สวัสดีครับทุก user ในพันทิพย์ เรื่องราวที่ผมกำลังจะให้พวกคุณได้อ่านนี้คือเรื่องจริงซึ่งกำลังเกิดขึ้นในชิวิตของผมตอนนี้เลยคับเอาละครับเข้าเรื่องเลยแล้วกัน
- คือเรื่องมีอยู่ว่าผมเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งซึ่งเพื่อนในกลุ่มของผมก็ไม่ค่อยมีผู้ชายเท่าไหร่ส่วนมากจะหนักไปทางผู้หญิงซะมากกว่าเพราะคณะที่ผมเรียนส่วนมากแล้วผู้ชายเค้าจะไม่ค่อยเลือกเรียนกันเท่าไหร่ 55 แต่แล้วก็ทำให้ผมกับเพื่อนคนนี้อยู่ในกลุ่มเดียวกันด้วยบังเอิญคือเพื่อนของเพื่อนรู้จักกันนั่นเอง เหตุการณ์แรกที่ทำให้ผมได้มาเจอเธอคือวันรับน้องครับซึ่งตอนแรกขอบอกเลยคือเฉยๆกับทุกคนมาก(ถึงจะผู้หญิงเยอะก็ตาม) และหลังจากนั้นก็มาถึงวันรับน้องใหญ่ซึ่งก็มีกิจกรรมเยอะแยะมากมายให้เด็กปี 1 อย่างผมได้ทำแต่มีกิจกรรมนึงที่พีคมาที่ทำให้ผมกับเธอได้มาจ้องตากันคือการกินขนมทิวลี่อันเดียวกันครับ นึกภาพตามนะครับกัดทิวลี่อันเดียวกันแบบปากต่อปากแล้วจ้องตากันโอยยแค่คิดก็ฟินละ 555555 (ถ้ามโนมากขออภัยด้วยคับ55) เสดแล้วผมก็ยังเฉยๆกับเพื่อนคนนี้อยู่แต่พอหลังจากรับน้องเสร็จก็จะมีงานกินเลี้ยงต่อในตอนกลางคืนซึ่งผมก็ได้ไปด้วยส่วนมากผู้หญิงก็จะแต่งตัวแข่งกันใช่มั้ยครับเวลาออกงานแต่เธอคนนี้ไม่เลยครับวันนั้นที่ผมจำได้คือเค้าใส่แค่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น แต่ภาพที่ผมมองไปหาเธอคือแบบสวยอะสวยกว่าคนที่แต่งหน้าเยอะๆใส่ชุดเดรสอะไรแบบนี้อีกครับตอนนั้นผมก็ยังไม่แน่ใจว่าเริ่มชอบเธอหรือยังจนกระทั่งตอนเรียนเราก็ได้มีโอกาศได้นั่งด้วยกันบ้างเพราะผมชอบไปสายส่วนเธอก็ชอบไปสายเลยเหลือเก้าอี้ในห้องเรียนให้เราเลือกนั่งไม่มากตอนนี้แหละผมคิดได้แล้วว่าผมคงชอบเธอจริงๆแต่ทำยังไงได้ก็เราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันและเธอก็ยังมีคนที่คุยๆอยู่ด้วยผมก็เลยเก็บความในใจไว้กลัวว่าจะเสียเพื่อนก็เลยทำตัวปกติ
- พอขึ้นปี 2 เราเป็นรุ่นพี่แล้วก็ต้องทำหน้าที่รับน้องปี 1 ใช่มั้ยครับ แต่ก่อนหน้านั้นเราก็ต้องมาซ้อมรับน้องมาทำป้ายทำนุ่นทำนี่ในช่วงปิดเทอมก็ทำให้เราได้เจอกันบ่อยในช่วงปิดเทอมแต่พอถึงวันที่เปิดเทอมรุ่นน้องปี 1 เข้ามา ก็ทำให้เราต้องห่างกันไปช่วงนึงเพราะผมมีแฟนเป็นรุ่นน้องปี 1 ครับ 5555 ตอนนั้นบอกเลยว่าผมอยากเจอเพื่อนคนนี้มากกว่าแฟนรุ่นน้องที่ผมคบด้วยซ้ำอีก T__T แต่ทำไงได้เรามีแฟนแล้วเราก็ต้องใส่ใจกับแฟนใช่มั้ยครับแต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมกับน้องเค้าก็เลิกกัน ในสมัยนั้นวัยรุ่นไทยยังใช้ bb กันอยู่ ผมจำได้ว่าผมทักไปบอกเธอคนแรกว่าเลิกกับน้องเค้าแล้วเธอก็ปลอบผมให้กำลังใจกันคุยกันทั้งวันทั้งคืนจากที่ผมเศร้าๆนี่ผมพิมไปยิ้มไปเลยครับ 55 แล้วเธอก็ได้บอกกับผมมาว่าเธอก็เลิกคุยกับคนนั้นแล้วเหมือนกัน ( ผมนี่ลุกขึ้นยืนเลย 55 ) มันทำให้ผมคิดในใจว่าโอกาสของผมมาแล้วแต่ด้วยความที่เราเป็นเพื่อนกัน + กับผมค่อนข้างขี้อาย เลยทำให้ผมไม่ได้จีบเธอแบบจิงๆจังๆ เพราะผมก็กลัวเพื่อนในกลุ่มมองไม่ดีด้วยแต่ผมก็มีถามๆกับเพื่อนในกลุ่มบางคนบ้างว่าถ้าเพื่อนในกลุ่มชอบกันหรือคบกันเปนแฟนจะทำยังไงกัน พวกเพื่อนผมในกลุ่มก็บอกก็ไม่เปนไรแค่ตอนเลิกกันกลับมาเปนเพื่อนกันก็พอแล้ว แต่ผมก็คิดว่าคนเราถ้าเลิกกันไปแล้วต่อให้มันสนิทกันขนาดไหนมันก็คงกลับมามองหน้ากันไม่ติด ผมก็เลยยังไม่ได้สารภาพรักกับเพื่อนของผมคนนี้ไปครับ
- ปี 3 ผมย้ายสำมโนครัวมาอยู่หอเพื่อที่ผมจะสะดวกต่อการเที่ยวให้มากขึ้น555 ส่วนมากที่ผมไปเที่ยวไปกินเหล้ากันตามแถวๆมหาลัยนี่ก็ไปกันในกลุ่มนี่แหละครับแล้วด้วยความที่หอของผมมันใกล้ร้านเหล้า + ห้องมันใหญ่มากก็เลยทำให้เพื่อนทุกคนพร้อมใจกันมานอนที่ห้องผมกันซึ่ง 1 ในนั้นก็คือเธอคนนั้นด้วยคือผมเขินมากเวลาที่เธอมาห้องทั้งๆที่เพื่อนมากัน10 กว่าคน 55555 คือพอเริ่มปี 3 ผมก็เริ่มชอบมากชอบมากมากจนอยากจะได้เป็นแฟนแล้วก็เหมือนเดิมอะครับด้วยความที่เราเป็นเพื่อนกันอีกทั้งเธอเป็นคนสวยผู้ชายเข้าหาเยอะส่วนผมก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรเท่าไหร่ละอีกอย่างผมกลัวว่าจะบอกไปแล้วละเค้าไม่ชอบผมมันจะทำให้ความเป็นเพื่อนเรากลายเป็นสถานะแค่คนรู้จักกันในห้องเรียนเลยทำให้ผมต้องใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม
- ปี 4 ปีนี้คือปีปัจจุบันที่ผมเรียนอยู่ซึ่งเทอม 2 นี้ พวกเราต้องหาสถานที่ฝึกงานแล้วก็ทำเรื่องจบแล้วเหตุการณ์ก็ซ้ำไปซ้ำมาเหมือนเดิมเราไปเที่ยวกันไปทำงานด้วยกันนั่งเรียนด้วยกันแต่คือตอนนี้ผมไม่อยากจะคิดกับเธอแค่เพื่อนแล้วอะครับ คือพวกเราก็ใกล้จะเรียนจบแล้วผมก็อยากจะรู้ว่าเค้าจะคิดยังไงกับผมบ้างแต่ด้วยความที่ผมไม่กล้าผมเลยต้องมานั่งเล่าเรื่องผ่านในนี้ ผมเลยหวังว่าถ้ากระทู้นี้ได้แชร์เรื่องนี้ไปหรือเธอได้เข้ามาอ่านผมว่าเธอน่าจะรู้ตัวนะครับ
จบแล้วครับเรื่องของผมกับเพื่อนสนิท 4 ปี อาจจะนอกเรื่องเยอะไปหน่อยแต่นี่มันแค่ 1ส่วน4ของผมกับเธอเท่านั้นเอง 55
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ
" เพื่อนสนิท 4 ปี "
- คือเรื่องมีอยู่ว่าผมเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งซึ่งเพื่อนในกลุ่มของผมก็ไม่ค่อยมีผู้ชายเท่าไหร่ส่วนมากจะหนักไปทางผู้หญิงซะมากกว่าเพราะคณะที่ผมเรียนส่วนมากแล้วผู้ชายเค้าจะไม่ค่อยเลือกเรียนกันเท่าไหร่ 55 แต่แล้วก็ทำให้ผมกับเพื่อนคนนี้อยู่ในกลุ่มเดียวกันด้วยบังเอิญคือเพื่อนของเพื่อนรู้จักกันนั่นเอง เหตุการณ์แรกที่ทำให้ผมได้มาเจอเธอคือวันรับน้องครับซึ่งตอนแรกขอบอกเลยคือเฉยๆกับทุกคนมาก(ถึงจะผู้หญิงเยอะก็ตาม) และหลังจากนั้นก็มาถึงวันรับน้องใหญ่ซึ่งก็มีกิจกรรมเยอะแยะมากมายให้เด็กปี 1 อย่างผมได้ทำแต่มีกิจกรรมนึงที่พีคมาที่ทำให้ผมกับเธอได้มาจ้องตากันคือการกินขนมทิวลี่อันเดียวกันครับ นึกภาพตามนะครับกัดทิวลี่อันเดียวกันแบบปากต่อปากแล้วจ้องตากันโอยยแค่คิดก็ฟินละ 555555 (ถ้ามโนมากขออภัยด้วยคับ55) เสดแล้วผมก็ยังเฉยๆกับเพื่อนคนนี้อยู่แต่พอหลังจากรับน้องเสร็จก็จะมีงานกินเลี้ยงต่อในตอนกลางคืนซึ่งผมก็ได้ไปด้วยส่วนมากผู้หญิงก็จะแต่งตัวแข่งกันใช่มั้ยครับเวลาออกงานแต่เธอคนนี้ไม่เลยครับวันนั้นที่ผมจำได้คือเค้าใส่แค่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น แต่ภาพที่ผมมองไปหาเธอคือแบบสวยอะสวยกว่าคนที่แต่งหน้าเยอะๆใส่ชุดเดรสอะไรแบบนี้อีกครับตอนนั้นผมก็ยังไม่แน่ใจว่าเริ่มชอบเธอหรือยังจนกระทั่งตอนเรียนเราก็ได้มีโอกาศได้นั่งด้วยกันบ้างเพราะผมชอบไปสายส่วนเธอก็ชอบไปสายเลยเหลือเก้าอี้ในห้องเรียนให้เราเลือกนั่งไม่มากตอนนี้แหละผมคิดได้แล้วว่าผมคงชอบเธอจริงๆแต่ทำยังไงได้ก็เราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันและเธอก็ยังมีคนที่คุยๆอยู่ด้วยผมก็เลยเก็บความในใจไว้กลัวว่าจะเสียเพื่อนก็เลยทำตัวปกติ
- พอขึ้นปี 2 เราเป็นรุ่นพี่แล้วก็ต้องทำหน้าที่รับน้องปี 1 ใช่มั้ยครับ แต่ก่อนหน้านั้นเราก็ต้องมาซ้อมรับน้องมาทำป้ายทำนุ่นทำนี่ในช่วงปิดเทอมก็ทำให้เราได้เจอกันบ่อยในช่วงปิดเทอมแต่พอถึงวันที่เปิดเทอมรุ่นน้องปี 1 เข้ามา ก็ทำให้เราต้องห่างกันไปช่วงนึงเพราะผมมีแฟนเป็นรุ่นน้องปี 1 ครับ 5555 ตอนนั้นบอกเลยว่าผมอยากเจอเพื่อนคนนี้มากกว่าแฟนรุ่นน้องที่ผมคบด้วยซ้ำอีก T__T แต่ทำไงได้เรามีแฟนแล้วเราก็ต้องใส่ใจกับแฟนใช่มั้ยครับแต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมกับน้องเค้าก็เลิกกัน ในสมัยนั้นวัยรุ่นไทยยังใช้ bb กันอยู่ ผมจำได้ว่าผมทักไปบอกเธอคนแรกว่าเลิกกับน้องเค้าแล้วเธอก็ปลอบผมให้กำลังใจกันคุยกันทั้งวันทั้งคืนจากที่ผมเศร้าๆนี่ผมพิมไปยิ้มไปเลยครับ 55 แล้วเธอก็ได้บอกกับผมมาว่าเธอก็เลิกคุยกับคนนั้นแล้วเหมือนกัน ( ผมนี่ลุกขึ้นยืนเลย 55 ) มันทำให้ผมคิดในใจว่าโอกาสของผมมาแล้วแต่ด้วยความที่เราเป็นเพื่อนกัน + กับผมค่อนข้างขี้อาย เลยทำให้ผมไม่ได้จีบเธอแบบจิงๆจังๆ เพราะผมก็กลัวเพื่อนในกลุ่มมองไม่ดีด้วยแต่ผมก็มีถามๆกับเพื่อนในกลุ่มบางคนบ้างว่าถ้าเพื่อนในกลุ่มชอบกันหรือคบกันเปนแฟนจะทำยังไงกัน พวกเพื่อนผมในกลุ่มก็บอกก็ไม่เปนไรแค่ตอนเลิกกันกลับมาเปนเพื่อนกันก็พอแล้ว แต่ผมก็คิดว่าคนเราถ้าเลิกกันไปแล้วต่อให้มันสนิทกันขนาดไหนมันก็คงกลับมามองหน้ากันไม่ติด ผมก็เลยยังไม่ได้สารภาพรักกับเพื่อนของผมคนนี้ไปครับ
- ปี 3 ผมย้ายสำมโนครัวมาอยู่หอเพื่อที่ผมจะสะดวกต่อการเที่ยวให้มากขึ้น555 ส่วนมากที่ผมไปเที่ยวไปกินเหล้ากันตามแถวๆมหาลัยนี่ก็ไปกันในกลุ่มนี่แหละครับแล้วด้วยความที่หอของผมมันใกล้ร้านเหล้า + ห้องมันใหญ่มากก็เลยทำให้เพื่อนทุกคนพร้อมใจกันมานอนที่ห้องผมกันซึ่ง 1 ในนั้นก็คือเธอคนนั้นด้วยคือผมเขินมากเวลาที่เธอมาห้องทั้งๆที่เพื่อนมากัน10 กว่าคน 55555 คือพอเริ่มปี 3 ผมก็เริ่มชอบมากชอบมากมากจนอยากจะได้เป็นแฟนแล้วก็เหมือนเดิมอะครับด้วยความที่เราเป็นเพื่อนกันอีกทั้งเธอเป็นคนสวยผู้ชายเข้าหาเยอะส่วนผมก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรเท่าไหร่ละอีกอย่างผมกลัวว่าจะบอกไปแล้วละเค้าไม่ชอบผมมันจะทำให้ความเป็นเพื่อนเรากลายเป็นสถานะแค่คนรู้จักกันในห้องเรียนเลยทำให้ผมต้องใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม
- ปี 4 ปีนี้คือปีปัจจุบันที่ผมเรียนอยู่ซึ่งเทอม 2 นี้ พวกเราต้องหาสถานที่ฝึกงานแล้วก็ทำเรื่องจบแล้วเหตุการณ์ก็ซ้ำไปซ้ำมาเหมือนเดิมเราไปเที่ยวกันไปทำงานด้วยกันนั่งเรียนด้วยกันแต่คือตอนนี้ผมไม่อยากจะคิดกับเธอแค่เพื่อนแล้วอะครับ คือพวกเราก็ใกล้จะเรียนจบแล้วผมก็อยากจะรู้ว่าเค้าจะคิดยังไงกับผมบ้างแต่ด้วยความที่ผมไม่กล้าผมเลยต้องมานั่งเล่าเรื่องผ่านในนี้ ผมเลยหวังว่าถ้ากระทู้นี้ได้แชร์เรื่องนี้ไปหรือเธอได้เข้ามาอ่านผมว่าเธอน่าจะรู้ตัวนะครับ
จบแล้วครับเรื่องของผมกับเพื่อนสนิท 4 ปี อาจจะนอกเรื่องเยอะไปหน่อยแต่นี่มันแค่ 1ส่วน4ของผมกับเธอเท่านั้นเอง 55
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ