วังวน กุกลาบแก้ว
ละเลื่อมแพร้ว พรรณราย

วิบวับ สลับลาย
นยเนตร วะแวววาม

เจื้อยแจ้ว เจรจา
ไลน์ส่งมา ก่อนไถ่ถาม

ว่างไหม? กี่โมงยาม
เจ้าทาบทาม เลี้ยงกาแฟ

สมอง รู้เท่าทัน
สิเจ้านั้น รึเคยแคร์

เอ่ยอ้าง เรื่องกาแฟ
เจ้าก็แค่ อำพรางใจ

รุ่มร้อน เพลิงอัคคี
รู้ฤทธี เจ้าคือไฟ

แผดเผา รึมอดไหม้
เกือบมลาย หนีซมซาน

มธุรสะ วาจา
เจรจา อันอ่อนหวาน

ลุกโชน ดังเพลิงกาฬ
ผิเจ้านั้น มิถูกใจ

กี่ครั้ง และกี่หน
หลีกหนีปน ความห่วงใย

ไฟดับ ลงครั้งใด
รู้ใจเจ้า ประหวั่นกลัว

ครั้งนี้ ก็เช่นกัน
ใจประหวั่น สุดจะกลัว

พบเจ้า คราวมืดมัว
อุทิศตัว ให้เพลิงไฟ

ยามนี้ เจ้าอ่อนโยน
ชิ่นกมล สุขเหลือใจ

ไฟดับ สลายไป
ดูหวั่นไหว เจรจา

ชื่นใจ พี่ยิ่งนัก
จึ่งแนะหลัก เคยทำมา

ปัญหา ทุกปัญหา
เฉลยให้ ด้วยยินดี

ทั้งรู้ อีกสักพัก
เจ้าได้หลัก รู้วิธี

คงขยะ แขยงพี่
และเร่งไฟ ใส่เหมือนเคย

เจ้าเอย กุกลาบไฟ
แผดเผาใจ สุดจะเอ่ย

เวรกรรม กระไรเลย
อุทิศเอย แผ่เมตตา

กรรมใด พี่เคยทำ
รึเคยกล้ำ ล่วงเกินมา

อภัยให้ พี่ยา
เถิดนะเจ้า กุหลาบไฟ

จากกัน ด้วยความดี
อย่าได้มี โกรธเคืองใด

ชาตินี้ ฤชาติใด
อย่าได้พบ ประสพกัน