เรากับภรรยา มีอาชีพขายของชำอยู่ที่บ้าน เป็นร้านเล็กๆในหมู่บ้าน
เวลานั่งขายของเราจะนั่งหันหน้าไปทางหน้าร้านหรือหน้าบ้าน แล้วที่บ้านตรงข้ามมีวัยรุ่นเช่าอยู่ เป็นแฟนกัน มีลูกอ่อน ตอนกลางวันผู้ชายจะออกไปทำงานส่วนผู้หญิงอยู่บ้านเลี้ยงลูก เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ 2-3 วันที่แล้ว อยู่ๆภรรยาก็ไม่ค่อยพูดกับเรา(เรารู้สึกได้) ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงเครียดเรื่องลูก แต่เมื่อวานอยู่ๆภรรยาก็ถามเราว่า "พวกที่ชอบแอบมองเมียคนอื่นนี่มันคิดอย่างไรกันเหรอ" เราก็คิดว่า มีคนแอบมองภรรยาเรา ก็ถามว่าใครแอบมองเธอ ภรรยาเราบอกว่า เรานั่นแหละที่ชอบแอบมองเมียคนอื่น พอเราได้ยินตอนแรกเราก็งงๆ เพราะเราไม่ได้ทำอย่าที่เค้าว่า เราก็เลยถามว่าคิดว่าเราแอบมองใคร พอภรรยาบอกว่าคนที่อยู่ตรงข้ามบ้านเท่านั้นแหละ เราโมโหมาก คือแบบไม่เคยคิดเลยว่า คนข้างตัวจะมองเราเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่เรากับเค้าอยู่ด้วยกัน ทุกวัน ทั้งวัน แล้วก็ไม่ใช่ว่าเพิ่งมาอยู่ด้วยกัน เราแต่งกันมา 8 ปี อยู่ด้วยกันแบบนี้มาประมาณ 5 ปี(ตอนแรกเราออกทำงานนอกบ้าน) มีลูกด้วยกันแล้วด้วย ตลอดเวลาที่แต่งงานกันมา เราไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ก่อนหน้าที่จะมาเปิดร้านขายของเราสองคนทำงานด้วยกันที่ร้านของพี่สาว เราก็เลยขายน้ำที่หน้าร้าน ข้างๆเป็นบริษัท ภรรยาเราก็ชอบแขวะเรื่องที่มีผู้หญิงบริษัทข้างๆชอบมาซื้อน้ำที่ร้านเรา จนทะเลาะกันถึงขั้นแยกกันอยู่ ทั้งๆที่ตัวเราเองก็ไม่ได้คิดอะไร ส่วนผู้หญิงคนนั้นเราก็ว่าเค้าคงไม่คิดอะไรกับเรา เพราะเค้าก็เห็นว่าเรามีลูก-เมียแล้ว จนมาครั้งนี้ก็ยังเหมือนเดิมคือภรรยาเราคิดเองเออเอง จนเกิดเรื่องทะเลาะกัน เป็นแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ที่เราสองคนทะเลาะกันเพราะความคิดของภรรยา สุดท้ายก็จบที่ภรรยามาขอโทษเราทุกครั้ง รวมทั้งครั้งนี้ด้วย แต่ลึกๆเรารู้สึกน้อยใจ ที่ภรรยาไม่เคยไว้ใจเราเลยตลอดเวลาที่แต่งงานกันมา ทั้งๆที่เราก็ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงอื่นมาก่อน มีใครเป็นแบบเราบ้างไหม มีวิธีรับมือกับความรู้สึกแบบนี้อย่างไร ความรู้สึกที่ต้องถูกคนรัก ระแวงอยู่ตลอดเวลา คอยจ้องจับผิดตลอด เราเคยคิดจะเลิกกับเค้า แต่เราก็ยังรักเค้าอยู่และสงสารลูกด้วยถ้าเลิกกัน
ถูกภรรยาตัวเองหาว่าเราแอบมองเมียชาวบ้าน ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็น
เวลานั่งขายของเราจะนั่งหันหน้าไปทางหน้าร้านหรือหน้าบ้าน แล้วที่บ้านตรงข้ามมีวัยรุ่นเช่าอยู่ เป็นแฟนกัน มีลูกอ่อน ตอนกลางวันผู้ชายจะออกไปทำงานส่วนผู้หญิงอยู่บ้านเลี้ยงลูก เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ 2-3 วันที่แล้ว อยู่ๆภรรยาก็ไม่ค่อยพูดกับเรา(เรารู้สึกได้) ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงเครียดเรื่องลูก แต่เมื่อวานอยู่ๆภรรยาก็ถามเราว่า "พวกที่ชอบแอบมองเมียคนอื่นนี่มันคิดอย่างไรกันเหรอ" เราก็คิดว่า มีคนแอบมองภรรยาเรา ก็ถามว่าใครแอบมองเธอ ภรรยาเราบอกว่า เรานั่นแหละที่ชอบแอบมองเมียคนอื่น พอเราได้ยินตอนแรกเราก็งงๆ เพราะเราไม่ได้ทำอย่าที่เค้าว่า เราก็เลยถามว่าคิดว่าเราแอบมองใคร พอภรรยาบอกว่าคนที่อยู่ตรงข้ามบ้านเท่านั้นแหละ เราโมโหมาก คือแบบไม่เคยคิดเลยว่า คนข้างตัวจะมองเราเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่เรากับเค้าอยู่ด้วยกัน ทุกวัน ทั้งวัน แล้วก็ไม่ใช่ว่าเพิ่งมาอยู่ด้วยกัน เราแต่งกันมา 8 ปี อยู่ด้วยกันแบบนี้มาประมาณ 5 ปี(ตอนแรกเราออกทำงานนอกบ้าน) มีลูกด้วยกันแล้วด้วย ตลอดเวลาที่แต่งงานกันมา เราไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ก่อนหน้าที่จะมาเปิดร้านขายของเราสองคนทำงานด้วยกันที่ร้านของพี่สาว เราก็เลยขายน้ำที่หน้าร้าน ข้างๆเป็นบริษัท ภรรยาเราก็ชอบแขวะเรื่องที่มีผู้หญิงบริษัทข้างๆชอบมาซื้อน้ำที่ร้านเรา จนทะเลาะกันถึงขั้นแยกกันอยู่ ทั้งๆที่ตัวเราเองก็ไม่ได้คิดอะไร ส่วนผู้หญิงคนนั้นเราก็ว่าเค้าคงไม่คิดอะไรกับเรา เพราะเค้าก็เห็นว่าเรามีลูก-เมียแล้ว จนมาครั้งนี้ก็ยังเหมือนเดิมคือภรรยาเราคิดเองเออเอง จนเกิดเรื่องทะเลาะกัน เป็นแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ที่เราสองคนทะเลาะกันเพราะความคิดของภรรยา สุดท้ายก็จบที่ภรรยามาขอโทษเราทุกครั้ง รวมทั้งครั้งนี้ด้วย แต่ลึกๆเรารู้สึกน้อยใจ ที่ภรรยาไม่เคยไว้ใจเราเลยตลอดเวลาที่แต่งงานกันมา ทั้งๆที่เราก็ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงอื่นมาก่อน มีใครเป็นแบบเราบ้างไหม มีวิธีรับมือกับความรู้สึกแบบนี้อย่างไร ความรู้สึกที่ต้องถูกคนรัก ระแวงอยู่ตลอดเวลา คอยจ้องจับผิดตลอด เราเคยคิดจะเลิกกับเค้า แต่เราก็ยังรักเค้าอยู่และสงสารลูกด้วยถ้าเลิกกัน