เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากที่ปิดใจมาตลอด 3 ปี จนกระทั่งวันนึง มีรุ่นน้องผู้ชายเข้ามาจีบ อย่างจริงจัง เรายอมเปิดใจให้และรับรัก ครบกันได้ 2 เดือน และแล้วก็ถูกบอกเลิก ด้วยเหตุผลที่ว่า เราเข้ากันไม่ได้ แถมจบกันไม่ดีซะด้วย แต่เราพยายามทำให้ทุกอย่างยังคงเหลือความเป็นพี่น้องกันอยู่ แต่เค้ากลับไม่ได้แคร์และสนใจอะไรเลย จากหน้ามือ เป็นหลังมือ ตอนเข้ามา ทำดีมากๆ พอตอนจากทำร้ายจิตใจมากๆ เช่นกัน รู้สึกว่าพอเลิกกับคนนี้ เราไม่ศรัทธาในรักอีกเลย ความรักพัง เราลั่นล้า ใช้ชีวิตแบบสนุก ไม่อยากผูกมัดกับใครอีกเลย ทำตัวเจ้าชู้ ไม่แคร์ คุยเยอะ บลาๆ และก็ยังไม่มีใครเข้ามาทำให้ศรัทธาในรักอีกครั้ง มันพังไปหมดแล้วอะ..
ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ 10 เดือนแล้ว เราก็คงเป็นแค่คนแปลกหน้าที่รู้จักกันดี.. ทั้งๆที่เราเรียนสาขาเดียวกัน..
ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง แชร์ประสบการณ์หน่อย.. เผื่อจะได้เข้าใจอะไรมากกว่านี้..
หมดศรัทธาให้ความรักเพราะผู้ชายคนๆนึง
ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ 10 เดือนแล้ว เราก็คงเป็นแค่คนแปลกหน้าที่รู้จักกันดี.. ทั้งๆที่เราเรียนสาขาเดียวกัน..
ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง แชร์ประสบการณ์หน่อย.. เผื่อจะได้เข้าใจอะไรมากกว่านี้..