เพื่อน จขกท. พื้นฐานเป็นคนดีค่ะ ในฐานะเพื่อนเวลาช่วยเหลืออะไร ถือว่าดีเลย
เพียงแต่ว่า เขาชอบมีปัญหาเรื่องความรักค่ะ
รูปลักษณ์หน้าตา พูดตามตรงคือ หน้าตาไม่ได้ดีอ่ะค่ะ รูปร่างอ้วนเตี้ยด้วย และแต่งตัวไม่เป็น
แต่
เขาชอบมาเล่าให้ฟังว่า ที่คณะ มีผู้ชายหล่อๆคนโน้น คนนี้ มาแอบมองเขา มาแอบตามเขา
ที่เขาเล่ามีหลายคนค่ะ บางคนมีแฟนแล้ว(ซึ่งแฟนสวยมาก)ก็มี บางคนเป็นหนุ่มป็อปของรุ่น
ลักษณะเวลาเล่า จะกึ่งๆมโนหน่อยๆ เช่น ตอนที่เราเดินผ่าน เขาก็ทำไม่สนใจอะไรแต่พอเราหันหลังให้ เขาก็หันกลับมามองเรา หรือ ประมาณว่า เวลาวันไหนเพื่อนนั่งคุยกับเพื่อนผู้ชายพอรุ่นพี่เดินผ่านจะทำหน้าไม่พอใจแล้วมองไปที่เพื่อนผู้ชายของเขา หรือพออยู่กับคนอื่นจะพยายามแสดงตัวว่ารำคาญนางแต่พอหลังจากนั้นก็จะพยามมาในที่ๆนางเดินผ่าน ทำนองนี้น่ะค่ะ
เราเคยคุยกับเขาว่า เอาจริงๆนะ คนอย่างพวกเรา ที่หน้าตาไม่ดีน่ะ มันไม่มีใครจะมาชอบโดยการมองแล้วชอบได้หรอก ส่วนใหญ่คือ ทำความรู้จักกันแล้ว แล้วรู้สึกดีประมาณนี้มากกว่า รึเปล่า บางคนที่แกเล่า พวกแกยังไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ มันไม่น่าเป็นไปได้นะ
ซึ่งตอนนั้น ก็ดูรับรู้ค่ะ
แต่จากนั้นสักพัก นางก็กลับมาเพ้อเหมือนเดิม
แล้วก็ฉะเรากลับทำนองว่า ไหนแกบอกว่า จะไม่มีใครจะมาชอบเราทั้งๆที่ไม่รู้จักไง
หนุ่มๆหลายๆคนของเพื่อนจะมาทำนองเดียวกัน คือ แอบชอบแต่ไม่กล้าแสดงความรู้สึกตรงๆค่ะ เพราะฉะนั้นหนุ่มๆทุกคนที่ว่าคือ ไม่มีใครเดินเข้ามาทักนางก่อนเลย
แรกๆเราก็ฟังขำขำสนุกๆ แต่พักหลังๆเหมือนชักเยอะกว่าเดิมค่ะ จากคนเดียวเป็นสองเป็นสาม ไม่ทราบว่าเราควรทำอย่างไรดี หรืปล่อยไปเรื่อยๆ
รู้สึกเหมือนเพื่อนตัวเองชอบมโนเรื่องความรัก ทำอย่างไรดีค่ะ
เพียงแต่ว่า เขาชอบมีปัญหาเรื่องความรักค่ะ
รูปลักษณ์หน้าตา พูดตามตรงคือ หน้าตาไม่ได้ดีอ่ะค่ะ รูปร่างอ้วนเตี้ยด้วย และแต่งตัวไม่เป็น
แต่
เขาชอบมาเล่าให้ฟังว่า ที่คณะ มีผู้ชายหล่อๆคนโน้น คนนี้ มาแอบมองเขา มาแอบตามเขา
ที่เขาเล่ามีหลายคนค่ะ บางคนมีแฟนแล้ว(ซึ่งแฟนสวยมาก)ก็มี บางคนเป็นหนุ่มป็อปของรุ่น
ลักษณะเวลาเล่า จะกึ่งๆมโนหน่อยๆ เช่น ตอนที่เราเดินผ่าน เขาก็ทำไม่สนใจอะไรแต่พอเราหันหลังให้ เขาก็หันกลับมามองเรา หรือ ประมาณว่า เวลาวันไหนเพื่อนนั่งคุยกับเพื่อนผู้ชายพอรุ่นพี่เดินผ่านจะทำหน้าไม่พอใจแล้วมองไปที่เพื่อนผู้ชายของเขา หรือพออยู่กับคนอื่นจะพยายามแสดงตัวว่ารำคาญนางแต่พอหลังจากนั้นก็จะพยามมาในที่ๆนางเดินผ่าน ทำนองนี้น่ะค่ะ
เราเคยคุยกับเขาว่า เอาจริงๆนะ คนอย่างพวกเรา ที่หน้าตาไม่ดีน่ะ มันไม่มีใครจะมาชอบโดยการมองแล้วชอบได้หรอก ส่วนใหญ่คือ ทำความรู้จักกันแล้ว แล้วรู้สึกดีประมาณนี้มากกว่า รึเปล่า บางคนที่แกเล่า พวกแกยังไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ มันไม่น่าเป็นไปได้นะ
ซึ่งตอนนั้น ก็ดูรับรู้ค่ะ
แต่จากนั้นสักพัก นางก็กลับมาเพ้อเหมือนเดิม
แล้วก็ฉะเรากลับทำนองว่า ไหนแกบอกว่า จะไม่มีใครจะมาชอบเราทั้งๆที่ไม่รู้จักไง
หนุ่มๆหลายๆคนของเพื่อนจะมาทำนองเดียวกัน คือ แอบชอบแต่ไม่กล้าแสดงความรู้สึกตรงๆค่ะ เพราะฉะนั้นหนุ่มๆทุกคนที่ว่าคือ ไม่มีใครเดินเข้ามาทักนางก่อนเลย
แรกๆเราก็ฟังขำขำสนุกๆ แต่พักหลังๆเหมือนชักเยอะกว่าเดิมค่ะ จากคนเดียวเป็นสองเป็นสาม ไม่ทราบว่าเราควรทำอย่างไรดี หรืปล่อยไปเรื่อยๆ