ผิดมากมั้ยที่พูดออกไปตรงๆว่าเรารู้สึกดีกับเพื่อนมากกว่าแฟน

สวัสดีครับที่เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยน้ะครับ
เรื่องมันมีอยุ่ว่าเรากับแฟนอ่ะคบกันมาได้4เดือนแล้วครับเขาเป็นคนเอาแต่ใจไม่ยอมรับฟังจะเอาอะไรก็ต้องให้ได้ดั่งใจเราอยุ่ห่างกันครับเขาต้องไปฝึกงานที่กรุงเทพแล้วเราเรียนอยุ่ต่างจังหวัดแต่ละเดือนเรามีข้อตกลงว่าจะต้องไปหากันสักเดือนละครั้งเวลาคุยกันก็น้อยเวลาอะไรไม่ตรงกันสักอย่างจะได้คุยกันก็ตั้งแต่สองทุ่มขึ้นไปซึ่งปัญหามันก็เริ่มขึ้นเราเป็นเด็กค่อนที่ตั้งใจเรียนมากแล้วเราต้องการที่จะเตรียมบทเรียนล่วงหน้าหาศัพท์หาความหมายกับบทเรียนที่เราจะต้องเรียนเพื่อนเราก็มาหาที่ห้องมาถามเรื่องการบ้านแล้วเราก็ต้องตอบไลน์แฟนซึ่งทุกอย่างมันสุมมาในเวลาเดียวกันหมดแล้วเราแค่ถามแฟนเราว่าจะไปนอนมั้ยง่วงรึยังเราจะได้ทำการบ้าน เขาก็โมโหว่าเวลาคุยกันมันก็น้อย เขาเริ่มเหวี่ยงพูดทำนองว่า ขอโทษที่กวน ต่อไปจะไม่กวนแล้ว คือเราก็บอกเหตุผลของเราดีๆว่าเรากำลังทำอะไร ทำไมเราถึงตอบแฟนช้า แต่เขาไม่เคยเข้าใจครับเขาพูดทำนองประชดมาสิ่งที่เรากำลังตั้งใจทำเราเฟลไปหมดเราเลยบอกแฟนไปว่า”โอเคไม่อ่านไม่เตรียมบทเรียนแล้วไม่ทำอะไรสักอย่างแล้วแล้วมาคุยกัน”แค่นี้เท่านั้นครับเป็นเรื่อง คืนนั้นประมานตี1กว่าๆเราออกไปนั่งหาที่เงียบๆกำลังนั่งคิดว่าความรู้สึกจริงๆมันเป็นยังไง คำตอบคือมันไม่ใช่อ่ะ เราตั้งใจจะมาเรียนอ่ะแล้วสิ่งที่แฟนเราทำมันทำให้เรารู้สึกแย่อ่ะแล้วพอเราใจเย็นลงเราก็ลองคิดว่าถ้าทะเลาะกันครั้งนี้เราจะลองให้โอกาสลองให้เขาปรับตัวดู ลืมบอกไปว่าเราเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะเพื่อนสนิทเราต้องไปเรียนที่ต่างประเทศ เราไม่มีใครเลยจริงๆ ทุกครั้งที่กินข้าวก็จะกินคนเดียว เลิกเรียนเสร็จก็กลับหอ ไม่ค่อยได้ไปสุงสิงกับใคร แล้วพอดีว่ามีเพื่อนต่างคณะย้ายมาเรียนคณะเดียวกับเราก็เลยมาสนิทกัน เพื่อนเราคนนี้เป็นคนตัวเล็กๆน่ารักๆเอาใจใส่เราดีก็เลยคิดว่านี่แหล่ะที่จะเป็นเพื่อนที่เราไว้ใจ
    พอแฟนเรารู้ว่าเราสนิทกับเพื่อนคนนี้เขาก็เริ่มจะหาเรื่องทะเลาะกับเรื่องไม่เป็นเรื่องบ่อยมากซึ่งเราเหนื่อยจากการเรียน ทำงานกิจกรรมที่คณะ เรื่องที่บ้านเพราะไม่ได้กลับบ้านติดกิจกรรม แล้วยังต้องมาเหนื่อยกับเรื่องนี้อิกหรอ เพื่อนเราก็พอสังเกตออกว่าเรารู้สึกไม่โอเคนางก็คอยดูแลเทคแคร์เราเป็นอย่างดี เวลาที่ท้อที่เหนื่อยก็มีนางนี่แหล่ะยืนอยุ่ข้างๆคอยทำให้รู้สึกดีเวลาที่เราเสียใจ ทุกครั้งที่เราเสียใจเราเหนื่อยแฟนเราไปไหนหรอ ???แฟนเราก็กำลังงอนเราอยู่ไงล่ะเขาไม่สนใจหรอกว่าเราจะรู้สึกยังไง มีอยุ่วันนึงเราป่วยท่าทางเราเริ่มไม่ดีเพราะอ่านหนังสือสอบดึก ทำงานอีกเพื่อนเราคนนี้เขาแค่เห็นเราไอนางก็เอามือมาแตะหน้าผากถามว่าเราเป็นยังไง นางซื้อยามาให้เรากินโดยที่เราไม่ได้ขอไม่ได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำ ใกล้ถึงวันเกิดของแฟนเราเราก็ขอให้เพื่อนเราพาไปซื้อของขวัญให้แฟนซึ่งเราคุยกันในเฟสทุกวันแล้วเราก็ลบแชทเพราะกลัวแฟนเรารู้ว่าเราจะไปซื้อของขวัญให้เขา แฟนเรารู้ว่าเราลบแชทโดยที่เขายังไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเราลบเพราะอะไร เขาก็โกรธเราอิก เราทักไปคุยก็เหมือนไม่อยากคุย เราบอกว่าเราไม่สบายก็ไม่เห็นเขาจะเป็นห่วงเป็นใยอะไร ถามคำตอบคำ เราต้องเป็นคนบอกอาการของเราเองว่าเราเป็นยังไงซึ่งสิ่งที่บอกไปเหมือนเขาไม่ได้อยากรู้ต่างจากเพื่อนเรานางเอาข้าวเอายามาส่งให้เพราะเราลุกไม่ไหว คอยถามว่าเป็นไงบ้างทุกๆสองชั่วโมงคอยดูแลเราจนเราตั้งคำถามกับตัวเองว่าเวลาที่เราป่วยแบบนี้แฟนเราไปไหนไม่เคยห่วงกันเลยใช่ไหมจะเอาความโกรธของตัวเองเป็นที่ตั้งงั้นหรอไม่สนเลยหรอว่าเราจะเป็นจะตายยังไง ในขณะที่เรารู้สึกแย่ๆกับแฟนเราเรากลับเริ่มรู้สึกดีกับเพื่อนคนนี้นะ เรารู้สึกดีที่ทุกครั้งนางมาคอยเอาใจใส่อ่ะ พร้อมที่จะเข้าใจเราตลอดอ่ะพากันเรียนอ่านหนังสือด้วยกันติวข้อสอบกันเรามีความสุขอ่ะ จนอยุ่มาวันนึงเรามีความคิดที่ว่าเราอยากอยุ่กับเพื่อนเรามากกว่าอยู่กับแฟนเราเสียอิกเราบอกเลิกแฟนเราแล้วน่ะตอนนี้ เราเป็นคนตรงๆอ่ะรักก็บอกว่ารักไม่รักก็บอกว่าไม่รักเราไม่อยากหลอกตัวเองไม่อยากหลอกใครด้วยจากเหตุการณ์ที่ผ่านมาเราลองทบทวนตัวเองแล้วว่าเราเหนื่อยมามากแล้วเราเริ่มรู้สึกดีกับคนอื่นไปแล้ว…..
แต่เรื่องมันไม่ได้จบง่ายๆน่ะสิแฟนเราเขาไม่ยอมเลิกเขาบอกว่าเขารักเรามากถ้าเราเลิกกับเขาไปเขาจะฆ่าตัวตายถ้าหากเขาเป็นอะไรไปให้จำไว้ว่าเราเป็นต้นเหตุทั้งหมดคนเดียวเราก็ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆถ้าสิ่งที่เราทำมันผิดมากมั้ยแล้วถ้าวันนึงเรากับเพื่อนของเราจะรุ้สึกดีต่อกันขึ้นมาจริงๆเราจะผิดมากมั้ย เราผิดมั้ยที่เราเหนื่อย เราพูดความจริงมันออกมา ขอความคิดเห็นหน่อยนะครับ