ผมทำงานที่นี้มาสี่ปีแล้ว ผมเคยคิดว่า การทำงานในสำนักข่าวบันเทิงจะทำให้เรามีความสุข ได้ถ่ายรูปกับดาราสวยๆหล่อ เอารูปไปลงเฟสบุคให้คนอื่นตื่นตาตื่นใจแล้วอิจฉาเราสุดๆ
แต่หลังจากที่ทำงานมาสี่ปีแล้ว ทำให้รู้ว่ามันไม่สนุกและมีความสุขอย่างที่คิดเลย
ดาราบางคนที่เราเหนว่าสวยหรู พวกนางเอกสวยๆ งดงาม อ่อนช้อย เบื้องหลังจะร้ายและเหวี่ยงยิ่งกว่า
ส่วนนางร้าย โอ้ยๆๆๆตัวจริงน่ารักมาก....ยิ้มแย้มแจ่มใส เข้าถึงง่ายไม่หยิ่ง....ด้วย ผิดกับพวกนางเอกพวกนั้น ดีออก
ส่วนพวกพระเอกที่ดูซื่อ ดูเป็นผู้ใหญ่ ขรึมๆ หลายคนมั่วยิ่งกว่า ซาดิสต์ก็มีนะ แซ่บลืม
ส่วนพวกพระเอกที่ดูโหดๆนะ ตัวจริงอ่ะเหรอก็น่ารักนะนิสัยดีด้วย แทบจะหอมแก้มถ่ายรูปเลย
ทั้งหลายทั้งมวลจึงทำให้เราเข้าใจว่าบันเทิง ก็คือเมืองมายา คืออีกโลกหนึ่งที่เราเข้าถึงได้เพียงฉากหน้า แต่เบื้องหลังเน่าเฟะยิ่งกว่าละครที่ว่าเน่าอีก
มาพูดถึงที่ทำงานเราบ้าง......พูดเลยยังกะ ออฟฟิตซินโดรม ศัพท์ใหม่เราเอง.....
ทำงานเหนื่อยมาก แต่เหนื่อยกับคนน่ะ แก่งแย่งชิงดีสุด ชอบหาเรื่องกวนประสาทให้เราตะบะแตก นินทาการเล แทงข้างหลังบ้างละ สร้างภาพว่าตัวเองเหนื่อยทำงานแน่น แต่จริงๆกับไม่ทำอะไรเลย .......(งานเข้า เดี๋ยวมาต่อนะ)
สำนักข่าวบันเทิงชื่อดังของไทยแห่งหนึ่ง กำลังจะพังเพราะดราม่ากันเอง
แต่หลังจากที่ทำงานมาสี่ปีแล้ว ทำให้รู้ว่ามันไม่สนุกและมีความสุขอย่างที่คิดเลย
ดาราบางคนที่เราเหนว่าสวยหรู พวกนางเอกสวยๆ งดงาม อ่อนช้อย เบื้องหลังจะร้ายและเหวี่ยงยิ่งกว่า
ส่วนนางร้าย โอ้ยๆๆๆตัวจริงน่ารักมาก....ยิ้มแย้มแจ่มใส เข้าถึงง่ายไม่หยิ่ง....ด้วย ผิดกับพวกนางเอกพวกนั้น ดีออก
ส่วนพวกพระเอกที่ดูซื่อ ดูเป็นผู้ใหญ่ ขรึมๆ หลายคนมั่วยิ่งกว่า ซาดิสต์ก็มีนะ แซ่บลืม
ส่วนพวกพระเอกที่ดูโหดๆนะ ตัวจริงอ่ะเหรอก็น่ารักนะนิสัยดีด้วย แทบจะหอมแก้มถ่ายรูปเลย
ทั้งหลายทั้งมวลจึงทำให้เราเข้าใจว่าบันเทิง ก็คือเมืองมายา คืออีกโลกหนึ่งที่เราเข้าถึงได้เพียงฉากหน้า แต่เบื้องหลังเน่าเฟะยิ่งกว่าละครที่ว่าเน่าอีก
มาพูดถึงที่ทำงานเราบ้าง......พูดเลยยังกะ ออฟฟิตซินโดรม ศัพท์ใหม่เราเอง.....
ทำงานเหนื่อยมาก แต่เหนื่อยกับคนน่ะ แก่งแย่งชิงดีสุด ชอบหาเรื่องกวนประสาทให้เราตะบะแตก นินทาการเล แทงข้างหลังบ้างละ สร้างภาพว่าตัวเองเหนื่อยทำงานแน่น แต่จริงๆกับไม่ทำอะไรเลย .......(งานเข้า เดี๋ยวมาต่อนะ)