สวัสดีค่ะ
เรื่องยาวหน่อยนะคะ
คือ พ่อเราเนี่ยเป็นคนอารมณ์ร้อน ขี้หงุดหงิด ชอบด่าทำทำร้ายข้าวของ ละเวลาด่าแต่ละคำเนี่ยหยาบสุดๆ แต่แม่เราตรงข้ามกับพ่อทุกอย่าง ใจดี ใจเย็น ยอมคน แต่แม่โชคร้ายที่มาเจอคนแบบพ่อ ละโชคร้ายคูณ2 ที่เรากับน้องสาววัย5ขวบ นิสัยไปทางพ่อหมดเลย แต่ไม่หนักเท่าพ่อ แม่เรารักพ่อมาก เวลากินข้าวเขาจะรอพ่อตลอด เป็นห่วงพ่อ เราเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะไม่บ่อยแต่แรงมาก เรากับพ่อไม่ค่อยคุยกันเพราะเราไม่ชอบนิสัยพ่อ แต่รู้ว่าพ่อรักเรามาก มีครั้งนึงแม่มาคุยกับเราว่าพ่อเนี่ยชอบด่าแม่ตลอดเลย ละแม่ก็บ่นๆ พ่อมาได้ยินก็มาด่าอีก ละหนีออกไปนอนที่ทำงาน แม่เราก็พาเราไปตาม แต่เราไม่อยากตามเลย แบบเราไม่ชอบโตแล้วยังมาทำอะไรเด็กๆ และว่าเมื่อวานนี้น่าจะหนักที่สุดตั้งแต่เคยเห็นมาคือพ่อเราไปกินเหล้าละแม่ก็โทรตามออกแนวบ่นๆด้วย เขากลับมาก็ทำนิสัยแย่ๆเลย ไม่ปิดประตู เข้าห้องน้ำก็ไม่ปิดไฟปิดน้ำ พอเราพูดเขาก็พูดว่า อยากปิดก็ไปปิดเอง ละแม่ก็เออปล่อยมัน ละก็บลาๆๆๆ บ่นตามประสาแม่ แต่นั้นเหมือนจุดชนวนไฟ พ่อโมโหมาก บอกเมิงจะบ่นไรนักหนา กูก็ไปกินเหล้าแค่นี้เอง ละเขาก็ปารีโมทใส่แม่ แม่เราก็อยู่เฉยๆ ละทีนี้เขาก็จะทำท่าจะออกไปแม่เลยลุกไปห้าม แต่เขาผลักแม่แบบแรงมากล้มกลิ้งเลย มันเป็นที่ภาพที่แย่มากสำหรับเรา เรากรี๊ดเลย โกรธมาก เราบอกให้แม่ปล่อยพ่อ เขาจะไปไหนก็ไป แต่แม่ไม่ยอม บอกให้เราไปปิดประตู ด่าๆเถียงๆอีกสักพักเขาก็ไปนอน แม่เลยมานอนห้องเรา แม่ก็บอกเหมือนฟันแม่หักเลย ละแม่ไปดูกระจกก็หักจริงๆ น่าจะเป็นตอนปารีโมท แขนก็เป็นจากตอนโดนผลัก เราทำเป็นนั่งเล่นโทรสัพแต่ความจริงเรากำลังกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล แต่มันกลั้นไม่ไหวสงสารแม่ แม่เลยถามว่าร้องไห้ทำไมละแม่ก็เช็ดน้ำตาให้เรา เราเลยไปกอดแม่ละเราก็เพิ่งเห็นว่าน้องที่นอนอยู่ก็ร้องไห้เหมือนกัน แม่ก็กอดเราสองคนไว้ละบอกว่าแม่ไม่เป็นไรลูกๆ
พอตื่นมา เราเพิ่งสังเกตว่าปากแม่ตามแตกเป็นแผลใหญ่ เราถามแม่ว่าเจ็บไหมแม่บอกไม่เจ็บ เราว่าแม่โกหกแผลขนาดนั้นไม่เจ็บได้ไง แม่ถามพ่อว่ากินก๋วยเตี๋ยวไหม เขาก็ไม่ตอบ แม่ถามย้ำๆเขาก็ไม่ตอบ แต่แม่ทำทิ้งไว้ให้ เขาออกมาจากอาบน้ำเขาก็ไม่กิน ขึ้นไปนอนเฉย ละน้องเราดื้อมากก เเอาแต่ใจ จะกินนู้นเอานี่ เราสงสารแม่มาก แม่ไม่เคยร้องไห้ให้เราเห็นเลย เราบอกแม่ว่าไหวไหม หนีไปได้นะ หนูโอเคถ้าจะไม่มีพ่อ แม่ไม่พูดอะไร แต่ความจริงถ้าต้องแยกจริงๆใจเราก็หายเหมือนกัน เราอยากรู้ว่าพ่อเราเขาไม่รู้สึกอยากขอโทษแม่บ้างหรอ เราแค่บอกหน้าแม่เห็นแผล เห็นฟันที่หายไป น้ำตาเรายังไหลเลย นี่พ่อนอกจากจะไม่ขอโทษแล้วยังโกรธไม่คุยกับแม่อีก
ตอนนี้เราใกล้บ้าเต็มทีละ ปัญหาเรากับแฟนก็มีจากที่เราตั้งกระทู้ปรึกษาเป็นสิบ นี่ยังเรื่องพ่ออีก เพื่อนก็ไม่มี ตอนนี้รู้สึกแย่มากทำไมปัญหาต้องรุมมาพร้อมกัน เรานั่งรถเมเวลานึกก็ร้องไห้ จนคนเขามองกัน เฮ้อ ถ้าไม่ติดว่ามีแม่เราอยากกนีไปไกลๆจัง
แต่ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดีคะ
พ่อนิสัยไม่ดี ชอบทำร้ายแม่ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
เรื่องยาวหน่อยนะคะ
คือ พ่อเราเนี่ยเป็นคนอารมณ์ร้อน ขี้หงุดหงิด ชอบด่าทำทำร้ายข้าวของ ละเวลาด่าแต่ละคำเนี่ยหยาบสุดๆ แต่แม่เราตรงข้ามกับพ่อทุกอย่าง ใจดี ใจเย็น ยอมคน แต่แม่โชคร้ายที่มาเจอคนแบบพ่อ ละโชคร้ายคูณ2 ที่เรากับน้องสาววัย5ขวบ นิสัยไปทางพ่อหมดเลย แต่ไม่หนักเท่าพ่อ แม่เรารักพ่อมาก เวลากินข้าวเขาจะรอพ่อตลอด เป็นห่วงพ่อ เราเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะไม่บ่อยแต่แรงมาก เรากับพ่อไม่ค่อยคุยกันเพราะเราไม่ชอบนิสัยพ่อ แต่รู้ว่าพ่อรักเรามาก มีครั้งนึงแม่มาคุยกับเราว่าพ่อเนี่ยชอบด่าแม่ตลอดเลย ละแม่ก็บ่นๆ พ่อมาได้ยินก็มาด่าอีก ละหนีออกไปนอนที่ทำงาน แม่เราก็พาเราไปตาม แต่เราไม่อยากตามเลย แบบเราไม่ชอบโตแล้วยังมาทำอะไรเด็กๆ และว่าเมื่อวานนี้น่าจะหนักที่สุดตั้งแต่เคยเห็นมาคือพ่อเราไปกินเหล้าละแม่ก็โทรตามออกแนวบ่นๆด้วย เขากลับมาก็ทำนิสัยแย่ๆเลย ไม่ปิดประตู เข้าห้องน้ำก็ไม่ปิดไฟปิดน้ำ พอเราพูดเขาก็พูดว่า อยากปิดก็ไปปิดเอง ละแม่ก็เออปล่อยมัน ละก็บลาๆๆๆ บ่นตามประสาแม่ แต่นั้นเหมือนจุดชนวนไฟ พ่อโมโหมาก บอกเมิงจะบ่นไรนักหนา กูก็ไปกินเหล้าแค่นี้เอง ละเขาก็ปารีโมทใส่แม่ แม่เราก็อยู่เฉยๆ ละทีนี้เขาก็จะทำท่าจะออกไปแม่เลยลุกไปห้าม แต่เขาผลักแม่แบบแรงมากล้มกลิ้งเลย มันเป็นที่ภาพที่แย่มากสำหรับเรา เรากรี๊ดเลย โกรธมาก เราบอกให้แม่ปล่อยพ่อ เขาจะไปไหนก็ไป แต่แม่ไม่ยอม บอกให้เราไปปิดประตู ด่าๆเถียงๆอีกสักพักเขาก็ไปนอน แม่เลยมานอนห้องเรา แม่ก็บอกเหมือนฟันแม่หักเลย ละแม่ไปดูกระจกก็หักจริงๆ น่าจะเป็นตอนปารีโมท แขนก็เป็นจากตอนโดนผลัก เราทำเป็นนั่งเล่นโทรสัพแต่ความจริงเรากำลังกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล แต่มันกลั้นไม่ไหวสงสารแม่ แม่เลยถามว่าร้องไห้ทำไมละแม่ก็เช็ดน้ำตาให้เรา เราเลยไปกอดแม่ละเราก็เพิ่งเห็นว่าน้องที่นอนอยู่ก็ร้องไห้เหมือนกัน แม่ก็กอดเราสองคนไว้ละบอกว่าแม่ไม่เป็นไรลูกๆ
พอตื่นมา เราเพิ่งสังเกตว่าปากแม่ตามแตกเป็นแผลใหญ่ เราถามแม่ว่าเจ็บไหมแม่บอกไม่เจ็บ เราว่าแม่โกหกแผลขนาดนั้นไม่เจ็บได้ไง แม่ถามพ่อว่ากินก๋วยเตี๋ยวไหม เขาก็ไม่ตอบ แม่ถามย้ำๆเขาก็ไม่ตอบ แต่แม่ทำทิ้งไว้ให้ เขาออกมาจากอาบน้ำเขาก็ไม่กิน ขึ้นไปนอนเฉย ละน้องเราดื้อมากก เเอาแต่ใจ จะกินนู้นเอานี่ เราสงสารแม่มาก แม่ไม่เคยร้องไห้ให้เราเห็นเลย เราบอกแม่ว่าไหวไหม หนีไปได้นะ หนูโอเคถ้าจะไม่มีพ่อ แม่ไม่พูดอะไร แต่ความจริงถ้าต้องแยกจริงๆใจเราก็หายเหมือนกัน เราอยากรู้ว่าพ่อเราเขาไม่รู้สึกอยากขอโทษแม่บ้างหรอ เราแค่บอกหน้าแม่เห็นแผล เห็นฟันที่หายไป น้ำตาเรายังไหลเลย นี่พ่อนอกจากจะไม่ขอโทษแล้วยังโกรธไม่คุยกับแม่อีก
ตอนนี้เราใกล้บ้าเต็มทีละ ปัญหาเรากับแฟนก็มีจากที่เราตั้งกระทู้ปรึกษาเป็นสิบ นี่ยังเรื่องพ่ออีก เพื่อนก็ไม่มี ตอนนี้รู้สึกแย่มากทำไมปัญหาต้องรุมมาพร้อมกัน เรานั่งรถเมเวลานึกก็ร้องไห้ จนคนเขามองกัน เฮ้อ ถ้าไม่ติดว่ามีแม่เราอยากกนีไปไกลๆจัง
แต่ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดีคะ