เมื่อฉันมีแฟน...เป็นนายร้อย

สวัสดีค่ะ นี่เป็นไอดีพันทิปและกระทู้แรกของเราเอง สมัครไว้นานแล้วเหมือนกันแต่ไม่มีโอกาสตั้งอะไรซักที ด้วยความว่างและเวิ่น เลยอยากมาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง

ถ้าเราใช้ภาษาผิด หรือเว้นวรรคอ่านยาก ต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าและพร้อมรับคำติชมนะคะ เราเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง แต่จะพยายามให้น่าเบื่อน้อยที่สุด ในส่วนทักษะของการใช้เวปพันทิป หากเราแทคผิด กระทู้ผิด ต้องขอโทษมากๆนะคะ เป็นมือใหม่จริงๆ  ส่วนจุดประสงค์ที่มาตั้งกระทู้นี้ เป็นมุมเล็กๆมุมหนึ่งที่เรามองคนรักของเรา ที่เรียนเตรียมทหาร และเป็นนายร้อย จนจบเป็นนายทหาร เผื่อใครที่คิดว่าการเป็นแฟนนายร้อย มันดีจริงมั้ย เท่ห์มั้ย สบายมั้ย และต้องเจอกับอะไรบ้าง เราเปลี่ยนไปยังไง ซึ่งมันก็มีสุข ทุกข์ เศร้า เคล้าน้ำตากันไป ก๊ากกกกก.. คือได้อะไรจากการขำ

เริ่มเลยนะคะ
เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง หน้าตาไม่สวยงามชวิ้งชวับนมโตผิวขาวผ่องแบบไสตล์พริตตี้ เรียนค่อนข้างพอถูๆไถๆไปได้ ที่บ้านเราเป็นเจ้าของกิจการอยู่ต่างจังหวัด เราโตที่ต่างจังหวัดมาตั้งแต่เกิด เด็กบ้านนอกนี่แหละค่ะ เข้าปี1มางงมากนั่งบีทีเอสไม่เป็น นิสัยเราเป็นคนโผงผาง พูดมาก ใจร้อน รักสงบ ชอบอยู่เงียบๆแต่ชอบโวยวายโหวกเหวก(ใส่แฟน) แต่บางทีเราก็มีมุมน่ารักๆบ้าง ชอบเอาใจแฟน ทำข้าวให้กิน นวดให้ มาร์กหน้า ซื้อขนมให้กิน เราความอดทนต่ำ ขี้หงุดหงิด ไม่ยอมคนถ้าไม่ผิด แล้วก็จะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรคนที่เรารักเด็ดขาด

ส่วนแฟนเรา ขาว คิ้วเข้ม นางชอบโดนลงรูปในเพจหนุ่มไฉไลบ่อยๆตอนโสด มีสาวๆมาเม้นกรี๊ดกร๊าดมากมายแชร์กันสนั่นหวั่นไหว แต่พอมีแฟนเท่านั้นแหละ เรตติ้งตกไลค์หายเป็นพัน 555555 เคยถามว่าเซ็งมั้ย นางบอกว่าไม่อะ เทอสำคัญกว่าตั้งเยอะ อุ้ยจิงเหยอแฟนเราเป็นคนใจเย็นมาก ชอบเตือนเราให้มองโลกในแง่ดีเสมอ ตามใจเรา อยากกินอะไรก็จะพาไป บางทีจะชอบคิดมาก มากๆ โดยเฉพาะเวลาที่ทำงานหนักจนไม่มีเวลาให้เรา ขี้น้อยใจ คิดมาก อะไรนิดอะไรหน่อยจะน้อยใจ เหมือนผู้หญิงจนเหลือเชื่อว่าเป็นทหาร รวมถึงนิสัยแบบทหารๆของนาง ซึ่งเราก็ไม่รู้จะพูดว่าอะไร เวลากินเอมเค เราต้องคอยเตือนว่าให้ฉีกผักก่อนโดยเฉพาะบุ้ง เพราะมันยาว แต่พี่แกเล่นโยนมันลงไปทั้งยวง บวกกับแผ่นหมูสไลด์ที่สไลด์มาด้วยความปราณีต เพื่อจะให้จุ่มซีอิ้วแล้วแกว่งในหม้อ...พี่แกเล่นคีบติดกันแล้วเอาลงหม้อไปเลย บวกกับทำหน้าซื่อๆของนาง น่าเอ็นดูเสียจริง ส่งผลให้กินเอ็มเคทีไรเสี่ยงต่อการที่ผักบุ้งจะเข้าไปพันกระเดือกเราทุกที ค่อกก หรือกินข้าวอยู่ลูกชิ้น หมูตกพื้นบ้าน หรือโต้ะ ต้องรีบตีมือก่อนนางหยิบเข้าปากทุกครั้ง ตีปุ้ป นางจะบอกว่ากินได้เหอะเทอ อยู่ป่าไม่มีอะไรกินลำบากกว่านี้ เคๆๆๆๆ  - -"

เราเคยอ่าน เคยได้ยิน หรือรวมถึงคนใกล้ตัวของเราเอง ที่ชอบทหารตำรวจ ชอบคนในเครื่องแบบ ชอบนายร้อย ไม่ว่าจะด้วยเหตผลอะไรก็ตาม ใส่เครื่องแบบแล้วเท่ห์ ผู้หญิงมองแบบเหลียวหลัง หรือชอบที่อนาคตอาจจะได้เป็นคุณนาย มีลูกน้องของสามีคอยปรนนิบัติ ในออกงานและมีหน้ามีตาในสังคม มีเบี้ยเลี้ยง สวัสดิการต่างๆของข้าราชการ ซึ่งต่างคนก็ต่างมีเหตุผลต่างกันไป
   ในมุมของเราแล้วตอนเค้าจีบเรา เราไม่ได้สนใจเลยว่าเค้าเป็นทหารอะไร เป็นนายร้อย นายสิบ หรือเป็นพลทหาร หรือรด. อาจจะเป็นเพราะในชีวิตประจำวันเรามันแตกต่างและห่างไกลกับสังคมแบบเค้าค่อนข้างมาก
   แต่อย่างไรก็ตามตอนคบกัน เค้าก็เหมือนคนธรรมดาโดยเฉพาะตอนเวลานอกโรงเรียนนอกงาน เหมือนผู้ชายคนหนึ่ง อ่อนน้อม พูดเพราะ เดินจับมือมุ้งมิ้งกันไปไหนมาไหน แต่ตอนนางใส่เครื่องแบบนี่เท่ห์จริงๆ เท่ห์มากก ขนาดเราเป็นคนที่ไม่ได้ชอบหรือสนใจคนในเครื่องแบบมาก่อน แต่เห็นนางใส่ยังใจสั่น
 
แต่ที่สำคัญที่สุด ทุกอย่างจะไปกันไม่ได้เลย ถ้าไม่มี"ความเข้าใจ" ไม่ว่าจะฝ่ายเราหรือฝ่ายเค้า ถ้าไม่เข้าใจกัน เรามั่นใจเลยว่าต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทนไม่ไหวไปกันไม่ได้ในที่สุด
ทำไมอะหรอ..?

      คุณเข้าใจเค้าได้มั้ย... กับการที่เค้าจะไม่มีเวลาให้เลย เพราะเค้าต้องฝึกตอนที่เค้ายังเรียน หรือแม้กระทั่งตอนทำงาน
     คุณเข้าใจเค้าได้มั้ย.. กับการที่เค้าจะตอบไลน์เราช้าเป็นชั่วโมง หรือบางทีอ่านแต่ไม่ได้ตอบ ณ ตอนนั้น และก็ไม่รู้ว่าจะได้ตอบตอนไหน
     คุณเข้าใจเค้าได้มั้ย.. กับการที่เค้าต้องเบี้ยวนัดดูหนัง กินบ้าว พาชอปปิ้ง เพราะว่าติดงาน หรือมีคำสั่งด่วนมา คุณเข้าใจเค้าและจะไม่ว่าเค้าว่าผิดสัญญาของคุณได้มั้ย
      คุณเข้าใจเค้าได้มั้ย...หากวันนึงคุณเกิดเรื่องที่อยากปรึกษา ขอความเห็น แต่เค้าติดธุระไม่สามารถจะช่วยคุณได้ คุณเข้าใจเค้าได้มั้ยถ้าการกระทำของเค้าบางทีมันอาจทำให้คุณคิดว่าเค้าเห็นงาน เห็นภาระหน้าที่สำคัญกว่าคุณ
    คุณเข้าใจเค้าได้มั้ย... ถ้าเค้าต้องกลับบ้านดึกๆ หรือบางทีอาจเมา เพราะต้องไปงานเลี้ยงหรือเที่ยวกลางคืนตามรุ่นพี่ หรือออกงานสังคมต่างๆ กลับมาก็เหนื่อยจนแทบจะไม่มีแรงเหลือมาคุยกับคุณ
     อันนี้เลยเป็นข้อสำคัญเลยที่ขาดไม่ได้ ว่าการมีแฟนเป็นแบบนี้ เราต้องเข้าใจเค้ามากๆ และเชื่อใจเค้า ไม่ควรไปหาเรื่อง น้อยใจ งอนให้เค้าเหนื่อยเพิ่มขึ้นไปอีก ซึ่งสำหรับตัวเราเองแล้วช่วงแรกๆเราไม่ชิน ทรมาน อย่างวางแผนเที่ยวกันซะดิบดี มาพังแค่ไม่กี่ชั่วโมงก่อนวันนัดเพราะเค้าติดงานด่วน เราถึงขั้นร้องไห้ น้อยใจ งอน โวยวายช่วงแรกๆ ในใจก็คิดว่าโอ้ยยยยย ขอเวลาให้หนูบ้างได้มั้ยเพ่ !!!! หนูท้อและเหนื่อยเหลือเกิน

เดี๋ยวมาต่อนะคะพิมพ์ในโทรศัพท์ที่พร้อมจะค้างได้ตลอดเวลา แฮ่ๆ