คือเรื่องราวเกิดเมื่อตอนเปิดเทอมได้แค่เดือนกว่าๆครับ แรกๆผมก็มองผู้หญิงคนนี้ปกติเหมือนคนอื่นทั่วๆไป ผมขอเรียกว่า บี แทนนะครับ แต่มีอยู่วันนึงครับวันนั้นเรียนภาษาไทยแล้วเขาก็นั่งอยู่ตรงระเบียงเพื่อรอคนที่กำลังเรียนอยู่ในห้องออกมาครับ คือโรงเรียนผมใช้ระบบการเดินเรียนเอา พอวิชานี่หมดก็จะเดินไปเรียนวิชาอื่นต่อครับ ผมก็คุยหยอกล้อกัน แล้วบีก็เหลือกตา ทำให้ตาของบีโตขึ้นครับ คือผมก็พูดออกไปเลยครับว่า "เห้ย ตาแกสวยดีวะ โตด้วย" บีก็ยิ้มหน่อยๆ แล้วก็พูดอะไรต่อเนี้ยแหละ ผมจำไม่ได้ จากนั้นเพื่อนก็เริ่มมารอที่หน้าห้องกัน ผมก็แยกไปคุยกับเพื่อนในกลุ่มผมปกติ ตั้งแต่ตอนนั้นผมก็รู้สึกว่า ผมเริ่มชอบบีเข้าแล้ว จากนั้นผมก็แอบไปหาข้อมูลวันเกิด แอบถ่ายรูปไว้แล้วทำเป็นโพลารอยด์ กะว่าจะทำเป็นของขวัญวันเกิดให้ครับ (คือผมทำอย่างงี้มันโรคจิตปะที่แอบถ่ายละทำของขวัญให้555 ) แล้วหลังจากนั้นผมก็ไปปรึกษาเพื่อนครับ ซึ่งเพื่อนคนนี้เป็นทั้งเพื่อนสนิทผมแล้วก็เพื่อนสนิทบีด้วย ผมก็บอกเขาไปตรงๆเลยว่า ผมชอบบีนะอะไรงี้ แต่คำตอบที่ผมได้กลับมาคือ.. .. กูว่าตัดใจเถอะ แฟนเก่ามันขอคืนดีอะ แล้วเหมือนกำลังคุยๆกันอยู่ คือตอนนั้นในใจผมนี่เต้นแรงเลยครับ รู้สึกเฟลๆว่า เห้ออ อีกแล้วหรอ.. แต่ผมก็ทำหน้ายิ้มๆพูดกลับไปนะว่า อยากเห็นหน้าแฟนเก่ามันวะ มันก็เอารูปให้ดู พอผมดูผมก็พูดกลับไปเลยว่า ทำไมแตกต่างราวฟ้ากับเหวเลยวะ ในใจก็คิดนะว่า จะเอาไรไปสู้วะเนี้ย เพื่อนมันก็ตอบกลับมาว่า เออดิ ถึงได้บอกให้ตัดใจไง (ในใจผมคิด ให้กำลังใจกูหน่อยก็ได้ แหม่ 5555 ) แต่ผมก็เอากลับไปนินคิดที่บ้านนะ ไหนๆก็ชอบไปแล้ว ชอบเอามากซะด้วยสิ ก็เลยกะว่า จะทำของขวัญให้เสร็จแล้วก็กะว่า ไหนๆก็รู้สึกไปแล้ว ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองหน่อยแล้วกัน บอกชอบตอนเอาของขวัญไปเลย บอกทุกอย่างที่รู้สึกพูดรอดเดียวจบโดยที่ไม่ต้องเปิดโอกาศให้บีพูดแล้วค่อยเดินหนี555 ในใจคิดแบบนั้นจริงๆนะ นี่ก็ใกล้วันเกิดเฝบีแล้วครับ
เรื่องราวตอนที่ยังไม่เปิดเทอมนะครับ ผมกับบีรู้สึกเหมือนจะสนิทกันขึ้นมาหน่อยนึง จนบีรู้ตัวว่าผมชอบ ด้วยความที่ผมเป็นคนที่เล่นกับผู้หญิงหลายคน เลยทำให้บีคิดว่าผมเลิกชอบบีไปแล้ว แล้วก็ชอบเพื่อนอีกคนนึงแทน ในตอนนั้นพอผมรู้ว่า บีเลิกคิดว่าผมชอบบีแล้ว ผมรู้สึกว่าโล่งใจมากเลยครับ ดีใจมาก เพราะว่าผมไม่อยากให้บีรู้ตัวก่อนวันเกิดของบี แล้วผมก็อยากจะบอกด้วยตัวเองมากกว่าเลยพยายามอดทนซุ่มเงียบจนมาถึงทุกวันนี้5555
[วันที่ฝนตกครับ]
วันฝนตก วันนั้นบีตื่นสายครับ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตื่นสายเพราะปกติบีจะเป็นคนที่ตื่นเช้ามาก แต่ว่าเมื่อคืนคุยแชทค้างกันอยู่นะ เพราะผมเผลอหลับไปแล้วผมก็ตอบกลับไปว่า โทดทีเผลอหลับไป พอบีตื่นเขาก็ตอบมาครับ แล้วก็ถามว่าไป รร.ยัง ผมก็ตอบว่า ยังไม่ไป บีก็เลยบอกให้รอหน่อยจะได้ไปด้วยกัน ด้วยความที่ผมอยากไป รร.พร้อมบี สายแค่ไหนผมก็รอ 55555 สรุปคือวันนั้นก็ไปสายครับ แถมเปียกอีกต่างหาก แต่ไม่เป็นไร ผมมีความสุข555 ตอนอยู่บนรถ ผมก็แอบถ่ายไปรูปนึงครับ รูปตอนที่กำลังเล่นโทรศัพท์คุยกับผมอยู่ คือตอนที่อยู่บนรถไม่ใช้ปากพูดครับ แต่ดันคุยกันผ่านเฟส ผมก็กวนประสาทบีตามปกติ แล้วก็มีแบบผมยิ้ม เขาก็ยิ้มแล้วดันเงยหน้ามาเจอกัน คือในใจแบบ อ้ากกก อะไรจะมีความสุขขนาดนี้วะเนี้ยถึงเขาจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมก็เถอะ.. แต่ก็เป็นวันที่มีความสุขอีกวันนึงเลยครับ อิอิ^^
ตอนปิดเทอม ผมก็พอเดาเหตุการณ์ว่าเขาเหมือนเฮิทๆ มีเรื่องน้อยใจอะไรกับแฟนเก่าเขานะ ในใจตอนนั้นเองผมก็ไม่ได้หวังจะไปสู้อะไรเขาหรอก คือผมไม่มีอะไรดีกว่าเขาเลยนะ เขาเป็นนักดนตรี หน้าตาก็อยู่ในหมวดสาวเข้าหามากมายพอสมควร เขาทำให้บียิ้มได้ตลอดเวลาเลย แต่เขาอยู่คนละจังหวัดกับบีครับ คือบีพึ่งย้ายมาชลบุรีแต่เขาอยู่จังหวัดไรไม่รู้สิผมจำไม่ได้ รู้แค่ว่าเคยอยู่ รร.เดียวกันมาก่อน ถามว่าผมรู้ได้ไงอะหรอว่าเขาทำให้บียิ้มได้ตลอดเวลา คือผมเคยเห็นเขาโพสลอยๆครับ แต่มันมาสิ่งนึงที่ยืนยันได้ว่าเป็นคนนั้น คือชื่อที่ใช้เรียกกันตอนเป็นแฟน ตัวอย่างนะ หมู หมา กา ไก่ อะไรประมาณเนี้ย555 แล้วคือ ผมชวนผู้หญิงคุยไม่เก่งจริงๆครับ 555 ตอนอยู่กับแฟนเก่าผม ส่วนมากแฟนผมจะชอบเราเล่าเรื่องอะไรให้ฟัง แล้วก็ทำให้ผมสามารถคุยตอบกลับได้อย่างสบายใจหน่อย เพราะเขาเป็นคนที่ชอบพูดครับ ผมก็เคยถูกชมนะว่า ตัวเป็นที่รับฟังที่ดีที่สุดสำหรับเค้าแล้ว นั้นเลยเป็นเหตุที่ผมชวนใครคุยไม่เก่งจริงๆเพราะส่วนมากจะอยู่กับการรับฟังซะมากกว่า ผมนี่หยอดมุขขำๆไม่เก่งเอาซะเลย 555 เล่นดนตรีก็ไม่ค่อยได้เรื่องนะ หน้าตาผมก็งั้นๆ แต่มันจะชอบไปตรงสเปคพวกตุ๊ด -.- คือผมควรภูมิใจไหม5555 พอปิดเทอมมา ของขวัญที่ผมกำลังจะทำให้นั้น ตอนนี้ก็ยังกองอยู่บนโต๊ะครับ เหมือนว่าไม่มีกำลังใจจะทำเอาซะเลย เนี้ยเหลือเวลาอีกแค่3วัน ก็จะเปิดเทอมแล้วก็วันเกิดบีแล้วด้วย แล้วในใจก็รู้สึกเหมือนไม่กล้าที่จะพูดเพราะกลัวเสียเพื่อนแล้วด้วยครับ ความกล้ามันหายไปจะหมดแล้ว ผมควรทำไงดีครับ ผมคิดไม่ออกว่าจะเอากำลังใจจากไหนมาทำให้เสร็จ..
ผมแอบชอบเพื่อนเพราะ ดวงตาของเขาครับ^^
เรื่องราวตอนที่ยังไม่เปิดเทอมนะครับ ผมกับบีรู้สึกเหมือนจะสนิทกันขึ้นมาหน่อยนึง จนบีรู้ตัวว่าผมชอบ ด้วยความที่ผมเป็นคนที่เล่นกับผู้หญิงหลายคน เลยทำให้บีคิดว่าผมเลิกชอบบีไปแล้ว แล้วก็ชอบเพื่อนอีกคนนึงแทน ในตอนนั้นพอผมรู้ว่า บีเลิกคิดว่าผมชอบบีแล้ว ผมรู้สึกว่าโล่งใจมากเลยครับ ดีใจมาก เพราะว่าผมไม่อยากให้บีรู้ตัวก่อนวันเกิดของบี แล้วผมก็อยากจะบอกด้วยตัวเองมากกว่าเลยพยายามอดทนซุ่มเงียบจนมาถึงทุกวันนี้5555
[วันที่ฝนตกครับ]
วันฝนตก วันนั้นบีตื่นสายครับ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตื่นสายเพราะปกติบีจะเป็นคนที่ตื่นเช้ามาก แต่ว่าเมื่อคืนคุยแชทค้างกันอยู่นะ เพราะผมเผลอหลับไปแล้วผมก็ตอบกลับไปว่า โทดทีเผลอหลับไป พอบีตื่นเขาก็ตอบมาครับ แล้วก็ถามว่าไป รร.ยัง ผมก็ตอบว่า ยังไม่ไป บีก็เลยบอกให้รอหน่อยจะได้ไปด้วยกัน ด้วยความที่ผมอยากไป รร.พร้อมบี สายแค่ไหนผมก็รอ 55555 สรุปคือวันนั้นก็ไปสายครับ แถมเปียกอีกต่างหาก แต่ไม่เป็นไร ผมมีความสุข555 ตอนอยู่บนรถ ผมก็แอบถ่ายไปรูปนึงครับ รูปตอนที่กำลังเล่นโทรศัพท์คุยกับผมอยู่ คือตอนที่อยู่บนรถไม่ใช้ปากพูดครับ แต่ดันคุยกันผ่านเฟส ผมก็กวนประสาทบีตามปกติ แล้วก็มีแบบผมยิ้ม เขาก็ยิ้มแล้วดันเงยหน้ามาเจอกัน คือในใจแบบ อ้ากกก อะไรจะมีความสุขขนาดนี้วะเนี้ยถึงเขาจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมก็เถอะ.. แต่ก็เป็นวันที่มีความสุขอีกวันนึงเลยครับ อิอิ^^
ตอนปิดเทอม ผมก็พอเดาเหตุการณ์ว่าเขาเหมือนเฮิทๆ มีเรื่องน้อยใจอะไรกับแฟนเก่าเขานะ ในใจตอนนั้นเองผมก็ไม่ได้หวังจะไปสู้อะไรเขาหรอก คือผมไม่มีอะไรดีกว่าเขาเลยนะ เขาเป็นนักดนตรี หน้าตาก็อยู่ในหมวดสาวเข้าหามากมายพอสมควร เขาทำให้บียิ้มได้ตลอดเวลาเลย แต่เขาอยู่คนละจังหวัดกับบีครับ คือบีพึ่งย้ายมาชลบุรีแต่เขาอยู่จังหวัดไรไม่รู้สิผมจำไม่ได้ รู้แค่ว่าเคยอยู่ รร.เดียวกันมาก่อน ถามว่าผมรู้ได้ไงอะหรอว่าเขาทำให้บียิ้มได้ตลอดเวลา คือผมเคยเห็นเขาโพสลอยๆครับ แต่มันมาสิ่งนึงที่ยืนยันได้ว่าเป็นคนนั้น คือชื่อที่ใช้เรียกกันตอนเป็นแฟน ตัวอย่างนะ หมู หมา กา ไก่ อะไรประมาณเนี้ย555 แล้วคือ ผมชวนผู้หญิงคุยไม่เก่งจริงๆครับ 555 ตอนอยู่กับแฟนเก่าผม ส่วนมากแฟนผมจะชอบเราเล่าเรื่องอะไรให้ฟัง แล้วก็ทำให้ผมสามารถคุยตอบกลับได้อย่างสบายใจหน่อย เพราะเขาเป็นคนที่ชอบพูดครับ ผมก็เคยถูกชมนะว่า ตัวเป็นที่รับฟังที่ดีที่สุดสำหรับเค้าแล้ว นั้นเลยเป็นเหตุที่ผมชวนใครคุยไม่เก่งจริงๆเพราะส่วนมากจะอยู่กับการรับฟังซะมากกว่า ผมนี่หยอดมุขขำๆไม่เก่งเอาซะเลย 555 เล่นดนตรีก็ไม่ค่อยได้เรื่องนะ หน้าตาผมก็งั้นๆ แต่มันจะชอบไปตรงสเปคพวกตุ๊ด -.- คือผมควรภูมิใจไหม5555 พอปิดเทอมมา ของขวัญที่ผมกำลังจะทำให้นั้น ตอนนี้ก็ยังกองอยู่บนโต๊ะครับ เหมือนว่าไม่มีกำลังใจจะทำเอาซะเลย เนี้ยเหลือเวลาอีกแค่3วัน ก็จะเปิดเทอมแล้วก็วันเกิดบีแล้วด้วย แล้วในใจก็รู้สึกเหมือนไม่กล้าที่จะพูดเพราะกลัวเสียเพื่อนแล้วด้วยครับ ความกล้ามันหายไปจะหมดแล้ว ผมควรทำไงดีครับ ผมคิดไม่ออกว่าจะเอากำลังใจจากไหนมาทำให้เสร็จ..