พยายามจะขีดเส้นกั้น...

สวัสดีวันออกพรรษาครับ

สิ่งที่ผมพูดไปนี้ เป็นสิ่งที่ผมค่อนข้างจะเจ็บปวด กับเรื่องแบบนี้อยู่ไม่น้อย
เพียงแต่ว่าผมไม่อยากจะพูดถึงมันจะ อึดอัดอยู่ในความคิดมานานหลายปีก็เหอะ
แต่ถ้าไม่พูด เราก็จะคิดในใจอยู่อย่างนั้น(เก็บกด)

เกี่ยวกับเสื้อผ้าเด็กที่ไปเอารูป Moe จากในเน็ตมา(ไม่ใช่เสื้อ LC นะ)
ซึ่งมันจะมีอยู่ในช่วงปี 2554-56

เช่นประมาณนี้ ความจริงก็มีอยู่หลายลายนะแต่น่าเสียดายที่ลายนี้ผมไม่ได้ซื้อ
http://upic.me/i/7c/906114_479080625596489_864753289541645552_o.jpg
พูดตามความรู้สึกเลยก็คือ ผมเองเวลาที่เห็น เสื้อลายแบบนี้ ผมเองก็อยากจะให้ตัวเอง กลับกลายเป็นเด็กอีกครั้งนึง อยากจะใส่เสื้อ
ลายแบบนั้นแล้ววิ่งเล่นเต้นหมุนตัวไปตามแบบที่เคยทำในความทรงจำสมัยเด็กๆ ล่ะนะ

แต่มันก็มีความรู้สึกอีกชุดหนึ่ง ซึ่งผมเองก็ต้องยอมรับว่ามันค่อนข้างจะเผด็จการสุดโต่งอยู่พอสมควร
นั่นคือความรู้สึกที่พยายามจะ "ขีดเส้นกั้น" ที่ผมจั่วหัวไว้ที่หัวข้อกระทู้นั่นเอง
คือบางที ผมก็รู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมเวลาที่เสื้อลายที่ไปเอารูป Moe มาจากในเน็ตนี้ ไปอยู่กับเด็กลูกชาวบ้านธรรมดาที่ไม่ได้สนใจในที่มาของภาพเหล่านั้นเลย กล่าวก็คือไม่มีความสนใจหรือไม่รู้จักใน Moe Culture เลย (ถ้ารู้จักแต่ไม่สนใจก็พออภัยอยู่)
คือเราไม่อยากให้เสื้อลายแบบนั้นไปอยู่กับคนที่ไม่รู้ค่าของมันอย่างเพียงพอถ้าเบื่อก็คงจะทิ้งเป็นขยะหรือเผาทิ้งไปซึ่งลายนั้นจริงๆ แล้วสำหรับผมที่เลื่อมใสใน Moe Culture มามากกว่า 10 ปีมันมีคุณค่าสูงกว่าที่จะทำแบบนั้ มากกว่าที่ชาวบ้านตาสีตาสาทั่วไปมองว่าเป็นแค่เสื้อผ้าที่มักจะวางขายอยู่ตามตลาดนัดตามหมู่บ้านราคาแค่ THB 50
แต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้วมันก็ช่วยไม่ได้นะ ผมถึงได้อยากจะภาวนาให้พวกเด็กๆ ที่ได้ใส่เสื้อลาย Moe เหล่านั้นว่า
"ขอให้มีชีวิตรอดทุกคนจนถึงวันนั้น ที่ป่วยก็ขอให้หาย ที่เจ็บก็ขอให้ไม่ตาย โปรดเถิดพระเจ้า สวรรค์ สิ่งศักดิ์สิทธิทั้งหลายทั้งปวง โปรดคุ้มครองเธอเหล่านั้นจนกว่าจะถึงวันนั้นด้วยเถิด และขอให้วันใดวันหนึ่งในอนาคตข้างหน้า ขอให้พวกเธอทุกคนได้รู้จัก ได้เข้าใจถึง Moe Culture ได้โหลด Anime เหมือนที่ผมเข้าใจด้วยเถิด อนุโมทนา สาธุ...."
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่