สวัสดีค่ะ เรื่องยาวนิดนึง ค่อยๆอ่านนะคะ เราพยายามทำให้มันอ่านง่ายที่สุดแล้ว เข้าเรื่องเลยนะคะ
แม่ของเจ้าของกระทู้เป็นเจ้าของธุรกิจ เราเรียนอยู่ม.สองค่ะ แม่เคยถามเราว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร เราก็ตอบไปหลายอย่างเลย แม่เราก็ดูพอใจกับคำตอบนั้น
แต่มีอยู่วันนึง เราไปได้ยินแม่เราคุยกับญาติ เหมือนญาติเราถามว่าโตขึ้นเราอยากเป็นอะไร แม่เราก็บอกว่า 'อยากเรียนอะไรก็เรียน จบไปมันก็ต้องมาช่วยแม่ทำงานอยู่ดี' ตอนนั้นเราช็อคมาก เหมือนทุกอย่างที่เราคิดไว้มันแตกสลายไปตรงนั้นเลย เราได้แต่คิดในใจว่าแล้วจะถามเราทำไมว่าเราอยากเป็นอะไร ถ้าสุดท้ายเราไม่ได้ทำตามที่เราคิดไว้
เราเครียดมากตอนนั้น เลยปรึกษาพี่ที่รู้จัก พี่เขาก็แนะนำมาว่า 'เออเนี่ย คิดในทางกลับกัน ถ้าเราไม่ทำ แล้วใครจะทำต่อหล่ะ สิ่งที่เราชอบ เราค่อยทำช่วงเวลาว่างก็ได้ แม่คงเสียใจนะถ้าเราบอกเราไม่อยากทำ ทุกสิ่งที่แม่สร้างมาก็เพื่อเราทั้งนั้น'
เราปรึกษาครู ครูก็บอกว่า 'แม่รักเรามากนะ ตามใจเรามาตลอด ถ้าแม่ให้ทำเราก็ตามใจแม่หน่อยเถอะ จะได้ทำให้แม่สบายใจ'
เราไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนเราก็บอกว่า 'ทำไมไม่อยากทำหล่ะ ดีจะตาย ไม่ต้องกังวลว่าจะตกงานมั้ย หรือจะไม่มีงานทำ แกก็ทำไปเหอะ'
แม่เองก็คอยพูดอยู่เสมอว่า งานที่แม่ทำหน่ะไม่ยากนะ แม่สนุกกับงานที่แม่ทำ บอกเราเสมอว่า 'ดูไว้ อนาคตเดี๋ยวก็ต้องทำเหมือนแม่' ตอนที่ฟังเราก็ลำบากใจนะ เเต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไป
แม่ของเราทำธุรกิจกับต่างประเทศ ติดต่อกับโรงงาน ผลิตสินค้าแล้วนำเข้ามาขายในประเทศ ซึ่งมันตรงข้ามกับสิ่งที่เราอยากทำเลย
เราอยากเป็นกราฟฟิกดีไซเนอร์ สถาปนิก หมอฟัน จิตแพทย์ นักการทูต ช่วงนี้เราก็พยายามศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับอาชีพเหล่านี้อยู่ (ช่วยให้คำแนะนำหน่อยได้มั้ยคะ ข้อดี ข้อเสียของแต่ละอาชีพเป็ยยังไง เราอยากได้เป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจด้วยหน่ะค่ะ)
วันก่อนเราทะเลาะกับแม่ ประมาณว่าแม่อยากให้เรามีความสุข อยากให้เราได้ดี แม่ผิดด้วยเหรอ เราเลยตอบแม่ว่า 'งั้นแม่ก็บอกมาเลยแล้วกันว่าอยากให้หนูทำอะไร ไม่อยากให้หนูทำอะไร ถ้าแม่คิดว่าสิ่งที่แม่ให้หนูมันจะทำให้หนูมีความสุข แม่ก็บอกหนูมาเลย หนูจะทำตามแม่ทุกอย่าง ดีมั้ยคะ'/เราพูดด้วยน้ำเสียงปกติสุดๆ ไม่ได้ตะคอกเลยนะคะ หลังจากที่เราพูดจบ แม่เราก็เงียบ เราก็เงียบ คิดในใจว่า แม่จะว่าอะไรรึเปล่า
แต่เปล่าเลย แม่เราดูช็อกไปเลย แล้วถามว่า 'ที่พูดนี่ประชดเหรอ หรือพูดจริงๆ' เราตอบไปว่าเราพูดจริง/ความจริงคือประชดจ้า ยังไงก็บังคับเราไม่ได้หรอก แต่ตอนนั้นที่พูดจบ อยากตบปากตัวเอง พูดแบบนั้นไปทำไมเนี่ยย
แม่เราก็ตอบว่า 'โห ถ้าจะตอบแบบนี้เอามีดมาแทงแม่เลยดีกว่า' เราก็ไม่รู้ว่าที่แม่พูดมีเจตนาว่าอะไรรึเปล่า จากนั้นเราก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุย
วันไหนจะไปไหว้พระแล้วต้องขอพร เราขออย่างเดียวเลย ขอให้ได้เลือกเส้นทางชีวิตของตัวเอง ให้แม่เข้าใจและไม่บังคับเรา ขอแค่นี้จริงๆ
เราควรทำยังไงดีคะ ใจนึงก็อยากบอกแม่ตรงๆเลยว่าเราไม่อยากทำ แต่อีกใจนึงก็กลัวแม่เสียใจและเครียดกับงาน หรือเราควรพูดยังไงให้แม่เข้าใจเราและสบายใจทั้งสองฝ่ายอ่ะค่ะ
ถ้าแม่จะให้เราทำธุรกิจส่วนตัวต่อจากแม่ แต่เราไม่อยากทำ เราควรทำยังไงดีคะ
แม่ของเจ้าของกระทู้เป็นเจ้าของธุรกิจ เราเรียนอยู่ม.สองค่ะ แม่เคยถามเราว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร เราก็ตอบไปหลายอย่างเลย แม่เราก็ดูพอใจกับคำตอบนั้น
แต่มีอยู่วันนึง เราไปได้ยินแม่เราคุยกับญาติ เหมือนญาติเราถามว่าโตขึ้นเราอยากเป็นอะไร แม่เราก็บอกว่า 'อยากเรียนอะไรก็เรียน จบไปมันก็ต้องมาช่วยแม่ทำงานอยู่ดี' ตอนนั้นเราช็อคมาก เหมือนทุกอย่างที่เราคิดไว้มันแตกสลายไปตรงนั้นเลย เราได้แต่คิดในใจว่าแล้วจะถามเราทำไมว่าเราอยากเป็นอะไร ถ้าสุดท้ายเราไม่ได้ทำตามที่เราคิดไว้
เราเครียดมากตอนนั้น เลยปรึกษาพี่ที่รู้จัก พี่เขาก็แนะนำมาว่า 'เออเนี่ย คิดในทางกลับกัน ถ้าเราไม่ทำ แล้วใครจะทำต่อหล่ะ สิ่งที่เราชอบ เราค่อยทำช่วงเวลาว่างก็ได้ แม่คงเสียใจนะถ้าเราบอกเราไม่อยากทำ ทุกสิ่งที่แม่สร้างมาก็เพื่อเราทั้งนั้น'
เราปรึกษาครู ครูก็บอกว่า 'แม่รักเรามากนะ ตามใจเรามาตลอด ถ้าแม่ให้ทำเราก็ตามใจแม่หน่อยเถอะ จะได้ทำให้แม่สบายใจ'
เราไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนเราก็บอกว่า 'ทำไมไม่อยากทำหล่ะ ดีจะตาย ไม่ต้องกังวลว่าจะตกงานมั้ย หรือจะไม่มีงานทำ แกก็ทำไปเหอะ'
แม่เองก็คอยพูดอยู่เสมอว่า งานที่แม่ทำหน่ะไม่ยากนะ แม่สนุกกับงานที่แม่ทำ บอกเราเสมอว่า 'ดูไว้ อนาคตเดี๋ยวก็ต้องทำเหมือนแม่' ตอนที่ฟังเราก็ลำบากใจนะ เเต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไป
แม่ของเราทำธุรกิจกับต่างประเทศ ติดต่อกับโรงงาน ผลิตสินค้าแล้วนำเข้ามาขายในประเทศ ซึ่งมันตรงข้ามกับสิ่งที่เราอยากทำเลย
เราอยากเป็นกราฟฟิกดีไซเนอร์ สถาปนิก หมอฟัน จิตแพทย์ นักการทูต ช่วงนี้เราก็พยายามศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับอาชีพเหล่านี้อยู่ (ช่วยให้คำแนะนำหน่อยได้มั้ยคะ ข้อดี ข้อเสียของแต่ละอาชีพเป็ยยังไง เราอยากได้เป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจด้วยหน่ะค่ะ)
วันก่อนเราทะเลาะกับแม่ ประมาณว่าแม่อยากให้เรามีความสุข อยากให้เราได้ดี แม่ผิดด้วยเหรอ เราเลยตอบแม่ว่า 'งั้นแม่ก็บอกมาเลยแล้วกันว่าอยากให้หนูทำอะไร ไม่อยากให้หนูทำอะไร ถ้าแม่คิดว่าสิ่งที่แม่ให้หนูมันจะทำให้หนูมีความสุข แม่ก็บอกหนูมาเลย หนูจะทำตามแม่ทุกอย่าง ดีมั้ยคะ'/เราพูดด้วยน้ำเสียงปกติสุดๆ ไม่ได้ตะคอกเลยนะคะ หลังจากที่เราพูดจบ แม่เราก็เงียบ เราก็เงียบ คิดในใจว่า แม่จะว่าอะไรรึเปล่า
แต่เปล่าเลย แม่เราดูช็อกไปเลย แล้วถามว่า 'ที่พูดนี่ประชดเหรอ หรือพูดจริงๆ' เราตอบไปว่าเราพูดจริง/ความจริงคือประชดจ้า ยังไงก็บังคับเราไม่ได้หรอก แต่ตอนนั้นที่พูดจบ อยากตบปากตัวเอง พูดแบบนั้นไปทำไมเนี่ยย
แม่เราก็ตอบว่า 'โห ถ้าจะตอบแบบนี้เอามีดมาแทงแม่เลยดีกว่า' เราก็ไม่รู้ว่าที่แม่พูดมีเจตนาว่าอะไรรึเปล่า จากนั้นเราก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุย
วันไหนจะไปไหว้พระแล้วต้องขอพร เราขออย่างเดียวเลย ขอให้ได้เลือกเส้นทางชีวิตของตัวเอง ให้แม่เข้าใจและไม่บังคับเรา ขอแค่นี้จริงๆ
เราควรทำยังไงดีคะ ใจนึงก็อยากบอกแม่ตรงๆเลยว่าเราไม่อยากทำ แต่อีกใจนึงก็กลัวแม่เสียใจและเครียดกับงาน หรือเราควรพูดยังไงให้แม่เข้าใจเราและสบายใจทั้งสองฝ่ายอ่ะค่ะ