สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้เเรกของเราผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ
คือเราเรียนอยู่ปี1มหาลัยย่านซังฮี้บ้านเราอยู่จังหวัดนนทบุรีเราเลยเลือกที่จะไปกลับไม่พักหอการเดินทางก็อาจจะเหนื่อยหน่อยเเละต้องเผื่อเวลาพอสมควรเเต่ก็สามารถเลือกได้เส้นทางที่จะไปมหาลัยทั้งเรือเเละรถเมล์
ครั้งที่1การที่เราเลือกประจำก็คือนั่งรถเมล์สายประจำคือ 64 คนจะเเน่นมากยิ่งช่วงย็นๆวันนั้นเราก็กลับบ้านคนเดียวปกติเเต่คนเยอะมากยืนเบียดกันสุดๆเราก็ขยับไปจนติดข้างในเราสะพายกระเป๋าเป้คนเยอะเราเลยเลือกที่จะเอากระเป๋าเป้มาไว้ข้างหน้าเพื่อที่จะไม่เบียดกับคนอื่นคนก็เริ่มเยอะมีผู้ชายคนนึงใส่ชุดนักศึกษาขึ้นรถเมล์มาเขาหันมาเจอหน้าเราเราก็เฉยๆไม่ได้สนใจอะไรเเต่มันไม่เเค่นั้นเขาพยายามเบียดคนเข้ามายืนข้างหลังเราก็นึกว่าสงสัยคงจะหันทางด้านหลังมาชนกันเเต่ไม่ค่ะเขาหันด้านหน้ามาชนกับตูดเราคนเเน่นมากเราทำไรไม่ได้เลยเราก็พยายามขยับโชคดีมีป้าใจดีรีบดึงเเขนเราออกไปผู้ชายคนนั้นเลยรีบหันหน้าหนีทันทีตั้งเเต่เจอเหตุการณ์วันนั้นทำเอาเราไม่ขึ้นรถเมล์สาย64ไปอีกนาน
ครั้งที่2 เวลาเรากลับบ้านเราต้องนั่งรถเมล์จากมหาลัยเเล้วก็นั่งเรือข้ามฟากมาต่อสองเเถวกลับบ้านจะมีผู้ชายคนนึงซึ่งก็เจอบ่อยเวลาขึ้นสองเเถวกลับบ้านเราก็เฉยๆไม่ได้ใส่ใจอะเเต่วันนั้นขณะที่กำลังนั่งเรืออยู่เราก็นั่งกดโทรศัพท์ฟังเพลงตอนนั้นยังไม่เย็นมากคนเลยไม่ค่อยเยอะที่ว่างบนเรือเลยค่อนข้างเยอะเเต่เราหันไปเจอผู้ชายคนที่เราเจอบนสองเเถวบ่อยๆเขากำลังจะนั่งที่นั่งตรงข้างๆป้าเเก่ที่นั่งตรงข้ามเราเเต่เขามองเห็นเราเขารีบลุกเเล้วมานั่งข้างเราเราคิดในใจเราลงจากเรือไปต่อสองเเถวเราต้องเจอเขาเเน่ๆเราเลยเข้าไปในเซเว่นเพื่อที่จะยื้อเวลานานๆเวลาขึ้นสองเเถวจะได้ไม่เจอผู้ชายคนนั้นอีกพอถึงเวบาที่เราคิดว่าเขาน่าจะขึ้นสองเเถวไปเเล้วเราก็รีบคิดตังเเล้วออกมาจากเซเว่นเเล้วเดินขึ้นสองเเถวเราโล่งใจค่ะไม่เจอผู้ชายคนนั้นเเต่ช็อคค่ะ!เขาเดินออกมากจากไหนไม่รู้เดินตรงเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามเราเราก็โล่งใจนิดเเต่ช็อค!เขาไม่นั่งตรงนั้นค่ะเขามานั่งข้างเราเเต่ช็อค!กว่านั้นเขานั่งข้างเราเเละหันมามองหน้าเราคือวินาทีนั้นถ้าขยับเข้ามาอีกเราถอดคัชชูฟาดเเน่
ครั้งที่3 ครั้งนี้ล่าสุดเลยค่ะวันนี้กำลังจะไปมอเเต่อาจารย์ยกคลาสเราก็เลยนั่งรถกลับการเดินทางคือลงรถเมล์นั่งเรือข้ามฟากต่อสองเเถวเเล้วก็นั่งวินเข้าบ้านเวลานั้นประมาณเที่ยงเราก็รอวินหน้าปากซอยเเต่กลางวันวินจะไม่ค่อยมีค่ะเราก็ยืนรออยุ่นานมากๆเลยโทรให้พ่อมารับค่ะระหว่างรอก็มีคนงานก่อสร้างขับรถมาบีบเเตรใส่เราเราก็ตกใจว่าเราไปขวางทางอะไรเขารึเปล่าเเต่มองดูก็ไม่น่าใจเราเลยไม่สนใจเขาก็ไม่เลิกค่ะบีบเเตรอีกเราเลยมองหน้าเขาเลยพูดขึ้นว่า'รออะไรน้องสาว'คือบีบเเตรเเซวไม่เกินไปหน่อยเหรอทั้งๆที่กลางวันเเสกๆ
***เราคิดในใจทำไมเราต้องมาเจอเรื่องอะไรเเบบนี้ด้วยเราก็ไม่ใช่คนสวยทุกวันนี้หาความปลอดภัยในชีวิตไม่ได้เลยมันเหนื่อยมันเบื่อเลยอยากถามเพื่อนๆในพันทิพถ้าเจอเหตุการณ์เเบบนี้บ่อยๆควรทำไงดีหลีกเลี่ยงยังไงดีคะ?
BlogGang | PantipMarket | Pantown
เจอเเบบนี้บ่อยๆควรทำไงดี?
คือเราเรียนอยู่ปี1มหาลัยย่านซังฮี้บ้านเราอยู่จังหวัดนนทบุรีเราเลยเลือกที่จะไปกลับไม่พักหอการเดินทางก็อาจจะเหนื่อยหน่อยเเละต้องเผื่อเวลาพอสมควรเเต่ก็สามารถเลือกได้เส้นทางที่จะไปมหาลัยทั้งเรือเเละรถเมล์
ครั้งที่1การที่เราเลือกประจำก็คือนั่งรถเมล์สายประจำคือ 64 คนจะเเน่นมากยิ่งช่วงย็นๆวันนั้นเราก็กลับบ้านคนเดียวปกติเเต่คนเยอะมากยืนเบียดกันสุดๆเราก็ขยับไปจนติดข้างในเราสะพายกระเป๋าเป้คนเยอะเราเลยเลือกที่จะเอากระเป๋าเป้มาไว้ข้างหน้าเพื่อที่จะไม่เบียดกับคนอื่นคนก็เริ่มเยอะมีผู้ชายคนนึงใส่ชุดนักศึกษาขึ้นรถเมล์มาเขาหันมาเจอหน้าเราเราก็เฉยๆไม่ได้สนใจอะไรเเต่มันไม่เเค่นั้นเขาพยายามเบียดคนเข้ามายืนข้างหลังเราก็นึกว่าสงสัยคงจะหันทางด้านหลังมาชนกันเเต่ไม่ค่ะเขาหันด้านหน้ามาชนกับตูดเราคนเเน่นมากเราทำไรไม่ได้เลยเราก็พยายามขยับโชคดีมีป้าใจดีรีบดึงเเขนเราออกไปผู้ชายคนนั้นเลยรีบหันหน้าหนีทันทีตั้งเเต่เจอเหตุการณ์วันนั้นทำเอาเราไม่ขึ้นรถเมล์สาย64ไปอีกนาน
ครั้งที่2 เวลาเรากลับบ้านเราต้องนั่งรถเมล์จากมหาลัยเเล้วก็นั่งเรือข้ามฟากมาต่อสองเเถวกลับบ้านจะมีผู้ชายคนนึงซึ่งก็เจอบ่อยเวลาขึ้นสองเเถวกลับบ้านเราก็เฉยๆไม่ได้ใส่ใจอะเเต่วันนั้นขณะที่กำลังนั่งเรืออยู่เราก็นั่งกดโทรศัพท์ฟังเพลงตอนนั้นยังไม่เย็นมากคนเลยไม่ค่อยเยอะที่ว่างบนเรือเลยค่อนข้างเยอะเเต่เราหันไปเจอผู้ชายคนที่เราเจอบนสองเเถวบ่อยๆเขากำลังจะนั่งที่นั่งตรงข้างๆป้าเเก่ที่นั่งตรงข้ามเราเเต่เขามองเห็นเราเขารีบลุกเเล้วมานั่งข้างเราเราคิดในใจเราลงจากเรือไปต่อสองเเถวเราต้องเจอเขาเเน่ๆเราเลยเข้าไปในเซเว่นเพื่อที่จะยื้อเวลานานๆเวลาขึ้นสองเเถวจะได้ไม่เจอผู้ชายคนนั้นอีกพอถึงเวบาที่เราคิดว่าเขาน่าจะขึ้นสองเเถวไปเเล้วเราก็รีบคิดตังเเล้วออกมาจากเซเว่นเเล้วเดินขึ้นสองเเถวเราโล่งใจค่ะไม่เจอผู้ชายคนนั้นเเต่ช็อคค่ะ!เขาเดินออกมากจากไหนไม่รู้เดินตรงเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามเราเราก็โล่งใจนิดเเต่ช็อค!เขาไม่นั่งตรงนั้นค่ะเขามานั่งข้างเราเเต่ช็อค!กว่านั้นเขานั่งข้างเราเเละหันมามองหน้าเราคือวินาทีนั้นถ้าขยับเข้ามาอีกเราถอดคัชชูฟาดเเน่
ครั้งที่3 ครั้งนี้ล่าสุดเลยค่ะวันนี้กำลังจะไปมอเเต่อาจารย์ยกคลาสเราก็เลยนั่งรถกลับการเดินทางคือลงรถเมล์นั่งเรือข้ามฟากต่อสองเเถวเเล้วก็นั่งวินเข้าบ้านเวลานั้นประมาณเที่ยงเราก็รอวินหน้าปากซอยเเต่กลางวันวินจะไม่ค่อยมีค่ะเราก็ยืนรออยุ่นานมากๆเลยโทรให้พ่อมารับค่ะระหว่างรอก็มีคนงานก่อสร้างขับรถมาบีบเเตรใส่เราเราก็ตกใจว่าเราไปขวางทางอะไรเขารึเปล่าเเต่มองดูก็ไม่น่าใจเราเลยไม่สนใจเขาก็ไม่เลิกค่ะบีบเเตรอีกเราเลยมองหน้าเขาเลยพูดขึ้นว่า'รออะไรน้องสาว'คือบีบเเตรเเซวไม่เกินไปหน่อยเหรอทั้งๆที่กลางวันเเสกๆ
***เราคิดในใจทำไมเราต้องมาเจอเรื่องอะไรเเบบนี้ด้วยเราก็ไม่ใช่คนสวยทุกวันนี้หาความปลอดภัยในชีวิตไม่ได้เลยมันเหนื่อยมันเบื่อเลยอยากถามเพื่อนๆในพันทิพถ้าเจอเหตุการณ์เเบบนี้บ่อยๆควรทำไงดีหลีกเลี่ยงยังไงดีคะ?
BlogGang | PantipMarket | Pantown