เคยไหมที่เมื่อได้ "รอ" ใครสักคนหนึ่งด้วยความรักเวลามันช่างผ่านไปช้าอย่างกับนาฬิกาลืมใส่ถ่าน ลืมไขลาน หรือว่านาฬิกาตาย ทั้งที่นาฬิกาเรือนนั้นก็ยังคงทำหน้าที่บอกเวลาของมันเช่นทุกวัน
แต่เมื่อเราได้เจอสิ่งที่รอคอยแล้ว กลับลืมมองเข็มของนาฬิกาไปเลยว่ามันทำงานปกติดีอยู่หรือเปล่า
จนเวลาแห่งความสุข จะกลับไปเป็นเวลาแห่งการรออีกครั้งนั่นแหละ เราถึงก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วรู้สึกว่า "มันช่างเดินเร็วเหลือเกิน"
ยิ่งถึงวินาทีที่ต้องจากลากันอีกครั้งในความรู้สึกเข็มของนาฬิกาอย่างกับใช้จับเวลาวิ่ง 100 เมตรเลยทีเดียว
+++++++++++++++++++++++
หลังจากส่ง แล้ว กลับมายังห้องนอน :
ห้องนอนที่เคยดูแน่นตา วุ่นวายแต่ก็มีรอยยิ้ม มีสิ่งของที่แปลกตาแต่อยากให้วางอยู่ กลับโล่งอีกครั้ง เสียงหัวเราะ พูดคุยแบบเรียบง่ายบ้าง อบอุ่นบ้าง ดุบ้าง ฯลฯ กลับเข้าสู่สภาวะเดียวดายเงียบงันอีกครั้ง
เคยไหมของทุกอย่างที่เกะกะ วางไม่เป็นระเบียบ รองเท้าที่ถูกใส่วางไว้ไม่เข้าคู่ ปอกหมอนที่นอนที่ยับย่น ผ้าเช็ดตัวที่ถูกแขวนหลังการใช้ครั้งล่าสุด แต่เรากลับไม่อยากจัดเก็บให้เป็นระเบียบเรียบร้อย แต่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น คงไว้ให้คิดถึง และแอบยิ้มอยู่ในมุมเหงาๆ คนเดียว
+++++++++++++++++++++++
แต่หากเราเข้าใจกับการ "รอ" เราก็จะไม่หยุดนิ่งนานแม้ว่าการได้พบเจอจะผ่านไปเร็วแค่ไหน ภาวะการ "รอ" กลับคืนมาอีกครั้ง ... แต่ให้คิดว่าเวลามันก็จะผ่านไปไวเช่นกันกับการ "รอ" ถึงแม้ว่าในความรู้สึกจะเหมือนกับช้าเสียเหลือเกิน และเมื่อถึงวันนั้น "รอยยิ้ม" "ความสุข" ก็จะกลับมาอีกครั้ง
ปล.องค์ชายขี้เหงา กับ นร.พยาบาลยิ้มสวย P&T
คามรู้สึกของคนไกล "รอ" !! P&T
แต่เมื่อเราได้เจอสิ่งที่รอคอยแล้ว กลับลืมมองเข็มของนาฬิกาไปเลยว่ามันทำงานปกติดีอยู่หรือเปล่า
จนเวลาแห่งความสุข จะกลับไปเป็นเวลาแห่งการรออีกครั้งนั่นแหละ เราถึงก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วรู้สึกว่า "มันช่างเดินเร็วเหลือเกิน"
ยิ่งถึงวินาทีที่ต้องจากลากันอีกครั้งในความรู้สึกเข็มของนาฬิกาอย่างกับใช้จับเวลาวิ่ง 100 เมตรเลยทีเดียว
+++++++++++++++++++++++
หลังจากส่ง แล้ว กลับมายังห้องนอน :
ห้องนอนที่เคยดูแน่นตา วุ่นวายแต่ก็มีรอยยิ้ม มีสิ่งของที่แปลกตาแต่อยากให้วางอยู่ กลับโล่งอีกครั้ง เสียงหัวเราะ พูดคุยแบบเรียบง่ายบ้าง อบอุ่นบ้าง ดุบ้าง ฯลฯ กลับเข้าสู่สภาวะเดียวดายเงียบงันอีกครั้ง
เคยไหมของทุกอย่างที่เกะกะ วางไม่เป็นระเบียบ รองเท้าที่ถูกใส่วางไว้ไม่เข้าคู่ ปอกหมอนที่นอนที่ยับย่น ผ้าเช็ดตัวที่ถูกแขวนหลังการใช้ครั้งล่าสุด แต่เรากลับไม่อยากจัดเก็บให้เป็นระเบียบเรียบร้อย แต่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น คงไว้ให้คิดถึง และแอบยิ้มอยู่ในมุมเหงาๆ คนเดียว
+++++++++++++++++++++++
แต่หากเราเข้าใจกับการ "รอ" เราก็จะไม่หยุดนิ่งนานแม้ว่าการได้พบเจอจะผ่านไปเร็วแค่ไหน ภาวะการ "รอ" กลับคืนมาอีกครั้ง ... แต่ให้คิดว่าเวลามันก็จะผ่านไปไวเช่นกันกับการ "รอ" ถึงแม้ว่าในความรู้สึกจะเหมือนกับช้าเสียเหลือเกิน และเมื่อถึงวันนั้น "รอยยิ้ม" "ความสุข" ก็จะกลับมาอีกครั้ง
ปล.องค์ชายขี้เหงา กับ นร.พยาบาลยิ้มสวย P&T