สวัสดีค่ะ ..
วันนี้อยากมาเเชร์ประสบการณ์ คงไม่ใช่เราคนเดียว ที่มีความรู้สึกข้ามเส้นบางๆเเบบนี้ ..
เรื่องจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา .. ความรู้สึกที่เราเรียกมันว่า ความรัก ..
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนปี 1 เราเข้ามหาลัยฯ เราตื่นเต้นมากๆ จำความรู้สึกตอนนั้นได้ พี่สาขาให้จับโค้ดรหัส ซึ่งเราได้โค้ดบ้าบอคอเเตกไรวะ เห็นหมีไหมๆอะไรซักอย่าง (นึกในใจพี่รหัสกุทำไมเป็นคนแบบนี้ฟร่ะ55555) ก็จะให้ออกไปรายงานสายรหัสที่หน้าห้อง เราก็ทำงั้นเเหละ เเต่มันตื่นเต้นกว่านี้ ตรงที่พี่ๆจะให้เรายืนหันหลังเเล้วพี่รหัสจะมายืนอยู่ข้างหลังเรา เราก็นึกนะว่าขอให้ได้พี่รหัสที่น่ารักๆเเละรักเรา เรามาเรียนนี่ไม่ได้รู้จักใคร ก็อยากจะมีพี่รหัสนี่เเหละที่เป็นที่พึ่งให้เราได้ พอเราหันมาเท่านั้นเเหละ ปิ๊งป่อง! เป็นพี่รร.เราเอง เรารู้จักกันมาก่อน เรายิ้มโคตรดีใจโดดกอดพี่เเก เเต่เปล่า .. เรื่องมันพีคกว่านั้น ตรงที่ว่า พี่เขายิ้มให้เราเจื่อนๆละบอกว่า ไม่ใช่จ้ะ ของจริงอ่ะคนนี้ เเล้วพี่ผู้ชายที่ยืนข้างๆก็สลับที่มายืนอยู่ตรงหน้าเรา ....
อื้มมม เราได้พี่รหัสเป็นผู้ชาย ซึ่งในสาขาผู้ชายน้อยมากๆ เราก็ยังเป็นส่วนน้อยที่ได้พี่รหัสเป็นผู้ชาย ... เเล้วก็ถกเถียงกับเพื่อนซักพัก ว่าพี่รหัสเราเป็นชายเเท้หรือเทียม 5555555 เพราะในสายตาเรา พี่เขาดูตุ้งติ้ง ใส่ต่างหู ใส่นาฬิกาฟุ้งฟริ้ง เเถมเราเเอบเห็นโบกคอนซิลเลอร์ด้วย ก็เลยมั่นใจไปเกินครึ่งล่ะ ว่ากุได้พี่รหัสเป็นตุ๊ด เราก็มโนไปว่าพี่เเกเป็นชัวร์ เลยตัดสินใจ เรียกพี่รหัสของตัวเองว่า เจ๊ .. (ก็น่ารักดีนะพี่)
เราใช้ชีวิตปี1 เเบบเเฮปปี้มากๆ เด็กน้อยอ่ะเนอะ ทำไรก็ดูมีความสุขไปซะหมด เราใช้ชีวิตกับเพื่อนๆ เรียนหนังสือ ทำกิจกรรมของคณะ เเละระหว่างที่เรามีความสุขในชีวิตประจำวันของเรา เราก็เริ่มห่างกับคนคนนึง .. เเฟนที่คบกันมาตั้งเเต่มัธยม เราคบกันมาได้สามปีเเล้ว เเต่ขึ้นมาปี1 มันกับเราก็อยู่กันคนละคณะ เเต่อยู่มอเดียวกันนะ เจอกันบ้างไม่เจอบ้าง เราว่างมันไม่ว่าง มันว่างเราไม่ว่าง ทำนองนี้ เราเริ่มคุยกันน้อยลง เเต่ก็ไม่ได้มีความรู้สึกขาดหรือน้อยใจ เพราะเรากับมันเองก็ต่างเข้าใจว่าเเต่ละคนไม่ว่าง อืมม เราโอเคนะ ...... เเต่เราไม่อยากเอาเหตุผลนี้มาเป็นข้ออ้างนักหรอก
พี่รหัสของเรา ทักมาหาเราบ้าง เเรกๆก็คุยในเเชทเฟส หลังๆมาพี่เเกก็ทักไลน์มาบ้าง ถามเรื่องเรียน เรื่องนั่นนี่ จน..เข้าเรื่องส่วนตัว เราเองอ่ะเฟรนลี่ เราอยากสนิทกับพี่รหัสเรามากๆอยากมีคนคอยให้คำปรึกษาทุกๆเรื่อง เรื่องส่วนตัวของเราเราก็บอกพี่เขาหมด ว่าเรามีเเฟน อ่ะห้ะ! พี่เเกก็มีเเฟน .. พี่เเกกับเเฟนคบกันมาซักพักเเล้ว เเต่เรียนอยู่คนละที่กัน (คนละจังหวัดเลยเเหละ) ทำให้เรารู้ว่าพี่เเกไม่ใช่ตุ๊ดนาจาาา ...
เราได้เป็นตัวเเทนสาขาไปประกวดดาวเดือนคณะ ซึ่งเราก็ทักพี่รหัสเราไปนี่เเหละ ว่าหาพี่เลี้ยงให้หน่อย เราไม่รู้จักใคร มันคงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรากับพี่รหัสเราสนิทกันมากขึ้น เพราะมีอะไรเราก็ติดต่อพี่รหัสเราตลอด ระหว่างประกวดพี่เขาก็มาเทคเราตลอดนะ ตอนวันประกวดพี่เขาก็มาเฝ้าเราทั้งวัน เรารู้สึกโอเคมาก มีกำลังใจ เเต่ก็ไม่ได้ตำหน่งตำเเหน่งไรกับเขาหรอก 55555555 เเต่วันนั้นน่ะ หลังจากประกวดเสร็จ พี่เขาก็ทักมาหาเรา บอกว่า "พี่ไม่ได้จีบเเกนะ เเต่วันนี้เเกสวยมาก" รู้จ้ารู้ ......
เรากับพี่เขาสนิทกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกัน เลี้ยงข้าว เลี้ยงหนัง เวลาเราเลิกเรียนหรือเลิกกิจกรรมเราก็จะไลน์หา หนักหน่อยก็โทรหากันเลยล่ะ 555555 พี่เขาปรึกษาเราหลายๆเรื่อง รวมถึงเรื่องเเฟนพี่เเกด้วย เพราะพักหลังๆมานี่ทะเลาะกันบ่อยขึ้น อื้มม เรารู้ตัวเองดีว่าเรารู้สึกเเปลกๆทุกครั้งที่เเกพูดถึงเเฟน เเต่เราก็บอกไปตามนั้นว่าต้องทำยังไง ง้อดิ เดี๋ยวก็ดีกันน่ะ (ที่ปรึกษาก็มาเเกรรร รู้สึกเฟล) ... เเต่เราไม่เคยคิดว่าเราจะเป็นต้นเหตุให้ใครก็เลิกรากันนะ
ความรู้สึกของเรามันทวีคูณขึ้น เราไม่เเน่ใจว่าเราคิดอะไร เราก็ยังเห็นเขาเป็นพี่จริงๆนะ แต่ความรู้สึกเเรกที่ชัดเจนที่เราสัมผัสได้จริงๆก็ตอนที่ ... เราไปดูหนังกับสายรหัสเรา ไปกันสามคน เรา พี่รหัสเรา ย่ารหัสเรา ซึ่งเรานั่งข้างพี่รหัสเรา ส่วนย่าเรานั่งริมสุด ... ดูไปซักพักเราง่วงเราเลยซบไหล่พี่เขา (อ่อยปะวะ555555) พี่เขาก็นิ่งๆแบบเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเลย ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดไร เเต่เเบบพี่เขาคงไม่ว่าไรเพราะสนิทกันมากจริงๆอะ ก็พี่น้องอะ ทำไมอ่ะ (หาข้ออ้างให้ตัวเองไปเรื่อยอีบ้าเอ้ยย) เรากอดเเขนพี่เขา ซบไหล่ด้วย เราหลับตาลง ตอนนั้นอยากหลับไปเลย รู้สึกฟินมากกก 555555 เราชอบกลิ่นน้ำหอมพี่เขา เราชอบเเขนพี่เขา โอยยย ชอบไปหมดน่ะตอนนั้น ชอบๆๆ เเต่ความสุขมันมาไวไปไวเสมอ หนังจบคนจบ รอไรล่ะครับลุกดิ!!!!
กลับมา .. เราก็ไลน์คุยกันปกติ ว่าเราถึงบ้านเเล้วนะ พี่เขาก็บอกว่าเป็นไงหนังสนุกมั้ย? เราก็บอกไปว่าไม่รู้ดิ หลับอ่ะ ฮ่าๆๆ เหมือนความทอแหลก็เป็นผลดีต่อเรา พี่เขาก็ตอบกลับมาให้ไวว่า "ชอบนะ" .. ห๊ะ!!! ใจเรานี่ตุ้มๆต่อมๆ พี่เขาบอก "ชอบให้ทำเเบบนี้" ได้เจอประโยคนี้ถึงกับยิ้มไม่หุบ เราคิดว่าพี่เขาจะไม่ได้คิดอะไรซะอีกที่เราไปซบไหล่เขาเเบบนั้น เรายอมรับว่าตอนนี้ความรู้สึกเรามันเปลี่ยนไปจริงๆ เราคิดถึงเขา เราอยากอยู่ใกล้เขา เราอยากคุยกับเขา เราอยาก ... ให้เขาคิดเหมือนเรานะ เเต่เหมือนจะมีบางอย่างไม่เป็นใจ เหมือนความจริงกำลังมาเคาะหน้าประตูเราเเล้วบอกเราว่า มีเเฟนอยู่เเล้วนะ! เขาก็มีเเฟนอยู่เเล้วนะ! ..
เมื่อพี่รหัสเปลี่ยนไป .. กลายเป็นเเฟน
วันนี้อยากมาเเชร์ประสบการณ์ คงไม่ใช่เราคนเดียว ที่มีความรู้สึกข้ามเส้นบางๆเเบบนี้ ..
เรื่องจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา .. ความรู้สึกที่เราเรียกมันว่า ความรัก ..
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนปี 1 เราเข้ามหาลัยฯ เราตื่นเต้นมากๆ จำความรู้สึกตอนนั้นได้ พี่สาขาให้จับโค้ดรหัส ซึ่งเราได้โค้ดบ้าบอคอเเตกไรวะ เห็นหมีไหมๆอะไรซักอย่าง (นึกในใจพี่รหัสกุทำไมเป็นคนแบบนี้ฟร่ะ55555) ก็จะให้ออกไปรายงานสายรหัสที่หน้าห้อง เราก็ทำงั้นเเหละ เเต่มันตื่นเต้นกว่านี้ ตรงที่พี่ๆจะให้เรายืนหันหลังเเล้วพี่รหัสจะมายืนอยู่ข้างหลังเรา เราก็นึกนะว่าขอให้ได้พี่รหัสที่น่ารักๆเเละรักเรา เรามาเรียนนี่ไม่ได้รู้จักใคร ก็อยากจะมีพี่รหัสนี่เเหละที่เป็นที่พึ่งให้เราได้ พอเราหันมาเท่านั้นเเหละ ปิ๊งป่อง! เป็นพี่รร.เราเอง เรารู้จักกันมาก่อน เรายิ้มโคตรดีใจโดดกอดพี่เเก เเต่เปล่า .. เรื่องมันพีคกว่านั้น ตรงที่ว่า พี่เขายิ้มให้เราเจื่อนๆละบอกว่า ไม่ใช่จ้ะ ของจริงอ่ะคนนี้ เเล้วพี่ผู้ชายที่ยืนข้างๆก็สลับที่มายืนอยู่ตรงหน้าเรา ....
อื้มมม เราได้พี่รหัสเป็นผู้ชาย ซึ่งในสาขาผู้ชายน้อยมากๆ เราก็ยังเป็นส่วนน้อยที่ได้พี่รหัสเป็นผู้ชาย ... เเล้วก็ถกเถียงกับเพื่อนซักพัก ว่าพี่รหัสเราเป็นชายเเท้หรือเทียม 5555555 เพราะในสายตาเรา พี่เขาดูตุ้งติ้ง ใส่ต่างหู ใส่นาฬิกาฟุ้งฟริ้ง เเถมเราเเอบเห็นโบกคอนซิลเลอร์ด้วย ก็เลยมั่นใจไปเกินครึ่งล่ะ ว่ากุได้พี่รหัสเป็นตุ๊ด เราก็มโนไปว่าพี่เเกเป็นชัวร์ เลยตัดสินใจ เรียกพี่รหัสของตัวเองว่า เจ๊ .. (ก็น่ารักดีนะพี่)
เราใช้ชีวิตปี1 เเบบเเฮปปี้มากๆ เด็กน้อยอ่ะเนอะ ทำไรก็ดูมีความสุขไปซะหมด เราใช้ชีวิตกับเพื่อนๆ เรียนหนังสือ ทำกิจกรรมของคณะ เเละระหว่างที่เรามีความสุขในชีวิตประจำวันของเรา เราก็เริ่มห่างกับคนคนนึง .. เเฟนที่คบกันมาตั้งเเต่มัธยม เราคบกันมาได้สามปีเเล้ว เเต่ขึ้นมาปี1 มันกับเราก็อยู่กันคนละคณะ เเต่อยู่มอเดียวกันนะ เจอกันบ้างไม่เจอบ้าง เราว่างมันไม่ว่าง มันว่างเราไม่ว่าง ทำนองนี้ เราเริ่มคุยกันน้อยลง เเต่ก็ไม่ได้มีความรู้สึกขาดหรือน้อยใจ เพราะเรากับมันเองก็ต่างเข้าใจว่าเเต่ละคนไม่ว่าง อืมม เราโอเคนะ ...... เเต่เราไม่อยากเอาเหตุผลนี้มาเป็นข้ออ้างนักหรอก
พี่รหัสของเรา ทักมาหาเราบ้าง เเรกๆก็คุยในเเชทเฟส หลังๆมาพี่เเกก็ทักไลน์มาบ้าง ถามเรื่องเรียน เรื่องนั่นนี่ จน..เข้าเรื่องส่วนตัว เราเองอ่ะเฟรนลี่ เราอยากสนิทกับพี่รหัสเรามากๆอยากมีคนคอยให้คำปรึกษาทุกๆเรื่อง เรื่องส่วนตัวของเราเราก็บอกพี่เขาหมด ว่าเรามีเเฟน อ่ะห้ะ! พี่เเกก็มีเเฟน .. พี่เเกกับเเฟนคบกันมาซักพักเเล้ว เเต่เรียนอยู่คนละที่กัน (คนละจังหวัดเลยเเหละ) ทำให้เรารู้ว่าพี่เเกไม่ใช่ตุ๊ดนาจาาา ...
เราได้เป็นตัวเเทนสาขาไปประกวดดาวเดือนคณะ ซึ่งเราก็ทักพี่รหัสเราไปนี่เเหละ ว่าหาพี่เลี้ยงให้หน่อย เราไม่รู้จักใคร มันคงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรากับพี่รหัสเราสนิทกันมากขึ้น เพราะมีอะไรเราก็ติดต่อพี่รหัสเราตลอด ระหว่างประกวดพี่เขาก็มาเทคเราตลอดนะ ตอนวันประกวดพี่เขาก็มาเฝ้าเราทั้งวัน เรารู้สึกโอเคมาก มีกำลังใจ เเต่ก็ไม่ได้ตำหน่งตำเเหน่งไรกับเขาหรอก 55555555 เเต่วันนั้นน่ะ หลังจากประกวดเสร็จ พี่เขาก็ทักมาหาเรา บอกว่า "พี่ไม่ได้จีบเเกนะ เเต่วันนี้เเกสวยมาก" รู้จ้ารู้ ......
เรากับพี่เขาสนิทกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกัน เลี้ยงข้าว เลี้ยงหนัง เวลาเราเลิกเรียนหรือเลิกกิจกรรมเราก็จะไลน์หา หนักหน่อยก็โทรหากันเลยล่ะ 555555 พี่เขาปรึกษาเราหลายๆเรื่อง รวมถึงเรื่องเเฟนพี่เเกด้วย เพราะพักหลังๆมานี่ทะเลาะกันบ่อยขึ้น อื้มม เรารู้ตัวเองดีว่าเรารู้สึกเเปลกๆทุกครั้งที่เเกพูดถึงเเฟน เเต่เราก็บอกไปตามนั้นว่าต้องทำยังไง ง้อดิ เดี๋ยวก็ดีกันน่ะ (ที่ปรึกษาก็มาเเกรรร รู้สึกเฟล) ... เเต่เราไม่เคยคิดว่าเราจะเป็นต้นเหตุให้ใครก็เลิกรากันนะ
ความรู้สึกของเรามันทวีคูณขึ้น เราไม่เเน่ใจว่าเราคิดอะไร เราก็ยังเห็นเขาเป็นพี่จริงๆนะ แต่ความรู้สึกเเรกที่ชัดเจนที่เราสัมผัสได้จริงๆก็ตอนที่ ... เราไปดูหนังกับสายรหัสเรา ไปกันสามคน เรา พี่รหัสเรา ย่ารหัสเรา ซึ่งเรานั่งข้างพี่รหัสเรา ส่วนย่าเรานั่งริมสุด ... ดูไปซักพักเราง่วงเราเลยซบไหล่พี่เขา (อ่อยปะวะ555555) พี่เขาก็นิ่งๆแบบเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเลย ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดไร เเต่เเบบพี่เขาคงไม่ว่าไรเพราะสนิทกันมากจริงๆอะ ก็พี่น้องอะ ทำไมอ่ะ (หาข้ออ้างให้ตัวเองไปเรื่อยอีบ้าเอ้ยย) เรากอดเเขนพี่เขา ซบไหล่ด้วย เราหลับตาลง ตอนนั้นอยากหลับไปเลย รู้สึกฟินมากกก 555555 เราชอบกลิ่นน้ำหอมพี่เขา เราชอบเเขนพี่เขา โอยยย ชอบไปหมดน่ะตอนนั้น ชอบๆๆ เเต่ความสุขมันมาไวไปไวเสมอ หนังจบคนจบ รอไรล่ะครับลุกดิ!!!!
กลับมา .. เราก็ไลน์คุยกันปกติ ว่าเราถึงบ้านเเล้วนะ พี่เขาก็บอกว่าเป็นไงหนังสนุกมั้ย? เราก็บอกไปว่าไม่รู้ดิ หลับอ่ะ ฮ่าๆๆ เหมือนความทอแหลก็เป็นผลดีต่อเรา พี่เขาก็ตอบกลับมาให้ไวว่า "ชอบนะ" .. ห๊ะ!!! ใจเรานี่ตุ้มๆต่อมๆ พี่เขาบอก "ชอบให้ทำเเบบนี้" ได้เจอประโยคนี้ถึงกับยิ้มไม่หุบ เราคิดว่าพี่เขาจะไม่ได้คิดอะไรซะอีกที่เราไปซบไหล่เขาเเบบนั้น เรายอมรับว่าตอนนี้ความรู้สึกเรามันเปลี่ยนไปจริงๆ เราคิดถึงเขา เราอยากอยู่ใกล้เขา เราอยากคุยกับเขา เราอยาก ... ให้เขาคิดเหมือนเรานะ เเต่เหมือนจะมีบางอย่างไม่เป็นใจ เหมือนความจริงกำลังมาเคาะหน้าประตูเราเเล้วบอกเราว่า มีเเฟนอยู่เเล้วนะ! เขาก็มีเเฟนอยู่เเล้วนะ! ..