สวัสดีค่ะ. ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะตอนนี้ จขกท. มีแฟนเป็นคนที่เราแอบชอบเค้าค่ะ แต่จขกท. ไม่เคยรักเค้าเลย ซึ่งเราก็คบกันมาหลายเดือนแล้วค่ะ
เรื่องของเรื่องคือ ตอนปี1 เราเคยแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึง เขาเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับเพื่อนๆเท่าไหร่ เราเป็นคนต่างจังหวัด เข้ามาเรียนในกทม ส่วนเขาอยู่บ้านค่ะ พ่อมารับ-ส่งที่ม.ทุกวัน แต่ก็มีบ้างนะที่เขากลับเอง ตอนนั้นเราก็ชอบเขาเล่นๆ ตามประสาผู้หญิงบ้าๆบอๆ แบบว่าเขาก็หน้าตาดีระดับนึง สูงขาว ตามสเปคเลย 555 ชอบจนเลิกชอบเพราะคิดว่าเค้าไม่ชอบเราแน่ๆ เราก็ไม่แกล้ง ไม่เล่น ไม่พูดกับเค้าอีกเลยนะ จนพอเทอม 2 เราเจอเขา คือ สตั้น ในหน้าตามากก แบบเออ ชอบบบง่าาาา
เราก็บอกเพื่อนเรา ว่าชอบคนนี้ เพื่อนเราก็นะ เชียร์เต็มที่ เราก็ทักไลน์ไปเลย แรกๆก็คุยเรื่องงาน การบ้าน เรื่องเรียน เขาก็คุยกับเรานะ แต่เขาเป็นคนนอนเร็วมาก คือ4ทุ่ม 5ทุ่มก็นอนแล้ว เราก็เอ้อออ เซ็งง ก็อยากจะคุยกับเขานานๆ พอคุยไปเรื่อยๆ ซักพัก ก็รู้สึกว่า เราเริ่มสนิทกับเขา มีอะไรที่คล้ายๆกันบ้าง จนเขาคุยกับเราเยอะขึ้น แบบ บอกแทบจะทุกเรื่องในชีวิตเขาเลยก็ว่าได้ เราก็แฮปปี้ ลั้ลลาาา คิดว่าเออ คนนี้แหละเราชอบจริงๆ แล้วในที่สุด เราก็ได้คบกับเขาค่ะ (รวมเวลาที่คุยกันประมาณ3เดือนได้)
ตอนคบกัน เราก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษขึ้นเลยนะ ทำทุกอย่างเหมือนตอนคุยกัน มีไปดูหนังบ้าง แต่แบบเราก็เซ็งกลับมาตลอด เหมือนแบบว่าเค้าก็ตามใจเรา ถามว่าจะไปไหนต่อก็บอกแล้วแต่เลย บอกไม่รู้ คือเราก็ไม่รู้เหมือนกันไง จะไปก็ไปไม่ถูกเพราะเราไม่ใช่คนกทม ก็เลยนอยๆ แล้วเขาก็รู้นะ เราก็บอกเขาทุกอย่าง มีอะไรก็พูดก็บอกหมด จนเราคบกันได้4เดือน เราก็พูดกับเขาว่า เราไม่รักเขาเลย แล้วก็ถามว่าเขารักรักมั้ย เขาบอกว่า รักนะ ถ้าคบกัน เป็นแฟนกันก็ต้องรัก เขาก็รู้สึกเหมือนเดิม เราเองก็ชอบเขานะ แต่ไม่อยากคุยกับเขา เบื่อๆ เซ็งๆ เขาก็พูดกับเราเหมือนเข้าใจนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเข้าใจรึเปล่า จนเราไม่ได้คุยกันเลย เจอกันก็ไม่ทัก ในไลน์ก็ไม่คุย จนเพื่อนๆถามว่าทะเลาะไรกัน เราก็บอกเปล่า ก็ไม่ได้ทะเลาะกัน ซึ่งมันก็เป็นความผิดเราเองแหละที่ไม่อยากจะคุยกับเขา คุยแล้วรู้สึกหงุดหงิดชอบกล เลยไม่อยากคุยให้รู้สึกแย่ ซึ่งเขาเองก็ไม่คุยกับเราเหมือนกัน คงเป็นเพราะนิสัยเขาแหละ แต่บอกก่อนนะว่าเราไม่ได้มีกุ๊กกิ๊กที่ไหน เขาเองก็ไม่ได้มีใครเหมือนกัน นานๆถึงจะทักกันที คือ ถ้าเราไม่ทัก เขาก็ไม่ทักเราเลย เหอๆ .
ตอนนี้ก็หลายเดือนแล้วที่เราคบกัน เราก็ไม่รักเขานะ ทั้งๆที่ตอนแรกเราชอบเรามาก เราก็เลยอยากรู้ว่า การที่เราชอบใคร จำเป็นมั้ยที่เราจะรักเขา
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะคะ
ที่เราเอาเรื่องเรามาตั้งกระทู่เพราะบางครั้งก็อึดอัด รู้ว่ายังไงเราก็ผิด แต่ก็ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้ ขอบคุณค่ะ.
ชอบ แต่ไม่ได้รัก
เรื่องของเรื่องคือ ตอนปี1 เราเคยแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึง เขาเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับเพื่อนๆเท่าไหร่ เราเป็นคนต่างจังหวัด เข้ามาเรียนในกทม ส่วนเขาอยู่บ้านค่ะ พ่อมารับ-ส่งที่ม.ทุกวัน แต่ก็มีบ้างนะที่เขากลับเอง ตอนนั้นเราก็ชอบเขาเล่นๆ ตามประสาผู้หญิงบ้าๆบอๆ แบบว่าเขาก็หน้าตาดีระดับนึง สูงขาว ตามสเปคเลย 555 ชอบจนเลิกชอบเพราะคิดว่าเค้าไม่ชอบเราแน่ๆ เราก็ไม่แกล้ง ไม่เล่น ไม่พูดกับเค้าอีกเลยนะ จนพอเทอม 2 เราเจอเขา คือ สตั้น ในหน้าตามากก แบบเออ ชอบบบง่าาาา
เราก็บอกเพื่อนเรา ว่าชอบคนนี้ เพื่อนเราก็นะ เชียร์เต็มที่ เราก็ทักไลน์ไปเลย แรกๆก็คุยเรื่องงาน การบ้าน เรื่องเรียน เขาก็คุยกับเรานะ แต่เขาเป็นคนนอนเร็วมาก คือ4ทุ่ม 5ทุ่มก็นอนแล้ว เราก็เอ้อออ เซ็งง ก็อยากจะคุยกับเขานานๆ พอคุยไปเรื่อยๆ ซักพัก ก็รู้สึกว่า เราเริ่มสนิทกับเขา มีอะไรที่คล้ายๆกันบ้าง จนเขาคุยกับเราเยอะขึ้น แบบ บอกแทบจะทุกเรื่องในชีวิตเขาเลยก็ว่าได้ เราก็แฮปปี้ ลั้ลลาาา คิดว่าเออ คนนี้แหละเราชอบจริงๆ แล้วในที่สุด เราก็ได้คบกับเขาค่ะ (รวมเวลาที่คุยกันประมาณ3เดือนได้)
ตอนคบกัน เราก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษขึ้นเลยนะ ทำทุกอย่างเหมือนตอนคุยกัน มีไปดูหนังบ้าง แต่แบบเราก็เซ็งกลับมาตลอด เหมือนแบบว่าเค้าก็ตามใจเรา ถามว่าจะไปไหนต่อก็บอกแล้วแต่เลย บอกไม่รู้ คือเราก็ไม่รู้เหมือนกันไง จะไปก็ไปไม่ถูกเพราะเราไม่ใช่คนกทม ก็เลยนอยๆ แล้วเขาก็รู้นะ เราก็บอกเขาทุกอย่าง มีอะไรก็พูดก็บอกหมด จนเราคบกันได้4เดือน เราก็พูดกับเขาว่า เราไม่รักเขาเลย แล้วก็ถามว่าเขารักรักมั้ย เขาบอกว่า รักนะ ถ้าคบกัน เป็นแฟนกันก็ต้องรัก เขาก็รู้สึกเหมือนเดิม เราเองก็ชอบเขานะ แต่ไม่อยากคุยกับเขา เบื่อๆ เซ็งๆ เขาก็พูดกับเราเหมือนเข้าใจนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเข้าใจรึเปล่า จนเราไม่ได้คุยกันเลย เจอกันก็ไม่ทัก ในไลน์ก็ไม่คุย จนเพื่อนๆถามว่าทะเลาะไรกัน เราก็บอกเปล่า ก็ไม่ได้ทะเลาะกัน ซึ่งมันก็เป็นความผิดเราเองแหละที่ไม่อยากจะคุยกับเขา คุยแล้วรู้สึกหงุดหงิดชอบกล เลยไม่อยากคุยให้รู้สึกแย่ ซึ่งเขาเองก็ไม่คุยกับเราเหมือนกัน คงเป็นเพราะนิสัยเขาแหละ แต่บอกก่อนนะว่าเราไม่ได้มีกุ๊กกิ๊กที่ไหน เขาเองก็ไม่ได้มีใครเหมือนกัน นานๆถึงจะทักกันที คือ ถ้าเราไม่ทัก เขาก็ไม่ทักเราเลย เหอๆ .
ตอนนี้ก็หลายเดือนแล้วที่เราคบกัน เราก็ไม่รักเขานะ ทั้งๆที่ตอนแรกเราชอบเรามาก เราก็เลยอยากรู้ว่า การที่เราชอบใคร จำเป็นมั้ยที่เราจะรักเขา
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะคะ
ที่เราเอาเรื่องเรามาตั้งกระทู่เพราะบางครั้งก็อึดอัด รู้ว่ายังไงเราก็ผิด แต่ก็ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้ ขอบคุณค่ะ.