วันนี้ จขกท ซ้อมรับปริญญา (ซ้อมใหญ่)
ไม่มีใครมาร่วมแสดงความยินดี
ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว (ทำงานกันหมด)
เพื่อน (ที่สนิทคือเค้าอยู่ไกลมากันไม่ได้)
ก็เหลือแต่เพื่อนๆที่เรียนด้วยกันเนี่ยแหละซึ่งบางส่วนก็เรียนมัธยมมาด้วยกัน
ก็ยังดีนะที่มีพี่taxiใจดีที่เคยเรียกไปย้ายของเข้าหอ อาสาไปส่งให้ถึงที่โดยไม่คิดค่ารถ แต่เราก็ซื้อหนมให้เป็นการตอบแทนเล็กๆน้อยๆ ขอบคุณมากค่ะพี่
ออกจากที่พักย่านอโศกราวๆตีห้า ถึงมหาวิทยาลัยราวๆ 6โมงนิดๆ
เข้าหอประชุม 8โมงครึ่ง
#ไม่มีของขวัญอะไรเลย บางทีก็คิดว่าดีแล้วที่ไม่มี ถ้ามีคงกลับหอลำบากมากแน่ๆ
ตกค่ำซ้อมเสร็จ ก็เดินแบกครุยนั่งรถไฟใต้ดินกลับสุขุมวิทแบบหงอยๆ
จริงๆไม่ได้หงอยนะ แต่เพลียมากกว่า
คาดว่าวันจริงก็คงไม่แตกต่าง
พ่อแม่คงไม่มาเหมือนเดิม ท่านยุ่งยิ่ง
แฟน.....ไม่มี
เพื่อนที่ทำงานก็มาไม่ได้ เพราะงานเป็นกะต้องผลัดกันทำ
ก็เหลือแต่เพื่อนๆ และน้องๆที่คณะแหละนะ
:3
สำหรับเรา...ของขวัญไม่ต้อง แค่คำอวยพรเป็นข้อความเราก็ดีใจแล้ว
วันนี้ไปซ้อมรับปริญญา...แต่ไม่มีครอบครัว ญาติ แฟน และเพื่อนที่ทำงานไปสักคน
ไม่มีใครมาร่วมแสดงความยินดี
ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว (ทำงานกันหมด)
เพื่อน (ที่สนิทคือเค้าอยู่ไกลมากันไม่ได้)
ก็เหลือแต่เพื่อนๆที่เรียนด้วยกันเนี่ยแหละซึ่งบางส่วนก็เรียนมัธยมมาด้วยกัน
ก็ยังดีนะที่มีพี่taxiใจดีที่เคยเรียกไปย้ายของเข้าหอ อาสาไปส่งให้ถึงที่โดยไม่คิดค่ารถ แต่เราก็ซื้อหนมให้เป็นการตอบแทนเล็กๆน้อยๆ ขอบคุณมากค่ะพี่
ออกจากที่พักย่านอโศกราวๆตีห้า ถึงมหาวิทยาลัยราวๆ 6โมงนิดๆ
เข้าหอประชุม 8โมงครึ่ง
#ไม่มีของขวัญอะไรเลย บางทีก็คิดว่าดีแล้วที่ไม่มี ถ้ามีคงกลับหอลำบากมากแน่ๆ
ตกค่ำซ้อมเสร็จ ก็เดินแบกครุยนั่งรถไฟใต้ดินกลับสุขุมวิทแบบหงอยๆ
จริงๆไม่ได้หงอยนะ แต่เพลียมากกว่า
คาดว่าวันจริงก็คงไม่แตกต่าง
พ่อแม่คงไม่มาเหมือนเดิม ท่านยุ่งยิ่ง
แฟน.....ไม่มี
เพื่อนที่ทำงานก็มาไม่ได้ เพราะงานเป็นกะต้องผลัดกันทำ
ก็เหลือแต่เพื่อนๆ และน้องๆที่คณะแหละนะ
:3
สำหรับเรา...ของขวัญไม่ต้อง แค่คำอวยพรเป็นข้อความเราก็ดีใจแล้ว