คืออะไร

ปากบอกว่าเป็นแฟน แต่ในทางปฏิบัติมันกลับกัน คือ ตั้งแต่เป็นแฟนกันมา แทบไม่รู้เรื่องราวอะไรกับตัวเธอเลย ไม่ใช่ไม่สนใจ แต่เวลาเราถามก็ไม่ตอบ เงียบ ขนาดอยู่ด้วยกันยังนั่งเล่นมือถือ นัดเพื่อนไปเที่ยวที่อื่น แบบไม่เห็นหัวคนข้างๆเลย พอเราชวนไปเที่ยวบอกไม่ว่างแต่พอเพื่อนโทรมาเคลียงานอย่างไว เเละไปกับเพื่อนซะงั้น บางทีไปซื้อของด้วยกัน แล้วของมันเยอะ เราจะยกไปเก็บบนห้องให้ยังไม่ให้ขึ้นไปเลย แม้แต่โทรยังไม่โทรหาเลย จะโทรเฉพาะเวลามีเรื่องจำเป็น พอเราคิดถึงโทรไป ก็บอกไม่ว่าง ทำธุระอยู่ คือตั้งแต่คบกันมาเหมือนเพื่อนจะสำคัญกว่าเรามากๆอะ เคยห่างกันแบบไม่ติดต่อเลย พอเราติดต่อไปก็ตัดสายทิ้ง แล้วไลน์มาอย่างเดียว คือไม่เข้าใจว่าสถานะแบบนี้คือะไร กับเพื่อนเขาเราก็รู้จัก จะติดเพื่อนก็ไม่ว่า แต่ให้ความสำคัญกันบ้างอะไรบ้างได้มั้ย เราสามารถจัดสรรเวลาให้เขาได้ตลอด แต่เขาแทบไม่มีเวลาให้กับเราเลย
เคยมีครั้งเดียวเขาไปเที่ยวผับกับเพื่อนแต่ผมไม่ไปด้วยเพราะไม่ชอบเที่ยวแบบนั้น แต่จะไปส่ง-รับแทนเพราะเป็นห่วง พอผับปิดก็ไปรับสภาพเมาหิ้วลงมาเลย พอขึ้นรถเสดก็กอดเราโอบเรา บอกรักเรา จนเราขับรถไม่ได้เลย พอเขาหลับก็ไปส่งทีหอ(ไม่ได้หิ้วไปบ้านผมนะ เพราะไม่ชอบมีไรกับใครตอนเมา) วันรุ่งขึ้นส่างเสดกลับสู่โหมดปกติทันที คือแบบว่า ทำไมต้องเฉพาะเวลาเมาด้วยวะ งงครับ

ปล.. จขกท เป็นผู้ชาย ส่วนที่พูดถึงเป็นผู้หญิงนะ ตั้งแต่คบกันมาสามปียังไม่เคยมีไรกันด้วย เพราะเธอบอกขอแต่งงานก่อน พอบอกเสดเราก็แอบดีใจ หลังจากนั้นไม่นานเข้าสู่โหมดปกติเหมือนเดิม ตอนนี้เราสองคนอายุ25+แล้วคับ

เพื่อนคิดไงกันมั้ง ผมละสับสนกับที่เธอเปนแบบนี้