เราคบกันมา 4 ปีแล้ว ผมอายุ 30 แฟนอายุ 36 ผมทำงานเป็นวิศวกรโรงงานญี่ปุ่น ในนิคมอุตสาหกรรม เธอทำงานเป็น สาวออฟฟิศ แถวยุดยา
เราก็เหมือนคู่รักทั่วไป ทะเลาะกันบ้าง มีความสุขกันบ้าง งอนกันบ้าง ไปเที่ยวกันบ้าง ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมา 4 ปี
ช่วงหลังๆ นิสัยแฟนผม จะค่อนข้างโมโหร้าย ถ้าทะเลาะกันหนักๆ เธอจะขู่ฆ่าตัวตาย และชอบทำร้ายตัวเอง ทำให้ผมอึดอัดใจมากที่จะคบเธอต่อไป
แฟนผมเขาคุยเรื่องแต่งงานบ่อยๆ ให้ผมฟัง แต่ผมยังไม่อยากแต่งงานเพราะว่า จากนิสัยเธอค่อนข้างโมโหร้าย ผมคิดว่าคงไม่มีความสุขแน่นอน
อีกอย่างผมยังไม่พร้อมที่จะแต่งกับเขา เพราะต้องดูแลครอบครัวด้วย แต่เธอพูดบ่อยจนกลายเป็นความอึดอัด
จนวันนึง ผมทนไม่ไหว เพราะผมต้องส่งน้องเรียน ปริญญาตรี วิศวะเครื่องกล ที่คลองหก และก็ต้องช่วยส่งบ้านให้พ่อและแม่ ทำให้ไม่มีเงินเกบมากมายนักที่จะจัดงานแต่ง และเป็นสินสอด เธอบอกว่ารอไม่ไหว และงอนผมหลายครั้งมาก จนมาเริ่มทะเลาะกันหนักๆ ว่าผมไม่เหมือนคนอื่น ไม่ทำไรเพื่อเธอมั่นใจ
ผมคิดอยู่นานที่จะตัดสินใจบอกเลิกเธอ ผมเลือกครอบครัวของผมมากกว่าเธอ ผมผิดไหมคับที่ผมบอกเลิกและหนีออกไปจากชีวิตเธอ
ตัดขาดทุกสิ่งทุกอย่างจากชีวิตเธอ เพื่อนๆว่าผมทำอย่างนี้มันจะดูผิดมากไปหรือป่าวคับ
ผมผิดไหมที่บอกเลิกแฟนแล้วหนีออกจากชีวิตเธอไป
เราก็เหมือนคู่รักทั่วไป ทะเลาะกันบ้าง มีความสุขกันบ้าง งอนกันบ้าง ไปเที่ยวกันบ้าง ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมา 4 ปี
ช่วงหลังๆ นิสัยแฟนผม จะค่อนข้างโมโหร้าย ถ้าทะเลาะกันหนักๆ เธอจะขู่ฆ่าตัวตาย และชอบทำร้ายตัวเอง ทำให้ผมอึดอัดใจมากที่จะคบเธอต่อไป
แฟนผมเขาคุยเรื่องแต่งงานบ่อยๆ ให้ผมฟัง แต่ผมยังไม่อยากแต่งงานเพราะว่า จากนิสัยเธอค่อนข้างโมโหร้าย ผมคิดว่าคงไม่มีความสุขแน่นอน
อีกอย่างผมยังไม่พร้อมที่จะแต่งกับเขา เพราะต้องดูแลครอบครัวด้วย แต่เธอพูดบ่อยจนกลายเป็นความอึดอัด
จนวันนึง ผมทนไม่ไหว เพราะผมต้องส่งน้องเรียน ปริญญาตรี วิศวะเครื่องกล ที่คลองหก และก็ต้องช่วยส่งบ้านให้พ่อและแม่ ทำให้ไม่มีเงินเกบมากมายนักที่จะจัดงานแต่ง และเป็นสินสอด เธอบอกว่ารอไม่ไหว และงอนผมหลายครั้งมาก จนมาเริ่มทะเลาะกันหนักๆ ว่าผมไม่เหมือนคนอื่น ไม่ทำไรเพื่อเธอมั่นใจ
ผมคิดอยู่นานที่จะตัดสินใจบอกเลิกเธอ ผมเลือกครอบครัวของผมมากกว่าเธอ ผมผิดไหมคับที่ผมบอกเลิกและหนีออกไปจากชีวิตเธอ
ตัดขาดทุกสิ่งทุกอย่างจากชีวิตเธอ เพื่อนๆว่าผมทำอย่างนี้มันจะดูผิดมากไปหรือป่าวคับ