เคยไหม??? เรารักกันแต่ไม่ได้เป็นเจ้าของกัน

สวัสดีค่ะทุกคน พอดีเราได้รู้จักกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเขามีแฟนอยู่แล้ว และเราก็มีแฟนอยู่แล้ว....ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่เป็นเหมือนหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราและเขาไม่ได้เจอกันมาเกือบ 20 ปีล้ะ (เราทั้งคู่เป็นญาติสนิทชิดใกล้กันในฐานะลูกพี่ลูกน้องกันเลยล่ะค่ะ) จนมาวันนึงเราและเขาก็ได้เจอกันที่บ้านญาติ เราทั้งคู่ดีใจมากค่ะ จนกระโดดกอดกัน และความรู้สึกมันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิคะ เรารู้สึกกับเขาแบบอื่นมากกว่าพี่น้อง......ก็เขาเล่นมาดูแลเทคแคร์เราดีทุกอย่าง ชอบมาหยอกมาแหย่ ชอบบอกเราว่าคิดถึงอย่างโน้น อย่างนี้ ชอบพาไปเที่ยวตลอดเวลา 1 สัปดาห์ที่เราอยู่บ้านหลังเดียวกันกับเขา เรารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกค่ะ ถึงแม้ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งก็ตาม แต่การกระทำของเขามันทำให้เรารู้สึกดีมากๆ ทำให้เราไม่อยากจากบ้านหลังนั้นมาเลย....จนวันที่เราต้องจากกัน เราก็กลับบ้าน ส่วนเขาก็ต้องกลับไปต่างประเทศ วันนั้นเป็นวันที่เศร้ามากค่ะ เราทั้งคู่ก็กอดร่ำลากันตามปกติ แต่เขากอดเราแน่นมาก จนเรากลัวบรรญาติๆของเราจะสงสัย เราเลยรีบปล่อยเขาไปและเดินหันหลังจากเขามา ตั้งแต่วันที่จากกันมาเกือบเดือนแล้วค่ะ เราคุยแชทกันทุกวันในสถานะอะไรเราก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าเขาอยู่กับแฟนเขาจะไม่กล้าทักมาหาเรา ถ้าเขาว่างเขาก็จะทักมาค่ะ จนล่าสุดเขาบอกเราว่าให้จำคำนี้ไว้นะ "เรารักกันแต่ไม่ได้เป็นเจ้าของกัน" เราก็ตกใจและสัยว่ามันคืออะไร?? พร้อมกับคำถามในหัวว่า "บ้ารึเปล่า นี่เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันนะ เป็นไปไม่ได้หรอก แล้วแฟนเราล่ะ จะเอาไงดี" คือเราไม่แน่ใจอ่ะค่ะว่าเรารักเขาไหม??? หรือแค่หวั่นไหว บางทีก็รู้สึกรัก แต่ก็รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เลย.....