ปัญหา(รัก)เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

สวัสดีคะ นี่ก็เป็นกระทู้แรกที่ตั้งขึ้นมานะคะ หากผิดพลาดหรือไม่อย่างไรก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ (ไม่ใช่เขียนรายงาน- - ดูเขียนเข้า)
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ไม่เป็นการเสียเวลา
   
                คือ จขกท พึ่งเข้าเรียนมัธยมคะ ( ต้นหรือปลายทายกันเองนะคะ) ตอนแรกที่ จขกท เข้าเรียนก็เฉยๆ จกทข เริ่มๆเงียบมากๆเพื่อนบอกว่า จขกท กลัวดอกพิกุลทองร่วง จขกทก็ยิ้มๆ ( เข้าเรื่องที่เถอะ ไปไกลถึงดาวพระศุกร์แล้ว) เข้าเรื่องเลยเนอะ (รอบ2) คือ ก็ที่จขกทได้บอกไปว่า แรกๆเป้นคนเงียบๆ จขกทได้เจอเพื่อนคนแรก เอิน (นามสมมุติ) เอินก็บอกกับ จขกท ว่านั่งหลังหน้ากัน จกทข ก็นั่งหลังหน้าแถวกลาง แล้วบังเอิญข้างๆ  เป็นผู้ชาย ชื่อว่า นาย
( นามสมมุติ) วันแรกก็ไม่มีอะไรแค่แนะนำตัว (และแล้ววันแรกก้ผ่านไป) เรามาเริ่มเข้าเรื่อง จริงๆกันสักที และวันต่อมามีการเรียนการสอนจขกท  ก็นั่งเรียนปกติ นาย ก็ขอยืมลิควิดจขกท ก็ให้ไป นายก็ยิมนั่นนู้นนี้ต่างๆนาๆจขกทก็ไม่ว่าอะไร (ก็ปกติอะเนอะ) แล้วมีวิชานึง นายก็ถามว่า ข้อนี้ทำไงจขกทก็บอกว่าทำงี้ๆ นายมักจะยืม ถามจขกทตลอด แต่ที่แปลกคือ เพื่อนทั้งทั้งห้องทำไมยืมของจกทข คำเดียวอะ คือจขกทจะบอกอะไรด้วย ที่ยืมๆของคุยเรื่องการบ้านอะทุกวัน เรียนมาได้ประมาณ2-3 วัน555  จกทขกับนายไม่มีใครถามชื่อใคร นายไม่ทักจขกท ไม่ตอบ 555 (ออกแนวหยิ่ง) แต่มีครั้งนึง นายคุยกะเพื่อนที่นั่งข้างๆและ เรียกชื่อนายนั้นอะถึงรู้ว่าชื่อ นาย และในวันนั้น นายก็ถามการบ้านจขกทอีกเช่นเคย แต่แปลกตรงที่ ปกติจะสะกิจแต่ครั้งนี้เรียกชื่อ จขกท (นามสมมุติ) ว่า เมย์นะคะ
นาย : เมษ์ๆ ข้อนี้ทำยังไง (คือ งงคะรุ้ชื่อเราได้ยังไง )
จขกท : ออ ทำแบบนี้ (ก็บอกไป แต่ก็ไม่พูดไรต่อ )
แล้วเพื่อนๆอะสงสัยตอนที่นายไม่อยู่(ช่วงพัก) เกมส์ บิว กานต์  (นามสมมุติอีกหล่ะ)
เกมส์:เมษ์ๆ
จขกท : หืม
เกมส์:ย้ายมาจาก รร เดี่ยวกับ นาย หรอ
บิว:ใช่ๆเห็นสนิทกันจัง
จขกท:เปล่านะ ไม่รู้จักเหมือนกัน พึ่งเจอกันที่ รร นี้อะ เกมส์กับบิวมีอะไรหรือเปล่า
เกมส์:จริงหรอ (เกมส์กับบิวหันไปยิ้มให้เอินกับกานต์)
จขกทก็นั่ง งง คะ)
เกมส์:ก็เห็นพูดกันอยุ่ 2 คน แถมสนิทกันมาก เป็นไรกันเปล่า
จขกท:เปล่า
เกมส์:อืม แล้วทำไมนายไม่ไปยืมขอหรือถาม กานต์ กับบิวล่ะ ก็นั่งด้านหน้าใกล้ๆนายเลยนะ
จขกท:ไม่รู้สิ (เกมส์หันไปยิ้มกับบิวกานต์และเอิน) (วินาทีนั้นจกทขสัมผัสได้เลยว่าพวกนางยิ้มแปลกๆ)
พอวันต่อมา เพื่อนๆก็แซวนายกับจขกทให้เป็นคู่จิ้นประจำห้องอะ (เออจริงสินะ จกทข ลืมบอกอะไรไปหนึ่งอย่าง ที่ทำให้เพื่อนๆสงสัยคือ นายไม่คุยกับผญ ทั้งห้องเลย ยกเว้นจกทขคนเดียว ถ้าไม่ถามนายจะไม่ตอบ จขกทไม่ต้องทักเลยนายทักเอง5555)
ตอนเรียนวิชานึงคะ
เกมส์หันมาคุยกับนาย:นายๆ
นายมองหน้าเกมส์แต่พูดอะไร)
เกมส์:ได้ข่าวว่าชอบเมษ์หรอ
นาย:นายไม่พูดอะไรแต่พยักหน้าพอจกทขหันไปนายก็ส่ายหน้า(ยังไงๆ)
เกมส์ก็ยิ้มและบิวก็แววขึ้นมา:จริงหรอ อ๊ายยยย
ซึ่งถามกี่รอบนายก็จะพยักหน้าตลอดแต่ถ้าจขกทหันไปนายจะส่ายหน้า(คือ งงกับนาง)
แล้วพอวันศุกร์จกขทกำลังเดินลงบรรไดเกมส์กับเพื่อนๆก็แซว
เกมส์:เมษ์ๆไม่ไปบอกแฟนหรอว่าจะกับบ้านแล้วเดี๋ยวเสาร์-อาทิตย์คิดถึงแย่เลย555
จกทข:ใครอะ (ตอนนั้น นายเดินมาพอดี นายคงจะได้ยินเพื่อนตามหลังพวกเรามา)
บิว:ก็นายไง กิ๊วๆ
จขกท:ไม่พูดอะไรแต่ก็ยิ้มหันไปดูนาย นายก็ยิ้ม(ถ้าไม่ชอบจะยิ้มทำพระแสงวิมานอะไรมิทราบ)
และก็มีครั้งนึง จกขทจำได้ไม่เคยลืม คือ ตอนนั้นเรียนวิชาภาษาไทย แล้วคุณครูพูดติดตลกทำให้เด็กๆหัวเราะและยิ้มทั้งห้อง
ไม่รู้อะไรดลใจให้จกทขหันไปทางนาย (โอ๊ยจะบ้าตาย ใครจะไปคิดว่าตอนที่หันไป จขกทกับนายหันไปพร้อมกันแล้วยิ้มบวกสบตา) คือตอนนั้นเหมือนโลกหยุดหมุมแต่ จกทขก็ สบตากันสักพักแล้วยิ้มให้กันแบบนั้นจขกทก็หันหนีอะนะ แต่ก็อมยิ้มนิดนึง
มีอยู่ช่วงนึง(อันนี้อย่าว่าใจร้ายนะ)คือตอนแรกๆที่เพื่อนๆแซวว่าจกทขกับนายอะก็ไม่คิดอะไร แต่พอนานๆเข้าจกทขรุ้สึกอึดอัดแปลกๆ นายก็ไม่ค่อยจะพูดกับจขกท เมินใส่นาย )  ตอนเช้าๆนายจะทักจกทขหลายวันมากพูดกับจกทข มองหน้าแต่ก็เมินใส่ตลอด จนนางหมดความอดทนไม่ทักอีกเลย) ซึ่งแรกๆจกทขก็เฉยๆแต่พอพักหลังจกทขคิดได้นี้เราทำอะไรลงไป เพื่อนทั้งคนนะทำแบบนี้ได้ไง ซึ่งตอนนั้นจกทขกับนายก็โดนล้อตลอดแถมเป็นคู่จิ้นลำดับต้นๆของห้องเพราะเพื่อนแซวกันเยอะมากๆ แล้วมีครั้งนึงคุณครูให้ย้ายที่ ก็ไปนั่งกับเกมส์เพื่อนเกมส์ขอร้อง ตอนแรกจกทขจะนั่งกับเอินที่เดิมแต่ เกมส์นํ้าตาเกือบไหลแล้วจึงย้าย ช่วงพักหลังๆไม่คุยกับนายเลยจกทขได้แต่มอง มองๆ และก็ มอง
แต่มีบ้างครั้งนายก้มองจกทข สบตากันบ้างแต่จกทขหลบตลอด มองกันไปมองกันมาตลอดจนวันนึงทนไม่ไหว เกมส์นี้ตัวดีเลยคะ
เกมส์:ทำไมไม่คุยกับนายอะ
จขกท:นายไม่คุยกับเรา(ตลอดนั้นจกทขทำใจจะไปถามหลังจากที่ทำเป้นคนไม่รุ้จักกันมาหลายเดือนแต่เกมส์ชีเร็วกว่าไปนึงนิด)
ชีเดินไปคุยกับนาย พอชีกับมานี้สิแบบ
เกมส์:เมย์ เราถามนายแล้วนะว่าทำไมไม่คุยกัน นายบอกว่าไม่มีอะไรจะคุย
จขกทจขกทก็เงียบบอกตรงๆว่ามันช้าๆทั้งตัวไงไม่รุ้ตอนนั้นก็สบตากับเกมส์อยุ่) ออ (เกมส์จับอาการจกทขไม่ได้ว่าเสียใจ เก็บอาการเก่งระดับนึงคะ)
แล้วมีอยุ่วันนึงซึ่งจำไม่เป็นคือวันสอบ ไม่รุ้เรื่องอะไรเลยนะคะ อยู่ๆเกมส์กับบิวก็เดินมาหาจกทข แล้วพูดสีหน้าชีจริงจังมากบอกว่า
เกมส์:เมษ์ เราถามนายแล้วนะทำไมไม่คุยกับเมย์
จขกทก็ฟังเงียบๆ)
เกมส์:นายมันบอกว่าที่หลบหน้าจกทขเพราะอาย ที่ไม่คุยกับจกทขเพราะมันบอกว่ามันเขิน
จขกท:จริงหรอ(ตอนนั้นเฉยๆมากๆคะ)
เกมส์:ไม่เชื่อก็ถาม บิวดู ถามกานต์ก็ได้
ก็ไม่พูดอะไรเกมส์กับบิวก็บอกว่าไปหล่ะ
ซึงมีอีกครั้งนึงซึ่งทำให้หนักใจมากคือบิวถามจกทขเกี่ยวกับเรื่องนาย
ตอนนั้นนั่งกันที่โต๊ะใต้อาคานเรียนวิชาการงานอาชีพ จกทขนั่งกับ กานต์ บิว เอินและเกมส์ นั่งไปได้สักพักนึงคุยกันเรื่อยๆจนบิวพูดเรื่องขอนาย บิวถามความรู้สึกของจขกท
บิว:เราถามเมษ์จริงๆนะอย่าโกหกเรานะ(สีหน้าชีโคตรจริงจังแล้วสบตากับจขกท)
จขกท:หืมอะไรอะ
บิว:เราถามเมษ์ตรงๆเลยนะ
จกทข:อืม ถามว่า
บิว:ของตรงๆนะ(ยังสบตากันอยู่)
จขกท:อืม
บิว:เมษ์......คิดอะไรกับ.....นายป่ะ
จขกทสบตาบิวไม่หลบและตอบไปว่า) คิดนะ
บิวบิวยิ้มและบอกว่า)อ๊ายยยย
จขกท:คิดว่าเป็นเพื่อนกันไง ทำไมอะ
เกมส์:555 เออใช่จะให้เค้าคิดอะไรอะบิว(บิวนี้แบบหน้าแตกมาก )(หลังจากตอบไปก็รุ้สึกไม่สบายใจเพราะโกหกเพื่อนแต่ทำเนียนเพื่อจับไม่ได้) (นี่สบตาแกโกหกได้เนียนไปไหม)
และก็มีอีกหนึ่งเหตุการณ์ที่นายทำให้  จขกทงงมากๆคะ
ตอนนั้นจะมีเรียนเสริมอังกฤษคือให้ นร อ่านภาษาอังกฤษในแบบฝึกหัดแต่ละหน้าก่อนกัลบบ้านกับครูคะ และมันมีแบบฝึก พอส(นามสมมุติ) เพื่อนที่มาจาก รร เก่ากับจกทข ก็เอาแบบฝึกมาให้ทำให้(ทำให้มันปกติเลยทำให้มันเกือบทุกวิชาที่ รรเก่า ) แล้วก็ส่วนมากเพื่อนๆจะไปต่อแถวสอบอ่านกัน ซึ่งจกทขก็นั่งทำแบบฝึกที่โต๊ะซึ่งก้ทำเสร็จแล้วแต่แถวยาวขี้เกียจต่อคะ
พอส:ไอ่เมษ์(ไอ่พอสมาเสียงหวานๆแบบนี้มันจะเอาอะไรให้ทำอีกเนี้ย ไอ่พอสถ้าไม่มีงานมันปากหมามาก)
จขกท:อะไร
พอสส่งแบบฝึกมาให้จกทข)ทำให้หน่อยดิ นะๆ
จขกทคิดผิดที่ไหนอะเนี้ย จกทขส่งแบบฝึกจกทขให้มัน) เอาไปเขียนดิ
พอส:เอ็งเขียนให้หน่อยเดี๋ยวมาเอาเครนะ
จขกทรับมาและเขียน) (ส่วนเจ้าตัวอะหรอเดินไปไหนแล้วไม่รุ้คะ)
แล้วอยู่ๆอะมีคนมายืนอยู่หน้าโต๊ะของจกทขอย่างที่บอกนะคะคือว่าเพื่อนๆไปสอบอ่านกันอะแล้วอยู่หน้าห้องไม่กี่คน รอบๆโต๊ะจกทขว่าง ก็เขียนๆไป
แล้วมีคนพูดคะ คนที่ยืนหน้าโต๊ะจกทขอะนะคะ
???:ลอกกันจังนะ (คือแบบเสียงโกรธไงก็ไม่รุ้  แอบมองนิดๆเจ้าตัวก็แบบตานี้มองที่แบบฝึกอะ ในใจจกทขอธิบายว่า เราไม่ได้ลอกพอสมันให้ทำโว๊ย คนที่เป้นคนพูดก็คือนายคะ)
พอจะมองหน้านายชัดๆอ่าวไปไหนแล้วอะจกทขทำเป็นไม่สนทำงานให้พอสต่อไป
พอเพื่อนๆกับมาก้มานั่งคุยกับจกทขปกติคะ คือแบบ งงมากจะโกธรอะไรคะก็ไหนบอกไม่มีอะไรจะคุยไง
แล้วตั้งแต่นั่นมาจกทขกับนายก็ไม่คุยกันเลยถ้าไม่จำเป็นตลอด1ปี(เกือบ)เต็มคะ
มันพึ่งเกิดขึ้นปีก่อนอะน้าาาปัจบันเป็นไงน้า (คงไม่มีคนอยากรู้ )



ขอขอบพระคุณนะคะทุกท่านที่ตั้งใจเข้ามาอ่านหรือหลงเข้ามาอ่านกระทู้นี้แต่ประกาศใด หากไม่ถูกใจจกทขก็ขอโทษนะคะ