กระเป๋าตังค์หายยย หายตอนไหน ไปไหนวะ หายยังไง ใครมาล้วงงง ! ถ้ารู้เค้าจะเรียกว่าหายมั้ย !!
ภาพตัด // ก่อนหน้านี้ 45 นาที
"ฮัลโหล เออ ลงไหนนะ อ๋อเออ เคๆ" หลังจากวางสายจากชะนีเสร็จสรรพก็เดินออกจากแม็คโดนัลสาขาตรงข้ามโรงแรมตัวไอออกไปขึ้นบีทีเอส
22.00 เหตุการณ์ปกติ
ขอย้อนสักนิดก่อนว่าไม่ใช่เด็กเต้บฮะ และพอเข้ามาอยู่ก็ยังอยู่แถวชานเมือง แต่เนื่องจากวันนี้มีบันทึกคอนเสิร์ตของผู้ชายมาฉายทำให้ต้องเข้าเมือง ก็เลยกะว่าจะเก็บให้หมด ทั้งผู้ชาย ทั้งหนังเรื่องอื่น และสำคัญคือต้องไม่ลืมชะนีในฝูงที่บ้านอยู่กลางเมือง
พอนัดชะนีเสร็จก็ขึ้นรถไฟฟ้าไปลงตามที่ชะนีบอก
22.30 เหตุการณ์ปกติ
ถึงที่หมาย กดเงินแพร๊บ ไม่มีเงินติดตัวแล้ว ต้องขึ้นแท็กซี่ไปคอนโดชะนีอีก
หลังจากโบกรถขึ้นไปนั่งบอกจุดหมายเสร็จสรรพ พี่คนขับก็ตอบมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า
"น้องรู้ทางใช่ไหมครับ"
"เดี๋ยวนะพี่เดี๋ยว อย่าพึ่งออกรถนะคะ" นั่งอยู่ในรถโทรหาชะนีสักพัก ได้ความว่า ชะนีก็ไม่สามารถบอกทางไปบ้านตัวเองได้ ยิ่งถามก็ยิ่งพากันงง เลยบอกพี่แท็กว่าไม่เป็นไรค่ะพี่เดี๋ยวหนูกลับบ้านดีกว่า แล้วเดินขึ้นไป bts แขนซ้ายหนีบกระเป๋าถือแขนขวาล้วงลงไปหากระเป๋าตังค์
22.45 มันหายไปแล้ว
เฟรี้ยยยย หล่นบนรถ หรือโดนล้วงตอนเผลอเนี่ย เมื่อกี้ไม่ได้รูดซิปกระเป๋าถือด้วย ห้าทุ่ม ชะนีนอนไปแล้วตั้งแต่วางสาย โทรหาญาติก่อนในกทมก่อน
" ตื้ดดดดด ตื้ดดดดดด ตึ้ด กรุณาฝากข้อความเสียงหลังสัญญาณ" ฟ้าคคคคคคคคคคคค
วิ่งลงมาข้างล่างแท็กคันเมื่อกี้หายไปแล้ว มีแต่คันหลัง เงินไม่มี แต่ตามก่อนวะ
"พี่ๆ พี่เห็นรถที่หนูลงมาเมื่อกี้ปะ"
"ไม่ได้ สังเกตครับ น้องมีอะไรรึเปล่า"
"กระเป๋าเงินหนูตกในนั้น ขับตามไปให้หน่อย" พี่คนขับยังไม่ตอบตกลงหรอก กูปิดประตูขึ้นไปนั่งแล้ว พี่แกก็ขับไปสักพักหาไม่เจอ แกก็อุตส่าห์กลับมาส่งให้ที่บีทีเอสเช่นเดิม
"ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่เอาเงิน" ฮือออ ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณจริงๆ ซาบซึ้งมาก
พอลงมาได้ก็ลองโทรเข้าเบอร์ศูนย์แท็กซี่ให้เค้ากระจายข่าวให้ บอกเค้าว่าจะรอตรงนี้อีกสิบนาทีระหว่างนั้นก็คิดโลกแตกมาก เหงื่อออก ปากสั่น อากาศร้อนมาก ณ จุดนั้น คิดมาก คิดมากกว่าตอนทำงานอีก แล้วถ้าเกิดมันไม่ได้ตกในรถล่ะ แล้วถ้าเกิดพี่เขาไม่อยากคืนล่ะ แล้วจะกลับบ้านไงอะ ไม่มีใครรับโทรศัพท์สักคน
"โอ๊ยยยยย ปวดหะ --"
"ไป คอนโด 'น้ำยี่ห้อรถ' ใช่ไหมครับ" ขวับบบ หันไปพี่คนขับยืนยิ้มละไมอยู่
"พี่ !!!!!!" คือจริงๆต้องเรียกลุง เพราะแกก็เกินบิดาไปไกลโข
"นี่เลยครับ เก็บดีๆนะครับคราวนี้" พอรับกระเป๋าเงินมาก็ขอบคุณมากมาย แต่ไม่มีอะไรจะให้ แต่ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณมากๆค่ะ ไม่ใช่แค่พี่คนขับที่ลืมกระเป๋าเงินไว้ แต่พี่คนขับที่ช่วยพาวนด้วย พี่ที่คอลเซ็นเตอร์ด้วย ขอบคุณทุกคนมากๆที่ทำให้รู้ว่า น้ำใจยังคงมีอยู่ในพวกเรา
23.45 เหตุการณ์ปกติ
ระหว่างกำลังหยอดเหรียญซื้อบัตร บีทีเอส
"ขอโทษนะคะ นี่จะไปสถานีไหนคะ"
"ห๊ะ อะเอ่อ"
"ช่างมันค่ะ นี่ค่ะให้" พี่สาวแปลกหน้ายื่นตั๋วบีทีเอสให้
"แต่....."
"อ๋อนี่ตั๋ววันค่ะ วันนี้จะกลับบ้านแล้ว เอาไปต่อเลยค่ะ"
เช้ดดดดดด วันนี้นี่มันโชคดีจริงๆ
เมื่อฉัน(คิดว่า)โดนล้วงกระเป๋าตังค์ที่กรุงเมพ
ภาพตัด // ก่อนหน้านี้ 45 นาที
"ฮัลโหล เออ ลงไหนนะ อ๋อเออ เคๆ" หลังจากวางสายจากชะนีเสร็จสรรพก็เดินออกจากแม็คโดนัลสาขาตรงข้ามโรงแรมตัวไอออกไปขึ้นบีทีเอส
22.00 เหตุการณ์ปกติ
ขอย้อนสักนิดก่อนว่าไม่ใช่เด็กเต้บฮะ และพอเข้ามาอยู่ก็ยังอยู่แถวชานเมือง แต่เนื่องจากวันนี้มีบันทึกคอนเสิร์ตของผู้ชายมาฉายทำให้ต้องเข้าเมือง ก็เลยกะว่าจะเก็บให้หมด ทั้งผู้ชาย ทั้งหนังเรื่องอื่น และสำคัญคือต้องไม่ลืมชะนีในฝูงที่บ้านอยู่กลางเมือง
พอนัดชะนีเสร็จก็ขึ้นรถไฟฟ้าไปลงตามที่ชะนีบอก
22.30 เหตุการณ์ปกติ
ถึงที่หมาย กดเงินแพร๊บ ไม่มีเงินติดตัวแล้ว ต้องขึ้นแท็กซี่ไปคอนโดชะนีอีก
หลังจากโบกรถขึ้นไปนั่งบอกจุดหมายเสร็จสรรพ พี่คนขับก็ตอบมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า
"น้องรู้ทางใช่ไหมครับ"
"เดี๋ยวนะพี่เดี๋ยว อย่าพึ่งออกรถนะคะ" นั่งอยู่ในรถโทรหาชะนีสักพัก ได้ความว่า ชะนีก็ไม่สามารถบอกทางไปบ้านตัวเองได้ ยิ่งถามก็ยิ่งพากันงง เลยบอกพี่แท็กว่าไม่เป็นไรค่ะพี่เดี๋ยวหนูกลับบ้านดีกว่า แล้วเดินขึ้นไป bts แขนซ้ายหนีบกระเป๋าถือแขนขวาล้วงลงไปหากระเป๋าตังค์
22.45 มันหายไปแล้ว
เฟรี้ยยยย หล่นบนรถ หรือโดนล้วงตอนเผลอเนี่ย เมื่อกี้ไม่ได้รูดซิปกระเป๋าถือด้วย ห้าทุ่ม ชะนีนอนไปแล้วตั้งแต่วางสาย โทรหาญาติก่อนในกทมก่อน
" ตื้ดดดดด ตื้ดดดดดด ตึ้ด กรุณาฝากข้อความเสียงหลังสัญญาณ" ฟ้าคคคคคคคคคคคค
วิ่งลงมาข้างล่างแท็กคันเมื่อกี้หายไปแล้ว มีแต่คันหลัง เงินไม่มี แต่ตามก่อนวะ
"พี่ๆ พี่เห็นรถที่หนูลงมาเมื่อกี้ปะ"
"ไม่ได้ สังเกตครับ น้องมีอะไรรึเปล่า"
"กระเป๋าเงินหนูตกในนั้น ขับตามไปให้หน่อย" พี่คนขับยังไม่ตอบตกลงหรอก กูปิดประตูขึ้นไปนั่งแล้ว พี่แกก็ขับไปสักพักหาไม่เจอ แกก็อุตส่าห์กลับมาส่งให้ที่บีทีเอสเช่นเดิม
"ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่เอาเงิน" ฮือออ ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณจริงๆ ซาบซึ้งมาก
พอลงมาได้ก็ลองโทรเข้าเบอร์ศูนย์แท็กซี่ให้เค้ากระจายข่าวให้ บอกเค้าว่าจะรอตรงนี้อีกสิบนาทีระหว่างนั้นก็คิดโลกแตกมาก เหงื่อออก ปากสั่น อากาศร้อนมาก ณ จุดนั้น คิดมาก คิดมากกว่าตอนทำงานอีก แล้วถ้าเกิดมันไม่ได้ตกในรถล่ะ แล้วถ้าเกิดพี่เขาไม่อยากคืนล่ะ แล้วจะกลับบ้านไงอะ ไม่มีใครรับโทรศัพท์สักคน
"โอ๊ยยยยย ปวดหะ --"
"ไป คอนโด 'น้ำยี่ห้อรถ' ใช่ไหมครับ" ขวับบบ หันไปพี่คนขับยืนยิ้มละไมอยู่
"พี่ !!!!!!" คือจริงๆต้องเรียกลุง เพราะแกก็เกินบิดาไปไกลโข
"นี่เลยครับ เก็บดีๆนะครับคราวนี้" พอรับกระเป๋าเงินมาก็ขอบคุณมากมาย แต่ไม่มีอะไรจะให้ แต่ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณมากๆค่ะ ไม่ใช่แค่พี่คนขับที่ลืมกระเป๋าเงินไว้ แต่พี่คนขับที่ช่วยพาวนด้วย พี่ที่คอลเซ็นเตอร์ด้วย ขอบคุณทุกคนมากๆที่ทำให้รู้ว่า น้ำใจยังคงมีอยู่ในพวกเรา
23.45 เหตุการณ์ปกติ
ระหว่างกำลังหยอดเหรียญซื้อบัตร บีทีเอส
"ขอโทษนะคะ นี่จะไปสถานีไหนคะ"
"ห๊ะ อะเอ่อ"
"ช่างมันค่ะ นี่ค่ะให้" พี่สาวแปลกหน้ายื่นตั๋วบีทีเอสให้
"แต่....."
"อ๋อนี่ตั๋ววันค่ะ วันนี้จะกลับบ้านแล้ว เอาไปต่อเลยค่ะ"
เช้ดดดดดด วันนี้นี่มันโชคดีจริงๆ