ณ สนามประจำหมูบ้านแห่งนึง ย่านดอนเมือง
วันอาทิตย์ เวลา 19:30น หลังจากที่หนุ่มๆทั้งในหมู่บ้าน และนอกหมู่บ้าน เล่นฟุตบอลโกน้อยเสร็จ ต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
คฑาชายคนสุดท้ายที่ลุกออกไป คุยโทรศัพท์มือนึง อีกมือนึงก็เคาะขวดน้ำเล่นตรงโต๊ะม้าหิน คุยเสร็จ ลุกแล้วขี่มอร์เตอร์ไซค์ออกไป ...
พบว่า... สิ่งสุดท้าย ที่เหลือไว้...



จริงแล้ว แม่บ้าน ที่หมู่บ้านจ้างไว้ก็มี แต่เราเองก็ควรปลูกผังพฤติกรรม 5ส ในใจเรา

หากคนเก็บขยะ แม่บ้าน คนทำความสะอาดเหล่านี้ไม่มี ป่วย หรือหยุดงานประท้วงขึ้นมา คงบรรลัย... มันเป็นอาชีพที่มาสปอยล์คนจริงๆ แล้วดูเหมือนจะได้ผลซะด้วย

วันก่อนดูข่าว3 พนง.กวาดถนนเทศบาลคนนึง รับผิดชอบกวาดถนนตั้งแต่ลาดพร้าวซอย50กว่า จนถึง ซอยที่ 100 กว่า เอ่อ... 1 คน กวาด กะ หมื่นคนทิ้ง.. แม่เจ้า... จะทันมั้ย..

สิบปีมานี่ สิ่งเหลือใช้จากการบริโภคเกิดขึ้นมากมาย...ขายทำยอดกันใหญ่ แต่ไม่บอกไม่สอน การแยก การทิ้ง การกำจัด..

ที่สนามนี่ มีถังขยะเทศบาลสีเขียววางอยู่ติดสนาม พร้อมป้ายช่วยกันรักษาความสะอาด... เห็นได้ชัดว่า..ไม่เวิร์คกะคนพวกนี่เลย ...

หลังจากที่ถ่ายรูปเสร็จ เราได้ลากถังขยะมา แล้วก็ทิ้งขยะเหล่านี้หมดแล้ว.. แต่เราก็ยังกังวล ทำไมถังขยะ ไม่มีฝาปิด ฝนมา ลมมาก็เละหมด เฮ่ย.. เห็นแล้วเพลีย...

หลังจากเก็บขยะเสร็จ ก็นึกต่างประเทศ เพราะเก็บขยะเสร็จ มือจะเปื้อน บ้านเราไม่มีก็อกน้ำสาธารณะ... เฮ้อย.. ไม่มีปัจจัยเอื้อเลย.. ต้องเอามือปัดกางเกงแล้ว หรือพกทิชชูเปียก หรือกลับไปล้างที่บ้าน บอกเชื้อโรค ว่าอย่าเพิ่งสิงเข้ามานะ รอแปป...

ใครรู้วิธีแก้ ช่วยบอกที เราอยากให้เค้าเหล่านั้นรักษาความสะอาดแบบที่บอกเค้าแล้ว ไม่บาดหมางใจกัน...(อย่าบอกว่าทำใจนะ)