ถ้าวันนั้นเราเลือกเค้าชีวิตเราในวันนี้จะเป็นอย่างไร

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ เราชอบอ่านกระทู้ในพันทิปมากๆเลยบางกระทู้นี่โคตรจะตรงกะชีวิตเรา จากที่อ่านมาค่อนข้างหลายกระทู้เลยอยากจะลองแชร์ประสบการณ์ของตัวเองดูบ้าง เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นผู้หญิงที่หน้าตาบ้านๆมากกกกแต่ภายนอกเป็นคนยิ้มง่ายเฟรนรี่ดูเป็นมิตรอะค่ะหลายคนบอกมา แต่พอรู้จักกับเราจริงๆเราค่อนข้างจะหยิ่งแต่เราจะหยิ่งแค่กับพวกผู้ชายนะ ตอนเราขึ้นมอสี่ใหม่ๆวันรับน้องมีพี่ในสายรหัสคนนึงชอบมองเราเวลาเราทำกิจกรรมกับพี่ๆสายรหัส เราก็เห็นแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนตอนเฉลยสายรหัส เค้าก็จะให้พี่มอห้ามอหกผูกสายสินให้น้องๆซึ่งก็มีพี่ที่ชอบมองเรามาผูกข้อมือให้เราคือหน้าพี่เค้าหวานมากอะมองละแบบหลงง พี่เค้าก็อวยพรนู่นนี่ พี่เค้าอยู่มอหกเป็นลุงรหัสของเพื่อนเรา คือเราก็ชอบอะ จนผ่านไปหลายวันพี่ๆในสายก็เริ่มทยอยลงภาพละแท็กกันตามปกติเราก็พยายามหาเฟสพี่คนนั้น หาอยู่นานมากจนท้อรูปเป็นร้อยๆรูปจนเรามาเจอรูปพี่เค้าจนได้อะแกรร แต่คือรูปพี่เค้าเป็นรูปๆเดียวที่ไม่มีแท็ก แต่อาศัยที่รูปนั้นไลค์ไม่เยอะมากประมาณร้อยกว่าๆเราก็จัดการเลยค่ะนั่งหาเฟสพี่เค้าในไลค์สึดท้ายก็เจอจนได้เราก็แอดไปและก็ไปนั่งๆส่องพี่เค้าหน้าตาดีอะสาวก็เยอะเราเลยไม่ได้อะไรแต่ระหว่างส่องไปเราก็ไลค์อะ แบบถ้าพี่สนใจหนูโปรดมาแต๊งไลค์แต่ถ้าไม่ก็ถือว่าได้ไลค์กลับก็ดี ตอนนั้นก็ดึกมากแล้วเราก็เลยนอน พอตื่นเช้ามาคือกรี๊ดอะแกรรรพี่เค้ามาโพสหน้าวอลว่าแต๊งไลค์เราก็ตอบไปว่าค่ะละก็สติ๊กเกอร์ยิ้มถ้าเปนคนไม่สนใจปกติอาจจะแค่ไลค์แล้วหายไปเลยแต่นี่พี่แกชวนเราคุยในโพสอะถ้าจำไม่ผิดคือประมาณสามสิบกว่าเม้นจนเราบอกพี่แกว่าแชทมั้ยเค้าก็ทักมาละทีนี้ก้คุยกันมาเรื่อยๆ แต่ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยนะคะว่า จขกท มีคนที่ชอบอยู่แล้วชอบตั้งแต่วันปฐมนืเทศแต่ไม่รู้จักชื่อ พี่สายคนที่เราคุยด้วยขอแทนว่าแทนละกัน พี่แทนก็คอยดูแลเทคแคร์เราแบบดีมากๆอะทั้งๆที่พี่แกก็รู้ว่าเราแอบชอบพี่คนนึงนานแล้ว จนพักหลังๆเพื่อนเราสืบจนรู้ว่าพี่ที่เราแอบชอบชื่ออะไร แทนว่า มิคละกันเนอะ เราก็ตามๆพี่มิคไปพี่เค้าอยู่ชมรมไหนเราก็ตามไป พี่เค้าทำอะไรเราก็ชอบแอบมองห่างๆชอบแอบไปส่องเฟส จนวันนึงเรานั่งอยู่ในชมรม พี่มิคนี่อยู่มอหกก็เป็นประธาน ละตอนนั้นพี่แทนก็โทรจิกเรามากๆๆเค้าก็ถามว่าอยู่ไหนเราก็บอกอยู่ชมรมละสักพัก.. อีพี่แทนโดนขึ้นมาอะแกรรเราก็ตกใจแรงมากกละมันก้เดินมานั่งข้างเรา เรานี่แบบคือไม่พอใจอะเค้ามานั่งละก็ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ นั่งๆไปสักพักก็มีเสียงดังขึ้นว่า ไอแทนมาทำไรวะ แบบแกรรร๊นั่นเสียงพี่มิค ละพี่แทนก็เดินไปคุยไรกะพี่มิคไม่รู้จนหมดคาบเราก็แบบอยู่ๆน้ำตาก็ไหล น้ำตามุงจะไหลออกมาทำมายยยคือเปนบ้าไรเพื่อนก็งงเพราะเราก็เริ่มร้องหนักขึ้นเรื่อยๆวันนั้นพี่แทนก็รอกลับบ้านเราก็รู้สึกแบบเสียความรู้สึกอะเลยปฏิเสธไปแต่พี่แกก็ยังรอแต่เราก็ทำเหมือนพี่เค้าไม่มีตัวตนนะ เดินออกมาจากซอยโรงเรียนเราก็จับมือเพื่อนเราพี่แทนก็เดินตามข้างหลัง เรากับพี่แทนบ้านอยู่คนละทางเราต้องข้ามสะพานไปขึ้นรถอีกฝั่งตอนเราข้ามสะพานเสร็จหันมามองพี่แทนแกยังตามหลังเราอยู่ค่ะเราก็แบบใจนึงไม่อยากยุ่งอีกใจก็สงสาร เพื่อนเราก็ไม่ค่อยชอบพี่แกเพราะเค้าเจ้าชู้ แต่คือขนาดเราเมินเค้าขนาดนั้นเค้ายังใส่ใจดูแลเราอะช่วยถือของนู่นนี่นั่นหาที่นั่งให้ คุยกับเรา แต่เราไม่อยากคุยอะเลยทำเป็นไม่ได้ยิน คือเลวได้อีกก พอกลับบ้านไป พร่แกก็ยังทักมาเราก็ไม่อ่านไม่ตอบแต่เหมือนพี่เค้ารู้ว่าเราเห็นเค้าก็ค่อยๆส่งมาทีละข้อความคือเหมือนเค้าคุยคนเดียวอะ เราก็อดไม่ได้สุดท้ายเลยต้องตอบ แต่เราก็ไม่อยากคุยแล้วอะเราก็บอกพี่เค้าไปว่าเราชอบพี่มิคชอบมากด้วยชอบนานแล้วและคงจะไม่เลิกชอบง่ายๆด้วย พี่แกก็บอกที่เรายังชอบมิคได้ทำไมพี่จะชอบเราบ้างไม่ได้เราก็บอกว่าเราจะรอพี่มิค พี่แกก็ยังบอกว่าจะรอเราเหมือนกัน เราก็พูดๆให้เค้าเลิกยุ่งกะเรา จนแบบรู้สึกผิดว่าบางคำมันแรงไปไหม เราเลยขอโทษเค้าบอกว่าแล้วแต่นะจะรอก็รอขอโทษด้วยละกันหากพูดแรงไปเราเป็นคนตรงๆ หลังจากวันนั้นเราก็รู้อยู่แล้วว่าพี่แทนเป็นคนเจ้าชู้เราก็พยายามเอาเรื่องสาวคนนู้นคนนี้มาพูดจนพี่เค้าเลิกกะสาวๆทุกคนมาหาเรา จนเรื่องนานๆเข้าเราก็อึดอัด และหนักใจมากๆวันนั้นตอนเราถึงบ้านพี่แทนก็โทรมาเราก็ไม่รับเลยจนพี่เค้าส่งข้อความมาว่ารับหน่อยมีธุระสำคัญจะคุย เราเลยรับละพี่แกบอกว่าคิดถึงนี่แหละธุระสำคัญ (พอนึกถึงละเขินนนน55555)แต่ตอนนั้นเรากำลังรำคาญเลยบอกว่าพี่แทนเลิกยุ่งกะหนูได้ไหมหนูอึดอัด พี่เค้าก็บอกว่าพี่มันน่ารำคาญมากขนาดนั้นเลยหรอ เราก็บอกว่านิดหน่อย(ตรงไปป้ะ555)เราก็บอกเค้าว่าเราไม่พร้อมมีใครตอนนี้อยากสนใจเรื่องเรียนและอีกอย่างเราก็ชอบพี่มิคอยู่เราไม่ชอบให้พี่แทนมาหาเราเวลาเราอยู่ในที่ๆพี่มิคอยู่ด้วยเราไม่ชอบพี่แกก็บอกจะไม่ทำอีกเราก็บอกมันไม่ใช่อะคือหลักๆเราไม่อยากคุยต่อยิ่งคุยเหมือนยิ่งให้ความหวังพี่แกก็บอกเข้าใจละก็บอกว่"พี่ชอบเรามากจริงๆนะพี่ยอมเลิกคุยกะทุกคนเพื่อเรายังไงพี่ก็รอเรานะ"หลังจากวันนั้นมาเราก็บล็อคเฟสไลน์เปลี่ยนเบอร์ใหม่หมด แต่พี่แทนแกก็ยังพยายามติดต่อเราอยู่เค้าฝากเพื่อนมาบอกว่าอยากเป็นพี่น้องกะเราก็ยังดีอิจฉามิคเนอะที่มีคนมารู้สึกดีให้ขนาดนี้ เราก็ยิ้มๆนะจากวันนั้นมาพี่แทนก็ติดต่อเราผ่านเพื่อนมาตลอดเป็นอย่างนี้ได้สองสามเดือนละพี่แกก็เงียบไปเราก็เลยปลดบล็อคเฟสพี่แกก็ทักมาถามว่าเป็นยังไงบ้างแต่เราก็ตอบช้าอ่านไม่ตอบบ้างไรงี้(ใจร้ายเนอะ)จนพี่แทนหายไปจริงๆจังๆเจอหน้าเราก็ยิ้มให้กันปกติทักทายกันบ้างครั้งคราสักพักพี่เค้าก็ตั้งตสคบกะสาวคนใหม่ที่สวยกว่าเรา เจ็บจึ้กๆอะแกรรร จนตอนนี้เรามานั่งคิดว่าถ้าวันนั้นเราเลือกพี่เค้าชีวิตเราอาจจะดีกว่านี้ก็ได้(มั้ง) ที่เราปล่อยพี่เค้าไปในวันนั้นเราทำดีแล้วใช่ไหมที่ปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเรา เพื่อนใครเคยมีโมเม้นแบบนี้มั้ย