ไม่อยากอยู่บ้านเลย

จขกท.อยากหนีออกจากบ้านค่ะ
เราอยู่กับแม่เลี้ยงนิสัยมันก็คงรู้ดีเเต่เรื่องนี้เราชินแล้วเเละก็ไม่ค่อยได้สนใจถือว่ามันคือคาร์บอนไดออกไซด์ก็แล้วกันไม่ใช่คนในครอบครัว เเต่กับย่าที่เลี้ยงเรามานี่สิไม่เคยเข้าใจอะไรที่เป็นตัวเราสักอย่างมีเเต่ด่าๆเราไม่รู้โมโหใครมาก็มาลงมาด่าที่เราทั้งๆที่เราก็ทำงานงกๆเงินกินข้าวก็ไม่มีต้องขายของหน้าบ้านเอาวันไหนขายไม่ดีหรือไม่มีเงินหมุนก็ต้องมายืมที่ท่านเเต่ก็ต้องคืนทุกบาททุกสตางค์พ่อก็ไม่อยู่บ้านไปทำงานต่างประเทศนานๆจะกลับทีเเต่ก็ไม่เคยทิ้งเงินไว้ให้เพราะคิดว่าแม่เลี้ยงเราก็คงเอาให้เราท้อเเละเครียดมากทุกวันนี่กินข้าวกับน้ำตาอะ ยังไม่พอมีเเฟนก็ดันเผือกมาท้องอีก จะโทษใครก็ไม่ได้ก็ต้องโทษตัวเรา ตอนนี้ก็เกือบจะห้าเดือนแล้วยังไม่มีใครรู้เลยฝั่งครอบครัวเรา เราจะทำยังไงดีใจจริงไม่อยากหนีเลย เเต่หาทางออกไม่เจออะเครียดมากๆ