจี้สนิทกันจี้เป็นคนน่ารักสดใสรักการทำอาหารแต่ไม่มีมารยาท แต่จี้อยู่หออื่นไม่ใช่หอเดียวกับเรานะหลังจากนั้นเราคบเป็นเพื่อนกันแรกๆก็ว่าดี พอนานไปนิสัยเริ่มออกเราก็พอทน จี้เคยพูดกับเราไว้คำนึงว่า "ไม่เอาเพื่อนเป็นแฟน" เราก็ว่าเออดีอะ ทัศนคติจี้ดีเนอะ หลังจากนั้นจี้ก็มาหอเราบ่อยขึ้น บ่อยขึ้นจนสนิทกะเพื่อนผช.เราคนนึงที่ชื่อพี เราก็ไม่รู้เอาเวลาไหนไปสนิทกันไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าสนิทได้มั้ย เพราะทั้งนอนกอด นอนหอม นัวเนียกันทั้งวันทั้งคืน จนไม่รู้ว่ายังเป็นเพื่อนกันอยู่มั้ย เราก็งง พอสนิทกันมากขึ้นเรากะเพื่อนๆเราก็แบบจับกลุ่มคุยกันว่าเอ๊ะสองคนนี้นี่ยังไงเพราะมันสองคนถึงขั้นว่านอนด้วยกันทุกคืน กินอยู่ด้วยกัน พีเคยทำอะไรจี้ก็สั่งห้ามหมด เเต่เเค่นี้ยังไม่นับเป็นปัญหาจนกระทั่งเพื่อนจี้ของเรา ย้ายมาอยู่หอเดียวกับเรา แล้วทิ้งรูมเมทเอาไว้ซึ่งรูมเมทจี้ก็เป็นเพื่อนกับเรา เมทของจี้ชื่อว่ามี มีเป็นเพื่อนกับเราก็ต้องย้ายมาอยู่ด้วย แต่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับจี้นะ อยู่ห้องเพื่อนอีกคนนึง แต่จี้อยู่ห้องพีที่เป็นเพื่อนกับเรา พออยู่นานไปๆมีก็คุยกับจี้ว่าจะเปิดห้องใหม่ไหมแล้วมาอยู่ด้วยกันหารกันสองคน จี้ก็บอกประมาณว่าโอเคแต่ขอคุยกะพ่อก่อนเพราะยังไม่หมดสัญญาหอเก่า พอนานวันไปมีก็ถามจี้ทุกวันว่าตกลงเรื่องห้องเอายังไง จี้ก็พูดเหมือนเดิม จนมีเครียดร้องไห้มาระบายกับเพื่อน พอจี้รู้เรื่องก็มาคุยกับมีก็ได้ข้อสรุปว่าจะไปมัดจำค่าห้องกันให้เร็วที่สุด แต่จี้กลับมาพูดกับเราอีกอย่างว่ามีปัญหากับที่บ้าน เรื่องเงิน แต่ระหว่างนั้นมีก็ไปคุยกับแม่แล้วว่าจะเปิดห้อง ก็ได้ข้อสรุปว่าแม่จะลงมาเปิดให้ แต่ก็ไม่ได้บอกจี้เรื่องนี้นะ พอแม่มีมาเปิดห้องให้จี้ก็ทำเชิงมาช่วยขนของมาเก็บของย้ายของเข้าห้องเสร็จสับ แต่พอแม่มีกลับบ้านจี้ก็มาคุยกะมีว่าจะมาอยู่ด้วยนะ แต่ให้มีออกค่าห้องไปก่อน เพราะว่ายังไม่เคลียร์กับที่บ้าน ก็มีเรากับเพื่อนเราเป็นพยาน แต่พออีกวัน มีก็โทรไปบอกแม่แล้วก็เล่าเรื่องที่จี้ทิ้งให้แม่ฟัง แม่เลยบอกว่าให้มีอยู่คนเดียว เดี๋ยวแม่ออกค่าห้องคนเดียวได้ จี้เลยย้ายออก มีกับเพื่อนทุกคนรวมถึงเราก็เริ่มตีตัวออกห่างจากจี้เพราะเริ่มไม่ค่อยอยากยุ่งและเริ่มทนไม่ได้กับนิสัยของจี้ ทั้งเรื่องq มารยาท เรื่องเสียง เรื่องความเกรงใจ คือถ้าสนิทกันจะไม่ว่านะ แต่พึ่งรู้จักกันยังไม่ถึงเดือน ที่เล่าไปคือนิสัยของคนชื่อจี้ แต่สิ่งที่เราไม่ชอบคือทำให้เพื่อนเราเปลี่ยนไปมาก ทำให้พีไม่สนใจเพื่อน ทิ้งเพื่อน ทั้งที่พีไม่เคยเป็นแบบนี้เลย แล้วคือที่พีคมากคือ จี้ยังไม่ลืมแฟนเก่าและชอบพูดเปรียบเทียบแฟนเก่ากับพี และพูดทุกวัน คิดดูขนาดเราเป็นเพื่อนฟังแล้วยังรู้สึก ชอบพูดเหมือนเพื่อนเราไม่ดีสู้เค้าไม่ได้ เหมือนเพื่อนเราเป็นของตาย จะทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้ เราสงสารพีมาก แต่พีก็ทนทำทุกอย่างทนทุกอย่างที่จี้สั่งให้ทำ พอเราถามว่าเป็นแฟนกันหรอก็บอก ป่าวไม่ได้เป็น ไอ่พีอ่านะ กูไม่เอา
หรอก ไม่มี
ไรดีเลย คิดดูพีจะรู้สึกยังไง คือทุกวันนี้พีเปลี่ยนไปจากเดิมมาก
เมื่อฉันมาอยู่หอต้องเจอเพื่อนแบบนี้
เริ่มแรกแทนผญชื่อจี้ผชชื่อพี
คือว่าเราเพิ่งเข้ามหาลัยปี1มาอยู่หอเราได้รู้จักเพื่อนใหม่มาจากหลายๆที่วันนึงมีเพื่อนผชแนะนำให้เรารู้จักคนชื่อจี้ตอนแรกเรากับจี้สนิทกันจี้เป็นคนน่ารักสดใสรักการทำอาหารแต่ไม่มีมารยาท แต่จี้อยู่หออื่นไม่ใช่หอเดียวกับเรานะหลังจากนั้นเราคบเป็นเพื่อนกันแรกๆก็ว่าดี พอนานไปนิสัยเริ่มออกเราก็พอทน จี้เคยพูดกับเราไว้คำนึงว่า "ไม่เอาเพื่อนเป็นแฟน" เราก็ว่าเออดีอะ ทัศนคติจี้ดีเนอะ หลังจากนั้นจี้ก็มาหอเราบ่อยขึ้น บ่อยขึ้นจนสนิทกะเพื่อนผช.เราคนนึงที่ชื่อพี เราก็ไม่รู้เอาเวลาไหนไปสนิทกันไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าสนิทได้มั้ย เพราะทั้งนอนกอด นอนหอม นัวเนียกันทั้งวันทั้งคืน จนไม่รู้ว่ายังเป็นเพื่อนกันอยู่มั้ย เราก็งง พอสนิทกันมากขึ้นเรากะเพื่อนๆเราก็แบบจับกลุ่มคุยกันว่าเอ๊ะสองคนนี้นี่ยังไงเพราะมันสองคนถึงขั้นว่านอนด้วยกันทุกคืน กินอยู่ด้วยกัน พีเคยทำอะไรจี้ก็สั่งห้ามหมด เเต่เเค่นี้ยังไม่นับเป็นปัญหาจนกระทั่งเพื่อนจี้ของเรา ย้ายมาอยู่หอเดียวกับเรา แล้วทิ้งรูมเมทเอาไว้ซึ่งรูมเมทจี้ก็เป็นเพื่อนกับเรา เมทของจี้ชื่อว่ามี มีเป็นเพื่อนกับเราก็ต้องย้ายมาอยู่ด้วย แต่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับจี้นะ อยู่ห้องเพื่อนอีกคนนึง แต่จี้อยู่ห้องพีที่เป็นเพื่อนกับเรา พออยู่นานไปๆมีก็คุยกับจี้ว่าจะเปิดห้องใหม่ไหมแล้วมาอยู่ด้วยกันหารกันสองคน จี้ก็บอกประมาณว่าโอเคแต่ขอคุยกะพ่อก่อนเพราะยังไม่หมดสัญญาหอเก่า พอนานวันไปมีก็ถามจี้ทุกวันว่าตกลงเรื่องห้องเอายังไง จี้ก็พูดเหมือนเดิม จนมีเครียดร้องไห้มาระบายกับเพื่อน พอจี้รู้เรื่องก็มาคุยกับมีก็ได้ข้อสรุปว่าจะไปมัดจำค่าห้องกันให้เร็วที่สุด แต่จี้กลับมาพูดกับเราอีกอย่างว่ามีปัญหากับที่บ้าน เรื่องเงิน แต่ระหว่างนั้นมีก็ไปคุยกับแม่แล้วว่าจะเปิดห้อง ก็ได้ข้อสรุปว่าแม่จะลงมาเปิดให้ แต่ก็ไม่ได้บอกจี้เรื่องนี้นะ พอแม่มีมาเปิดห้องให้จี้ก็ทำเชิงมาช่วยขนของมาเก็บของย้ายของเข้าห้องเสร็จสับ แต่พอแม่มีกลับบ้านจี้ก็มาคุยกะมีว่าจะมาอยู่ด้วยนะ แต่ให้มีออกค่าห้องไปก่อน เพราะว่ายังไม่เคลียร์กับที่บ้าน ก็มีเรากับเพื่อนเราเป็นพยาน แต่พออีกวัน มีก็โทรไปบอกแม่แล้วก็เล่าเรื่องที่จี้ทิ้งให้แม่ฟัง แม่เลยบอกว่าให้มีอยู่คนเดียว เดี๋ยวแม่ออกค่าห้องคนเดียวได้ จี้เลยย้ายออก มีกับเพื่อนทุกคนรวมถึงเราก็เริ่มตีตัวออกห่างจากจี้เพราะเริ่มไม่ค่อยอยากยุ่งและเริ่มทนไม่ได้กับนิสัยของจี้ ทั้งเรื่องq มารยาท เรื่องเสียง เรื่องความเกรงใจ คือถ้าสนิทกันจะไม่ว่านะ แต่พึ่งรู้จักกันยังไม่ถึงเดือน ที่เล่าไปคือนิสัยของคนชื่อจี้ แต่สิ่งที่เราไม่ชอบคือทำให้เพื่อนเราเปลี่ยนไปมาก ทำให้พีไม่สนใจเพื่อน ทิ้งเพื่อน ทั้งที่พีไม่เคยเป็นแบบนี้เลย แล้วคือที่พีคมากคือ จี้ยังไม่ลืมแฟนเก่าและชอบพูดเปรียบเทียบแฟนเก่ากับพี และพูดทุกวัน คิดดูขนาดเราเป็นเพื่อนฟังแล้วยังรู้สึก ชอบพูดเหมือนเพื่อนเราไม่ดีสู้เค้าไม่ได้ เหมือนเพื่อนเราเป็นของตาย จะทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้ เราสงสารพีมาก แต่พีก็ทนทำทุกอย่างทนทุกอย่างที่จี้สั่งให้ทำ พอเราถามว่าเป็นแฟนกันหรอก็บอก ป่าวไม่ได้เป็น ไอ่พีอ่านะ กูไม่เอา