โดนปิดกั้นจากการทำในสิ่งที่เราชอบ

สวัสดีค้ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดอะไรอยู่ ม.5 แล้ว คือที่บ้านเราไม่ค่อยชอบให้เราร่วมกิจกรรมหรือไม่ชอบให้เราทำสิ่งที่เราอยากจะทำ เวลาเราอยากร่วมกิจกรรมอะไรก็ไม่ค่อยกล้าขอเพราะรู้คำตอบอยู่แล้วว่าต้องไม่ได้แน่ๆ บางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้ ถึงบางครั้งขอได้เขาก็จะมาบ่นทุกครั้งว่าไม่มีประโยชน์ เราเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วค้ะ ไม่ค่อยได้ออกไปไหนถึงไปก็ไปกับที่บ้านตลอดไปกับเพื่อนนานๆจะได้ไปที ตอนที่เขาให้เราไปไหนเราความสุขน้ะคิดว่าเขาคงเข้าใจเราแล้วแต่พอกลับมามันก็เป็นแบบเดิม จนทุกวันนี้เรายังไม่รู้เลยว่าเรามีความสามารถอะไรหรือชอบอะไรเพราะโดนกันตลอดเราอยากทำในสิ่งที่เราทำแต่เขาก็ชอบบอกกับเราว่าเราไม่มีความตั้งใจจริงๆ เขาไม่เคยให้กำลังใจเราแม้แต่น้อย มันจึงมีผลถึงการเรียนต่อที่มหาลัยจนตอนนี้เรายังไม่รู้เลยค้ะว่าเราจะเข้าอะไรเพราะโดนปิดกั้นตลอด เราอึดอัดมากกก เราคิดว่าถ้าเราได้ทำอะไรในสิ่งที่เราอยากทำมันอาจทำให้เรารู้ก็ได้ว่าเราชอบหรือไม่ชอบอะไร ผลการเรียนเราค่อนข้างโอเคมาตลอด ทั้งชีวิตเรารู้แค่ว่าเราชอบภาษอังกฤษนอกนั้นไม่รู้เลย5555 ถ้าครั้งไหนที่เกรดแย่เราก็จะโดนว่าประจำ เวลาไปรร.มันค่อนข้างจะต่างจากที่บ้านมากอยู่ รร.เราเป็นคนร่าเริงน้ะ แต่พอมาที่บ้านเราก็ไม่ค่อยอยากพูดอะไรเลย555 เราควรจะทำอย่างไรดีค้ะอีกไม่นานก็จะขึ้นม.6แล้วล้ะมันต้องเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน อยากขอคำแนะนำค้ะว่าเราต้องทำยังไงต่อไปดี...