สวัสดีค่ะ เราขอมาแชร์ประสบการณ์ให้กับว่าที่คุณแม่ที่เป็น PCOS นะคะ ว่าอย่าเพิ่งท้อถอย เนื่องจากเราเป็น PCOS แต่สามารถตั้งครรภ์เองได้ค่ะ
ปกติแล้วเราเป็นคนที่มีปจด.ไม่สม่ำเสมอ 2-3 เดือนมาครั้งนึง หลังจากแต่งงานก็กินยาคุม 1 ปี พอหยุดยาคุมแล้วหลังนั้นปจด.ก็หายไป 1 ปีเต็มๆ เลยค่ะ
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร ดีซะอีก ปจด. ไม่มาเที่ยวสนุกเลย แต่พอจะมีน้องนี่สิคะต้องรีบไปรพ. เพื่อไปปรึกษาคุณหมอ เพราะเข้าข่ายเป็นผู้มีบุตรยากไปแล้วค่ะ
จนคุณหมอสรุปว่า เราเป็น PCOS ค่ะ ซึ่งคุณหมอเสนอทางเลือกสำหรับการมีบุตรให้เราโดย
ครั้งที่ 1 เราได้ทำการกระตุ้นไข่(แบบฉีด) และยาทานเพื่อเพิ่มผนังมดลูก เราได้ไข่ที่สมบูรณ์เพียงใบเดียวเท่านั้น คุณหมอเลยให้ทำ IUI ผลคือ ไม่ติดค่ะ ปจด มาหลังจากวันที่ฉีดเชื้อไป 18 วัน
ครั้งที่ 2 คุณหมอเสนอให้ทำ IVF เพราะเรากระตุ้นไข่ได้ 4 ใบ แต่ใช้จริงได้เพียง 3 ใบ (ตอนเก็บไข่เจ็บจังเลยค่ะ แต่ก็ทน) และลดความเสี่ยงการตั้งครรภ์แฝด คุณหมอจึงใส่ตัวอ่อน 8 เซลล์ กับ 16 เซลล์เพียงสองตัว ที่เหลืออีกหนึ่งตัวเก็บไว้ โดยมีเงื่อนไขหลังจากนำตัวอ่อนกลับเข้าไปในมดลูกแล้ว คือ ห้ามเครียด ห้ามท้องเสีย ห้ามเดินบ่อย ห้ามยกของหนัก ห้ามตากแดด (ข้อห้ามเยอะจัง) แต่โชคชะตาเหมือนเล่นตลก เราท้องเสียหลังจากใส่ตัวอ่อนแล้ว 7 วัน แถมเป็นหวัดหลังจากใส่ตัวอ่อนไปแล้ว 8 วันค่ะ (ไม่มีอะไรดีซักอย่างเลย) แต่พอวันที่ 13 หลังจากใส่ตัวอ่อน เราซื้อที่ทดสอบการตั้งครรภ์มาแล้วลองเทสดู ได้สองขีดจางๆ ค่ะ และวันรุ่งขึ้นเราก็ไปเทสผลเลือดได้ค่า 582 คือตั้งครรภ์ ดีใจมากค่ะ แต่มันไม่จบเท่านั้นสิคะ เราเลือดออกในวันที่ 23 หลังจากใส่ตัวอ่อน ผลคือ แท้งโดยสมบูรณ์ค่ะ เสียใจมาก น้ำตาไหลไม่ออกเลยค่ะ ครั้งนี้ทำให้เรารู้ว่าเราต้องพักร่างกายและจิตใจแล้ว เราตัดสินใจบอกคุณหมอว่า เราขอหยุดการใส่ตัวอ่อนอีก 1 ตัวที่เหลือ เพราะยังทำใจไม่ได้
หลังจากนั้น เราก็เที่ยวพักสมอง ออกกำลังกาย ไม่จดจ้องกับวันที่ไข่ตกอีกเลย (คนที่มีบุตรยากจะนับวันกันอย่างเคร่งเครียด) ไปไหว้พระทำบุญขอพรว่าหากเรามีวาสนาต่อกันขอให้เกิดเป็นลูกเราอีกครั้งในเร็ววัน
หลังจากที่แท้งไปได้ 4 เดือน ปจด เรามาทุกเดือนเลยค่ะ แปลกใจมากๆ แต่ก็อย่างที่บอกไปว่าเราไม่ได้นับวันไข่ตก ไม่ได้สนใจเรื่องการตั้งครรภ์แต่อย่างใด ขอให้ปจด มาเป็นปกติก็พอแล้ว
ก้าวเข้าสู่เดือนที่ 5 หลังจากที่แท้งไป เราก็มีอาการคัดตึงเต้านมเป็นปกติเหมือนตอนที่ปจด จะมา แต่ครั้งนี้แปลกตรงที่เลยไป 2 อาทิตย์แล้ว ปจด. ก็ไม่มาซักที เลยคิดว่าคงจะเป็นอาการเก่ากำเริบอีกแล้วสินะ แต่แฟนบอกให้ลองไปซื้อที่ทดสอบการตั้งครรภ์มา เราเลยลองทดสอบดูผลคือ 2 ขีดชัดมากค่ะ ขีดขึ้นเร็วมาก ไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องรอ ดีใจมากเลยค่ะ เราก็เลยไปฝากท้องตอน 7 สัปดาห์ (อัลตร้าซาวด์ช่องคลอดเห็นเป็นถุงตั้งครรภ์น้อยๆ)
จนถึงตอนนี้เราก็ได้คลอดลูกสาวน้ำหนักตัว 2820 กรัม หนูน้อยอายุได้ 35 วันแล้วค่ะ
อยากจะขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณแม่ทุกคนนะคะ ว่าคนที่เป็น PCOS นั้นก็ตั้งครรภ์โดยธรรมชาติได้เช่นกัน แต่เราจะต้องกำจัดความเครียดออกจากเราให้ได้ ลองทำใจให้สบาย เพราะว่าที่คุณแม่ที่มีบุตรยากที่เป็น PCOS จะจดจ้องอยู่กับ "ไข่" ทำให้สภาวะจิตใจไม่ปกติ
อาจจะทำใจยากซักหน่อย แต่ลองทำจิตใจเราให้สบาย และไม่ต้องสนใจเสียงรอบข้างนะคะ ว่าเมื่อจะมีลูกซักทียิ่งฟังยิ่งกดดันตัวเอง ลองดูนะคะแล้วน้องก็จะมาหาเราเอง ขอให้โชคดีค่ะ
เพิ่งรู้ว่าตั้วครรภ์เป็นเพียงการนับ 0.1 การนับ 1 จริงๆ คือ หลังจากที่เค้าคลอดออกมาแล้วนี่ล่ะ (คหสต) เหนื่อยแต่เต็มใจค่ะ
PCOS ก็สามารถตั้งครรภ์เองได้
ปกติแล้วเราเป็นคนที่มีปจด.ไม่สม่ำเสมอ 2-3 เดือนมาครั้งนึง หลังจากแต่งงานก็กินยาคุม 1 ปี พอหยุดยาคุมแล้วหลังนั้นปจด.ก็หายไป 1 ปีเต็มๆ เลยค่ะ
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร ดีซะอีก ปจด. ไม่มาเที่ยวสนุกเลย แต่พอจะมีน้องนี่สิคะต้องรีบไปรพ. เพื่อไปปรึกษาคุณหมอ เพราะเข้าข่ายเป็นผู้มีบุตรยากไปแล้วค่ะ
จนคุณหมอสรุปว่า เราเป็น PCOS ค่ะ ซึ่งคุณหมอเสนอทางเลือกสำหรับการมีบุตรให้เราโดย
ครั้งที่ 1 เราได้ทำการกระตุ้นไข่(แบบฉีด) และยาทานเพื่อเพิ่มผนังมดลูก เราได้ไข่ที่สมบูรณ์เพียงใบเดียวเท่านั้น คุณหมอเลยให้ทำ IUI ผลคือ ไม่ติดค่ะ ปจด มาหลังจากวันที่ฉีดเชื้อไป 18 วัน
ครั้งที่ 2 คุณหมอเสนอให้ทำ IVF เพราะเรากระตุ้นไข่ได้ 4 ใบ แต่ใช้จริงได้เพียง 3 ใบ (ตอนเก็บไข่เจ็บจังเลยค่ะ แต่ก็ทน) และลดความเสี่ยงการตั้งครรภ์แฝด คุณหมอจึงใส่ตัวอ่อน 8 เซลล์ กับ 16 เซลล์เพียงสองตัว ที่เหลืออีกหนึ่งตัวเก็บไว้ โดยมีเงื่อนไขหลังจากนำตัวอ่อนกลับเข้าไปในมดลูกแล้ว คือ ห้ามเครียด ห้ามท้องเสีย ห้ามเดินบ่อย ห้ามยกของหนัก ห้ามตากแดด (ข้อห้ามเยอะจัง) แต่โชคชะตาเหมือนเล่นตลก เราท้องเสียหลังจากใส่ตัวอ่อนแล้ว 7 วัน แถมเป็นหวัดหลังจากใส่ตัวอ่อนไปแล้ว 8 วันค่ะ (ไม่มีอะไรดีซักอย่างเลย) แต่พอวันที่ 13 หลังจากใส่ตัวอ่อน เราซื้อที่ทดสอบการตั้งครรภ์มาแล้วลองเทสดู ได้สองขีดจางๆ ค่ะ และวันรุ่งขึ้นเราก็ไปเทสผลเลือดได้ค่า 582 คือตั้งครรภ์ ดีใจมากค่ะ แต่มันไม่จบเท่านั้นสิคะ เราเลือดออกในวันที่ 23 หลังจากใส่ตัวอ่อน ผลคือ แท้งโดยสมบูรณ์ค่ะ เสียใจมาก น้ำตาไหลไม่ออกเลยค่ะ ครั้งนี้ทำให้เรารู้ว่าเราต้องพักร่างกายและจิตใจแล้ว เราตัดสินใจบอกคุณหมอว่า เราขอหยุดการใส่ตัวอ่อนอีก 1 ตัวที่เหลือ เพราะยังทำใจไม่ได้
หลังจากนั้น เราก็เที่ยวพักสมอง ออกกำลังกาย ไม่จดจ้องกับวันที่ไข่ตกอีกเลย (คนที่มีบุตรยากจะนับวันกันอย่างเคร่งเครียด) ไปไหว้พระทำบุญขอพรว่าหากเรามีวาสนาต่อกันขอให้เกิดเป็นลูกเราอีกครั้งในเร็ววัน
หลังจากที่แท้งไปได้ 4 เดือน ปจด เรามาทุกเดือนเลยค่ะ แปลกใจมากๆ แต่ก็อย่างที่บอกไปว่าเราไม่ได้นับวันไข่ตก ไม่ได้สนใจเรื่องการตั้งครรภ์แต่อย่างใด ขอให้ปจด มาเป็นปกติก็พอแล้ว
ก้าวเข้าสู่เดือนที่ 5 หลังจากที่แท้งไป เราก็มีอาการคัดตึงเต้านมเป็นปกติเหมือนตอนที่ปจด จะมา แต่ครั้งนี้แปลกตรงที่เลยไป 2 อาทิตย์แล้ว ปจด. ก็ไม่มาซักที เลยคิดว่าคงจะเป็นอาการเก่ากำเริบอีกแล้วสินะ แต่แฟนบอกให้ลองไปซื้อที่ทดสอบการตั้งครรภ์มา เราเลยลองทดสอบดูผลคือ 2 ขีดชัดมากค่ะ ขีดขึ้นเร็วมาก ไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องรอ ดีใจมากเลยค่ะ เราก็เลยไปฝากท้องตอน 7 สัปดาห์ (อัลตร้าซาวด์ช่องคลอดเห็นเป็นถุงตั้งครรภ์น้อยๆ)
จนถึงตอนนี้เราก็ได้คลอดลูกสาวน้ำหนักตัว 2820 กรัม หนูน้อยอายุได้ 35 วันแล้วค่ะ
อยากจะขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณแม่ทุกคนนะคะ ว่าคนที่เป็น PCOS นั้นก็ตั้งครรภ์โดยธรรมชาติได้เช่นกัน แต่เราจะต้องกำจัดความเครียดออกจากเราให้ได้ ลองทำใจให้สบาย เพราะว่าที่คุณแม่ที่มีบุตรยากที่เป็น PCOS จะจดจ้องอยู่กับ "ไข่" ทำให้สภาวะจิตใจไม่ปกติ
อาจจะทำใจยากซักหน่อย แต่ลองทำจิตใจเราให้สบาย และไม่ต้องสนใจเสียงรอบข้างนะคะ ว่าเมื่อจะมีลูกซักทียิ่งฟังยิ่งกดดันตัวเอง ลองดูนะคะแล้วน้องก็จะมาหาเราเอง ขอให้โชคดีค่ะ
เพิ่งรู้ว่าตั้วครรภ์เป็นเพียงการนับ 0.1 การนับ 1 จริงๆ คือ หลังจากที่เค้าคลอดออกมาแล้วนี่ล่ะ (คหสต) เหนื่อยแต่เต็มใจค่ะ