ขออนุญาติเท้าความก่อนนะครับ
เนื่องจากผมและแฟนของผมเราแต่งงานกันมาสองปีกว่าแล้วครับ ตั้งแต่แต่งงานผมเป็นคนทำงานหาเลี้ยงครอบครัว และเธอเป็นแม่บ้านครับ ที่ผมให้เธออยู่บ้านเพราะผมไม่อยากให้เธอทำงานหนัก ไม่อยากให้เคลียด และไม่อยากให้เหนื่อยเหมือนที่ผมเป็น เรื่องเกิดขึ้นเพราะเหตุผลนี้แหละครับ
กิจวัตรประจำวันของผม ตื่นนอน 7 โมงเช้า ไปทำงานออกจากบ้าน 7.30 เพื่อไปเข้างานก่อน 9 โมงเช้า และเลิกงาน 6 โมงเย็นก็ตรงกลับบ้านเพื่อกลับไปกินข้าวกับแฟนของผม และนอนประมาณ ตี 1-2 ครับ ส่วนกิจวัตรประจำวันของแฟนผม ตื่นนอน 11.00 หรือ 12.00 แล้วแต่วัน นอนรอผมกลับเพื่อพาไปหาอะไรกินตอนเย็น นอนประมาณ ตี 2-3-4 แล้วแต่ความง่วงของเขาส่วนเสาร์อาทิตย์ ผมกับเธอก็ตื่นประมาณ 11.00 - 12.00 ครับ หลังจากตื่นนอนผมจะพาเธอออกไปเดินห้าง ไปหาข้าวกิน พาไปเที่ยวที่ต่างๆแทบทุกอาทิตย์ เพราะผมคิดว่าผมสามารถใส่ใจเธอได้เต็มที่ในช่วงเวลาเหล่านี้ หลังจากอยู่ด้วยกันมาเป็นปี ความคิดของเธอก็เริ่มเปลี่ยน เมื่อผมทำงาน กลับดึกบ้างช่วงงานเร่ง เค้าบอกผมไม่สนใจเขา ผมเหนื่อยมากขึ้นผมเผลอหลับบ่อยขึ้นจากอาการเหนื่อยล้าของผม เธอกลับบอกว่าผมไม่สนใจเธอไม่รักเธอ เธอไม่เคยมองว่าที่ผมงานเหนื่อยเลย เธอมองแต่ว่าผมต้องพาเธอไปนู้น ต้องคุยกับเธอ วันที่ผมเผลอหลับเธอก็จะปลุกและทะเลาะกัน
ผมอยากถามอยู่หญิงทุกคนหน่อยครับ การเอาใจใส่ของผมมันไม่ดีพอเลยใช่ไหมครับ ช่วงเวลาว่างทุกวันที่มีผมใช้ชีวิตอยู่กับแฟนของผมเสมอ เพื่อนผมก็แทบไม่เคยไปไหนด้วย แต่กลับเธอผมพาไปได้เสมอ ผมควรจะคุยกับแฟนของผมอย่างไรดี เพื่อให้เค้าเข้าใจว่าผมให้เธอได้ทุกอย่าง แต่บางครั้งก็อยากให้เข้าใจผมในวันที่ผมเหนื่อยบ้างเพราะมนุษย์ ต้องการการพักผ่อน การงานของผมแย่ลงเนื่องจากผมเหนื่อยล้าทำงานได้ประมาณ 20 % ของวันเองครับ ผมกลัวว่าวันหนึ่งผมโดนไล่ออกจากงาน เธอจะทิ้งผมไป
ใครทำให้แฟนนิสัยเสียแบบผมบ้างครับ
เนื่องจากผมและแฟนของผมเราแต่งงานกันมาสองปีกว่าแล้วครับ ตั้งแต่แต่งงานผมเป็นคนทำงานหาเลี้ยงครอบครัว และเธอเป็นแม่บ้านครับ ที่ผมให้เธออยู่บ้านเพราะผมไม่อยากให้เธอทำงานหนัก ไม่อยากให้เคลียด และไม่อยากให้เหนื่อยเหมือนที่ผมเป็น เรื่องเกิดขึ้นเพราะเหตุผลนี้แหละครับ
กิจวัตรประจำวันของผม ตื่นนอน 7 โมงเช้า ไปทำงานออกจากบ้าน 7.30 เพื่อไปเข้างานก่อน 9 โมงเช้า และเลิกงาน 6 โมงเย็นก็ตรงกลับบ้านเพื่อกลับไปกินข้าวกับแฟนของผม และนอนประมาณ ตี 1-2 ครับ ส่วนกิจวัตรประจำวันของแฟนผม ตื่นนอน 11.00 หรือ 12.00 แล้วแต่วัน นอนรอผมกลับเพื่อพาไปหาอะไรกินตอนเย็น นอนประมาณ ตี 2-3-4 แล้วแต่ความง่วงของเขาส่วนเสาร์อาทิตย์ ผมกับเธอก็ตื่นประมาณ 11.00 - 12.00 ครับ หลังจากตื่นนอนผมจะพาเธอออกไปเดินห้าง ไปหาข้าวกิน พาไปเที่ยวที่ต่างๆแทบทุกอาทิตย์ เพราะผมคิดว่าผมสามารถใส่ใจเธอได้เต็มที่ในช่วงเวลาเหล่านี้ หลังจากอยู่ด้วยกันมาเป็นปี ความคิดของเธอก็เริ่มเปลี่ยน เมื่อผมทำงาน กลับดึกบ้างช่วงงานเร่ง เค้าบอกผมไม่สนใจเขา ผมเหนื่อยมากขึ้นผมเผลอหลับบ่อยขึ้นจากอาการเหนื่อยล้าของผม เธอกลับบอกว่าผมไม่สนใจเธอไม่รักเธอ เธอไม่เคยมองว่าที่ผมงานเหนื่อยเลย เธอมองแต่ว่าผมต้องพาเธอไปนู้น ต้องคุยกับเธอ วันที่ผมเผลอหลับเธอก็จะปลุกและทะเลาะกัน
ผมอยากถามอยู่หญิงทุกคนหน่อยครับ การเอาใจใส่ของผมมันไม่ดีพอเลยใช่ไหมครับ ช่วงเวลาว่างทุกวันที่มีผมใช้ชีวิตอยู่กับแฟนของผมเสมอ เพื่อนผมก็แทบไม่เคยไปไหนด้วย แต่กลับเธอผมพาไปได้เสมอ ผมควรจะคุยกับแฟนของผมอย่างไรดี เพื่อให้เค้าเข้าใจว่าผมให้เธอได้ทุกอย่าง แต่บางครั้งก็อยากให้เข้าใจผมในวันที่ผมเหนื่อยบ้างเพราะมนุษย์ ต้องการการพักผ่อน การงานของผมแย่ลงเนื่องจากผมเหนื่อยล้าทำงานได้ประมาณ 20 % ของวันเองครับ ผมกลัวว่าวันหนึ่งผมโดนไล่ออกจากงาน เธอจะทิ้งผมไป