สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่สอง หลังจากที่เราได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับ ม.บูรพาไปแล้วครั้งหนึ่ง และคิดว่าคงไม่ได้เข้าใน ม.และคณะที่ฝันแน่นอน และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ต้องมาตั้งกระทู้นี้ค่ะ
เข้าเรื่องกันเลย ผิดๆถูกๆบ้างนะคะ พิมในโทรศัพท์
คือเราคิดว่าหลายๆคนในพันทิปคงผ่านชีวิตมหาลัยแล้ว และก็มีบางคนได้คณะที่ตัวเองชอบ หรือบางคนก็ได้คณะที่พ่อแม่ชอบ? คือเราคิดว่าบางทีแม่ก็เยอะไป พ่อเราบอกว่า เรียนอะไรก็ได้ อยากให้เป็นคนดี แล้วก็มีงานทำก็พอ เราคุยกับแม่แทบทุกปีเรื่องคณะที่ราอยากเรียน แต่แม่ก็ไม่สนับสนุนเลย แถมยังพูดในเชิงรังเกียจคณะเหล่านี้ด้วย สำหรับเรา เราคิดว่าคณะไหนจบไปก็จะมีงานหรือไม่ อยู่ที่ตัวเรานะ (จะจบรึเปล่ายังไม่รู้เลย 555555+) แต่แล้วก็มาถึงจุดๆนึงที่เราทนไม่ไหวจนต้องมาตั้งกระทู้ ทั้งบ่น ทั้งระบาย และถามทุกคนว่าควรจะแก้ปัญหายังไง หรือใครที่ผ่านมาแล้ว มีคำแนะนำอะไร แต่ขอร้อง อย่าด่าเรา เราพูดด้วยเหตุผลอย่างใจเย็นกับแม่ที่สุดแล้วค่ะ ว่าอยากเรียนเพราะอะไรจบไปจะทำอะไร แม่ทำหน้าเหมือนแบบ แบนเราเลย เวลาพูดเรื่องนี้ทีไรแม่ก็จะด่ากลับมาทุกครั้ง พ่อก็ยังเข้าใจ คือแม่เราอยากให้เรียนแค่ มนุษย์อิ้ง แล้วก็การท่องเที่ยว เราก็ไม่ได้ปฏิเสธนะ เราบอกแม่ว่า ถ้าไม่ติดคณะที่อยากได้ จะเรียนให้ ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ชอบ แต่ภาษาเราพอได้ แล้วก็ที่บ้านเป็นบริษัททัวร์ด้วยค่ะ สำหรับเราเราเลยคิดว่าค่อยไปเรียนเสริมก็น่าจะมี ถ้าอยากจะให้สานต่อ เพราะเราก็มีประสบการณ์ตรง ไปทำงานทัวร์ ออกทัวร์บ่อยค่ะ คุยภาษาสบาย แต่เราไม่ได้ชอบนี่? มีคนเคยบอกว่าถ้าเราได้เรียนสิ่งที่ชอบ เราจะทั้งมีความสุขและประสบความสำเร็จ ทุกครั้งที่คุยกับแม่ เราบอกทุกเหตุผลที่มีแล้วจริงๆว่าทำไมถึงชอบ หรืออยากเรียน แม่เราจะตอบแค่ประโยคเดิมซ้ำๆ จนวันนี้เราเจ็บมากจนจุก คือแม่พูดต่ออีกว่า อย่างไม่มีปัญญาเรียนคณะไม่มีประโยชน์พวกนี้หรอก .......คือถ้าคณะทั้งหมดที่อยากเรียนมันไม่มีประโยชน์ เขาจะสร้างขึ้นมาทำไมคะ ..แล้วแม่ก็ด่าเรายาว แล้วก็เงีบบใส่ไม่คุยด้วย คือไม่เข้าใจค่ะ ..ไม่รู้ควรทำไง คืออยากเรียนจริงๆ พูดทุกเหตุผลแล้วจริงๆ แม่เราเป็นแบบนี้หนักจนถึงขั้นว่า พ่อบอกว่าเรามีความเป็นผู้ใหญ่กว่าแม่ คือพ่อไม่ได้สปอยล์เรานะ พ่อบอกว่าแม่เปลี่ยนไปมากตั้งแต่มีพวกโซเชียลอ่ะค่ะ แม่เราเป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเอง แต่แม่ก็อ่อนโยนนะคะ ฉะนั้นเราไม่ตั้งกระทู้ด่าแม่นะ เรารักแม่ แต่บางทีแม่ก็เยอะไป...
โอเค ออกทะเลไกลมาก ใครเสียเวลาขอโทษด้วยนะคะ 5555555 มาดูกันนะคะว่า คณะที่ไร้ประโยชน์ของแม่ มีอะไรบ้าง
นี่คือบทสนทนาสั้นๆจุกๆตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่เราทนมาก ที่จะลองไปคิดดูใหม่
ตอนประถม > แม่ เจนอยากเรียกอักษร
แม่ : จบไปจะทำอะไรได้ คณะแบบนี้
ตอน ม.ต้น > แม่ เจนอยากเรียนถาปัตย์
แม่ : จบไปจะทำอะไรได้ อาชีพแบบนี้จะเลี้ยงบ้านได้รึไง
ตอน ม.4 > แม่ เจนอยากเรียนนิเทศ
แม่ : จบไปก็ไม่มีงานทำหรอก
ตอน ม.5 > แม่ เจนอยากเรียนศิลปกรรม
แม่ : ทำอะไรไม่ได้หรอก เรียนไปทำไม
ตอน ม.6 > แม่ เจนอยากเรียนดุริยางคศิลป์
แม่ : ของพวกนี้ไม่ต้องไปเรียนก็ทำได้ เลิกเรียน ลาออกไปร้องเพลงเลยก็ได้ถ้าอยากทำนักน่ะ หึ
คือที่เราเปลี่ยนหลายคณะคือเราไม่ได้เป็นคนโลเลนะคะ แต่เป็นเพราะแม่ไม่ยอมจริงๆ แม่ด่ายาวเป็นหางว่าวจนเรารับไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะ พ่อเรายังพูดว่าแม่ไม่มีเหตุผลเลย ก็มีแต่พ่ออ่ะค่ะที่บอกกับเราว่าไม่เป็นไร จะคุยกับแม่ให้ แต่แม่ก็โวยวายอีก จนพ่อทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน เลยต้องเปลี่ยนคณะไปเรื่อยๆจนกว่าแม่จะยอม แต่แม่ไม่พอใจซักคณะ ทำท่ารังเกียจ คือแม่คะ ทุกคณะมีอาชีพนะ แล้วเราก็รักมันจริงๆด้วย..แม่ก็เหมือนเดิมค่ะ ด่า .คือถามเพื่อนถามรุ่นพี่ เขาก็บอกให้แอบไปสอบแล้วค่อยบอกแม่ทีหลังเลย แบบนั้นมันจะดีใช่มั้ยคะ หรือใครมีคำแนะนำอะไรมั้ยคะ ขอร้องค่ะอย่าด่าเราเลยจริงๆ คือ ณ ตอนนี้กับแม่ก็สุดยอดแล้วค่ะ วิ่งขึ้นห้องร้องไห้อย่างเดียว ทนสละในสิ่งที่ตัวเองชอบเรียนมาได้ไงตั้งหลายปี จะบ้าตาย
ขอร้องค่ะ เราต้องการความช่วยเหลือจริงๆ คือเราอยากเรียนจริงๆค่ะ แต่ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาพูดให้แม่ยอมรับ ในเมื่อเราได้พูดไปหมดแล้ว แม่ก็ด่าแล้วก็เงียบใส่ อึดอัดมากเลยค่ะ นี่มันอนาคตเรา ชีวิตเราไม่ใช่หรอ คือแม่อยากให้ได้ดีก็เข้าใจนะคะ แล้วความสุขกับอนาคตมันไปพร้อมๆกันไม่ได้หรอคะ
คือไม่เข้าใจทำไมแม่ต้อง.......
เข้าเรื่องกันเลย ผิดๆถูกๆบ้างนะคะ พิมในโทรศัพท์
คือเราคิดว่าหลายๆคนในพันทิปคงผ่านชีวิตมหาลัยแล้ว และก็มีบางคนได้คณะที่ตัวเองชอบ หรือบางคนก็ได้คณะที่พ่อแม่ชอบ? คือเราคิดว่าบางทีแม่ก็เยอะไป พ่อเราบอกว่า เรียนอะไรก็ได้ อยากให้เป็นคนดี แล้วก็มีงานทำก็พอ เราคุยกับแม่แทบทุกปีเรื่องคณะที่ราอยากเรียน แต่แม่ก็ไม่สนับสนุนเลย แถมยังพูดในเชิงรังเกียจคณะเหล่านี้ด้วย สำหรับเรา เราคิดว่าคณะไหนจบไปก็จะมีงานหรือไม่ อยู่ที่ตัวเรานะ (จะจบรึเปล่ายังไม่รู้เลย 555555+) แต่แล้วก็มาถึงจุดๆนึงที่เราทนไม่ไหวจนต้องมาตั้งกระทู้ ทั้งบ่น ทั้งระบาย และถามทุกคนว่าควรจะแก้ปัญหายังไง หรือใครที่ผ่านมาแล้ว มีคำแนะนำอะไร แต่ขอร้อง อย่าด่าเรา เราพูดด้วยเหตุผลอย่างใจเย็นกับแม่ที่สุดแล้วค่ะ ว่าอยากเรียนเพราะอะไรจบไปจะทำอะไร แม่ทำหน้าเหมือนแบบ แบนเราเลย เวลาพูดเรื่องนี้ทีไรแม่ก็จะด่ากลับมาทุกครั้ง พ่อก็ยังเข้าใจ คือแม่เราอยากให้เรียนแค่ มนุษย์อิ้ง แล้วก็การท่องเที่ยว เราก็ไม่ได้ปฏิเสธนะ เราบอกแม่ว่า ถ้าไม่ติดคณะที่อยากได้ จะเรียนให้ ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ชอบ แต่ภาษาเราพอได้ แล้วก็ที่บ้านเป็นบริษัททัวร์ด้วยค่ะ สำหรับเราเราเลยคิดว่าค่อยไปเรียนเสริมก็น่าจะมี ถ้าอยากจะให้สานต่อ เพราะเราก็มีประสบการณ์ตรง ไปทำงานทัวร์ ออกทัวร์บ่อยค่ะ คุยภาษาสบาย แต่เราไม่ได้ชอบนี่? มีคนเคยบอกว่าถ้าเราได้เรียนสิ่งที่ชอบ เราจะทั้งมีความสุขและประสบความสำเร็จ ทุกครั้งที่คุยกับแม่ เราบอกทุกเหตุผลที่มีแล้วจริงๆว่าทำไมถึงชอบ หรืออยากเรียน แม่เราจะตอบแค่ประโยคเดิมซ้ำๆ จนวันนี้เราเจ็บมากจนจุก คือแม่พูดต่ออีกว่า อย่างไม่มีปัญญาเรียนคณะไม่มีประโยชน์พวกนี้หรอก .......คือถ้าคณะทั้งหมดที่อยากเรียนมันไม่มีประโยชน์ เขาจะสร้างขึ้นมาทำไมคะ ..แล้วแม่ก็ด่าเรายาว แล้วก็เงีบบใส่ไม่คุยด้วย คือไม่เข้าใจค่ะ ..ไม่รู้ควรทำไง คืออยากเรียนจริงๆ พูดทุกเหตุผลแล้วจริงๆ แม่เราเป็นแบบนี้หนักจนถึงขั้นว่า พ่อบอกว่าเรามีความเป็นผู้ใหญ่กว่าแม่ คือพ่อไม่ได้สปอยล์เรานะ พ่อบอกว่าแม่เปลี่ยนไปมากตั้งแต่มีพวกโซเชียลอ่ะค่ะ แม่เราเป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเอง แต่แม่ก็อ่อนโยนนะคะ ฉะนั้นเราไม่ตั้งกระทู้ด่าแม่นะ เรารักแม่ แต่บางทีแม่ก็เยอะไป...
โอเค ออกทะเลไกลมาก ใครเสียเวลาขอโทษด้วยนะคะ 5555555 มาดูกันนะคะว่า คณะที่ไร้ประโยชน์ของแม่ มีอะไรบ้าง
นี่คือบทสนทนาสั้นๆจุกๆตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่เราทนมาก ที่จะลองไปคิดดูใหม่
ตอนประถม > แม่ เจนอยากเรียกอักษร
แม่ : จบไปจะทำอะไรได้ คณะแบบนี้
ตอน ม.ต้น > แม่ เจนอยากเรียนถาปัตย์
แม่ : จบไปจะทำอะไรได้ อาชีพแบบนี้จะเลี้ยงบ้านได้รึไง
ตอน ม.4 > แม่ เจนอยากเรียนนิเทศ
แม่ : จบไปก็ไม่มีงานทำหรอก
ตอน ม.5 > แม่ เจนอยากเรียนศิลปกรรม
แม่ : ทำอะไรไม่ได้หรอก เรียนไปทำไม
ตอน ม.6 > แม่ เจนอยากเรียนดุริยางคศิลป์
แม่ : ของพวกนี้ไม่ต้องไปเรียนก็ทำได้ เลิกเรียน ลาออกไปร้องเพลงเลยก็ได้ถ้าอยากทำนักน่ะ หึ
คือที่เราเปลี่ยนหลายคณะคือเราไม่ได้เป็นคนโลเลนะคะ แต่เป็นเพราะแม่ไม่ยอมจริงๆ แม่ด่ายาวเป็นหางว่าวจนเรารับไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะ พ่อเรายังพูดว่าแม่ไม่มีเหตุผลเลย ก็มีแต่พ่ออ่ะค่ะที่บอกกับเราว่าไม่เป็นไร จะคุยกับแม่ให้ แต่แม่ก็โวยวายอีก จนพ่อทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน เลยต้องเปลี่ยนคณะไปเรื่อยๆจนกว่าแม่จะยอม แต่แม่ไม่พอใจซักคณะ ทำท่ารังเกียจ คือแม่คะ ทุกคณะมีอาชีพนะ แล้วเราก็รักมันจริงๆด้วย..แม่ก็เหมือนเดิมค่ะ ด่า .คือถามเพื่อนถามรุ่นพี่ เขาก็บอกให้แอบไปสอบแล้วค่อยบอกแม่ทีหลังเลย แบบนั้นมันจะดีใช่มั้ยคะ หรือใครมีคำแนะนำอะไรมั้ยคะ ขอร้องค่ะอย่าด่าเราเลยจริงๆ คือ ณ ตอนนี้กับแม่ก็สุดยอดแล้วค่ะ วิ่งขึ้นห้องร้องไห้อย่างเดียว ทนสละในสิ่งที่ตัวเองชอบเรียนมาได้ไงตั้งหลายปี จะบ้าตาย
ขอร้องค่ะ เราต้องการความช่วยเหลือจริงๆ คือเราอยากเรียนจริงๆค่ะ แต่ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาพูดให้แม่ยอมรับ ในเมื่อเราได้พูดไปหมดแล้ว แม่ก็ด่าแล้วก็เงียบใส่ อึดอัดมากเลยค่ะ นี่มันอนาคตเรา ชีวิตเราไม่ใช่หรอ คือแม่อยากให้ได้ดีก็เข้าใจนะคะ แล้วความสุขกับอนาคตมันไปพร้อมๆกันไม่ได้หรอคะ