เราคบกับแฟนมา 7 ปี เป็นคนแรกของเราค่ะ ส่วนดีก็มี ไม่ดีก็เยอะค่ะ ทุกครั้งเวลาทะเลาะกันเราจะต้องเป็นคนง้อทุกครั้งไป คืออยู่ไม่ได้กระวนกระวาย อยากให้เข้าใจกัน ไม่ว่าเขาจะถูกหรือผิด เราง้อตลอด แต่เขาก็ดีกับเรานะ ทำกับข้าวตามใจ เทคแคร์ดี แต่บางทีก็ทะเลาะกันเรื่องไร้สาระค่ะ คือไม่ว่าจะเรื่องอะไรเราต้องง้อทุกครั้งค่ะ จนเคยตัวแล้ว บางครั้งเราเหนื่อย แล้วที่ผ่านมาเขาก็ทำไม่ดีกับเราเยอะเหมือนกัน เขาติดเพื่อน เล่นการพนัน จนบางทีต้องพึ่งเรา แต่เรารักเขาค่ะบางทีทิ้งให้เราอยุ่คนเด่วเกือบครึ่งวันแนะ เขาจะเป็นคนที่ใจกว้างมากกับคนอื่นจนบางทีเราว่ามันเยอะไป แต่พอกับเราไม่เท่าไหร่ จนล่าสุดมันมีเรื่องคือ เราขายของ เขาจะฝากของไปขายกับเรา แต่เราบอกว่าพี่สาวเราจะไปด้วยซึ่งมันเต็ม ให้เขาเองได้ไหม จากนั้นเขาก็ไม่พอใจแล้ววางสายไป พอวันรุ้งขึ้นเราก็ไปเจอเขาเราก็ง้อเหมือนเดิม ชวนเขาไปหาของกิน เขาก็ตะคอกเราค่ะ ว่า อยากไปก็ไป กูไม่ไป จากนั้นเราจึงเดินออกมา แล้วคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราจะเป็นยังไง คือเลิกก็เลิก แต่ใจเรากลัวว่าถ้าเลิกกับเขาไปแล้วไปเจอคนใหม่ ที่ยิ่งกว่านี้ล่ะ ไปเจอคนที่ตบตีเราล่ะ ไม่ดูแลเราล่ะ จะทำยังไง แต่ถ้าเราอยู่กับเขาไปจริงๆ เรารู้อนาคตตัวเองเลยว่าต้องทำเลี้ยงเขา เพร่ะเขาค่อนข้างขี้เกียจ ติดเพื่อน เล่นการพนัน คือเราสับสนมาก จะเลิกหรือจะไปง้อเหมือนเดิมดี สับสน เกิดถ้าเราเลิกไปเจอคนใหม่เขาไม่ดีกับเราล่ะ หรืออาจจะดีกว่า คือถ้าเป็นคุณจะทำยังไงค่ะ อาจจะพิมพ์วกวนไปบ้าง ขออภัยด้วยคืะ
ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างค่ะ จะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี