สองเกลอ ปะทะท่านเคาท์ แดร๊คคูล่า ใครจะไปหรืออยู่ เดี๋ยวรู้กัน ( ฮัลโลวีนสตอรี่ ของ เจค กับ ทริกเกอร์ หมาจอมกวน )
http://pantip.com/topic/32777868
เจค กับ ทริกเกอร์ วิ่งแข่งกันมาหาคุณผู้หญิง ที่นั่งชมท้องฟ้าอยู่ที่สระน้ำ มาหา ไม่ใช่ว่าคิดถึงแค่จะมาถาม ปีนี้คุณผู้หญิงจะจัดงานฮัลโลวีนหรือเปล่า
ก่อนมาพบคุณผู้หญิง เจคอาสาจะเป็นคนถามคุณผู้หญิง แต่พอมาถึง เห็นคุณผู้หญิง นั่งยิ้มกับก้อนเมฆ สายลม แสงแดด เกรงใจ ไม่กล้าถาม เพราะเจค เป็นหมาขี้เกรงใจ และเห็นใจผู้อื่นเสมอ
แต่ทริกเกอร์ ที่ไม่สนใจความรู้สึกใคร เห็นเจคไม่พูดอะไร เลยขยิบตา พร้อมกับบุ้ยใบ้ให้ถาม แต่จนแล้วจนรอด เจคไม่ถามเสียที ทริกเกอร์อดรนทนไม่ไหว เลยถามคุณผู้หญิงที่กำลังแหงนหน้ามองเมฆ ที่ตอนแรกยังเป็นทรงรี แต่พอท้องร้องจ๊อกๆ เพราะความหิว รูปร่างของมันก็เลยเปลี่ยนจากวงรี ไปเป็นทรงกลม มีรูตรงกลางคล้ายกับโดนัท
“คุณผู้หญิงครับ ปีนี้เราจัดงานฮัลโลวีน หรือเปล่าครับ”
“เหอ” คุณผู้หญิงทำเสียงนั้นออกมา โดนัทหายวับ หันกลับมาเร็วๆ คอแทบหัก เงื้อมือจะทุบหมาช่างพูดสักทีสองที แต่พอเห็นหน้าหล่อๆของมัน ใจอ่อน ทุบไม่ลง มือที่เงื้อง่า ลดลงช้าๆ ก่อนจะถามอย่างไม่สบอารมณ์
“มีอะไรว่ามา ”
“ผมถามว่าปีนี้จะจัดงาน ฮัลโลวีน ปาร์ตี้หรือเปล่า” ทริกเกอร์กระชากเสียงถามอย่างเคืองๆ ถามซ้ำๆ มันก็เหนื่อยใช่ไหมละ ระหว่างรอคำตอบ ก็กรอกตาขึ้นฟ้า ( ใครนาย ใครหมา แยกแยะไม่ออกแล้วค่ะพระคุณท่าน )
“จัดซิ” ตอบสั้นๆ ก่อนจะถาม “ ที่ถามนี่ ถ้าฉันทายไม่ผิด คงจะเรื่อง ชุดคอสตูม ที่จะใส่ในงาน ใช่หรือเปล่า”
“โอ้ว้าว ผมยังไม่พูดอะไรสักคำ คุณผู้หญิงรู้ได้ไงครับนี่” ทริกเกอร์ถามอย่างแปลกใจ และตื่นเต้นระคนกัน
“ถ้าไม่รู้ คงเป็นนายเราไม่ได้หรอก ”คุณผู้หญิงว่าไปนั่น ก่อนจะถามอย่างใคร่รู้” แล้วเราสองคน เอ๊ย สองตัว อยากเป็นอะไรว่ามาซิ “
“ผมอยากเป็น อินเครดิเบิ้ล ฮัลค์”( incredible hulk) ทริกเกอร์ตอบอย่างตื่นเต้น
“เหอ” ทั้งคุณผู้หญิงกับเจค ร้องขึ้นพร้อมกัน มองหน้ากันอย่างตกใจ แล้วหันไปมองเจ้าทริก คุณผู้หญิงตกใจ พูดไม่ออก เจคเลยถามเสียเอง
“เป็นไอ้ตัวเขียว ทั้งที่ตัวเองดำปี๋ เหมือนถ่าน นี่นะไอ้ทริก ”
“แล้วไง เหรอพี่เจค” ทริกถามกวนๆ ก่อนจะขยายความ” คนที่เขาแสดงเป็น ฮัลค์ ตัวเขาออกขาว ทำไมเขายังเป็นไอ้ตัวเขียวได้ล่ะ” ( เอากับมันซิ )
คุณผู้หญิงมองไอ้ทริกอย่างทึ่ง และเพราะแอบเห็นด้วย ก็เลยไม่ว่าอะไร หันมาถามเจค ยิ้มๆ
“ทริกจะเป็นฮัลค์ แล้ว เจคจะเป็นอะไร”
เจคก้มหน้ามองพื้นอายๆ
“ทำสะดิ้งเป็นสาวไปได้ น่าหมั่นไส้ว่ะ” ทริกเกอร์เหย้าแบบขำๆ
เจคเงยหน้าขึ้นมาเร็วๆ โกรธด้วย อายด้วย เลยยันเจ้าทริกที่ทำหน้าทำตาเลียนล้อ จนหงายผึ่ง สะใจดีแล้วก็หันมาตอบคุณผู้หญิงอย่างสุภาพ
“ผมอยากเป็น โซโร จอมโจรหน้ากากดำ ผู้ปกป้องความอยุติธรรม ล้างคนชั่ว อภิบาลคนดี” เจคตอบยืดยาว นานๆเจคจึงจะพูดยาวๆกับเขาเสียที
“เหอ” คุณผู้หญิงร้องออกมาอย่างงงๆ ไม่ทันจะพูดอะไรต่อ เจ้าทริกก็ขัดขึ้นมาเสียก่อน
“หน้าอย่างนี้นะ จะเป็นโซโร่ เป็นซีโร่ ดีกว่ามั้ง ซีโร่ ที่แปลว่า ศูนย์ๆน่ะ อิๆๆๆ ”
“ไอ้ทริก” เจคจิกเรียกชื่อดังๆ ง้างขาจะเตะ
“แฮ่ๆ งานนี้ ไม่ได้แอ้ม ฮัลด์ หรอก คิกๆๆ” ทริกเกอร์พูดแค่นั้นก็กระโดดหลบเท้าของเจค อย่างว่องไว
“หยุดอย่าทะเลาะกัน ไม่งั้น ฉันไม่หาชุดให้เราใส่ไปงานจริงๆนะ” คุณผู้หญิงขู่ เจ้าคู่หูขวางนรก BAD BOYS (สมญานามนี้ คุณเกสรผกา หรือพี่หนุ่ยแฟนคลับเจ้าสองตัว เป็นคนตั้งให้ค่ะ )
“หยุดแล้วครับ หยุดแล้ว” เจค กับ ทริกเกอร์ร้องขึ้นมาพร้อมกัน ปกติเจคจะเฉยๆกับ งานฮัลโลวีน แต่ปีนี้ เจคกลับตื่นเต้นพอๆกับเจ้าทริก
อาจจะเป็นเพราะเมื่อปีก่อน เจคที่ไม่ได้ตั้งความหวังอะไร ดันได้รางวัลขวัญใจเด็ก อย่างฟลุ๊คๆ คราวนี้ก็เลยแอบหวังว่า เด็กๆจะเทคะแนนให้อีก
รางวี่รางวัล ใครบ้างจะไม่อยากได้
อีกสองอาทิตย์จะถึงวันฮัลโลวีน คอสตูมของเจ้าสองตัวที่ออกแบบ และตัดเย็บโดยคุณผู้หญิงก็สำเร็จลุล่วง ตอนที่เจค กับทริกลองชุด ทั้งสองเท่ จนช่างตัดเสื้อกิตติมศักดิ์ ยิ้มไม่หยุด ลูกชายหล่อที่สุดในสามโลก ใครบ้างจะไม่ภูมิใจ
แต่หนึ่งอาทิตย์ก่อนจะถึงวันงาน คุณผู้หญิงก็นำข่าวร้ายมาบอก เจค กับ ทริกเกอร์
“คุณผู้ชายมีงานด่วน เราจำเป็นต้องล้มเลิกงานฮัลโลวีน”
“เหอ” เจ้าสองตัวร้องออกมาพร้อมกัน ตาทั้งสองแทบจะถลนออกมานอกเบ้า โดยเฉพาะทริกเกอร์ พอตั้งสติได้ก็ถามโดยไม่หายใจหายคอ
“ธุระอะไร ทำไมต้องมีธุระเอาตอนนี้ ล่ะครับผู้หญิง “
“ธุระด่วน”
“ธุระด่วน ของคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิง แล้วมาเกี่ยวอะไรกับผมด้วยละ ผมเตรียมตัวไว้แล้ว ชุดก็มีแล้ว แล้วมาล้มเลิกเสียอย่างนี้ ผมจะแต่งชุดนี้ไปไหนล่ะครับ ”ลอยหน้าลอยตาต่อว่าอย่างโกรธขึ้ง เลยไม่เห็นคุณผู้ชายย่องมาทางข้างหลัง ก่อนจะก้าวมายืนตรงหน้า ท้าวเอวถาม
“มีปัญหาอะไรเหรอ ไอ้ทริก พูดมาก เดี๋ยวพ่อจับโยนคลอง ให้จระเข้กินเสียนี่ จะเอาไหม” คุณผู้ชายร้องถาม ขยับเข้าไปหา ไอ้ทริกไม่พูดสักคำ เผ่นแน่บไปตั้งหลักไกลมากๆ
ในห้องพักของสองเกลอ ( ห้องใต้ดิน )
ทริกเกอร์ในชุดอินเคอเรอเบิลฮัลด์ นั่งชันเข่า เอาหลังพิงกำแพงห้องพัก บ่นพึม
“แล้วทีนี้ ผมจะใส่ชุดนี้ไปไหน ดีล่ะพี่เจค ให้ตายเถอะ ทำไมเรื่องบ้าๆอย่างนี้ ต้องมาเกิดกับผมด้วยนะ”
“ใส่เดินเล่น ใส่นอน อะไรก็ได้แล้วแต่นาย หยุดพูด แล้วนอนซะ ฉันจะได้นอนบ้าง ” เจคในชุดจอมโจรหน้ากากดำ ร้องบอก แม้จะผิดหวัง แต่ก็ยังพอทำใจได้ คงเป็นเพราะวัยที่มากกว่า เจ้าตัวถอดหน้ากากออกช้าๆ วางข้างตัว ถอนใจดังเฮือก
แต่ทริกทำใจไม่ได้ พรวดพราดลุกขึ้นมายืนจังก้า ซึ่งมาดของเจ้าทริกตอนนี้ ถ้าฮัลด์ตัวจริงมาเจอ คงได้อายไปเหมือนกัน
“อยู่ที่นี่เซ็ง ผมไปเดินเล่นแก้เซ็งดีกว่า ”
“ไปไม่ได้นะเว้ยไอ้ทริก คุณผู้หญิงสั่งฉันก่อนไป ให้ฉันดูแลนายไม่ให้คลาดสายตา เกิดมีอะไรขึ้นกับนาย คุณผู้หญิงเป็นได้มาเอาฉันตายเท่านั้น ”
“กลัวผมจะมีเรื่อง พี่เจค ก็ไปดูแลผมซิ ”
“ไปไหน”
“ตามมาเถอะน่า เดี๋ยวก็รู้เอง” ทริกเกอร์พูดเท่านั้นก็นำหน้า เจคไม่มีทางเลือกอื่น จำต้องตามทริกเกอร์ไปอย่างเซ็งๆ
ณ แอนนิมอล ผับแอนด์บาร์ ในเวลาต่อมา ( คนเขียนจินตนาการสูงส่ง อดทนหน่อยนะคะ )
ทริกเกอร์ กับเจค นั่งจิบเครื่องดื่มพั้นช์ สีสวย ดื่มไป ทริกก็ระบายความในใจไป จะเรื่องอะไร หากไม่ใช่เรื่องที่ตัวเอง แต่งตัวเก้อ โดยมีเจคฟังไปอย่างเซ็งๆเพราะเจคเองก็เก้อเหมือนกัน
“ผมผิดหวังจริงๆเลย พี่เจคก็รู้ดีนี่นา ผมฝัน อยากจะเป็นฮีโร่ ผจญภัย ได้ต่อสู้กับผู้ร้าย ยิ่งร้าย เท่าไหร่ผมยิ่งชอบ ”
“ไอ้ที่คุณว่าร้ายๆน่ะ ร้ายขนาดไหนไม่ทราบ” ผู้ที่ถามไม่ใช่เจค แต่เป็นหมาพันธุ์เกรทเดน ที่ทำหน้าที่บาร์เทนเดอร์ ตัวสูงเท่าม้า หน้าตาไม่น่าไว้ใจ
ทริกเกอร์ขยับจะตอบ แต่โดนเจคถามตัดหน้าเสียก่อน
“เราเป็นพนักงานใหม่เหรอ ไม่เคยเห็นหน้า ว่าแต่ลุงบ๊อบ ไปไหน ทำไมไม่มาทำงาน” เจคถามไปถึง ลุงบ๊อบ หมาชราพันธ์โกลเด้น
“ลุงบ๊อบ ไม่สบาย ผมเลยแทนแก แค่วันนี้วันเดียว ”ตอบยิ้มๆ ก่อนจะหันไปถามทริกเกอร์ ในคำถามที่ค้างไว้” เมื่อกี้คุณบอกว่า ชอบผจญภัยโลดโผน ร้ายๆ ประมาณไหน พอจะบอกได้ไหมครับ ”
“ต่อสู้กับ ท่านเคาท์ แดร๊คคูล่า นายว่าร้ายพอหรือยังล่ะ ” ทริกเกอร์ ย้อนกวนๆ พร้อมกับหลิ่วตาซ้าย สลับกับตาขวา ไปมา
“เพ้อเจ้อนะไอ้ทริก พูดอะไรเหลวไหลไม่รู้เรื่อง “ เจคท้วง ก่อนจะบอกกับบาร์เทนเดอร์ “อย่าไปฟังน้องชายผมเลยครับ เขาพูดเรื่อยเปื่อย ไปอย่างนั้นเอง”
“ผมพูดจริงๆพี่เจค” เจ้าทริกยืนยัน “ ทุกครั้งที่ผมดูหนัง เคาท์ แดร๊คคูล่าผมคันไม้คันมืออยากจะเอาเหล็กแหลม ไปทิ่มพุงมัน หมั่นไส้อ่ะ เห็นใครกัดคอเขาหมด โดยเฉพาะผู้หญิง กัดเอาๆ “ ( อิจฉาท่านเคาท์ นะซิ ไอ้ทริก )
“ไอ้ทริก” เจคเรียกชื่อดังๆ แต่ทริกไม่สน หันไปมองบาร์เทนเดอร์ ที่แสยะยิ้ม ก่อนจะค่อยๆเอาขาหน้าหย่อนยาสองเม็ดลงบนบาร์ตรงหน้า
เม็ดหนึ่งสีฟ้า
อีกเม็ดสีแดง
ทริกเกอร์เห็นก็ทำตาโตเท่าไข่ห่าน
“โอว้าว นี่มัน เดอะเมทริกซ์ชัดๆ นี่นา ”ทริกเกอร์ ร้องดังๆ อย่างตื่นเต้น ตาทั้งสองมองยาสองเม็ด พลางคิดไปถึงหนังดัง
ถ้าคุณเลือกเม็ดสีฟ้า ทุกอย่างจบ คุณตื่นขึ้นจากเตียงและก็เชื่อต่อสิ่งที่คุณอยากจะเชื่อ ตามชีวิตเดิมๆที่เคยเป็น
ถ้าคุณเลือกเม็ดสีแดง คุณจะอยู่ในแดนมหัศจรรย์ และผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าโพรงกระต่ายมันลึกแค่ไหน
แต่เจค ที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่รู้ความนัย ถามงงๆ
“ไอ้เมทริกซ์ที่ว่า มันคืออะไร เหรอทริก “
ทริกเกอร์ ถอนใจแรงๆ หันมาตอบอย่างรำคาญ
“เดอะเมทริกซ์ หนังดัง ที่คีเอนู รีฟ พระเอกสุดหล่อ เล่นไง ที่นี้ละจะมาถาม วันนั้นผมชวนพี่เจคดูด้วยกัน พี่เจค เอาแต่บอกว่า โนๆๆ จะ ดูแต่ ตำนานรักดอกเหมย ท่าเดียว ”
“ถามนิดเดียว พูดมาก เดี๋ยวเจอเตะ ” เจคพูดอย่างหงุดหงิด ทำท่าจะเหวี่ยง เท้าใส่ทริก แต่เห็นแววตาของบาร์เทนเดอร์ที่มองมา อย่างเยือกเย็น คล้ายจะถาม “มันใช่เวลา ไหมเนี่ย”
เจคก็เลยล้มเลิกความคิดที่จะทำร้ายเจ้าทริก มองดูทริก ที่มองยาสองเม็ดตรงหน้าไปมา อย่างชั่งใจ ก่อนจะตัดสินใจ คว้ายาทั้งสองเม็ดเข้าปากกลืนดังเอื๊อก.
การกระทำของทริก ทำเอาทั้งเจค และบาร์เทนเดอร์ ตาเหลือกไปตามๆกัน ด้วยความตกใจ
“กินสองเม็ด สิ้นเรื่องสิ้นราว จะได้ไม่ต้องมานั่งตัดสินใจให้เสียเวลา” ทริกเกอร์ว่า หัวเราะจนพุงกระเพื่อม
“คุณได้ไปต่อนะครับ “บาร์เทนเดอร์ ร้องออกมาดังๆ ยื่นเท้าหน้าทั้งสองมาตรงหน้า ปรบแปะๆ
เจคได้ยิน ก็ถามอีกฝ่ายด้วยความสงสัย
“ไปไหน”
บาร์เทนเดอร์แผดเสียงหัวเราะดังๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น พอกับใบหน้า
“ไปหา ท่านเคาท์แดร๊กคูล่า ในวันฮัลโลวีนที่จะถึงไงครับ”
“หา” เจคร้องดังๆ หันไปมองทริกเกอร์ ที่หัวเราะชอบใจ เพราะคิดว่าบาร์เทนเดอร์พูดเล่น บาร์เทนเดอร์ เห็นแล้วให้สมเพช
ไอ้หมาน้อยเอ๊ย หัวเราะอยู่ได้ จะตายในไม่ช้ายังไม่รู้ตัว ถอนใจยาวๆ ก่อนจะถามทริกเกอร์
“ท่านเคาท์ไม่ใช่หมูๆนะคุณ คุณจะเอาอะไรไปสู้ต่อสู้กับ ท่านเคาท์ ถามหน่อยเถอะ ” บาร์เทนเดอร์ ที่มีสโลแกนประจำใจ เรื่องของชาวบ้าน คืองานของเรา ถามยิ้มๆ
“ ถ้าตอบ ก็ไม่เซอร์ไพรส์นะซิ พี่ชาย “ ทริกเกอร์พูดจบก็หัวเราะเอิ๊กอ๊าก ก่อนจะพูดต่อไปอย่างคลื้มใจ “ฝันมานานแล้ว อยากจะเจอท่านเคาท์ ตัวจริงเสียงจริง อยากรู้ว่าว่าหน้าตาจะ น่าเกลียด อักลี่เหมือนกับในหนังหรือเปล่านะ ”
และแล้ว วัน ฮัลโลวีน ก็มาถึง
แม้ทริกเกอร์ จะคิดว่าสิ่งที่บาร์เทนเดอร์พูดในวันก่อน เป็นเรื่องหยอกล้อไม่จริงจัง แต่กระนั้น เจ้าตัวก็ ไม่ประมาท เตรียมพร้อมมาแต่วันนั้นที่กลับจากบาร์ ไม้กางเขน กระเทียม เหล็กแหลม และน้ำ
“ไอ้ทริก สติยังดีอยู่หรือเปล่า บาร์เทนเดอร์เขาพูดเล่นๆ กลับเอาเป็นจริงเป็นจัง” เจคว่าให้ทริกเกอร์ ที่นั่งผึ่งผุงบนพรมนิ่ม ดูแลความพร้อมของอาวุธ
ทริกเกอร์ได้ยินเจคว่า เลยย้อนเข้าให้
“แล้วถ้าเกิด สิ่งที่เขาพูดเป็นจริงขึ้นมาล่ะ เชื่อผมเถอะ เตรียมพร้อมไว้ก็ไม่เสียหายนะพี่เจค”
“เตรียมพร้อมที่จะไปสู้กับ ท่านเคาท์แดร๊กคูล่า นี่นะ ” เจคถาม แต่ทริกเกอร์ไม่ทันจะตอบ จู่ดีๆลมก็พัดอู้ ทั้งที่ห้องปิดประตูแน่นหนา
“ปัง”ประตูทางเข้าเปิดปัง
“จ๊าก “ ทริกเกอร์ร้องออกมาอย่างตระหนก เมื่ออยู่ดีๆ พรมที่ตัวเองนั่งอยู่นั้น ลอยขึ้นจากพื้นช้าๆ
“พี่เจค ช่วยผมด้วย “ ทริกเกอร์ ร้องเรียกให้พี่ชายช่วย ในขณะที่เจคยืนงงเป็น หมาตาแตก ( เพราะเจคเป็นหมา ไม่ใช่ไก่) ตกใจจนเกือบสิ้นสติ เมื่อพรมที่เจ้าทริกนั่งอยู่ ลอยผ่านหน้าไปอย่างช้าๆ
แต่พอสติคืนกลับมาอีกครั้ง เจคที่รับปากคุณผู้หญิงว่าจะดูแล เจ้าทริกเกอร์ ให้ดีที่สุด ไม่รอช้าวิ่งตามพรม ที่กำลังจะลอยออกจากประตู พร้อมกับแหกปากร้องเรียกลั่น
“รอด้วย ไอ้ทริก ”
สองเกลอ ปะทะท่านเคาท์แดร๊คคูล่า ใครจะไปหรืออยู่ เดี๋ยวรู้กัน ( ฮัลโลวีนสตอรี่ ของ เจค กับ ทริกเกอร์ หมาจอมกวน )
http://pantip.com/topic/32777868
เจค กับ ทริกเกอร์ วิ่งแข่งกันมาหาคุณผู้หญิง ที่นั่งชมท้องฟ้าอยู่ที่สระน้ำ มาหา ไม่ใช่ว่าคิดถึงแค่จะมาถาม ปีนี้คุณผู้หญิงจะจัดงานฮัลโลวีนหรือเปล่า
ก่อนมาพบคุณผู้หญิง เจคอาสาจะเป็นคนถามคุณผู้หญิง แต่พอมาถึง เห็นคุณผู้หญิง นั่งยิ้มกับก้อนเมฆ สายลม แสงแดด เกรงใจ ไม่กล้าถาม เพราะเจค เป็นหมาขี้เกรงใจ และเห็นใจผู้อื่นเสมอ
แต่ทริกเกอร์ ที่ไม่สนใจความรู้สึกใคร เห็นเจคไม่พูดอะไร เลยขยิบตา พร้อมกับบุ้ยใบ้ให้ถาม แต่จนแล้วจนรอด เจคไม่ถามเสียที ทริกเกอร์อดรนทนไม่ไหว เลยถามคุณผู้หญิงที่กำลังแหงนหน้ามองเมฆ ที่ตอนแรกยังเป็นทรงรี แต่พอท้องร้องจ๊อกๆ เพราะความหิว รูปร่างของมันก็เลยเปลี่ยนจากวงรี ไปเป็นทรงกลม มีรูตรงกลางคล้ายกับโดนัท
“คุณผู้หญิงครับ ปีนี้เราจัดงานฮัลโลวีน หรือเปล่าครับ”
“เหอ” คุณผู้หญิงทำเสียงนั้นออกมา โดนัทหายวับ หันกลับมาเร็วๆ คอแทบหัก เงื้อมือจะทุบหมาช่างพูดสักทีสองที แต่พอเห็นหน้าหล่อๆของมัน ใจอ่อน ทุบไม่ลง มือที่เงื้อง่า ลดลงช้าๆ ก่อนจะถามอย่างไม่สบอารมณ์
“มีอะไรว่ามา ”
“ผมถามว่าปีนี้จะจัดงาน ฮัลโลวีน ปาร์ตี้หรือเปล่า” ทริกเกอร์กระชากเสียงถามอย่างเคืองๆ ถามซ้ำๆ มันก็เหนื่อยใช่ไหมละ ระหว่างรอคำตอบ ก็กรอกตาขึ้นฟ้า ( ใครนาย ใครหมา แยกแยะไม่ออกแล้วค่ะพระคุณท่าน )
“จัดซิ” ตอบสั้นๆ ก่อนจะถาม “ ที่ถามนี่ ถ้าฉันทายไม่ผิด คงจะเรื่อง ชุดคอสตูม ที่จะใส่ในงาน ใช่หรือเปล่า”
“โอ้ว้าว ผมยังไม่พูดอะไรสักคำ คุณผู้หญิงรู้ได้ไงครับนี่” ทริกเกอร์ถามอย่างแปลกใจ และตื่นเต้นระคนกัน
“ถ้าไม่รู้ คงเป็นนายเราไม่ได้หรอก ”คุณผู้หญิงว่าไปนั่น ก่อนจะถามอย่างใคร่รู้” แล้วเราสองคน เอ๊ย สองตัว อยากเป็นอะไรว่ามาซิ “
“ผมอยากเป็น อินเครดิเบิ้ล ฮัลค์”( incredible hulk) ทริกเกอร์ตอบอย่างตื่นเต้น
“เหอ” ทั้งคุณผู้หญิงกับเจค ร้องขึ้นพร้อมกัน มองหน้ากันอย่างตกใจ แล้วหันไปมองเจ้าทริก คุณผู้หญิงตกใจ พูดไม่ออก เจคเลยถามเสียเอง
“เป็นไอ้ตัวเขียว ทั้งที่ตัวเองดำปี๋ เหมือนถ่าน นี่นะไอ้ทริก ”
“แล้วไง เหรอพี่เจค” ทริกถามกวนๆ ก่อนจะขยายความ” คนที่เขาแสดงเป็น ฮัลค์ ตัวเขาออกขาว ทำไมเขายังเป็นไอ้ตัวเขียวได้ล่ะ” ( เอากับมันซิ )
คุณผู้หญิงมองไอ้ทริกอย่างทึ่ง และเพราะแอบเห็นด้วย ก็เลยไม่ว่าอะไร หันมาถามเจค ยิ้มๆ
“ทริกจะเป็นฮัลค์ แล้ว เจคจะเป็นอะไร”
เจคก้มหน้ามองพื้นอายๆ
“ทำสะดิ้งเป็นสาวไปได้ น่าหมั่นไส้ว่ะ” ทริกเกอร์เหย้าแบบขำๆ
เจคเงยหน้าขึ้นมาเร็วๆ โกรธด้วย อายด้วย เลยยันเจ้าทริกที่ทำหน้าทำตาเลียนล้อ จนหงายผึ่ง สะใจดีแล้วก็หันมาตอบคุณผู้หญิงอย่างสุภาพ
“ผมอยากเป็น โซโร จอมโจรหน้ากากดำ ผู้ปกป้องความอยุติธรรม ล้างคนชั่ว อภิบาลคนดี” เจคตอบยืดยาว นานๆเจคจึงจะพูดยาวๆกับเขาเสียที
“เหอ” คุณผู้หญิงร้องออกมาอย่างงงๆ ไม่ทันจะพูดอะไรต่อ เจ้าทริกก็ขัดขึ้นมาเสียก่อน
“หน้าอย่างนี้นะ จะเป็นโซโร่ เป็นซีโร่ ดีกว่ามั้ง ซีโร่ ที่แปลว่า ศูนย์ๆน่ะ อิๆๆๆ ”
“ไอ้ทริก” เจคจิกเรียกชื่อดังๆ ง้างขาจะเตะ
“แฮ่ๆ งานนี้ ไม่ได้แอ้ม ฮัลด์ หรอก คิกๆๆ” ทริกเกอร์พูดแค่นั้นก็กระโดดหลบเท้าของเจค อย่างว่องไว
“หยุดอย่าทะเลาะกัน ไม่งั้น ฉันไม่หาชุดให้เราใส่ไปงานจริงๆนะ” คุณผู้หญิงขู่ เจ้าคู่หูขวางนรก BAD BOYS (สมญานามนี้ คุณเกสรผกา หรือพี่หนุ่ยแฟนคลับเจ้าสองตัว เป็นคนตั้งให้ค่ะ )
“หยุดแล้วครับ หยุดแล้ว” เจค กับ ทริกเกอร์ร้องขึ้นมาพร้อมกัน ปกติเจคจะเฉยๆกับ งานฮัลโลวีน แต่ปีนี้ เจคกลับตื่นเต้นพอๆกับเจ้าทริก
อาจจะเป็นเพราะเมื่อปีก่อน เจคที่ไม่ได้ตั้งความหวังอะไร ดันได้รางวัลขวัญใจเด็ก อย่างฟลุ๊คๆ คราวนี้ก็เลยแอบหวังว่า เด็กๆจะเทคะแนนให้อีก
รางวี่รางวัล ใครบ้างจะไม่อยากได้
อีกสองอาทิตย์จะถึงวันฮัลโลวีน คอสตูมของเจ้าสองตัวที่ออกแบบ และตัดเย็บโดยคุณผู้หญิงก็สำเร็จลุล่วง ตอนที่เจค กับทริกลองชุด ทั้งสองเท่ จนช่างตัดเสื้อกิตติมศักดิ์ ยิ้มไม่หยุด ลูกชายหล่อที่สุดในสามโลก ใครบ้างจะไม่ภูมิใจ
แต่หนึ่งอาทิตย์ก่อนจะถึงวันงาน คุณผู้หญิงก็นำข่าวร้ายมาบอก เจค กับ ทริกเกอร์
“คุณผู้ชายมีงานด่วน เราจำเป็นต้องล้มเลิกงานฮัลโลวีน”
“เหอ” เจ้าสองตัวร้องออกมาพร้อมกัน ตาทั้งสองแทบจะถลนออกมานอกเบ้า โดยเฉพาะทริกเกอร์ พอตั้งสติได้ก็ถามโดยไม่หายใจหายคอ
“ธุระอะไร ทำไมต้องมีธุระเอาตอนนี้ ล่ะครับผู้หญิง “
“ธุระด่วน”
“ธุระด่วน ของคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิง แล้วมาเกี่ยวอะไรกับผมด้วยละ ผมเตรียมตัวไว้แล้ว ชุดก็มีแล้ว แล้วมาล้มเลิกเสียอย่างนี้ ผมจะแต่งชุดนี้ไปไหนล่ะครับ ”ลอยหน้าลอยตาต่อว่าอย่างโกรธขึ้ง เลยไม่เห็นคุณผู้ชายย่องมาทางข้างหลัง ก่อนจะก้าวมายืนตรงหน้า ท้าวเอวถาม
“มีปัญหาอะไรเหรอ ไอ้ทริก พูดมาก เดี๋ยวพ่อจับโยนคลอง ให้จระเข้กินเสียนี่ จะเอาไหม” คุณผู้ชายร้องถาม ขยับเข้าไปหา ไอ้ทริกไม่พูดสักคำ เผ่นแน่บไปตั้งหลักไกลมากๆ
ในห้องพักของสองเกลอ ( ห้องใต้ดิน )
ทริกเกอร์ในชุดอินเคอเรอเบิลฮัลด์ นั่งชันเข่า เอาหลังพิงกำแพงห้องพัก บ่นพึม
“แล้วทีนี้ ผมจะใส่ชุดนี้ไปไหน ดีล่ะพี่เจค ให้ตายเถอะ ทำไมเรื่องบ้าๆอย่างนี้ ต้องมาเกิดกับผมด้วยนะ”
“ใส่เดินเล่น ใส่นอน อะไรก็ได้แล้วแต่นาย หยุดพูด แล้วนอนซะ ฉันจะได้นอนบ้าง ” เจคในชุดจอมโจรหน้ากากดำ ร้องบอก แม้จะผิดหวัง แต่ก็ยังพอทำใจได้ คงเป็นเพราะวัยที่มากกว่า เจ้าตัวถอดหน้ากากออกช้าๆ วางข้างตัว ถอนใจดังเฮือก
แต่ทริกทำใจไม่ได้ พรวดพราดลุกขึ้นมายืนจังก้า ซึ่งมาดของเจ้าทริกตอนนี้ ถ้าฮัลด์ตัวจริงมาเจอ คงได้อายไปเหมือนกัน
“อยู่ที่นี่เซ็ง ผมไปเดินเล่นแก้เซ็งดีกว่า ”
“ไปไม่ได้นะเว้ยไอ้ทริก คุณผู้หญิงสั่งฉันก่อนไป ให้ฉันดูแลนายไม่ให้คลาดสายตา เกิดมีอะไรขึ้นกับนาย คุณผู้หญิงเป็นได้มาเอาฉันตายเท่านั้น ”
“กลัวผมจะมีเรื่อง พี่เจค ก็ไปดูแลผมซิ ”
“ไปไหน”
“ตามมาเถอะน่า เดี๋ยวก็รู้เอง” ทริกเกอร์พูดเท่านั้นก็นำหน้า เจคไม่มีทางเลือกอื่น จำต้องตามทริกเกอร์ไปอย่างเซ็งๆ
ณ แอนนิมอล ผับแอนด์บาร์ ในเวลาต่อมา ( คนเขียนจินตนาการสูงส่ง อดทนหน่อยนะคะ )
ทริกเกอร์ กับเจค นั่งจิบเครื่องดื่มพั้นช์ สีสวย ดื่มไป ทริกก็ระบายความในใจไป จะเรื่องอะไร หากไม่ใช่เรื่องที่ตัวเอง แต่งตัวเก้อ โดยมีเจคฟังไปอย่างเซ็งๆเพราะเจคเองก็เก้อเหมือนกัน
“ผมผิดหวังจริงๆเลย พี่เจคก็รู้ดีนี่นา ผมฝัน อยากจะเป็นฮีโร่ ผจญภัย ได้ต่อสู้กับผู้ร้าย ยิ่งร้าย เท่าไหร่ผมยิ่งชอบ ”
“ไอ้ที่คุณว่าร้ายๆน่ะ ร้ายขนาดไหนไม่ทราบ” ผู้ที่ถามไม่ใช่เจค แต่เป็นหมาพันธุ์เกรทเดน ที่ทำหน้าที่บาร์เทนเดอร์ ตัวสูงเท่าม้า หน้าตาไม่น่าไว้ใจ
ทริกเกอร์ขยับจะตอบ แต่โดนเจคถามตัดหน้าเสียก่อน
“เราเป็นพนักงานใหม่เหรอ ไม่เคยเห็นหน้า ว่าแต่ลุงบ๊อบ ไปไหน ทำไมไม่มาทำงาน” เจคถามไปถึง ลุงบ๊อบ หมาชราพันธ์โกลเด้น
“ลุงบ๊อบ ไม่สบาย ผมเลยแทนแก แค่วันนี้วันเดียว ”ตอบยิ้มๆ ก่อนจะหันไปถามทริกเกอร์ ในคำถามที่ค้างไว้” เมื่อกี้คุณบอกว่า ชอบผจญภัยโลดโผน ร้ายๆ ประมาณไหน พอจะบอกได้ไหมครับ ”
“ต่อสู้กับ ท่านเคาท์ แดร๊คคูล่า นายว่าร้ายพอหรือยังล่ะ ” ทริกเกอร์ ย้อนกวนๆ พร้อมกับหลิ่วตาซ้าย สลับกับตาขวา ไปมา
“เพ้อเจ้อนะไอ้ทริก พูดอะไรเหลวไหลไม่รู้เรื่อง “ เจคท้วง ก่อนจะบอกกับบาร์เทนเดอร์ “อย่าไปฟังน้องชายผมเลยครับ เขาพูดเรื่อยเปื่อย ไปอย่างนั้นเอง”
“ผมพูดจริงๆพี่เจค” เจ้าทริกยืนยัน “ ทุกครั้งที่ผมดูหนัง เคาท์ แดร๊คคูล่าผมคันไม้คันมืออยากจะเอาเหล็กแหลม ไปทิ่มพุงมัน หมั่นไส้อ่ะ เห็นใครกัดคอเขาหมด โดยเฉพาะผู้หญิง กัดเอาๆ “ ( อิจฉาท่านเคาท์ นะซิ ไอ้ทริก )
“ไอ้ทริก” เจคเรียกชื่อดังๆ แต่ทริกไม่สน หันไปมองบาร์เทนเดอร์ ที่แสยะยิ้ม ก่อนจะค่อยๆเอาขาหน้าหย่อนยาสองเม็ดลงบนบาร์ตรงหน้า
เม็ดหนึ่งสีฟ้า
อีกเม็ดสีแดง
ทริกเกอร์เห็นก็ทำตาโตเท่าไข่ห่าน
“โอว้าว นี่มัน เดอะเมทริกซ์ชัดๆ นี่นา ”ทริกเกอร์ ร้องดังๆ อย่างตื่นเต้น ตาทั้งสองมองยาสองเม็ด พลางคิดไปถึงหนังดัง
ถ้าคุณเลือกเม็ดสีฟ้า ทุกอย่างจบ คุณตื่นขึ้นจากเตียงและก็เชื่อต่อสิ่งที่คุณอยากจะเชื่อ ตามชีวิตเดิมๆที่เคยเป็น
ถ้าคุณเลือกเม็ดสีแดง คุณจะอยู่ในแดนมหัศจรรย์ และผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าโพรงกระต่ายมันลึกแค่ไหน
แต่เจค ที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่รู้ความนัย ถามงงๆ
“ไอ้เมทริกซ์ที่ว่า มันคืออะไร เหรอทริก “
ทริกเกอร์ ถอนใจแรงๆ หันมาตอบอย่างรำคาญ
“เดอะเมทริกซ์ หนังดัง ที่คีเอนู รีฟ พระเอกสุดหล่อ เล่นไง ที่นี้ละจะมาถาม วันนั้นผมชวนพี่เจคดูด้วยกัน พี่เจค เอาแต่บอกว่า โนๆๆ จะ ดูแต่ ตำนานรักดอกเหมย ท่าเดียว ”
“ถามนิดเดียว พูดมาก เดี๋ยวเจอเตะ ” เจคพูดอย่างหงุดหงิด ทำท่าจะเหวี่ยง เท้าใส่ทริก แต่เห็นแววตาของบาร์เทนเดอร์ที่มองมา อย่างเยือกเย็น คล้ายจะถาม “มันใช่เวลา ไหมเนี่ย”
เจคก็เลยล้มเลิกความคิดที่จะทำร้ายเจ้าทริก มองดูทริก ที่มองยาสองเม็ดตรงหน้าไปมา อย่างชั่งใจ ก่อนจะตัดสินใจ คว้ายาทั้งสองเม็ดเข้าปากกลืนดังเอื๊อก.
การกระทำของทริก ทำเอาทั้งเจค และบาร์เทนเดอร์ ตาเหลือกไปตามๆกัน ด้วยความตกใจ
“กินสองเม็ด สิ้นเรื่องสิ้นราว จะได้ไม่ต้องมานั่งตัดสินใจให้เสียเวลา” ทริกเกอร์ว่า หัวเราะจนพุงกระเพื่อม
“คุณได้ไปต่อนะครับ “บาร์เทนเดอร์ ร้องออกมาดังๆ ยื่นเท้าหน้าทั้งสองมาตรงหน้า ปรบแปะๆ
เจคได้ยิน ก็ถามอีกฝ่ายด้วยความสงสัย
“ไปไหน”
บาร์เทนเดอร์แผดเสียงหัวเราะดังๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น พอกับใบหน้า
“ไปหา ท่านเคาท์แดร๊กคูล่า ในวันฮัลโลวีนที่จะถึงไงครับ”
“หา” เจคร้องดังๆ หันไปมองทริกเกอร์ ที่หัวเราะชอบใจ เพราะคิดว่าบาร์เทนเดอร์พูดเล่น บาร์เทนเดอร์ เห็นแล้วให้สมเพช
ไอ้หมาน้อยเอ๊ย หัวเราะอยู่ได้ จะตายในไม่ช้ายังไม่รู้ตัว ถอนใจยาวๆ ก่อนจะถามทริกเกอร์
“ท่านเคาท์ไม่ใช่หมูๆนะคุณ คุณจะเอาอะไรไปสู้ต่อสู้กับ ท่านเคาท์ ถามหน่อยเถอะ ” บาร์เทนเดอร์ ที่มีสโลแกนประจำใจ เรื่องของชาวบ้าน คืองานของเรา ถามยิ้มๆ
“ ถ้าตอบ ก็ไม่เซอร์ไพรส์นะซิ พี่ชาย “ ทริกเกอร์พูดจบก็หัวเราะเอิ๊กอ๊าก ก่อนจะพูดต่อไปอย่างคลื้มใจ “ฝันมานานแล้ว อยากจะเจอท่านเคาท์ ตัวจริงเสียงจริง อยากรู้ว่าว่าหน้าตาจะ น่าเกลียด อักลี่เหมือนกับในหนังหรือเปล่านะ ”
และแล้ว วัน ฮัลโลวีน ก็มาถึง
แม้ทริกเกอร์ จะคิดว่าสิ่งที่บาร์เทนเดอร์พูดในวันก่อน เป็นเรื่องหยอกล้อไม่จริงจัง แต่กระนั้น เจ้าตัวก็ ไม่ประมาท เตรียมพร้อมมาแต่วันนั้นที่กลับจากบาร์ ไม้กางเขน กระเทียม เหล็กแหลม และน้ำ
“ไอ้ทริก สติยังดีอยู่หรือเปล่า บาร์เทนเดอร์เขาพูดเล่นๆ กลับเอาเป็นจริงเป็นจัง” เจคว่าให้ทริกเกอร์ ที่นั่งผึ่งผุงบนพรมนิ่ม ดูแลความพร้อมของอาวุธ
ทริกเกอร์ได้ยินเจคว่า เลยย้อนเข้าให้
“แล้วถ้าเกิด สิ่งที่เขาพูดเป็นจริงขึ้นมาล่ะ เชื่อผมเถอะ เตรียมพร้อมไว้ก็ไม่เสียหายนะพี่เจค”
“เตรียมพร้อมที่จะไปสู้กับ ท่านเคาท์แดร๊กคูล่า นี่นะ ” เจคถาม แต่ทริกเกอร์ไม่ทันจะตอบ จู่ดีๆลมก็พัดอู้ ทั้งที่ห้องปิดประตูแน่นหนา
“ปัง”ประตูทางเข้าเปิดปัง
“จ๊าก “ ทริกเกอร์ร้องออกมาอย่างตระหนก เมื่ออยู่ดีๆ พรมที่ตัวเองนั่งอยู่นั้น ลอยขึ้นจากพื้นช้าๆ
“พี่เจค ช่วยผมด้วย “ ทริกเกอร์ ร้องเรียกให้พี่ชายช่วย ในขณะที่เจคยืนงงเป็น หมาตาแตก ( เพราะเจคเป็นหมา ไม่ใช่ไก่) ตกใจจนเกือบสิ้นสติ เมื่อพรมที่เจ้าทริกนั่งอยู่ ลอยผ่านหน้าไปอย่างช้าๆ
แต่พอสติคืนกลับมาอีกครั้ง เจคที่รับปากคุณผู้หญิงว่าจะดูแล เจ้าทริกเกอร์ ให้ดีที่สุด ไม่รอช้าวิ่งตามพรม ที่กำลังจะลอยออกจากประตู พร้อมกับแหกปากร้องเรียกลั่น
“รอด้วย ไอ้ทริก ”