.. อยากพับแผ่นฟ้าเข้ามาซักครึ่ง ..
คราคิดถึง คะนึงหา ล้า.. อ่อนไหว
ระยะทาง ห่างห้วง สองดวงใจ
ผืนฟ้าไกล ได้ขยับ พับร่นมา


.. อยากเขียนถ้อยคำไว้บนก้อนเมฆ ..
ปลุกเป่าเสก เมฆผ่อง ล่องลอยหา
นำถ้อยความ หวามไหว ในเมฆา
'บอกรัก'ฝ่า ฟ้ารื่น ทุกคืนวัน


.. แต่พับแผ่นฟ้าเข้ามาไม่ได้ ..
ไม่อาจ เผยใจบนเมฆก้อนนั้น
เพราะฟ้า เมฆาเหงา เศร้าเหมือนกัน
ใครหนอ .. ใครกันนะ ช่างเปลี่ยนใจ ..


ไม่อยากย้ำว่าคิดถึง.. เพียงเธอทุกลมหายใจ
แค่ฉันลืมเธอไม่ได้แม้ยามหลับฝัน

ตราบฟ้ายังรักตะวัน.. ฉันยังรักเธอ


เธอจะรู้ไหมหนอ?