วันรับปริญญาที่สุดเศร้า เหมือนเป็นวันที่เพื่อนเกือบห้องเลิกคบ
ขอเล่าเหตการณ์ก่อนวันรับปริญญา
ก็คือ มีนึงคนในห้อง มันไม่ค่อยชอบขี้เราหรอก เราก็รู้ว่ามันไม่ชอบ แต่เราก็คุยปกติดีกับมันตลอด สมมุติมันชือวัน ล่ะ
จนวันนึงที่ต้องจับคู่โครงงานจบ เราก็ไปหาจับคู่กับคนบ้านใกล้กันเพื่อสะดวกในการติดต่อ สมมุติชื้อทอม ว่ามีคู่ยัง มันบอกมีแล้ว
แต่มันก็คิดอยากมาอยู่กับเราพอดีเพราะใกล้กัน แถมมันคงรู้ว่าเรามีหัวข้อโครงงานแล้วพร้อมทำ
เราก็บอกมันว่าเออไปเคลียร์กับคู่เดิมให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน เราไม่อยากมีปัญหา
โดยมันไปปฎิเสธกับคู่เดิมของมัน สมมุติชื่อป่าน แล้วไอ้ป่านมันก็เหมือนน้อยใจแล้วไปหาคนใหม่แทน
เราก็ถามไอ้ทอมอีกที ว่าไม่มีปัญหาแน่น่ะ กลัวไม่สบายใจนายกับไปอยู่คู่เดิมดีกว่าไหม มันบอกไม่ดีกว่าขออยู่กับเราคอยช่วยเอกสารเรา บอกเคลี่ยกันดีแล้ว เราก็โอเค
แล้วไอ้วัน นี่แหละที่อยู่ๆเอาเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นไปพูดให้เราเสียหาย หาว่าเราแย่งคนออกจากกลุ่มไอ้ป่าน หาว่าเราเห็นแก่ตัว
จนเรื่องน่าจะไปถึงหูเพื่อนคนอื่นเพราะไอ้วันนี่มันไม่ชอบขี้หน้าเราเป็นทุน แถมนินทาเรื่องเรา ทำเพื่อนคนอื่นคิดว่าเราเห็นแก่ตัว
จากนั้นเรียนจบแยกย้าย กันรอวันรับปริญญา
พอจบถึงวันซ้อมปริญญา เราก็ไปทักทายเพื่อนในห้อง ก็ทักกันปกติ แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ เพื่อนบางคนไม่พูดกัยเราเลย คนที่ทักก็ทักแล้วไปเฉยๆ
เสร็จพอถึงตอนถ่ายรูปเขาไปแอบถ่ายรูปกันโดยที่ไม่ชวนเราด้วยเลย พอเราไปถึงก็ถ่ายเสร็จกันพอดีแล้วไม่มีชวนเราถ่ายต่อด้วยสักคน
จนเราต้องแยกตัวออกไปเพราะดูแล้ว เหตุการณ์มันไม่น่าอยู่ด้วยแล้ว หลังจากนั้นวันรับจริงเราไม่ไปหาพวกนั้นอีกเลยรับเสร็จออกมาก็มาหาครอบครัวทันที
คือ เป็นวันที่ความรู้สึกมันเจ็บน่ะ ใครไม่เคยรู้สึกไม่มีทางรู้เลยว่าการ เหมือนโดนเลิกคบทั้งห้องมันเป็นยังไง โดยคนเสี้ยมไม่กี่คนทำให้เพื่อนทั้งห้องมองเราไม่ดี
จากนั้น พอเราเปิดเฟสบุก โดนเพือนกลุ่มนั้น(กลุ่มที่สนิทกับไอ้วัน)ลบไปแล้ว ส่วนบางคนที่ไม่ลบ ก็ไม่ได้เม้น หรือ ไลค์อะไรเราเหมือนเดิมๆที่เคยอีกเลย
จากนั้นเราก็ปิดเฟสยาวๆ โดยไม่ได้เล่นอีกเลย เพราะเป็นเพื่อนน้อย จะเล่นก็เหมือนไม่ได้เล่น ก็รู้สึกแย่น่ะ ทุกวันนี้ก็ยังคิดมากอยู่
นี่แหละครับมันเป็นวันรับปริญญาที่แสนเศร้าของผม
ใครเคยโดนเลิกคบ จากเหตุการณ์วันรับปริญญาที่สุดเศร้า เหมือนเป็นวันที่เพื่อนทั้งห้องเลิกคบ
ขอเล่าเหตการณ์ก่อนวันรับปริญญา
ก็คือ มีนึงคนในห้อง มันไม่ค่อยชอบขี้เราหรอก เราก็รู้ว่ามันไม่ชอบ แต่เราก็คุยปกติดีกับมันตลอด สมมุติมันชือวัน ล่ะ
จนวันนึงที่ต้องจับคู่โครงงานจบ เราก็ไปหาจับคู่กับคนบ้านใกล้กันเพื่อสะดวกในการติดต่อ สมมุติชื้อทอม ว่ามีคู่ยัง มันบอกมีแล้ว
แต่มันก็คิดอยากมาอยู่กับเราพอดีเพราะใกล้กัน แถมมันคงรู้ว่าเรามีหัวข้อโครงงานแล้วพร้อมทำ
เราก็บอกมันว่าเออไปเคลียร์กับคู่เดิมให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน เราไม่อยากมีปัญหา
โดยมันไปปฎิเสธกับคู่เดิมของมัน สมมุติชื่อป่าน แล้วไอ้ป่านมันก็เหมือนน้อยใจแล้วไปหาคนใหม่แทน
เราก็ถามไอ้ทอมอีกที ว่าไม่มีปัญหาแน่น่ะ กลัวไม่สบายใจนายกับไปอยู่คู่เดิมดีกว่าไหม มันบอกไม่ดีกว่าขออยู่กับเราคอยช่วยเอกสารเรา บอกเคลี่ยกันดีแล้ว เราก็โอเค
แล้วไอ้วัน นี่แหละที่อยู่ๆเอาเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นไปพูดให้เราเสียหาย หาว่าเราแย่งคนออกจากกลุ่มไอ้ป่าน หาว่าเราเห็นแก่ตัว
จนเรื่องน่าจะไปถึงหูเพื่อนคนอื่นเพราะไอ้วันนี่มันไม่ชอบขี้หน้าเราเป็นทุน แถมนินทาเรื่องเรา ทำเพื่อนคนอื่นคิดว่าเราเห็นแก่ตัว
จากนั้นเรียนจบแยกย้าย กันรอวันรับปริญญา
พอจบถึงวันซ้อมปริญญา เราก็ไปทักทายเพื่อนในห้อง ก็ทักกันปกติ แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ เพื่อนบางคนไม่พูดกัยเราเลย คนที่ทักก็ทักแล้วไปเฉยๆ
เสร็จพอถึงตอนถ่ายรูปเขาไปแอบถ่ายรูปกันโดยที่ไม่ชวนเราด้วยเลย พอเราไปถึงก็ถ่ายเสร็จกันพอดีแล้วไม่มีชวนเราถ่ายต่อด้วยสักคน
จนเราต้องแยกตัวออกไปเพราะดูแล้ว เหตุการณ์มันไม่น่าอยู่ด้วยแล้ว หลังจากนั้นวันรับจริงเราไม่ไปหาพวกนั้นอีกเลยรับเสร็จออกมาก็มาหาครอบครัวทันที
คือ เป็นวันที่ความรู้สึกมันเจ็บน่ะ ใครไม่เคยรู้สึกไม่มีทางรู้เลยว่าการ เหมือนโดนเลิกคบทั้งห้องมันเป็นยังไง โดยคนเสี้ยมไม่กี่คนทำให้เพื่อนทั้งห้องมองเราไม่ดี
จากนั้น พอเราเปิดเฟสบุก โดนเพือนกลุ่มนั้น(กลุ่มที่สนิทกับไอ้วัน)ลบไปแล้ว ส่วนบางคนที่ไม่ลบ ก็ไม่ได้เม้น หรือ ไลค์อะไรเราเหมือนเดิมๆที่เคยอีกเลย
จากนั้นเราก็ปิดเฟสยาวๆ โดยไม่ได้เล่นอีกเลย เพราะเป็นเพื่อนน้อย จะเล่นก็เหมือนไม่ได้เล่น ก็รู้สึกแย่น่ะ ทุกวันนี้ก็ยังคิดมากอยู่
นี่แหละครับมันเป็นวันรับปริญญาที่แสนเศร้าของผม