อาจจะยาวหน่อยแต่อยากขอคำปรึกษาจริงๆค่ะ ขออนุญาตแทนตัวเองว่า เรา นะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราย้ายมาโรงเรียน ณ ปัจจุบันนี้ตอนม.3 จากรัฐบาลมาเอกชน เป็นเอกชนคาธอลิกค่ะ เราต้องย้ายเพราะตามแม่น่ะค่ะ ก่อนย้ายเพื่อนๆเคยบอกประมาณว่า ย้ายไปกลางคันหาเพื่อนยากนะ ระวังพวกลูกคุณหนูจะดูถูกว่ามาจากรัฐบาลนะ (ความเห็นส่วนตัวเนื่องจากพวกเราเคยโดนดูถูกมาค่ะ แต่ไม่ใช่โรงเรียนที่เราย้าย) เราก็ไม่ได้คิดอะไร พอย้ายมาครูเขาจับเข้าห้องเด็กหัวปานกลางเพราะไม่รู้ว่าเราเรียนไหวไหม ที่ห้องผู้ชายเยอะเกินครึ่งห้องค่ะ ตัวเราตอนอยู่ม.1,2 คบเพื่อนกลุ่มใหญ่ กลุ่มหัวหน้าห้อง กลุ่มเด็กเรียนน่ะค่ะ รัฐบาลในความคิดเราคือมีการแข่งขันกันสูงกว่าเอกชน เราไม่ได้จะอวดตัวเองว่าเก่งนะคะ แต่ย้ายมาเจอกับสังคมที่เราไม่เคยเจอว่าเรียนๆเล่นๆ ปล่อยไป เป็นติ่งเกาหลีซึ่งเราไม่เคยรู้เลย มาใหม่ๆทุกคนมีกลุ่มแต่เราไม่มี เต้นก็เต้นไม่เป็น เครื่องสำอางค์ การแต่งตัว เราไม่เคยสนใจ เราเลยไม่มีเพื่อน เลยตั้งใจว่าจะเรียน ไปๆมาๆได้คบกับเพื่อนผู้หญิงอีกห้องเขาค่อนข้างจะผิดปกติ (พูดให้สุภาพไม่ถูกขอโทษนะคะ) แล้วเพื่อนข้างห้องจะล้อว่าเป็นแฟน เราก็ไม่ชอบ คนส่วนใหญ่เข้าหาเราแบบแรงๆ ล้อเราแรงๆทำให้เราไม่อยากจะยุ่งด้วย เราเลยตัดสินใจว่า เรียน เพื่อแม่ แต่พอดีว่าเพื่อนที่เรียนเก่งในห้องเราเป็นผู้ชาย เราเข้าหาคนพวกนั้น แต่เราไม่คิดอะไรเลย แค่อยากแลกเปลี่ยนความรู้ ตอนโรงเรียนเก่าเราอยู่กับกลุ่มเด็กเรียน เราเคยเป็นหัวหน้าห้อง เรียนแบบช่วยกัน สอนการบ้าน มีคติกันว่าการลอกคือการทำร้ายเพื่อนเพราะเพื่อนจะไม่เข้าใจ มาที่นี่ไม่ค่อยมีใครสนใจเรียนเลยค่ะ แล้วก็ลอกการบ้านกันเยอะมาก แต่เราออกตัวว่าจะสอน ไม่ชอบให้ลอก เพื่อนเลยไม่โอเค เรามีลูกพี่ลูกน้องอยู่ม.6 ค่ะเป็นผู้ชาย บางทีเราไปหาเฮีย คนอื่นที่ไม่รู้ก็เอาไปพูดกันว่าเราแรดมากมาใหม่ๆก็ยุ่งกับรุ่นพี่ผู้ชาย ไม่มีใครเข้าใจเราเลยค่ะ มาตอนนี้ม.4 แล้วค่ะ ห้องเราเป็นศิลป์ภาษาจีนคนน้อยมาก เราพยายามปรับเข้าหาคนอื่นซึ่งเราว่าก็โอเคมากขึ้น แต่ที่ห้องมีกระเทย กับผู้หญิงกลุ่มๆนั้นไม่ชอบเราค่ะ เราพยายามแล้ว มีครั้งนึงเราไปเจอข้อความของคนนึงในห้องส่งให้อีกคนว่า รักทุกคนในห้องยกเว้นเรา เพราะเราไม่ให้ลอกการบ้าน เก่งอยู่คนเดียว เราเห็นแล้วแบบ จึ้ก เราสอนนะถ้าเราทำได้ ไม่ได้จะอวดเเต่ตอนม.3 ผู้ชายในห้องเยอะก็ไม่ค่อยสนใจเรียน เราก็ได้ที่ 1 ได้ยังไงไม่รู้สองเทอมติดกันเลย ก็เลยไม่ค่อยมีคนชอบเรา เราเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ขึ้นมาม.4 จริงๆ แต่สุดท้ายวันนี้เพื่อนคุยกันในกลุ่มเราพูดอะไรไปไม่มีคนสนใจเลย ข้ามไปเห็นๆเหมือนไม่มีเรา ไม่มีใครตอบเรา เพื่อนจะเข้าหาเราเพราะเรื่องงาน การบ้าน ซึ่งเราช่วยเต็มที่ แต่ไม่มีใครคิดจะคบเรา เหมือนคบเอาประโยชน์น่ะค่ะ เราไม่มีเพื่อน ไปไหนไปคนเดียว บางทีอายค่ะ เหมือนว่าตัวเองเป็นเด็กมีปัญหา เราไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะ ใครเป็นบ้างคะ ทำยังไงกันคะ ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ หากเราใช้คำผิดหรือพูดไม่เข้าหู เราขอโทษด้วยนะคะ

เหมือนเราเป็นส่วนเกินของทุกๆคนเลยค่ะ :'(
อยู่ที่โรงเรียนไม่มีเพื่อนเลย ไปไหนทำอะไรทุกอย่างคนเดียว หนูควรทำยังไงดีคะ ไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะ :(
เรื่องมีอยู่ว่าเราย้ายมาโรงเรียน ณ ปัจจุบันนี้ตอนม.3 จากรัฐบาลมาเอกชน เป็นเอกชนคาธอลิกค่ะ เราต้องย้ายเพราะตามแม่น่ะค่ะ ก่อนย้ายเพื่อนๆเคยบอกประมาณว่า ย้ายไปกลางคันหาเพื่อนยากนะ ระวังพวกลูกคุณหนูจะดูถูกว่ามาจากรัฐบาลนะ (ความเห็นส่วนตัวเนื่องจากพวกเราเคยโดนดูถูกมาค่ะ แต่ไม่ใช่โรงเรียนที่เราย้าย) เราก็ไม่ได้คิดอะไร พอย้ายมาครูเขาจับเข้าห้องเด็กหัวปานกลางเพราะไม่รู้ว่าเราเรียนไหวไหม ที่ห้องผู้ชายเยอะเกินครึ่งห้องค่ะ ตัวเราตอนอยู่ม.1,2 คบเพื่อนกลุ่มใหญ่ กลุ่มหัวหน้าห้อง กลุ่มเด็กเรียนน่ะค่ะ รัฐบาลในความคิดเราคือมีการแข่งขันกันสูงกว่าเอกชน เราไม่ได้จะอวดตัวเองว่าเก่งนะคะ แต่ย้ายมาเจอกับสังคมที่เราไม่เคยเจอว่าเรียนๆเล่นๆ ปล่อยไป เป็นติ่งเกาหลีซึ่งเราไม่เคยรู้เลย มาใหม่ๆทุกคนมีกลุ่มแต่เราไม่มี เต้นก็เต้นไม่เป็น เครื่องสำอางค์ การแต่งตัว เราไม่เคยสนใจ เราเลยไม่มีเพื่อน เลยตั้งใจว่าจะเรียน ไปๆมาๆได้คบกับเพื่อนผู้หญิงอีกห้องเขาค่อนข้างจะผิดปกติ (พูดให้สุภาพไม่ถูกขอโทษนะคะ) แล้วเพื่อนข้างห้องจะล้อว่าเป็นแฟน เราก็ไม่ชอบ คนส่วนใหญ่เข้าหาเราแบบแรงๆ ล้อเราแรงๆทำให้เราไม่อยากจะยุ่งด้วย เราเลยตัดสินใจว่า เรียน เพื่อแม่ แต่พอดีว่าเพื่อนที่เรียนเก่งในห้องเราเป็นผู้ชาย เราเข้าหาคนพวกนั้น แต่เราไม่คิดอะไรเลย แค่อยากแลกเปลี่ยนความรู้ ตอนโรงเรียนเก่าเราอยู่กับกลุ่มเด็กเรียน เราเคยเป็นหัวหน้าห้อง เรียนแบบช่วยกัน สอนการบ้าน มีคติกันว่าการลอกคือการทำร้ายเพื่อนเพราะเพื่อนจะไม่เข้าใจ มาที่นี่ไม่ค่อยมีใครสนใจเรียนเลยค่ะ แล้วก็ลอกการบ้านกันเยอะมาก แต่เราออกตัวว่าจะสอน ไม่ชอบให้ลอก เพื่อนเลยไม่โอเค เรามีลูกพี่ลูกน้องอยู่ม.6 ค่ะเป็นผู้ชาย บางทีเราไปหาเฮีย คนอื่นที่ไม่รู้ก็เอาไปพูดกันว่าเราแรดมากมาใหม่ๆก็ยุ่งกับรุ่นพี่ผู้ชาย ไม่มีใครเข้าใจเราเลยค่ะ มาตอนนี้ม.4 แล้วค่ะ ห้องเราเป็นศิลป์ภาษาจีนคนน้อยมาก เราพยายามปรับเข้าหาคนอื่นซึ่งเราว่าก็โอเคมากขึ้น แต่ที่ห้องมีกระเทย กับผู้หญิงกลุ่มๆนั้นไม่ชอบเราค่ะ เราพยายามแล้ว มีครั้งนึงเราไปเจอข้อความของคนนึงในห้องส่งให้อีกคนว่า รักทุกคนในห้องยกเว้นเรา เพราะเราไม่ให้ลอกการบ้าน เก่งอยู่คนเดียว เราเห็นแล้วแบบ จึ้ก เราสอนนะถ้าเราทำได้ ไม่ได้จะอวดเเต่ตอนม.3 ผู้ชายในห้องเยอะก็ไม่ค่อยสนใจเรียน เราก็ได้ที่ 1 ได้ยังไงไม่รู้สองเทอมติดกันเลย ก็เลยไม่ค่อยมีคนชอบเรา เราเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ขึ้นมาม.4 จริงๆ แต่สุดท้ายวันนี้เพื่อนคุยกันในกลุ่มเราพูดอะไรไปไม่มีคนสนใจเลย ข้ามไปเห็นๆเหมือนไม่มีเรา ไม่มีใครตอบเรา เพื่อนจะเข้าหาเราเพราะเรื่องงาน การบ้าน ซึ่งเราช่วยเต็มที่ แต่ไม่มีใครคิดจะคบเรา เหมือนคบเอาประโยชน์น่ะค่ะ เราไม่มีเพื่อน ไปไหนไปคนเดียว บางทีอายค่ะ เหมือนว่าตัวเองเป็นเด็กมีปัญหา เราไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะ ใครเป็นบ้างคะ ทำยังไงกันคะ ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ หากเราใช้คำผิดหรือพูดไม่เข้าหู เราขอโทษด้วยนะคะ