ใจร้ายดีกว่าให้ความหวัง?

สวัสดีเพื่อนๆทุกคน สำหรับกระทู้นี้เราก็มีคำถามค้างคาใจมากๆเรื่องหนึ่ง คือเราอ่ะคุยกับคนๆนึงมาได้พักใหญ่จะปีแล้วค่ะ  อะไรๆหลายๆอย่างก็ไปได้ดี แต่มันติดที่สถานะของเราไม่ชัดเจน ถามว่าตอนนี้คุยแบบเพื่อนมั้ย? มันก็ไม่ใช่แล้วอ่ะค่ะ คือออ มันเกินคำนั้นมาแล้ว เราก็เข้าใจนะว่าเค้าเรียนหนัก ฝึกหนัก ทุกครั้งที่คุยกัน เราโกรธ เราน้อยใจ แค่ไหนเราก็เลือกที่จะมองข้าม เราไม่อยากให้เค้ามารู้สึกเหนื่อยกับเราอีก ยิ่งเวลาไม่ค่อยมีอะไรอีกหลายๆอย่าง เราอยากเห็นเค้ายิ้ม เค้าหัวเราะมากกว่า เราพยายามไม่คิดเข้าข้างตัวเอง พยายามเฉยๆให้มากที่สุดแล้ว ก็ห้ามได้แค่การกระทำอะค่ะ คือ ความรู้สึกมันห้ามไม่ได้ เคยลองคิดว่า เอ๊ะ! ถ้าเราหายไปเค้าจะตามหาเรามั้ย? ถ้าเราเงียบไปเค้าจะทักรึป่าว? เราทำหมดแล้วค่ะแล้วเค้าก็ยังคงทักเรามาตลอด บางครั้งเหมือนจะใส่ใจ บางครั้งก็ไม่ใส่ใจ เราไม่รู้ว่าตอนนี้เราควรรู้สึกยังไง เราสับสนมาก เราแค่อยากรู้ว่าทำไมไม่ชัดเจนไปเลยอย่างน้อยๆก็ในฐานะที่คุณเป็น ผช. คุณน่าจะชัดเจนไปเลยจริงมั้ย? หรือต้องรอให้อีกฝ่ายรู้สึกไปเองแล้วมาถามถึงจะค่อยบอก เพื่อนก็คือเพื่อนคุยกันมีลิมิต จะได้ไม่ต้องมานั่งกังวล คิดไปเองอย่างงี้ เพื่อนๆคิดไงค่ะ? เราควรทำไง