เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อกี้เรากับแม่ไปสั่งพิซซ่ามา (สาขาบ้านโป่ง)
ปกติเราทานของแบรนด์นี้อยู่แล้วเพราะอยู่ตจว.ใกล้สุดก็มีแค่แบรนด์เดียว
(เวลาและวันที่ที่สั่งตามบิลล์เลยนะคะคือของวันนี้)
ร้านเป็นตึกแถวเล็กๆไม่มีที่นั่งทานต้องสั่งกลับบ้านอย่างเดียว เรานั่งรอแม่อยู่ในรถให้แม่ลงไปสั่งค่ะ
เนื่องจากเห็นโฆษณาในทีวี เดอะพิซซ่ามีพิซซ่าออกใหม่ (จำชื่อไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร) อันที่บางๆอะค่ะน่ากินดี แม่เราก็สั่งกับคนรับออเดอร์ว่าเอาแบบบางที่ออกใหม่กลับบ้าน 1 ถาด
พอแม่สั่งพนง.ที่เคาเตอร์ไป เค้าก็ให้เลือกหน้าว่าเอาน่าอะไร เสร็จสัพ พนง.เค้าก็เดินเข้าไปในครัวครัวเป็นแบบเปิด ซึ่งไม่มีที่กั้นห้อง และด้วยร้านเป็นตึกแถวหน้าแคบและลึก เสียงเลยค่อนข้างก้องเพราะฉะนั้นพนง.พูดอะไรกันด้านหน้าที่นั่งรอจะได้ยินหมด ต่อนะคะ
พนง.ในครัวได้ยินแม่เราสั่งเค้าก็ตะโกนถาม พนง.รับออเดอร์ว่า
พนง.ในครัว : ชิ้นเดียวเองหรอ ?
พนง. รับออเดอร์ : เออ...แดรกสองทีก็หมดและ
.........แม่เราเงียบแต่นั่งฟังอยู่.........
ก็ไม่มีอะไรค่ะแม่เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ แต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะไหนๆก็สั่งไปแล้ว ระหว่างรอพนง.ทำพิซซ่าอยู่นั้น
พนง.ในครัวก็เมาท์กันเสียงดังประมาณว่า ช่วงกินเจที่ผ่านมาเงินร้านติดลบห้าหมื่นกว่าบาท แม่เราก็ไม่ได้อะไรนั่งรอต่อ
พนง.ทำพิซซ่าเสร็จพอดีแต่เป็นของลูกค้าอีกคนที่นั่งรออยู่ข้างนอกร้าน ลูกค้าคนนั้นเห็นว่าเสร็จแล้วก็เลยเดินเข้ามาเอา
พนง.ยื่นถุงพิซซ่าให้ลูกค้าคนนั้น แทนที่จะพูดว่าได้แล้วครับ แต่พนง.พูดว่า “อะๆ” ฟีลเหมือนส่งยางลบให้เพื่อนยืมเลยเนอะ (เหอะๆ)
ระหว่างรอแม่เราได้ยินพนง.คุยกันเสียงดังตลอดๆแล้วก็เม้าท์เรื่องเงินร้านไรพวกนี้ ว่าขาดทุนมั่ง เงียบมั่ง เราเลยสงสัยว่า ไอที่พูดกันว่า “แดรกสองทีก็หมดและ” พนง.คงอยากให้สั่งหลายๆถาดรึเปล่า? เพราะร้านขายไม่ดี
พอกลับมาบ้าน เราเปิด
กล่องดูถึงรู้ว่าทำไมพนง.นางพูดว่าแดรกสองทีก็หมด เพราะพิซซ่าเป็นแบบบาง บางมากๆไม่มีเนื้อแป้ง
แต่จุดนี้เราไม่ได้อะไรเพราะรู้อยู่แล้วว่ามันต้องบางมากตามในโฆษณา ก็สมกับราคาดี 129.- บาท อร่อยนะคะชอบเลย แป้งกรอบดี
แต่การที่สั่งถาดเดียวแล้วพนง.ต้องมาบ่นว่า แดรกสองทีก็หมด มันก็ไม่โอเคปะวะ...
อีกอย่างในความรู้สึกเราเป็นพนง.ก็ไม่ควรจะมาเมาท์เรื่องเงินร้านว่าขาดทุนไม่ขาดทุน มันทำให้แบรนด์สินค้าดูไม่ดี
ส่วนเรื่องหางเสียงครับ/ค่ะ นี่เฉยๆมากเพราะพอเข้าใจได้ว่าคนเราถูกสอนมาต่างกันแต่การบริการเวลาคุยกับลูกค้าก็ควรจะมีไว้บ้าง
ไม่ใช่ยื่นของให้ก็ “อะๆ” ใส่ลูกเดียว
ปกติแม่เราก็เป็นเคยเฉยๆนะร้านไหนไม่ดีก็ไม่เข้า ที่มาเตือนเพราะเป็นลูกค้าประจำเดอะพิซซ่ามาตลอด และไม่คิดว่าจะมาเจอพนง.แบบนี้ อยากให้เดอะพิซซ่าคัดกรองพนง.และอบรมหน่อยนะคะ ตามนั้น....
นี่คือพิซซ่าที่เราสั่งมานะคะ เป็บแบบบางพิเศษค่ะ สงสัยพนง.จะกลัวเราแดรกไม่อิ่ม
เพราะฉะนั้นวันหลังไปสั่ง 2ถาดนะคะ สั่งถาดเดียวเดี๋ยวเค้าจะว่าเอา “แดรกสองทีก็หมดและ”
***พนง.ในร้านเป็นผู้ชายทั้งหมดนะคะ เผื่อมีคนไปอบรมเค้าจะได้บอกถูกคน***
The Pizza ไม่อยากขายไม่“แดรก"ก็ได้ร้านอื่นมีเยอะแยะ # the pizza company
ปกติเราทานของแบรนด์นี้อยู่แล้วเพราะอยู่ตจว.ใกล้สุดก็มีแค่แบรนด์เดียว
(เวลาและวันที่ที่สั่งตามบิลล์เลยนะคะคือของวันนี้)
ร้านเป็นตึกแถวเล็กๆไม่มีที่นั่งทานต้องสั่งกลับบ้านอย่างเดียว เรานั่งรอแม่อยู่ในรถให้แม่ลงไปสั่งค่ะ
เนื่องจากเห็นโฆษณาในทีวี เดอะพิซซ่ามีพิซซ่าออกใหม่ (จำชื่อไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร) อันที่บางๆอะค่ะน่ากินดี แม่เราก็สั่งกับคนรับออเดอร์ว่าเอาแบบบางที่ออกใหม่กลับบ้าน 1 ถาด
พอแม่สั่งพนง.ที่เคาเตอร์ไป เค้าก็ให้เลือกหน้าว่าเอาน่าอะไร เสร็จสัพ พนง.เค้าก็เดินเข้าไปในครัวครัวเป็นแบบเปิด ซึ่งไม่มีที่กั้นห้อง และด้วยร้านเป็นตึกแถวหน้าแคบและลึก เสียงเลยค่อนข้างก้องเพราะฉะนั้นพนง.พูดอะไรกันด้านหน้าที่นั่งรอจะได้ยินหมด ต่อนะคะ
พนง.ในครัวได้ยินแม่เราสั่งเค้าก็ตะโกนถาม พนง.รับออเดอร์ว่า
พนง.ในครัว : ชิ้นเดียวเองหรอ ?
พนง. รับออเดอร์ : เออ...แดรกสองทีก็หมดและ
.........แม่เราเงียบแต่นั่งฟังอยู่.........
ก็ไม่มีอะไรค่ะแม่เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ แต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะไหนๆก็สั่งไปแล้ว ระหว่างรอพนง.ทำพิซซ่าอยู่นั้น
พนง.ในครัวก็เมาท์กันเสียงดังประมาณว่า ช่วงกินเจที่ผ่านมาเงินร้านติดลบห้าหมื่นกว่าบาท แม่เราก็ไม่ได้อะไรนั่งรอต่อ
พนง.ทำพิซซ่าเสร็จพอดีแต่เป็นของลูกค้าอีกคนที่นั่งรออยู่ข้างนอกร้าน ลูกค้าคนนั้นเห็นว่าเสร็จแล้วก็เลยเดินเข้ามาเอา
พนง.ยื่นถุงพิซซ่าให้ลูกค้าคนนั้น แทนที่จะพูดว่าได้แล้วครับ แต่พนง.พูดว่า “อะๆ” ฟีลเหมือนส่งยางลบให้เพื่อนยืมเลยเนอะ (เหอะๆ)
ระหว่างรอแม่เราได้ยินพนง.คุยกันเสียงดังตลอดๆแล้วก็เม้าท์เรื่องเงินร้านไรพวกนี้ ว่าขาดทุนมั่ง เงียบมั่ง เราเลยสงสัยว่า ไอที่พูดกันว่า “แดรกสองทีก็หมดและ” พนง.คงอยากให้สั่งหลายๆถาดรึเปล่า? เพราะร้านขายไม่ดี
พอกลับมาบ้าน เราเปิด
กล่องดูถึงรู้ว่าทำไมพนง.นางพูดว่าแดรกสองทีก็หมด เพราะพิซซ่าเป็นแบบบาง บางมากๆไม่มีเนื้อแป้ง
แต่จุดนี้เราไม่ได้อะไรเพราะรู้อยู่แล้วว่ามันต้องบางมากตามในโฆษณา ก็สมกับราคาดี 129.- บาท อร่อยนะคะชอบเลย แป้งกรอบดี
แต่การที่สั่งถาดเดียวแล้วพนง.ต้องมาบ่นว่า แดรกสองทีก็หมด มันก็ไม่โอเคปะวะ...
อีกอย่างในความรู้สึกเราเป็นพนง.ก็ไม่ควรจะมาเมาท์เรื่องเงินร้านว่าขาดทุนไม่ขาดทุน มันทำให้แบรนด์สินค้าดูไม่ดี
ส่วนเรื่องหางเสียงครับ/ค่ะ นี่เฉยๆมากเพราะพอเข้าใจได้ว่าคนเราถูกสอนมาต่างกันแต่การบริการเวลาคุยกับลูกค้าก็ควรจะมีไว้บ้าง
ไม่ใช่ยื่นของให้ก็ “อะๆ” ใส่ลูกเดียว
ปกติแม่เราก็เป็นเคยเฉยๆนะร้านไหนไม่ดีก็ไม่เข้า ที่มาเตือนเพราะเป็นลูกค้าประจำเดอะพิซซ่ามาตลอด และไม่คิดว่าจะมาเจอพนง.แบบนี้ อยากให้เดอะพิซซ่าคัดกรองพนง.และอบรมหน่อยนะคะ ตามนั้น....
นี่คือพิซซ่าที่เราสั่งมานะคะ เป็บแบบบางพิเศษค่ะ สงสัยพนง.จะกลัวเราแดรกไม่อิ่ม
เพราะฉะนั้นวันหลังไปสั่ง 2ถาดนะคะ สั่งถาดเดียวเดี๋ยวเค้าจะว่าเอา “แดรกสองทีก็หมดและ”
***พนง.ในร้านเป็นผู้ชายทั้งหมดนะคะ เผื่อมีคนไปอบรมเค้าจะได้บอกถูกคน***