สวัสดีค่ะ มีเรื่องที่จะมาปรึกษาเพื่อนชาวพันทิปอ่ะค่ะ
คือตอนนี้เราอยู่ปีหนึ่งแล้ว อยู่หอพักในของมหาลัย แต่ตอนนี้เราใช้ชีวิตคนเดียวไม่มีเพื่อนเลย ขนาดรูมเมทเราเป็นเพื่อนที่มาจากรร.เดียวกัน
และตอนนี้ก็เรียนเอกเดียวกันคณะเดียวกัน ยังไม่สนใจเราเลย ไปหาเพื่อนใหม่ ทั้งๆที่ตอนแรกเข้ามาเราเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะมากนะ
แล้วค่อยๆรวมกลุ่มกันเป็นกลุ่มใหญ่ ซึ่งเราก็เป็นคนที่เชื่อมแต่ละคนมาให้เพื่อนรู้จักแหละ แต่ไปๆมาๆ ตอนนี้เรากลับอยู่ตัวคนเดียวซะงั้น
เราแอบน้อยใจนะ แต่ไม่แสดงออกมาก เราไม่รู้ว่าเรามีค่าพอไปน้อยใจให้เขาง้อรึป่าว เราเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากจนไม่แคร์ตัวเองมากเท่าไหร่
แต่แม่ชอบบอกเราว่า อย่าให้ใจใครไปมาก อย่าจริงใจกับใครไปมาก เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ไม่แคร์เรา แล้วตอนนี้เราเริ่มมาแคร์ให้ตัวเองสบายใจพยายามทำให้ตัวเองมีความสุขแล้ว พยายามปรับตัวเข้าหาเพื่อนใหม่ๆ พูดคุยกับทุกคน แต่ทำไมเรายังอยู่ตัวคนเดียว เวลาไปกินข้าวก็ไม่มีใครชวน ไปเรียนก็ไปคนเดียว
เราควรทำไงดีคะ กลัวว่าชีวิตนี้จะไม่มีใครแล้วนอกจากครอบครัวที่ไม่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ใกล้ๆเรา... เราคิดถึงคนที่บ้าน
ชีวิตมหาลัยที่ต้องอยู่ตัวคนเดียวอย่างไม่มีเพื่อนไปไหนมาไหนเลยนี่แปลกมั้ยคะ?
คือตอนนี้เราอยู่ปีหนึ่งแล้ว อยู่หอพักในของมหาลัย แต่ตอนนี้เราใช้ชีวิตคนเดียวไม่มีเพื่อนเลย ขนาดรูมเมทเราเป็นเพื่อนที่มาจากรร.เดียวกัน
และตอนนี้ก็เรียนเอกเดียวกันคณะเดียวกัน ยังไม่สนใจเราเลย ไปหาเพื่อนใหม่ ทั้งๆที่ตอนแรกเข้ามาเราเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะมากนะ
แล้วค่อยๆรวมกลุ่มกันเป็นกลุ่มใหญ่ ซึ่งเราก็เป็นคนที่เชื่อมแต่ละคนมาให้เพื่อนรู้จักแหละ แต่ไปๆมาๆ ตอนนี้เรากลับอยู่ตัวคนเดียวซะงั้น
เราแอบน้อยใจนะ แต่ไม่แสดงออกมาก เราไม่รู้ว่าเรามีค่าพอไปน้อยใจให้เขาง้อรึป่าว เราเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากจนไม่แคร์ตัวเองมากเท่าไหร่
แต่แม่ชอบบอกเราว่า อย่าให้ใจใครไปมาก อย่าจริงใจกับใครไปมาก เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ไม่แคร์เรา แล้วตอนนี้เราเริ่มมาแคร์ให้ตัวเองสบายใจพยายามทำให้ตัวเองมีความสุขแล้ว พยายามปรับตัวเข้าหาเพื่อนใหม่ๆ พูดคุยกับทุกคน แต่ทำไมเรายังอยู่ตัวคนเดียว เวลาไปกินข้าวก็ไม่มีใครชวน ไปเรียนก็ไปคนเดียว
เราควรทำไงดีคะ กลัวว่าชีวิตนี้จะไม่มีใครแล้วนอกจากครอบครัวที่ไม่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ใกล้ๆเรา... เราคิดถึงคนที่บ้าน