สวัสดีวันจันทร์วันทำงานของใครหลายๆคน ผมมีปัญหาชีวิตที่รู้สึกสับสน ไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปทางไหนดี
ผมเรียนจบวิศวกรรมอุตสาหการเมื่อเดือนมีนาคมปี2014 เกรดเฉลี่ย3.12 หลังจากจบมาผมก็พัก
จนดูบอลโลกจบ ผมก็เริ่มหางานทำเมื่อเดือนสิงหาคม โดยทำงานเป็นวิศวกรโรงงาน
แต่ผมก็ได้ลาออกมาเมื่อเดือนธันวาคม2014 เพราะผมรู้สึกไม่อยากทำงานโรงงาน
และอีกเหตุผลหนึ่งคือ ผมติดเกมเศรษฐี หลังจากที่ผมออกจากงานมา ผมก็นั่งเล่นแต่เกมเศรษฐีเป็นเวลากว่าครึ่งปี
ชีวิตผมดูไร้สาระมากๆเลย ผมอยากเลิกเกมเศรษฐี ผมเลยตัดสินใจบวช เมื่อเดือนกรกฏาคมที่ผ่านมา
ผมสึกแล้วเมื่อต้นเดือนนี้ แต่ผมก็ยังหาทางไปของชีวิตผมไม่ได้ ตอนนี้เพื่อนผมชวนมาหางานทำที่ชลบุรี
เพราะแถวนี้มีโรงงานเยอะ ผมรู้สึกแย่นะที่ยังต้องใช้เงินแม่อยู่ ซึ่งผมก็รู้ว่าแม่ผมไม่ค่อยมีเงิน ถ้าเรียนต่อคงไม่ไหว
ผมรู้ว่าบางทีมันไม่มีอะไรได้ดั่งใจเราไปซะทุกอย่าง ถ้าผมทำงานโรงงานป่านนี้ผมคงมีเงินเกือบเฉียดแสน
แต่ผมไม่ได้มองตรงนั้น ผมมองที่ความสุขในการทำงานมากกว่า
เงินไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญในการดำรงชีวิตให้อยู่รอด
ผมไม่รู้ว่าความฝันของผมคืออะไร ผมรู้แค่ว่าผมอยากมีคนรักสักคนเรียนไปด้วยกัน
ตั้งแต่มัธยม จนมหาลัย จนเรียนจบทำงาน เก็บเงินสร้างอนาคต สร้างครอบครัว
ผมคิดว่าผมสามารถเป็นและทำอะไรได้ทุกทุกอย่าง ถ้ามีคนรักก้าวเดินไปด้วยกัน
อธิบายง่ายๆคือความฝันของผมเหมือนในmvเพลง รักเธอคนเดียว ของพี่ณัฐ ศักดาทร
แต่สุดท้ายผมก็ไม่มีใคร ไม่เคยมีแฟน และมันก็ผ่านมาแล้ว ผมควรจะตื่นจากความฝันได้สักที
ตอนนี้ที่ผมสงสารคือแม่ของผม ไม่อยากให้แม่ต้องเป็นห่วงผม อยากทำให้แม่ภูมิใจ
แต่ผมไม่รู้ว่าผมควรทำอย่างไร และจะก้าวเดินต่อไปทางไหนดี ผมอาจจะเชื่อความคิดของตัวเองมากเกินไป
ผมอยากรู้ว่าพอจะมีทางไหนไหม ที่วิศวอุตสาหการไม่ต้องทำงานโรงงาน
สุดท้ายถ้าเรื่องราวของผมมันไปขัดกับความรู้สึกของใคร จะต่อว่าผมก็ตามสบาย
อยากให้ดวงดาวบนฟ้า ได้โปรดนำทางให้ที
ผมเรียนจบวิศวกรรมอุตสาหการเมื่อเดือนมีนาคมปี2014 เกรดเฉลี่ย3.12 หลังจากจบมาผมก็พัก
จนดูบอลโลกจบ ผมก็เริ่มหางานทำเมื่อเดือนสิงหาคม โดยทำงานเป็นวิศวกรโรงงาน
แต่ผมก็ได้ลาออกมาเมื่อเดือนธันวาคม2014 เพราะผมรู้สึกไม่อยากทำงานโรงงาน
และอีกเหตุผลหนึ่งคือ ผมติดเกมเศรษฐี หลังจากที่ผมออกจากงานมา ผมก็นั่งเล่นแต่เกมเศรษฐีเป็นเวลากว่าครึ่งปี
ชีวิตผมดูไร้สาระมากๆเลย ผมอยากเลิกเกมเศรษฐี ผมเลยตัดสินใจบวช เมื่อเดือนกรกฏาคมที่ผ่านมา
ผมสึกแล้วเมื่อต้นเดือนนี้ แต่ผมก็ยังหาทางไปของชีวิตผมไม่ได้ ตอนนี้เพื่อนผมชวนมาหางานทำที่ชลบุรี
เพราะแถวนี้มีโรงงานเยอะ ผมรู้สึกแย่นะที่ยังต้องใช้เงินแม่อยู่ ซึ่งผมก็รู้ว่าแม่ผมไม่ค่อยมีเงิน ถ้าเรียนต่อคงไม่ไหว
ผมรู้ว่าบางทีมันไม่มีอะไรได้ดั่งใจเราไปซะทุกอย่าง ถ้าผมทำงานโรงงานป่านนี้ผมคงมีเงินเกือบเฉียดแสน
แต่ผมไม่ได้มองตรงนั้น ผมมองที่ความสุขในการทำงานมากกว่า
เงินไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญในการดำรงชีวิตให้อยู่รอด
ผมไม่รู้ว่าความฝันของผมคืออะไร ผมรู้แค่ว่าผมอยากมีคนรักสักคนเรียนไปด้วยกัน
ตั้งแต่มัธยม จนมหาลัย จนเรียนจบทำงาน เก็บเงินสร้างอนาคต สร้างครอบครัว
ผมคิดว่าผมสามารถเป็นและทำอะไรได้ทุกทุกอย่าง ถ้ามีคนรักก้าวเดินไปด้วยกัน
อธิบายง่ายๆคือความฝันของผมเหมือนในmvเพลง รักเธอคนเดียว ของพี่ณัฐ ศักดาทร
แต่สุดท้ายผมก็ไม่มีใคร ไม่เคยมีแฟน และมันก็ผ่านมาแล้ว ผมควรจะตื่นจากความฝันได้สักที
ตอนนี้ที่ผมสงสารคือแม่ของผม ไม่อยากให้แม่ต้องเป็นห่วงผม อยากทำให้แม่ภูมิใจ
แต่ผมไม่รู้ว่าผมควรทำอย่างไร และจะก้าวเดินต่อไปทางไหนดี ผมอาจจะเชื่อความคิดของตัวเองมากเกินไป
ผมอยากรู้ว่าพอจะมีทางไหนไหม ที่วิศวอุตสาหการไม่ต้องทำงานโรงงาน
สุดท้ายถ้าเรื่องราวของผมมันไปขัดกับความรู้สึกของใคร จะต่อว่าผมก็ตามสบาย