ทำไมไม่เข้าใจลูกบ้างไม่ไว้ใจกันขนาดนี้เลย ?

..ความคิดของฝั่ง "ลูก" ก็เป็นซะหยั่งงี้ล่ะ ..

..พ่อแม่ไม่เข้าใจวัยรุ่น ..ว่าคนมันกำลังอยากรู้ อยากลอง
ฮอร์โมนกำลังพลุ่งพล่าน เลือดสาวกำลังฉีดแรง
วัยนี้ต้องติดเพื่อนมากๆ ไม่ติด..ไม่ได้ ..จะรู้สึกแปลกแยก
คำพูดของเพื่อนเนี่ย ..โคตรสำคัญ ยิ่งกว่าคำสั่งสอนของพระศาสดา ..ต้องเชื่อฟัง ต้องทำตาม ขัดไม่ได้
..ขัดใจเพื่อน จะเป็นเรื่องใหญ่ เดี๋ยวโดน Ban เดี๋ยวจะคุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง ..แต่ขัดใจพ่อแม่ไม่เป็นไร !
คิดไปเองว่า เรา "ทำตัวดี" ทุกอย่าง ..แต่ทำไมไม่ไว้ใจกันบ้างวะ
แต่..วันศุกร์ ตกหลุมรักแฟนตัวเองอย่างหัวปักหัวปำ ..พอถึงวันจันทร์ ดันทำตัวไม่ถูก เมื่อเจอผู้ชายที่ดี๊ดี ที่ดันมาตกหลุมรักเรา
แต่เราไม่รู้จะทำตัวยังไง ..จะพยายามรักคนที่เราไม่ได้รักได้มั้ยเนี่ย ???

..ถ้าลูกสาว มีอาการ "บ้าผู้ชาย" ขนาดนี้ ..มันช่างไม่ใกล้เคียงกับที่จะเรียกว่า "ทำตัวดี - น่าไว้วางใจ" ซะเลยนะหนู
ขืนปล่อยปละละเลย ไม่ดูไม่แล ..อยากไปตะแล้ดแต๊ดแต๋ หัวหกก้นขวิด ไปในสถานที่อโคจร แหล่งอบายมุข
คงจะเจริญหรอก !

นังหนูเอ๊ย.. น้าในฐานะเมื่อสัก 30 ปีก่อน ก็เคยเป็นลูกสาววัยรุ่นของพ่อแม่
ก่อนหน้าที่จะเป็นแม่คน มีลูกเป็นของตัวเอง ..ก็ช่วยแม่สามีเลี้ยงหลาน ( ลูกของญาติๆ คนอื่น ) ซึ่งมีตั้งแต่วัยอนุบาล ยันวัยรุ่น
เพราะญาติเยอะจัด
และตอนนี้ลูกชาย 2 คน ก็กำลังเริ่มเป็นหนุ่มน้อย ..หล่อด้วย มีผู้หญิงมาจีบเพียบ ..
..เปิดเทอมใหม่แค่ไม่กี่วัน ..ก็ได้ขนม พร้อมจดหมายน้อย บนกระดาษสีชมพู จากรุ่นพี่ผู้หญิงซะแล้ว
เด็กผู้หญิงสมัยนี้ มันน่ากลัวจริงๆ นะ..

หนูไม่เคยเป็น "แม่คน" หนูก็ไม่มีวันเข้าใจหรอก !

ขอออกตัวแทนพ่อแม่ ที่มีระดับความคิดความอ่านปกติดี..ทั้งหลายอะนะ ว่า..
..ทำไมพ่อแม่จะไม่เข้าใจวัยรุ่น ..พวกฉันไม่ได้จู่ๆ ก็แก่เลยนะจ๊ะ
เราผ่านช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตกันมาแล้วทั้งนั้น
และด้วยประสบการณ์ทางตรง และทางอ้อมของเรา ..เรารู้เช่นเห็นชาติดีอยู่หรอกว่า ทำตัวดีๆ ..ผลลัพธ์ในเวลาต่อมา จะเป็นยังไง
ทำตัวไม่ดี เหลวไหล ..กาลเวลาผ่านไป ผลของการกระทำในครั้งยังเยาว์นั้น ..มันจะตามมาหลอกหลอนยังไง

แต่เด็ก , ลูก เองต่างหาก ..ที่ยังโลกสวย เป็นสีชมพู โรยด้วยกลีบกุหลาบ
ไม่ได้ตระหนักรู้ถึงพิษภัย ถึงอันตราย ถึงผลเสีย ที่จะติดตามมาจากการตัดสินใจ การกระทำ ที่ผิดพลาดของตัวเอง
..และยังดื้อรั้น ..ไม่คิดจะเชื่อฟังคำพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิด ผู้ให้การเลี้ยงดูมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก

คนที่น่าจะมาตั้งกระทู้บ่น ..น่าจะเป็นพ่อแม่เธอรึเปล่า ??
..ว่าทำไมลูกสาวถึงไม่เข้าใจความหวังดีของพ่อแม่
ทำไมโง่เกินกว่าจะเข้าใจเลยเหรอว่า ..อันตรายมันมีรอบตัว ในสถานที่อโคจร
..ถึงตัวเราเอง เข้าไปนั่งกินน้ำส้ม น้ำอัดลม ไม่ได้ไปซดเหล้ายา ..แต่คนที่อยู่รอบๆ นั้นล่ะ
เมาปลิ้น สูบบุหรี่ควันโขมง ..ถ้าจับไปตรวจฉี่ เผลอๆ จะเป็นสีม่วง ..
ผู้ชายมองผู้หญิงแบบเป็นวัตถุทางเพศ ..สอดส่ายสายตามองหาคนที่จะไป One night stand
หรือแม้แต่พวกทรชน ..ที่มันไม่รอให้ฝ่ายหญิง "เต็มใจ" ไปกับมัน ก็ไม่รู้ว่าแฝงอยู่มุมไหนบ้าง

เหตุการณ์ร้าย ..เวลามันจะเกิด มันไม่มาส่งสัญญาณเตือนหนูก่อนหรอกนะ
..และถ้ามันเกิดขึ้นไปแล้ว ก็ไม่มีใครช่วยแก้ไขให้กลับไปเหมือนเดิมได้ ..ทำได้แต่นั่งเสียใจ โทษตัวเอง ..
ซึ่งมันสายเกินไปแล้วมั้ยล่ะหนู

ผู้ใหญ่ ซึ่งอ่านสถานการณ์ได้กระจ่างกว่าเด็กโง่อย่างหนูมากนัก ..ถึงได้พยายาม "ป้องกัน"
มากกว่าจะมานั่งรอ "แก้ไข" ไงล่ะ ..เข้าใจมั้ยหนู ?

หนูไม่ต้องกลัวหรอกว่าชาตินี้ จะไม่ได้ออกไปเที่ยวเตร่กลางค่ำกลางคืน
วันหน้า เมื่อหนูโตกว่านี้ เรียนจบ มีงานมีการทำ ..มันต้องมีโอกาสได้ไปอยู่แล้วล่ะ
เช่น งานสังสรรค์ งานเลี้ยงบริษัท เลี้ยงต้อนรับ-เลี้ยงส่ง ..โอ๊ย สารพัดวาระ
ค่อยไปตอนนั้น ก็ยังไม่สายหรอก ..ไม่ต้องรีบหาประสบการณ์ตั้งแต่ยังแบมือขอเงินพ่อแม่ใช้

เพื่อนน่ะนะ ..ถ้าเป็น "กัลยาณมิตร" เป็นเพื่อนที่ดี เค้าจะไม่พากันไปลงสู่ที่ต่ำ
น้าสอนลูกทุกวัน ..ถ้าเพื่อน มาชักชวนให้ทำในเรื่องไม่ดี ..ไอ่เพื่อนคนนั้น ก็ไม่สมควรจะไปคบหา
เพราะจะพากันไปเข้ารกเข้าพง
..คบคนพาล พาลพา ไปหาผิด
..คบบัณฑิต บัณฑิตพา ไปหาผล .. เคยเรียนมั้ย แล้วเข้าใจควาหมายของมันบ้างหรือเปล่า ???

แต่ก็นะ.. ขนาดพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิด คนที่ทำงานงกๆ หาเงินมาส่งเสียให้หนูได้ร่ำได้เรียน
หนูยัง "ต่อต้าน"
..น้าก็ไม่หวังสูงหรอกนะ ว่าหนูจะเชื่อคำพูดน้า ซึ่งเป็นคนแปลกหน้า ไม่รู้จักมักจี่
แต่ถ้าหนูจะค่อยๆ อ่าน แล้วคิดตาม และมองให้เห็นถึงความปรารถนาดี ในฐานะคนเป็นแม่..
ที่ไม่อยากให้ลูก..ของใครก็ตาม ..หลงผิด ก้าวพลาด
แล้วหนูเกิดดวงตาเห็นธรรม ..คิดได้ เข้าใจพ่อแม่ของหนู ..
..ความสุขก็เกิดขึ้นในบ้านหนู ในจิตใจของหนูเองนั่นแหละค่ะ

ด้วยความปรารถนาดีค่ะ