เห็นมีคนพาคุยเรื่องป้าแครอลและลุงมอร์แกนกันเยอะแล้ว เลยอยากเปิดบทสนทนาเกี่ยวกับวัยกระเตาะในเรื่องบ้าง
นับวันเรายิ่งกรี๊ด Carl ยิ่งโตยิ่งหล่อ แต่หน้ายังเบบี๋อยู่ ฉากเข็นน้องออกมาเดินเล่นคือน่าเอ็นดู จังหวะที่หันมาเหวี่ยงใส่บาทหลวง "What?!" คือท่าของ Rick เลย ได้บุคลิกพ่อติดมาบ้างแล้ว ซึ่งก็ต้องยกนิ้วให้ Chandler Riggs คนเล่นที่งานดีขึ้นทุกวัน ก่อนหน้านี้เราคิดว่า Carl เป็นติ่งของกลุ่ม อาจจะเพราะยังเด็กหรืออะไรก็ว่าไป แต่ตอนนี้รู้สึกน้องกลมกลืนกับเนื้อเรื่องมากขึ้น ซึ่งก็ถูกจุดประกายตั้งแต่ตอนที่เกือบโดนฉุด พาพ่อซมซานไปพักในบ้านร้าง ระเบิดอารมณ์ใส่พ่อที่สลบไปแล้ว (ฉากกินพุดดิ้งโดยมีมือวอล์คเกอร์ปัดไปมา แว่ แว่ อยู่ด้านหลังคือเห็นแล้วนั่งยิ้ม 55555) Character Development ค่อยๆปั้นขึ้น ไม่เหมือน Carol ที่เห็นความเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน
สายตาแข็งกร้าวขึ้น ไร้ซึ่งความเมตตาให้โจรหื่น เชิญพ่อกระซวกได้ตามสบาย
กินลมชมวิวและพุดดิ้งช็อคโกแลตหนึ่งกระป๋องใหญ่
Carl ถือว่าเป็นตัวละครที่ผ่านอะไรมาเยอะพอๆกับตัวละครหลักอื่นๆ (โดนยิงตั้งแต่ยังเล็ก ควักน้องออกจากท้องแม่ก็แล้ว เกือบโดนฉุดก็แล้ว หลายๆอย่างถือว่าใหญ่หลวงสำหรับเด็กชายที่ต้องใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นในโลกแบบนี้) ชอบสมดุลของตัวละครที่ยังมองความเป็นจริง แต่ไม่โหดร้าย มีความอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ ส่วนหนึ่งต้องขอบคุณทั้งพ่อและน้องสาวที่ยังเป็นที่ค้ำจุนให้ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ชอบหน้าน้องจริงๆ หวังว่าจะไม่เป็นตามเนื้อเรื่องในการ์ตูน...ไม่ต้องการท่านผู้ว่าอีกคนนะ T T
Enid ก็เป็นสาวอีกคนที่ตอนนี้เราได้เห็นที่มาของเธออีกเล็กน้อย การเป็นวัยรุ่นตัวคนเดียว พยายามเอาตัวให้รอดโดยไร้พ่อแม่ เดินดุ่มๆไปวันๆ อยู่ด้วยความหวาดกลัว ไม่มีที่พึ่ง ทำให้เธอเป็นตัวละครที่ต่างจาก Carl ไม่มากก็น้อย เธอรู้ว่าโลกข้างนอกเป็นอย่างไร เป้าหมายมีเพียง JSS ทำทุกอย่างเพียงเพื่อให้รอด (ฉากจกเต่ากินนี่แบบ แม่คุณเอ๊ยยยยยยย ยอมใจ) หลังจากเดินทางออกไปแล้ว เราหวังว่าจะได้เห็นเธออีก อยากให้เป็น love interest เต็มตัวของ Carl
ลาบก้อยเต่าอร่อยมากไหมจ๊ะแม่คุณเอ๊ยยยยยยย
Ron แม้ว่าพ่อจะถูกเชือดแบบมีมูลเหตุ แต่ก็อยู่ในวัยต่อต้าน ไม่มีภูมิคุ้มกันกับเรื่องเลวร้ายเหมือนสองคนแรก น่ารำคาญมากถึงมากที่สุด เราเข้าใจว่าพ่อเขา เขาก็รัก แต่ก็คิดกลับกันว่าก็เป็นพ่อที่ทำร้ายแม่และน้องตัวเองตลอด และเป็นพ่อที่ฆ่าคนที่สร้างกำแพงและทำให้เมืองนี้ฟังชั่น (ตั้งใจหรือไม่ก็ตาม) ด้วยความที่ชีวิตปลอดภัยมาตลอดจึงไม่เข้าใจและปฏิเสธความช่วยเหลือจากคนที่มองว่าเป็นศัตรู
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ส่วนตัวคือพอปฎิเสธ carl แล้ว เราแหกปากลั่นบ้านเลยว่า "ขอให้ตายนะค้าาาาาาา เอดอกกกกกกกกกก ตายตายไปเลยข่า
เอาที่สบายใจเลยข่าาาาาาา ขอให้โชคดี
[TWD S06E02] ลืมดราม่าเล็กน้อย ว่าด้วยเรื่องกลุ่มวัยรุ่น *Spoiler
นับวันเรายิ่งกรี๊ด Carl ยิ่งโตยิ่งหล่อ แต่หน้ายังเบบี๋อยู่ ฉากเข็นน้องออกมาเดินเล่นคือน่าเอ็นดู จังหวะที่หันมาเหวี่ยงใส่บาทหลวง "What?!" คือท่าของ Rick เลย ได้บุคลิกพ่อติดมาบ้างแล้ว ซึ่งก็ต้องยกนิ้วให้ Chandler Riggs คนเล่นที่งานดีขึ้นทุกวัน ก่อนหน้านี้เราคิดว่า Carl เป็นติ่งของกลุ่ม อาจจะเพราะยังเด็กหรืออะไรก็ว่าไป แต่ตอนนี้รู้สึกน้องกลมกลืนกับเนื้อเรื่องมากขึ้น ซึ่งก็ถูกจุดประกายตั้งแต่ตอนที่เกือบโดนฉุด พาพ่อซมซานไปพักในบ้านร้าง ระเบิดอารมณ์ใส่พ่อที่สลบไปแล้ว (ฉากกินพุดดิ้งโดยมีมือวอล์คเกอร์ปัดไปมา แว่ แว่ อยู่ด้านหลังคือเห็นแล้วนั่งยิ้ม 55555) Character Development ค่อยๆปั้นขึ้น ไม่เหมือน Carol ที่เห็นความเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน
สายตาแข็งกร้าวขึ้น ไร้ซึ่งความเมตตาให้โจรหื่น เชิญพ่อกระซวกได้ตามสบาย
กินลมชมวิวและพุดดิ้งช็อคโกแลตหนึ่งกระป๋องใหญ่
Carl ถือว่าเป็นตัวละครที่ผ่านอะไรมาเยอะพอๆกับตัวละครหลักอื่นๆ (โดนยิงตั้งแต่ยังเล็ก ควักน้องออกจากท้องแม่ก็แล้ว เกือบโดนฉุดก็แล้ว หลายๆอย่างถือว่าใหญ่หลวงสำหรับเด็กชายที่ต้องใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นในโลกแบบนี้) ชอบสมดุลของตัวละครที่ยังมองความเป็นจริง แต่ไม่โหดร้าย มีความอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ ส่วนหนึ่งต้องขอบคุณทั้งพ่อและน้องสาวที่ยังเป็นที่ค้ำจุนให้ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
Enid ก็เป็นสาวอีกคนที่ตอนนี้เราได้เห็นที่มาของเธออีกเล็กน้อย การเป็นวัยรุ่นตัวคนเดียว พยายามเอาตัวให้รอดโดยไร้พ่อแม่ เดินดุ่มๆไปวันๆ อยู่ด้วยความหวาดกลัว ไม่มีที่พึ่ง ทำให้เธอเป็นตัวละครที่ต่างจาก Carl ไม่มากก็น้อย เธอรู้ว่าโลกข้างนอกเป็นอย่างไร เป้าหมายมีเพียง JSS ทำทุกอย่างเพียงเพื่อให้รอด (ฉากจกเต่ากินนี่แบบ แม่คุณเอ๊ยยยยยยย ยอมใจ) หลังจากเดินทางออกไปแล้ว เราหวังว่าจะได้เห็นเธออีก อยากให้เป็น love interest เต็มตัวของ Carl
ลาบก้อยเต่าอร่อยมากไหมจ๊ะแม่คุณเอ๊ยยยยยยย
Ron แม้ว่าพ่อจะถูกเชือดแบบมีมูลเหตุ แต่ก็อยู่ในวัยต่อต้าน ไม่มีภูมิคุ้มกันกับเรื่องเลวร้ายเหมือนสองคนแรก น่ารำคาญมากถึงมากที่สุด เราเข้าใจว่าพ่อเขา เขาก็รัก แต่ก็คิดกลับกันว่าก็เป็นพ่อที่ทำร้ายแม่และน้องตัวเองตลอด และเป็นพ่อที่ฆ่าคนที่สร้างกำแพงและทำให้เมืองนี้ฟังชั่น (ตั้งใจหรือไม่ก็ตาม) ด้วยความที่ชีวิตปลอดภัยมาตลอดจึงไม่เข้าใจและปฏิเสธความช่วยเหลือจากคนที่มองว่าเป็นศัตรู [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เอาที่สบายใจเลยข่าาาาาาา ขอให้โชคดี