เราห่างจากลูกเค้าสิบกว่าปีได้ ตอนนี้เค้ายังส่งเสียแฟนเก่ากับลูกอยู่เดือนละ8หมื่น แถมพึ่งซื้อคอนโดให้ลูกเค้ากับแฟนเก่า เราคุยกับแฟนว่าเราอึดอัด แฟนเราก็บอกคบกันเหมือนเป็นญาติกันเฉยๆ มันเป็นสิ่งที่เขาควรรับผิดชอบให้เราเปิดใจ ให้ใจกว้างๆ แต่เราก็ไม่สบายใจ บางทีลูกเค้าโทรมาหาว่าอยากไปซื้อของ จากที่แฟนอยู่กับเราเค้าเลือกที่จะเอาเราไปส่งที่คอนโดแล้วพาลูกไปช็อป เราน้อยใจมากเพราะเราไม่ค่อยได้เจอแฟน จะเจออาทิตละครั้งสองครั้ง แฟนเก่าเขาชอบเอาลูกมาทิ้งไว้อาทิตย์นึงสองสามวันแล้วให้ลูกบอกให้ไปส่งที่โรงเรียนตอนเช้าๆ แฟนก็บ่นว่าเหนื่อยให้นั่งแท็กซี่กับย่าก็ไม่ไป แฟนก็ดีกับเราทุกอย่างนะ แต่ถ้าเรื่องเงินคือ เราอาจจะไม่ได้เงินเท่าแฟนเก่าเค้า  (แฟนเก่าเขาอายุเกือบสี่สิบและ ไม่ได้ทำงาน )เค้าให้เราใช้สองหมื่นเพราะเราเป็นล่ามญี่ปุ่นได้เงินเดือนสูงอยู่ และ เพราะเรามองว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ต้องไปแข่งแย่งชิงเงินของเค้ากับแฟนเก่าเขา เราไม่เคยมองที่เงินแฟนเลย แต่เค้าก็ดูแลเราดีเค้าไม่ค่อยมีเวลาแต่พอว่างก็จะพาเราไปเดินห้างเราก็พึ่งเรียนจบพอมีหน้าที่การงานที่ดี แล้วเราก็รักแฟนด้วย เราว่าเราดีกับเค้าทุกอย่างเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะทำให้เขาได้ เราว่าแฟร์มากกับเึ้าทุกเรื่อง เราไม่เอาแต่ใจ เราไม่วีน เรายอมให้เค้าไปตีกรี่ได้  เพราะเราผิดเองที่ไม่ได้อยู่ใกล้เขา แต่เวลาเจอกันเราก็ทำหน้าที่เป็นเมียที่ดีที่สุดที่เราจะทำได้ เราหน้าตาไม่ขี้เหร่นะ จบมหาลัยรัฐชื่อดัง ตัวเล็กๆหมวยๆ หลายคนแนะนำให้เราเลิกกับผู้ชายคนนี้ แต่เรารักเค้าแล้ว ดูจากการกระทำของเขาแล้วน้อยใจจัง เราเหมือนเป็นเมียน้อยรึเปล่า พอเราคุยกับเขา เขาบอกว่าไม่เคยเอาเวลาแบบนี้มาอยู่หรือไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนไหนเลย มีแต่มากับเราคนเดียว นี่ยังเป็นเมียน้อยอีกหรอ เราก็สะอึกเลย ต้องทำยังไงถึงจะทำใจได้คะ